Ya bu bir utanç tablosudur ya biz kadınlara çalışın kendi paranız olsun dik durun derken görmek istediğimiz çalışan kadın profili bu değil ya canının istediği şeyi gizli gizli alıp yemek hemde kendi paranızla daha sizin zorunuza gitmiyosa hiçbir şey zorunuza gitmez bu nasıl bir hayat şunu size ana babanız reva görse evden kaçarsınız ailem baskı yapıyor hem çalışıyorum hem istediğimi alamıyorum diye buraya kırk konu döşersiniz şu hareketleri el oğlu yapınca mı yutabiliyosunuz kusura bakmayın işin içinde sex olunca mı kabullenebiliniyor bunlarYok bende kredi kartı da kullanıyorum ama hep dedektif gibi yakamda. Birikim yapmak gerekiyormuş bunu da market alışverişinden kısarak annelerinde yiyerek yapıyoruz sanırım. Bu arada kendi canım istediğinde kendi paramla alıp kendim yiyorum ve haber etmiyorum maaş kartımın ve kredi kartımın tek artısı butemizlik ürünlerine ve diğer ev ihtiyaçlarıma ise asla karışmıyor. Tek derdimiz yemek yiyecek alışverişi. Ve en önemlisi de zaten bu
Online market kullanabilirsiniz çıldırdım bu zihniyeteYok bende kredi kartı da kullanıyorum ama hep dedektif gibi yakamda. Birikim yapmak gerekiyormuş bunu da market alışverişinden kısarak annelerinde yiyerek yapıyoruz sanırım. Bu arada kendi canım istediğinde kendi paramla alıp kendim yiyorum ve haber etmiyorum maaş kartımın ve kredi kartımın tek artısı butemizlik ürünlerine ve diğer ev ihtiyaçlarıma ise asla karışmıyor. Tek derdimiz yemek yiyecek alışverişi. Ve en önemlisi de zaten bu
Oradan kavga dövüşsüz kolay kolay ayrılabileceğinizi sanmıyorum. Keşke en başta kabul etmeseydiniz. İkiniz de memursunuz üstelik. Büyük hata olmuş.Sözde (!!) geçici süreliğine buradayız diye kabul ettim hatta kendim oturmayı söylemiştim tabi cahillik dönemime denk geldi artıları çok ama bu konudaki derdim artılarından daha ağır basıyor
Şimdi daha iyi anlaşıldı eşini bankamatik olarak gören varyemez eş profili. Görücü usulü mü evlendiniz?Yok bende kredi kartı da kullanıyorum ama hep dedektif gibi yakamda. Birikim yapmak gerekiyormuş bunu da market alışverişinden kısarak annelerinde yiyerek yapıyoruz sanırım. Bu arada kendi canım istediğinde kendi paramla alıp kendim yiyorum ve haber etmiyorum maaş kartımın ve kredi kartımın tek artısı butemizlik ürünlerine ve diğer ev ihtiyaçlarıma ise asla karışmıyor. Tek derdimiz yemek yiyecek alışverişi. Ve en önemlisi de zaten bu
Şimdi her şeye karşı çok bilendim valizi alıp gidesim geldi
İnternetten sipariş verin.Beraber gidip geldiğimiz için onsuz kalmadığım için kendim gidip alma lüksüm hiç yok
Şimdi her şeye karşı çok bilendim valizi alıp gidesim geldi
Şu saçma hayatı yaşamak için mi evlendiniz bu adamla? Hem çalışacağım, hem de istediğimi alamayacağım, başlarım böyle evlililiğe. Çok ilginçsiniz gerçekten.markete gidelim diyorum hep geçiştiriyor gidince almayınca da cabası. Annende yemek istemiyorum diyince de nankör ve kıymet bilmez oluyorum
Konu bu degilki. Akşam bir kap yemek. Doymuyor. Evde kahvaltılık atıştırmalık vs hiçbirsey yok. Bunu siz de kabul etmezsiniz. Konu sizin anladığımız gibi degilBu kadar kv ile yakın oturmaya bir şey diyemeyeceğim ama hazır yemek kadar güzel bir şey yok. Daha yeni evlisiniz ve bazı hevesleriniz elbette olabilir ama ilerde bu yemek olayı zulüm gelecek. ( asla sıkılmam, mutfak işlerine, yemek yapmaya bayılıyorum derseniz bilemem) Neyse.. Keşke bana da sen uğraşma ben yaparım yemeğinizi diyen birileri olsa...
Ana yemeğin yanına salata ya da ne bileyim pilav corba ne eksikse onu yapıp götürün. Hem corbada tuzunuz olsun hem tok kalkmış olursunuz.Eşim ve ben de çalışan insanlarız. Ama memuriyet olduğu için saatlerimiz düzenli. Erken saatte evde oluyoruz, mesaimiz hiç olmuyor zaten. Hep aynı saatlerde ve aynı günlerde evdeyiz. Beraber gidip geliyoruz.
Eve neredeyse hiç pazar alışverişi yapmıyoruz, sebze vs hiç almıyoruz, nadiren ayda bir pazara gidersek gidiyoruz. Ben istiyorum ama eşim gereksiz buluyor. Sebebi annesinin alt katta oturuyor olması ve yemekleri hep onun yapmak istiyor ve yapıyor olması. Et türü şeyler kendi canı isterse alınıyor eve. Ben yemek yapmak istediğimde evde ne varsa onunla yap diyor yapınca da içinde et olmadığı için çoğu zaman sevmiyor, bunu bir daha yapma diyor. Çünkü annesi hep etli şeyler yapıyor.
Ben pazarlık yaptığımızda veya kasapa gittiğimizde o ürünlerle ev yemeği yapınca çok mutlu oluyorum, etli şeyler yaptığımda çok güzel olmuş falan diyor hoşuma gidiyor.
Kayınvalidem de siz uğraşmayın çalışan insanlarınız diyerekten yemekleri yapıyor.
Ayrıca annesinde yedikten sonra da çok acıkıyor ve evde yiyecek bir şey aranıyor. Tabiki de çoğu zaman atıştırmalık bir şey bile yok evde alınmadığı için. Ben yemek yaptığımda aranmıyor çünkü çeşit yapıyorum. Annesinde genelde sadece ana yemek oluyor. Benim için de çoğu zaman doyurucu olmuyor.
ben de bu durumdan nedense hiç mutlu olmuyorum aslında hazır yemek çok iyidir ama ben kendini çok yetersiz hissediyorum.
Nankör müyüm neyim anlamadım, o yemek yapıcam yapmayın uğraşmayın dedikçe benim moralim sıfır oluyor hemen yüzüm değişiyor ben neden mutlu olamıyorum. Yaşayan var mı, psikolojik açıklaması var mı? Sırf bu yemek konusunda o kadar mutsuz ve huzursuzum ki. Canımın çektiği şeyleri ve yemek İstediğim şeyleri yapmak isteyip de akşam orda olan yemekleri yemek zorunda kalmak da ayrı tabi.
yok ki neyle yapacak kocisinden habersiz bir maydonoz bile alamiyor yasakAna yemeğin yanına salata ya da ne bileyim pilav corba ne eksikse onu yapıp götürün. Hem corbada tuzunuz olsun hem tok kalkmış olursunuz.
Eşiniz çok bencil birisi, yaşlarınız kaç bilmiyorum ama ortalama 25-26 desek kayınvalideniz de muhtemelen 50 yaşlarında, koskoca adam annesine yemek külfetini yüklemeye ar etmiyor, yetmiyor kendi evinize alışverişi lütfederse yapıyor eti dahi kendi canı isterse alıyor, aldırmadığı et yüzünden siz evde olan sebzelerle yemek yapınca beğenmezlik yapıp nimete burun kıvırıyor.Eve neredeyse hiç pazar alışverişi yapmıyoruz, sebze vs hiç almıyoruz, nadiren ayda bir pazara gidersek gidiyoruz. Ben istiyorum ama eşim gereksiz buluyor. Sebebi annesinin alt katta oturuyor olması ve yemekleri hep onun yapmak istiyor ve yapıyor olması. Et türü şeyler kendi canı isterse alınıyor eve. Ben yemek yapmak istediğimde evde ne varsa onunla yap diyor yapınca da içinde et olmadığı için çoğu zaman sevmiyor, bunu bir daha yapma diyor. Çünkü annesi hep etli şeyler yapıyor.
Sizi geçici deyip kandırmış temelli oradasınız o yüzden ona göre ölçüp tartın.Sözde (!!) geçici süreliğine buradayız diye kabul ettim hatta kendim oturmayı söylemiştim tabi cahillik dönemime denk geldi artıları çok ama bu konudaki derdim artılarından daha ağır basıyor
Canınızın istediğini almak lüks değil ihtiyaçtır.Beraber gidip geldiğimiz için onsuz kalmadığım için kendim gidip alma lüksüm hiç yok
Gece acıktığında niye uğraşıyorsunuz? Hiçbir şey yapmayın, bu saatte acıkman gereksiz deyip onu doyurmak için parmağınızı bile kıpırdatmayın.+boşver uğraşma hazır yemek işte diyor. Sonra doymayıp gece bir şeyler aranıyor uğraştırıyor
Niye şunu alayım mı bunu alayım mı diye sorup onayını bekliyorsunuz, canınızın çektiklerini kendinize kadar alın ödemesini yapıp çıkın, taviz tavizi doğurur, her şeyi sorar onay isterseniz benliğinizi kaybedersiniz.Aşırı baskın benim dediğim olacak BİR karakter çıktı. Eskiden markete gittiğimizde nişanlılık sevgililik döneminde istediğin ne varsa al derdi. Şimdi evlendik ve markete girdiğimizde bir şey almak istediğimde on kere düşünüp söylemek zorunda kalıyorum çünkü genelde hayır cevabını alıyorum. Bu yüzden çok kırıldım artık bir şey istediğimde söylemiyorum bile. Bir kere kahvaltılık bitmişti ve ne kaldıysa onu yeriz demişti ve hiçbir şey yoktu. Çok acınası bir durum
Umarım birikim adı altında ortak hesap açmamışsınızdır, kendi birikiminizi kendiniz yapın, maaşınızı ve kartınızı vermeyin, evin ihtiyaçlarını asla kendi bütçenizden almayın, çocuk yapmayın ve göbek bağınız birmiş gibi onsuz bir şey yapamıyorum modundan çıkın.Yok bende kredi kartı da kullanıyorum ama hep dedektif gibi yakamda. Birikim yapmak gerekiyormuş bunu da market alışverişinden kısarak annelerinde yiyerek yapıyoruz sanırım. Bu arada kendi canım istediğinde kendi paramla alıp kendim yiyorum ve haber etmiyorum maaş kartımın ve kredi kartımın tek artısı butemizlik ürünlerine ve diğer ev ihtiyaçlarıma ise asla karışmıyor. Tek derdimiz yemek yiyecek alışverişi. Ve en önemlisi de zaten bu
Ya doğru ben oraya da deginecektim ve sakn kaynananizin elini de çekmeyin yani yapmaya devam etsin, bence bu rahatlığı elinizden almayın fılan da yazacaktımyok ki neyle yapacak kocisinden habersiz bir maydonoz bile alamiyor yasak
En büyük problem altlı üstlü oturuyor olmanız. İlk buna çözüm bulmalısın. Üstelik çalışan kadınsın maaşın ayrı neden eve alışveriş yaparken eşinin onayına ihtiyacın var? Bir erkek neden pazara karışır onu da anlayamadım. Ayrıca böyle birşey istemek de sonuna kadar haklısın, kimine göre rahatlık olabilir ama bende evimde yemek yapmayı haftalık pazara gitmeyi severim. Kaynanamın yaptığını yemek zorunda değiliz sende değilsin. İnsan karı koca mutfak da birşeyler hazırlayalım evimizde yemek pişsin ister. Şikayetin de kesinlikle sonuna kadar haklısın.Eşim ve ben de çalışan insanlarız. Ama memuriyet olduğu için saatlerimiz düzenli. Erken saatte evde oluyoruz, mesaimiz hiç olmuyor zaten. Hep aynı saatlerde ve aynı günlerde evdeyiz. Beraber gidip geliyoruz.
Eve neredeyse hiç pazar alışverişi yapmıyoruz, sebze vs hiç almıyoruz, nadiren ayda bir pazara gidersek gidiyoruz. Ben istiyorum ama eşim gereksiz buluyor. Sebebi annesinin alt katta oturuyor olması ve yemekleri hep onun yapmak istiyor ve yapıyor olması. Et türü şeyler kendi canı isterse alınıyor eve. Ben yemek yapmak istediğimde evde ne varsa onunla yap diyor yapınca da içinde et olmadığı için çoğu zaman sevmiyor, bunu bir daha yapma diyor. Çünkü annesi hep etli şeyler yapıyor.
Ben pazarlık yaptığımızda veya kasapa gittiğimizde o ürünlerle ev yemeği yapınca çok mutlu oluyorum, etli şeyler yaptığımda çok güzel olmuş falan diyor hoşuma gidiyor.
Kayınvalidem de siz uğraşmayın çalışan insanlarınız diyerekten yemekleri yapıyor.
Ayrıca annesinde yedikten sonra da çok acıkıyor ve evde yiyecek bir şey aranıyor. Tabiki de çoğu zaman atıştırmalık bir şey bile yok evde alınmadığı için. Ben yemek yaptığımda aranmıyor çünkü çeşit yapıyorum. Annesinde genelde sadece ana yemek oluyor. Benim için de çoğu zaman doyurucu olmuyor.
ben de bu durumdan nedense hiç mutlu olmuyorum aslında hazır yemek çok iyidir ama ben kendini çok yetersiz hissediyorum.
Nankör müyüm neyim anlamadım, o yemek yapıcam yapmayın uğraşmayın dedikçe benim moralim sıfır oluyor hemen yüzüm değişiyor ben neden mutlu olamıyorum. Yaşayan var mı, psikolojik açıklaması var mı? Sırf bu yemek konusunda o kadar mutsuz ve huzursuzum ki. Canımın çektiği şeyleri ve yemek İstediğim şeyleri yapmak isteyip de akşam orda olan yemekleri yemek zorunda kalmak da ayrı tabi.
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?