ablalarım ölüyorum. ne ergenim ne de abartıyorum... erkek için yapılmaz demeyin. ölümü bile düşündüm. o kadar iyi biriydi ki burnumu bile o silerdi sarıldığım an dünya dursun isterdim onunla olmak benim için nimetti. çok sevdi beni biliyorum ayrıldık... sebebi yok ufak tartışmalar. her defasında 'gitme' diyen adam bana yol verdi canım canıyo kalp ağrısı derler ya kalbimde bi sancı var. gitme de bana dedim adisin serefsizsin hani bırakmayacaktın dedim en az 30 mesaj attım kendine gelmedi ne adamlıgını bıraktım ne erkekliğini bana agzını acıp sus bile demedi yazma artık beni öldürdün dedi... özür diledim dediklerim için güzel ayrıldık(nasıl güzel ayrılınıyosa artık) yarın son kez buluscaz bize gelecek tek olacagız. ben davet ettim, sarılıp ağlamak istiyorum dedim son kez görmeye gelicem dedi bitirsin istemiyorum. o da beni... sevmek birine baglanmak bana göre degilmiş dedi ben başıboş yaşamayı özlemişim ben cehennemime dönüyorum dedi boynumu yüzümü çizdim aglaya aglaya kanattım bagıra bagıra ciğerlerim sisene kadar agladım. nolur yardım edin bi yol, bi çare nolur