Selam kızlar,
Eşimle 9 aydır evliyiz. ve biz 1 yıl içinde evlendik. Evlenirken herşeyi, her harcamayı kendimiz yaptık, ailelerden hiç bir destek gelmedi. yüklü bir miktarda kredi çektik ve onu ödüyoruz. Üstüne birde eşimin bedelli askerliği çıktı. Eşim memur o yüzden gelir belli gider belli.
Ben özeldeyim güzel paralar kazanıyordum ancak ödemelerim çiktı, işlerimde bazı sorunlar çıktı ve toparladığım paraları kaybettim.
Eşim de ailesi 8ki bu duruma sinirleniyorum) de bu bedelliyi benim ödemem gerekiyormuş gibi davranıyor. Tek benim sorumluluğumdaymış gibi bir beklenti var. Ve bu sıralarda işlerden çok da gelen birşey yok. Eşimle sürekli tartışıyoruz bu yüzden dolayı. Bu konu dışında hiç bir sorunumuz yok çok şükür. Eşimde çok iyi birisi. Ama para konusu bizi çok yıpratıyor
Yani evlendim ve durup dururken dünyanın borcuna girdim
Bunu söylediğim zaman da evde kıyamet kopuyor.
ben yine parayı toparlayacağım diye canla başla çalışıyorum. Ama ben bu kadar çalışırken kimsenin birşey yapmamasına da bozuluyorum.
Ailesine de bozuluyorum. Zaten düğünde de hiç birşey yapmadılar diye.
bedelli durumu da önce vardı param bana güvenildi ama sonra bir işimde ödeme yapmak zorunda kaldım ve kaybettim. Şimdi de eşim kızıyor bana. Ailesi de sürekli arayıp hadi yatırın diyip duruyorlar
Sabahlara kadar çalışıyorum ama yok yani
Gün içinde çalışırken 3 -4 yere gidiyorum ben. Eşim ise memur tek bir yere gidiyor.
üstelik servisi de var ama binmiyor. tüm arkadaş çevresi öyle. O arabayla gidiyor ben ise gün içinde otobüs, dolmuş dolanıp duruyorum. taksiye bile binmiyorum artık. Hatta bazı yerleri koştur koştur yürüyorum ayağımda topuklu ayakkabılarla, sırf para vermemek için.
hepsinden daha çok para kazanıyorum ama hepsinden daha zor yaşıyorum
şimdi yine para biriktiriyorum ama en azından kendime bir araba alıyım istiyorum
Doğrusu görücü usulu diyebilirim evliliğimiz
Ben Türkiyede en iyi ünivlerden birini bitirdim, şirket kurdum mis gibi çalışıyordum. aileme ev araba gibi güzel yatırımlar yaptım.
Bu sebepten dolayı çevrede de çok duyuldum. Eşim ve ailesi de öyle duyup gelip, tanıştırmak için filan uğraştılar. Sonra nasıl olduysa tanıştım, görüştüm ve evliyim.
Nişanlı iken işimde sıkıntı yaşadım ve çok sağlam bir para ödedim. Arabamı o zaman sattım ve kimseye en ufak bir zararım olmadan canla başla çalışarak borcumju ödedim. Eşimden de ne maddi ne de manevi tek bir destek almadım. Herkes öyle güveniyorduki bana zaten insanları ailemi hayal kırılkığına uğratmamak için borcun miktarını bile söyleyemedim. yaklaşık 100.000TL para ödedim ve hiç borçlanmadım da bu parayı öderken. Elimde avucumda ne varsa sattım, çalıştım ödedim.
Ancak düğün hazırlıkları da benim için bu yüzden zor oldu, çünkü belimi doğrultamadan sürekli harcama yapmam gerekti.
Eşimde de bişi yoktu o yüzden kredi çektik. Arabasız çalışmak çok zor, o kadar yere topuklularla tı tık gitmek çok zor, o kılıkta otobüse binmek bile çok zor. Tüm iş görüşmelerime geç kalmaya başladım.
Birde şirket sahibisin prestjli durman gerekiyor yatırımcıya karşı ve çalışanlarıma karşı, bu sebepten dolayı da sıkıntılar yaşıyorum.
Yine de toparladım kendimi para biriktiriyorum ama ben bu kadar zorlanıp kimseye en ufak bir yük olmadan elimden geleni yaparken. Herkesin kendi rahatında olmasına bozuluyorum
Eşimde kendi havasında
Havalı bir arkadaş grubu var. Ben para vermeyeyim diye bazen öğle yemeği bile yemiyorum. Çünkü yeri geliyor yatırımcıya filan yemek ısmarlıyorum. Oradan denkleşsin diye. Eşim ise kurum yemeğini beğenmeyip, arkadaşlarıya öğle arasında çıkıp biyerlerde yiyorlar. Bi de bunu bana söyleyinde iyice bunalıyorum.
Şimdi ise araba almak istiyorum bu biriktirdiğim paramla ama üstümde inanılmaz bir baskı var.
Bedelliyi ödemem gerekiyormuş ilk olarak Eşime bunların hepsini söylüyorum.
Olmadı sat arabanı kendin öde diyorum ama ona da yanaşmıyor. Arabasız yapamazmış. Ben de yapamıyorum ki bana cidden lazım, ama sırf borç diye yapıyorum yine
(
Ayakkabıdan ayağım acıyıp, ben koştururken eşimin restoranda o biricikarkadaşlarıyla takıldığını da duyunca yollarda ağlar duruma geldim artık.
Ne yapmalıyım
(((