Benim canım anneannemle dedem Ankarada hukuk ve tıp fakültelerinin civarında otururlardı, benim küçüklüğümde evde zaten 5-6 nüfus yaşarken kaç öğrenci okuttular bilmiyorum, tanımadıkları kaç öğrenciye, hem evde oda verirlerdi hem de her türlü masraflarına destek olurlardı(yıllarca). Birinin okulu biter başka biri gelirdi. Evleri hiç öğrencisiz kalmadı. Maddi durumları da iyiydi. Şimdi o okuttukları öğrenciler türkiyenin her ilinde biri avukat, biri doktor, biri hakim, biri kimbilir ne, çolukları çocukları var koskoca insanlar ve bizleri hiç unutmadılar, cenazelerine km lerce uzaklardan gelip günlerce bizlere destek oldular, bir sıkıntımız olsa aradık yeri geldi soru sorduk, yeri geldi yardım aldık, hiç kopmadık hepsi ailemizden biri gibi... Ne güzel ne iyi insanlardı benim tontonlarım.. Allah yerlerini cennet etsin