- 21 Kasım 2017
- 30.381
- 132.725
- 598
Kahvenin 100 gramı olmuş kaç tl senin dilin ne söyler dkdkdk
Kahvenin 100 gramı olmuş kaç tl senin dilin ne söyler dkdkdkBu kadın bir kocasıyla film izlemek kahve içmekte mi istemiyor anlamadım
Sizin sorununuz kayinvalidenizin yemek yapmasi degil bence esinizin cimriligi ile ilgili bir yorum okumustum ona katiliyorum. Calisiyorsunuz cok sükür ki gidin evinize atistirmalik, ivir zivir -saglikli besleniyorsaniz ona göre- taze meyve ne bileyim kuruyemis falan alin, esinizin keyfini beklemeyin oturun yiyin. Cani isterse o da eslik eder. Arada kek, börek yaparsaniz kayinvalidenize götürür yemeklerine hatta emeklerine ufak bir tesekkur edersiniz ya da tek cesit yapan kayinvalidenizin menüsünün yanina salata-corba vs evinizde hazirlar onunla degis tokus yaparsiniz, bunlari yapmak icin esinizin onayina ihtiyaciniz yok.Hijyen sorunu yok yaptıklarını da gerçekten çok güzel yapıyor ama sıkıntım o yapıyor diye bizim evimize hiçbir şey alınmaması. Salata yapacak kadar dahi. Ve o yaptığı için eve bir şey alınmadığını kendisine söylememe rağmen hala yapmaya devam ediyor. Annesi yapmasa aslında bizim evimize de bir şeyler alınmak zorunda kalacak. Tv karşısında bile atıştıramıyoruz, yedik zaten boşver yemeyelim şimdi bu saatte oluyor. Ben bir süre çalışıp okurken kendim yaşadığım için de yemek yapma temposuna alışığım uğraşmayı da seviyorum burda yazdığım her şeyi herkese söyledim ama çözüm yok. Tam taşıp patladığım noktada buraya ihtiyaç duydum
Evinize 2 sebze alacak kadar söz hakkınız yok farkında mısınız?Beraber gidip geldiğimiz için onsuz kalmadığım için kendim gidip alma lüksüm hiç yok
Issız bir yerde mi yaşıyorsunuz veya araba imkanı mı yok nasıl hiç onsuz kalmıyosunuz anlamadımBeraber gidip geldiğimiz için onsuz kalmadığım için kendim gidip alma lüksüm hiç yok
Siz evlisiniz artık KV'den elini ayağını kes. Kerbela'da değilseniz telefonda Manav uygulamaları var, Migros vs var seçiyorsun yeşilik meyve ne istersen geliyor, evde atıştırmalık bir şey bile yok ne demek? Hep et mi yenir ya çocuk adamlarla evlenmeyin artık lütfen oturun evinizde yemeğinizi yapın yiyin.Eşim ve ben de çalışan insanlarız. Ama memuriyet olduğu için saatlerimiz düzenli. Erken saatte evde oluyoruz, mesaimiz hiç olmuyor zaten. Hep aynı saatlerde ve aynı günlerde evdeyiz. Beraber gidip geliyoruz.
Eve neredeyse hiç pazar alışverişi yapmıyoruz, sebze vs hiç almıyoruz, nadiren ayda bir pazara gidersek gidiyoruz. Ben istiyorum ama eşim gereksiz buluyor. Sebebi annesinin alt katta oturuyor olması ve yemekleri hep onun yapmak istiyor ve yapıyor olması. Et türü şeyler kendi canı isterse alınıyor eve. Ben yemek yapmak istediğimde evde ne varsa onunla yap diyor yapınca da içinde et olmadığı için çoğu zaman sevmiyor, bunu bir daha yapma diyor. Çünkü annesi hep etli şeyler yapıyor.
Ben pazarlık yaptığımızda veya kasapa gittiğimizde o ürünlerle ev yemeği yapınca çok mutlu oluyorum, etli şeyler yaptığımda çok güzel olmuş falan diyor hoşuma gidiyor.
Kayınvalidem de siz uğraşmayın çalışan insanlarınız diyerekten yemekleri yapıyor.
Ayrıca annesinde yedikten sonra da çok acıkıyor ve evde yiyecek bir şey aranıyor. Tabiki de çoğu zaman atıştırmalık bir şey bile yok evde alınmadığı için. Ben yemek yaptığımda aranmıyor çünkü çeşit yapıyorum. Annesinde genelde sadece ana yemek oluyor. Benim için de çoğu zaman doyurucu olmuyor.
ben de bu durumdan nedense hiç mutlu olmuyorum aslında hazır yemek çok iyidir ama ben kendini çok yetersiz hissediyorum.
Nankör müyüm neyim anlamadım, o yemek yapıcam yapmayın uğraşmayın dedikçe benim moralim sıfır oluyor hemen yüzüm değişiyor ben neden mutlu olamıyorum. Yaşayan var mı, psikolojik açıklaması var mı? Sırf bu yemek konusunda o kadar mutsuz ve huzursuzum ki. Canımın çektiği şeyleri ve yemek İstediğim şeyleri yapmak isteyip de akşam orda olan yemekleri yemek zorunda kalmak da ayrı tabi.
İnanmıyorum siz çalışan ayakları üzerinde durabilen bir kadınsınız nasıl kendinize bu hayatı reva görüyosunuz? Allah bilir sizin maaşınıza da konuyodur bu herifAşırı baskın benim dediğim olacak BİR karakter çıktı. Eskiden markete gittiğimizde nişanlılık sevgililik döneminde istediğin ne varsa al derdi. Şimdi evlendik ve markete girdiğimizde bir şey almak istediğimde on kere düşünüp söylemek zorunda kalıyorum çünkü genelde hayır cevabını alıyorum. Bu yüzden çok kırıldım artık bir şey istediğimde söylemiyorum bile. Bir kere kahvaltılık bitmişti ve ne kaldıysa onu yeriz demişti ve hiçbir şey yoktu. Çok acınası bir durum
Bana da dokunuyor bu ya.Anneniz biliyor mu canınızın bir sey çektiğinde alamadığınızi ya da alıp gizlice yediğinizi gerçekten bu bana çok dokundu çok rica ediyorum evladim lütfen kendinize bu hayatı reva görmeyin siz buna layık değilsiniz lütfen
Ay lütfen böyle olmamalı ya.Bana da dokunuyor bu ya.
5 yaşındaki kızım konu sahibinden daha fazla hak sahibi ne yazık ki, ama 20 yıl sonra bu kadar sözü geçmeyebilir başka bir evde...
Nerede beleş oraya yerleş demişlerEşim ve ben de çalışan insanlarız. Ama memuriyet olduğu için saatlerimiz düzenli. Erken saatte evde oluyoruz, mesaimiz hiç olmuyor zaten. Hep aynı saatlerde ve aynı günlerde evdeyiz. Beraber gidip geliyoruz.
Eve neredeyse hiç pazar alışverişi yapmıyoruz, sebze vs hiç almıyoruz, nadiren ayda bir pazara gidersek gidiyoruz. Ben istiyorum ama eşim gereksiz buluyor. Sebebi annesinin alt katta oturuyor olması ve yemekleri hep onun yapmak istiyor ve yapıyor olması. Et türü şeyler kendi canı isterse alınıyor eve. Ben yemek yapmak istediğimde evde ne varsa onunla yap diyor yapınca da içinde et olmadığı için çoğu zaman sevmiyor, bunu bir daha yapma diyor. Çünkü annesi hep etli şeyler yapıyor.
Ben pazarlık yaptığımızda veya kasapa gittiğimizde o ürünlerle ev yemeği yapınca çok mutlu oluyorum, etli şeyler yaptığımda çok güzel olmuş falan diyor hoşuma gidiyor.
Kayınvalidem de siz uğraşmayın çalışan insanlarınız diyerekten yemekleri yapıyor.
Ayrıca annesinde yedikten sonra da çok acıkıyor ve evde yiyecek bir şey aranıyor. Tabiki de çoğu zaman atıştırmalık bir şey bile yok evde alınmadığı için. Ben yemek yaptığımda aranmıyor çünkü çeşit yapıyorum. Annesinde genelde sadece ana yemek oluyor. Benim için de çoğu zaman doyurucu olmuyor.
ben de bu durumdan nedense hiç mutlu olmuyorum aslında hazır yemek çok iyidir ama ben kendini çok yetersiz hissediyorum.
Nankör müyüm neyim anlamadım, o yemek yapıcam yapmayın uğraşmayın dedikçe benim moralim sıfır oluyor hemen yüzüm değişiyor ben neden mutlu olamıyorum. Yaşayan var mı, psikolojik açıklaması var mı? Sırf bu yemek konusunda o kadar mutsuz ve huzursuzum ki. Canımın çektiği şeyleri ve yemek İstediğim şeyleri yapmak isteyip de akşam orda olan yemekleri yemek zorunda kalmak da ayrı tabi.
Aman beleşi mi kalmış bunların kadın canı istediği şeyi yiyemiyor ki. Adam alma gereksiz falan diyomuş kahvaltılık istediği şeyi bile aldırmamış (evdekileri ye demiş evdede yokmuş), cimriliğin kaçıncı leveli, rezillik ötesiNerede beleş oraya yerleş demişlertadini çıkart amann ne güzel.
Off anne olarak bakınca mesajınıza çok içim gitti hele kız annesi olarakBana da dokunuyor bu ya.
5 yaşındaki kızım konu sahibinden daha fazla hak sahibi ne yazık ki, ama 20 yıl sonra bu kadar sözü geçmeyebilir başka bir evde...
karismiyor dedigin sen alıyorsun yani di mi?Bu arada kendi canım istediğinde kendi paramla alıp kendim yiyorum ve haber etmiyorum maaş kartımın ve kredi kartımın tek artısı butemizlik ürünlerine ve diğer ev ihtiyaçlarıma ise asla karışmıyor. Tek derdimiz yemek yiyecek alışverişi. Ve en önemlisi de zaten bu
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?