- 24 Eylül 2018
- 3.879
- 6.643
- 88
- Konu Sahibi BalYapanSinek
-
- #21
Zamanla alışırsın. Dediğin gibi insanlarsa kısa sürede samimi olursun sen de. Muhabbetlere girerken çekinme bence. Dahil ol ki daha rahat olsun alışman. Benim de eşimin 2. Evliliği. Çocuğu da var. Aramızda 8 yaş var. Eşimden küçük 2 kız kardeş var mesela. Onlar da onların eşi de abilerine nasıllarsa bana da öyleler. Eşim de ben kime nasıl hitap ediyorsam sen de öyle hitap edebilirsin diyor. Ve ben de o insanları çok seviyorum. Çok iyi insanlar. Kendimi kötü hissettirecek hiç bi şey yapmaz ve demezler. Bir de biz evlenmeden önce ailesi ile tanışmadan önce hep fotolarda görürdüm, eşim hep anlatırdı onları. Tanışınca sanki yıllardır tanışıyormuşuz gibi gelirdi bana o yüzden çok çabuk samimiyet kurduk. Hatta onlar böyle hissetmeme ve yakın davranmama çok sevinmişlerdi.yabancılık çekmeden aralarına katılmış olmam çok hoşlarına gitmişti. Ne kadar samimi olunsa da karşılıklı bi saygı varsa daha hoş bi ilişki oluyor tabii.Teşekkür ederim cevaplarınız için. Muhabbetlerine katılabiliyorum elbette ama giderken geriliyorum nedense. Umarım geçici olur çünkü gerçekten iyi insanlar hep arayıp sorarlar beni. Şöyle bir şey de var. Eğer yanımda ablam veya başka herhangi bir akrabam varsa eşimin akrabalarının yanında daha rahat hissediyorum. Bilmiyorum ya ailem genel olarak ne evlilik sürecimde ne sonrasında yanımda olduğunu hissettirmedi pek. Babamla kınamdan beri küsüz ve bir kez aramadı 3 aydır. Ben defalarca aradım açmadı ve geri dönüş yapmadı. Bu yalnızlık hissim bundandır belki. Zamanla alışırım umarım eşimin ailesine. Çünkü buradaki ailem onlar benim.
Çok güzel özetlemişsiniz çok teşekkür ederim gerçekten öyle. Biraz da sanki kıskanıyorum onların yakınlığını. Biz niye böyle değiliz akrabalarımla diye.O zaman şöyle diyeyim ailenizle yaşadığınız gerginlikler sizi üzmüş. Belki de içten içe (bilinçaltınıza atıp) kendi ailenizle olan gerginlik ve hem manevi hem fiziksel uzaklık, eşinizin ailesine böyle yakın olmanızı hazmedemiyor hissettiriyor olabilir. İlk zamanlar ben de eşimin ailesi, akrabalarıyla gerilirdim. Aslında bir problem yok ama hemen samimi olunamıyor.
16 yaş farki ikinci evlilik cokmu aradınız.... emekliye ayrılcak adamHanımlar merhaba. Sizinle paylaşmak istediğim şey aslında bir dert değil. Sadece normal mi ve geçici mi onu merak ediyorum. 3 aylık evliyim. Eşimin ikinci(çocuk yok), benim ilk evliliğim. Memleketimden farklı bir şehire okumaya gelmiştim ve eşimle tanışıp evlendik. Yani yaşadığım şehirde hiç akrabam yok. Eşimler sülalecek birbirlerine gidip gelmeyi çok seviyorlar. Sadece akraba olarak değil aslında. Eşimin arkadaşlarıyla da sık sık gidip geliriz birbirimize. Benim arkadaşlarım öğrenci hala hiç evli yok. O yüzden çift olarak gitmiyoruz ama arkadaşlarım geliyor bize. Ancak ben her seferinde çok geriliyorum akrabalarına giderken. Eşimle aynı yaşta kuzenleri falan. Onlar gelecekleri zaman veya biz gideceğimiz zaman çok stres oluyorum. Eşimle aramızda 16 yaş var. Yani kuzenleri falan da benden büyük. Eşim tek çocuk. Hatta birinin benden bir yaş küçük kızı var. Ya konuşacak bir şey bulamazsam, ya ben küçüğüm diye ciddiye almazlarsa diye geriliyorum. Aslında evlenmeden de gidip geliyorduk. Ama bu stres olma durumum hiç geçmedi. İyi insanlar arayıp sorarlar beni ama ben bir türlü samimi olamadım. Akşam onlara gidilecekse eşim hep şey diyor sen erken git istersen hayatım ben çıkınca gelirim diyor. Ama istemiyorum erken gitmek. Hala ısınamadım,alışamadım eşimin aile ortamına. Absürt bir şey yok aslında hemen hemen aynı aile yapımız. Bu hisler geçici mi yani yeni evlendiğimizden dolayı mı böyle hissediyorum? Çünkü çok yoruldum stres olmaktan. Aslında ben de seviyorum kalabalık aileleri böyle gidip gelmeleri. Ama neden böyle oluyor anlamıyorum. Ha gittiğimde de keyifli oluyorum aslında. Gidene kadar karnıma kramplar giriyor. Hep böyle resmiyim sanki törene gidiyormuş gibi. Bir alışma süresi falan var mı yani geçiyor mu bu gerginlik hissi?Bu arada henüz benim akrabalarıma gidemedik. Yılbaşından sonra gideceğiz inşallah. Kendimi biraz yalnız hissediyorum sanırım. Eşim ilk evliliğinden tecrübeli olduğu için benim kadar stres olmuyor tabi akrabalarıma karşı.
Evliliğimin ve eşimle olan yaş farkımın sizi ilgilendiren kısmı nedir acaba hanımefendi? Yorumunuzun konumla alakasını göremedim de.16 yaş farki ikinci evlilik cokmu aradınız.... emekliye ayrılcak adam
16 yaş büyük insanlar ortamda hep öyle... sıkılmamız normal:)Evliliğimin ve eşimle olan yaş farkımın sizi ilgilendiren kısmı nedir acaba hanımefendi? Yorumunuzun konumla alakasını göremedim de.
İnsan illaki kıskanıyor onların ailesiyle yakınlığı. Aynı duyguları hissettiğim için sizi anlayabiliyorum .Ailem uzakta ve eşimin ailesinin çok fazla içine girince kendi kendime mutsuz olduğumu ve aileme neden uzak olduğumu sorguladığımı farkettim. Şimdi daha rahatım ama eşim sen önden git dese pek gitmek istemem açıkçası. Bence bunu eşinizle konuşun kibarca .En azından beraber aynı anda gidersiniz.Çok güzel özetlemişsiniz çok teşekkür ederim gerçekten öyle. Biraz da sanki kıskanıyorum onların yakınlığını. Biz niye böyle değiliz akrabalarımla diye.
Zaten bir kez diyor sonra yine birlikte gidiyoruz öyle ısrarı yok. Öneri olarak söylüyor. İnanın başka bir aileye girene kadar insanların aile ilişkilerini kıskanmamıştım hiç. Umarım eşim ve benim kurduğumuz, ata olacağımız aile kurumumuzda da sıcak ilişkiler hakim olur. Çok teşekkürler yorumunuz ve anlayışınız için.İnsan illaki kıskanıyor onların ailesiyle yakınlığı. Aynı duyguları hissettiğim için sizi anlayabiliyorum .Ailem uzakta ve eşimin ailesinin çok fazla içine girince kendi kendime mutsuz olduğumu ve aileme neden uzak olduğumu sorguladığımı farkettim. Şimdi daha rahatım ama eşim sen önden git dese pek gitmek istemem açıkçası. Bence bunu eşinizle konuşun kibarca .En azından beraber aynı anda gidersiniz.
Rica ederim ne demek. Nişanlılık sürecinde bazı şeyler tam anlaşılamıyor o yüzden ne ilişkiler ne durumların nasıl olacağını tam kestiremiyoruz. Umarım babanızla kırgınlığınızda ileride biter. Aile desteği çok kıymetli oluyor. Yuvanız hep mutlu olsun.Zaten bir kez diyor sonra yine birlikte gidiyoruz öyle ısrarı yok. Öneri olarak söylüyor. İnanın başka bir aileye girene kadar insanların aile ilişkilerini kıskanmamıştım hiç. Umarım eşim ve benim kurduğumuz, ata olacağımız aile kurumumuzda da sıcak ilişkiler hakim olur. Çok teşekkürler yorumunuz ve anlayışınız için.
Bir öneri olarak söylüyor onu. Yani istersen erken gidebilirsin beni beklemene gerek yok gibi. Ben zaten birlikte gideriz erken gitmem diyorum genelde. Eşim de ya yazık canım sıkılmasın,insanlarla samimi olayım,ailemin yokluğunu hissetmeyeyim diye ilişkileri samimileştirmeye çalışıyor :)Neden erken git diyor ki ? Hayır seninle birlikte gitmek istiyorum deseniz olmaz mı ? Ayrıca onlar sizden çekinsin siz onlardan değil.
Yaptıgınız yorum gayet yerinde ben 23 eşim 38yaşımda seviyomuyuz evet seviyoruz ama yaş farkından dolayı onun olgunluğu benim genç olmamdan dolayı anlaşmazlıklar olmuyo degil haklısınızBirileri yorum yapsın konu paylaşılmış bende bu durumun yaş farkından olduğunu daha doğrusu bayanın yaşının çok küçük olmasından kaynaklandığını anlatmak istedim.Bişey farkedeceği için değil Yani siz neden bu kadar rahatsız oldunuz anlamadım
İlk zamanlar böyle hissetmeniz normal. Bide ailenizden dolayı üzgün olduğunuz için biraz daha zor oluyordur.Hanımlar merhaba. Sizinle paylaşmak istediğim şey aslında bir dert değil. Sadece normal mi ve geçici mi onu merak ediyorum. 3 aylık evliyim. Eşimin ikinci(çocuk yok), benim ilk evliliğim. Memleketimden farklı bir şehire okumaya gelmiştim ve eşimle tanışıp evlendik. Yani yaşadığım şehirde hiç akrabam yok. Eşimler sülalecek birbirlerine gidip gelmeyi çok seviyorlar. Sadece akraba olarak değil aslında. Eşimin arkadaşlarıyla da sık sık gidip geliriz birbirimize. Benim arkadaşlarım öğrenci hala hiç evli yok. O yüzden çift olarak gitmiyoruz ama arkadaşlarım geliyor bize. Ancak ben her seferinde çok geriliyorum akrabalarına giderken. Eşimle aynı yaşta kuzenleri falan. Onlar gelecekleri zaman veya biz gideceğimiz zaman çok stres oluyorum. Eşimle aramızda 16 yaş var. Yani kuzenleri falan da benden büyük. Eşim tek çocuk. Hatta birinin benden bir yaş küçük kızı var. Ya konuşacak bir şey bulamazsam, ya ben küçüğüm diye ciddiye almazlarsa diye geriliyorum. Aslında evlenmeden de gidip geliyorduk. Ama bu stres olma durumum hiç geçmedi. İyi insanlar arayıp sorarlar beni ama ben bir türlü samimi olamadım. Akşam onlara gidilecekse eşim hep şey diyor sen erken git istersen hayatım ben çıkınca gelirim diyor. Ama istemiyorum erken gitmek. Hala ısınamadım,alışamadım eşimin aile ortamına. Absürt bir şey yok aslında hemen hemen aynı aile yapımız. Bu hisler geçici mi yani yeni evlendiğimizden dolayı mı böyle hissediyorum? Çünkü çok yoruldum stres olmaktan. Aslında ben de seviyorum kalabalık aileleri böyle gidip gelmeleri. Ama neden böyle oluyor anlamıyorum. Ha gittiğimde de keyifli oluyorum aslında. Gidene kadar karnıma kramplar giriyor. Hep böyle resmiyim sanki törene gidiyormuş gibi. Bir alışma süresi falan var mı yani geçiyor mu bu gerginlik hissi?Bu arada henüz benim akrabalarıma gidemedik. Yılbaşından sonra gideceğiz inşallah. Kendimi biraz yalnız hissediyorum sanırım. Eşim ilk evliliğinden tecrübeli olduğu için benim kadar stres olmuyor tabi akrabalarıma karşı.
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?