- 23 Mayıs 2020
- 102
- 164
- 18
- 40
- Konu Sahibi adiguzelkadin1919
-
- #141
Bu açıdan hiç bakmamıştım olaya. Ama yine de yalnızlıktan kurtulma düşüncem, aile isteğim devam ediyor.Kendinize ait hayat evlilik ve çocukla olmuyor.
Bugün mesela eşime dedim ki nolur, allah rızası için bana bir gün ver. Bir gün dinlenmek istiyorum ya, keyfimce yatıp kalkmak, istediğimi izlemek, yemek veya temizlik derdine düşmemek istiyorum. Canım sıkılınca arabaya atlayıp gidebilmek falan... O sorumluluk hissi yakamdan düşsün sadece bir gün. Al çocuğu da git derdim ama malum çıkışlar yasak.
İnsan böyle de daralabiliyor ve kendine ait bir hayatı yokmuş gibi hissedebiliyor. Bence mevcut durumda özel alan yaratmak önemli olan. Annenizle konuşmanız lazım veya bir şekilde durumu anlamasını sağlamak.
InsaAllah gönlüne göre huzurlu mutlu hayırlı bir yuva kurarsin.Bu açıdan hiç bakmamıştım olaya. Ama yine de yalnızlıktan kurtulma düşüncem, aile isteğim devam ediyor.
Bende geçen yıl 37 yaşında evlendim, eşim 47 idi, ve bir kaç gün e bir bebeği mizolacak inşaallah, ve eşime aşığım, hayatta hiçbir şey imkansız değil..
O devam eder ama adım kadar eminim bunlar gerçekleşince ne güzel kafa dinliyormuşum diyeceksinizBu açıdan hiç bakmamıştım olaya. Ama yine de yalnızlıktan kurtulma düşüncem, aile isteğim devam ediyor.
Umut etme diyorsunuz yani. Belki de yavaş yavaş bu olaya kendimi alıştırmam lazım. Tüm diğer arkadaşlar beni bayağı ümitlendirmişti ama siz tam tersini söylüyorsunuz.Ben fazla iyimserliği gereksiz ve tehlikeli buluyorum bu tip konularda. Yani belli bir yaşa gelmiş ve ilişkilerden yana yüzü gülmemiş birinin hala ümitlenmesi acı çekme süresini uzatıyor bence. Aynısı iş bulamayanlar, çocuğu olmayanlar vs için de geçerli. Bir noktada kabullenip ona göre hayatını planlamak gerekiyor. Beklentiler tükenmediği sürece kişi mutsuz olur. Beklemek dünyadaki en zor şeylerden biri. Herkes kısmet demiş, kısmetse o sizi vakti gelince bulacaktır zaten ama artık beklemeyin bence asla evlenmeyecekmiş gibi yaşayın.
Ben de benzer şeyleri söyledim okuduysaniz.Umut etme diyorsunuz yani. Belki de yavaş yavaş bu olaya kendimi alıştırmam lazım. Tüm diğer arkadaşlar beni bayağı ümitlendirmişti ama siz tam tersini söylüyorsunuz.
Ümit etmenin size bir faydası olmayacağını düşünüyorum. Ümit ettiğiniz sürece neden olmuyor diye acı çekeceksiniz. Tabii bu benim fikrim. Herkesin kişiliği ve hayata bakışı farklıdır.Umut etme diyorsunuz yani. Belki de yavaş yavaş bu olaya kendimi alıştırmam lazım. Tüm diğer arkadaşlar beni bayağı ümitlendirmişti ama siz tam tersini söylüyorsunuz.
Yani en azından şartlarınızı bilip ona göre ilerleyin.Umut etme diyorsunuz yani. Belki de yavaş yavaş bu olaya kendimi alıştırmam lazım. Tüm diğer arkadaşlar beni bayağı ümitlendirmişti ama siz tam tersini söylüyorsunuz.
Umut etme diyorsunuz yani. Belki de yavaş yavaş bu olaya kendimi alıştırmam lazım. Tüm diğer arkadaşlar beni bayağı ümitlendirmişti ama siz tam tersini söylüyorsunuz.
Binler genç adama değişmem, iyi ki onunla evlendim, onun da benim de ilk evliliğimiz, Rabb'im isteyen herkese nasib etsinEşin baya büyükmüş :/
Önceden bende büyük diye düşünürdüm, hatta 3 yıl reddettim, en büyük pişmanlığım onu ve kendimi bu kadar bekletmem, şimdi ki aklım olsa o olsun 60 yaşında olsun, değil 3 yil vallahi bir gün beklemezdim..Binler genç adama değişmem, iyi ki onunla evlendim, onun da benim de ilk evliliğimiz, Rabb'im isteyen herkese nasib etsin
Ama çocuklu erkekte ciddi sıkıntı demekYani en azından şartlarınızı bilip ona göre ilerleyin.
35ten büyük bir erkekle ilişki kurmaksa niyetiniz evlenmemiş olsun demeyin mesela.
Çünkü bu kriteriniz aday sayınızı ciddi manada azaltıyor mesela.
Türk filmlerindeki gibi ilk görüşte aşk beklemek yerine gelen adaya vir kaç görüşme şans vermelisiniz
Bu durum çok kötü. Ben kendimi tanıyorum. Çocuklu biri ile yapabileceğimi sanmıyorum. Ama daha önce yazılan yorumlar olumlu iken son yorumlar maalesef umit kırıcı oldu. Moralim da maalesef çOk bozuldu.Ama çocuklu erkekte ciddi sıkıntı demek
Burada da okuyoruz çevrede gördüğümüz örnekler var.
-Adam çocuk istemiyor benim zaten çocuğum var diyor
-çocuklar kadını kabullenemiyor kötü davranıyorlar
-eski eş sorun çıkartıyor kıskanıyor olup olmadık zamanda mesaj atıyor
-çocuklar önce anneyle yaşarken babalarına gönderiyorlar
-Kadın ne yapsa suç oluyor
Burada bile dert yanan üyelere evlenirken o çocuklar yok muydu?
Mecbur kabulleneceksin deniliyor
Yanlış anlamayın fikirlerinizi çoğuna katılıyorum ama bu sorumluluğu almak istemeyen insanların çocuklu biriyle evlenmesi büyük sıkıntı
Toplumun bu konudaki tavrı çok incitici
Benim 35 yaşındaki arkadaşıma 55 yaşında oğlu askere giden bir adamı tanıştırmak istemişler
Kız kabul etmeyincede böyle yaparsan tabii evde kalırsın seni başka kim alsın demişler
Kız ağlaya ağlaya anlattı durumu
Moralini düşürme ama gerçekçi olBu durum çok kötü. Ben kendimi tanıyorum. Çocuklu biri ile yapabileceğimi sanmıyorum. Ama daha önce yazılan yorumlar olumlu iken son yorumlar maalesef umit kırıcı oldu. Moralim da maalesef çOk bozuldu.
Seni anliyorum. Bende 38 yaşındayım bekarim kmuda memurum ailemleyim.arada benide korkular sarıyor evlenmem lazım tadım gidiyor napicam vb.diye..ama her zaman sukrediyorum ve kendime geliyorum.sabirli ol kafanı başka şeylere ver.sabret ve sukret. Kimseyi örnek alma herkesin hayatı kendine.kismet nasip.hangi şehirdesinŞu karantina beni mahvetti kızlar. Yaşım 37. 15 yıl yalnız başıma İstanbul’da yaşadıktan sonra tekrar memlekete döndüm ve ailemle yaşamaya başladım. Bu duruma alışmakta zorlanıyorum. Annem bana çok düşkün. Yalnız hiçbir yere gidemiyorum. O da benimle gelmek istiyor. Bana güvenmediğinden veya beni yalnız göndermek istemediğinden değil, kendine yoldaş olarak beni görüyor. Ben de ona kıyamıyorum ama hiç yalnız kalamıyorum. Evimi ayırsam annem çok üzülür biliyorum. Odamda mesela oje sürücem paldır küldür giriyor. Giyinirken pat dalıyor. Hiç özelim kalmadı anlayacağınız. Evlenemedim de. Yaşım da geçti. Bu yaştan sonra kimse bakmıyor bana. Arkadaşlar aracı oldu, biriyle görüştüm. Beyfendi daha genç istiyormuş. Onun yaşı 41. Artık evliliğe de umudum kalmadı. Bilmiyorum benim yaşımda mutlu evlilik yapanlarınız oldu mu? Bana bir umut verin ne olur. Karantinadan dolayı da evdeyiz. İyice sıkıntı bastı. Dışarı da çıkamıyorum. Psikolojim iyice bozulmaya başladı. Kızlar akıl verin ne olur. Sevgiler.
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?