- 1 Ağustos 2013
- 293
- 363
- 123
- 41
Merhaba dert ortaklarım,
Kulübe üye olduktan sonra son 5 yılda açtığım tüm konuları tekrar okudum ve bir kez daha anladım ki eşimden boşanma kararı verdiğim en doğru karar.
Şu an ayrı yaşıyoruz (10 gün oldu), eşim ailesinin evinde, ben 4 yaşındaki oğlumla evimdeyim. Çok huzurlu ve sakinim.
Eşime boşanmak istediğimi direk olarak söylemedim, biraz ayrı kalmamız gerekiyor dedim, öyle ikna ettim eve dönmemesi için. Çünkü pat diye söylersem agresifleşecek biliyorum. Kavga dövüş olmadan, sessiz sakin boşanalım istiyorum. Oğlumuz için de bu en hayırlısı olur.
Ancak korkuyorum, anlaşmaşı boşanmaya yanaşmayacak diye. İş çekişmeliye dönerse çok yıpranacağız. Tüm çirkinlikler ortaya dökülecek, kaybeden o olur sonunda ama ben yine de iş çirkinleşmesin istiyorum.
Evin kilidini değiştirtecektim bugün, onu da erteledim. Önce bi adam akıllı konuşayım, bak ben artık boşanmak istiyorum, kesin, net diye sonra değiştirteyim diye düşündüm. Çünkü adamın tepkilerini biliyorum anahtarı kapıyı açmazsa.
Başından böyle bir boşanma geçmiş güçlü kadınlardan akıl almak istiyorum. Nasıl ikna edeyim adamı delirtmeden anlaşmalı boşanmaya? Çünkü benimki hala benim ona inat yaptığımı, şımarıklık yaptığımı düşünüyor. Hatalarını asla kabul etmiyor.
Bir de boşandıktan sonra sanırım evimi kapatıp annemle babamın yanına yerleşeceğim oğlumla, çünkü tek maaşla evi geçindirmem inkansız. Ama evimi, eşyalarımı, düzenimi bırakacak olmak bana çok koyuyor. Çok seviyorum evimi, oğlumla çok mutluyuz burda eşim yokken. Bu durumu yaşayanlar nasıl atlattı bunu? Yeniden baba evine dönmek çok zor mu? Annemle babam çok çok destek oluyorlar bana, hiç sorun çıkarmazlar ama yine de oğlum bu yeni duruma nasıl adapte olacak, birsürü soru var aklımda.
Kulübe üye olduktan sonra son 5 yılda açtığım tüm konuları tekrar okudum ve bir kez daha anladım ki eşimden boşanma kararı verdiğim en doğru karar.
Şu an ayrı yaşıyoruz (10 gün oldu), eşim ailesinin evinde, ben 4 yaşındaki oğlumla evimdeyim. Çok huzurlu ve sakinim.
Eşime boşanmak istediğimi direk olarak söylemedim, biraz ayrı kalmamız gerekiyor dedim, öyle ikna ettim eve dönmemesi için. Çünkü pat diye söylersem agresifleşecek biliyorum. Kavga dövüş olmadan, sessiz sakin boşanalım istiyorum. Oğlumuz için de bu en hayırlısı olur.
Ancak korkuyorum, anlaşmaşı boşanmaya yanaşmayacak diye. İş çekişmeliye dönerse çok yıpranacağız. Tüm çirkinlikler ortaya dökülecek, kaybeden o olur sonunda ama ben yine de iş çirkinleşmesin istiyorum.
Evin kilidini değiştirtecektim bugün, onu da erteledim. Önce bi adam akıllı konuşayım, bak ben artık boşanmak istiyorum, kesin, net diye sonra değiştirteyim diye düşündüm. Çünkü adamın tepkilerini biliyorum anahtarı kapıyı açmazsa.
Başından böyle bir boşanma geçmiş güçlü kadınlardan akıl almak istiyorum. Nasıl ikna edeyim adamı delirtmeden anlaşmalı boşanmaya? Çünkü benimki hala benim ona inat yaptığımı, şımarıklık yaptığımı düşünüyor. Hatalarını asla kabul etmiyor.
Bir de boşandıktan sonra sanırım evimi kapatıp annemle babamın yanına yerleşeceğim oğlumla, çünkü tek maaşla evi geçindirmem inkansız. Ama evimi, eşyalarımı, düzenimi bırakacak olmak bana çok koyuyor. Çok seviyorum evimi, oğlumla çok mutluyuz burda eşim yokken. Bu durumu yaşayanlar nasıl atlattı bunu? Yeniden baba evine dönmek çok zor mu? Annemle babam çok çok destek oluyorlar bana, hiç sorun çıkarmazlar ama yine de oğlum bu yeni duruma nasıl adapte olacak, birsürü soru var aklımda.