Yıldız Avcısı Bir Kadının Güncesi


esracım ne hissettin ne yaşadın ne düşündün ne buldun hepsini çok iyi anlıyabiliyorum...inancını kaybetme ...hep hayırlısı olsun diye dua et ...belki de yeni bir deneme yapmadan kendiliğinden hamile kalırsın belli mi olur??
 
kelimelerın kıfayetsiz kaldıgı an..
 
günaydın şekerim, bugün nasılsın?

günaydın adacım...bugün pek iyi değilim...hatta dün öğleden sonra 16-17.00 gibi bir halsizlik çöktü üzerime baş dönmesi tansiyon düşüklüğü mide bulantısı karaışık...eve gider gitmez yattım uyudum ama sabah uyandığımda hala üzerimden atmış değildim...bişey yiyemiyorum açlıktan böyle oluyor sanırım ...az önce de patronum rengin bembeyaz eve git istersen dedi ...yemekten sonra da düzelmessem giderim sanırım..sen nasılsın???
 

canım ya.. ne diyebilirim ki inşallah bir an önce toparlanırsın.. hamile kalmak zor, sürdürmek zor, sonrası zaten çok zor... Allah kolaylık versin tatlım..

ben ne iyiyim ne kötü.. öylesineyim işte tatlım. bir süre böyle olacak herhalde.. dün eşimin telefonundaki fotoğraflara bakıyordum, birden transfer günümde çekilmiş ağzım kulaklarımda fotoğraflar çıkıverdi karşıma. doktoruma, asistanına sarılmışken, transferden çıkmış sedyenin üstünde zafer işareti yaparken.. embriyomun fotosu falan.. ay fena oldum ya, atamadım üstümden hala..
 

canım benim yaaa...emin ol az kaldı bu günler de geçecek..ama dediğin gibi hamile kalmak ta sürdürmek te çok zor...şuan 12 hafta sınırının dolmasını bekliyorum...düşük riski o dönemden sonra azalıyomuş ya...anlayacağın ben hala onu kaybetme korkusu yaşıyorum...normal hamileler bu kadar hissetmiyorlardır bu duyguyu...tek istediğim sağlıkla doğurup kucağıma alabilmek onu...bu uğurda çekebileceğim tüm rahatsızlıklara razıyım...yeterki bırakmasın beni... ( ve sanırım psikolojik desteğe ihtiyacım var...kendi doktorumla konuşup bu konuda bana yardımcı olabilecek bir doktorun ismini isteyeceğim...beni anlarsanız sadece siz anlarsınız ...yoksa kimsenin anlayacağını düşünmüyorum...
 

Rabbimden tüm kalbimle bebeğini sağlıkla kucağına alabilmeni diliyorum devinim.. psikolojik destek olayına gelince sanırım benim de çok ihtiyacım var ama kendi içimde bunu kabul edemiyorum. ben iyiyim diyorum, sürekli herkese kendimi iyi göstermek, bana üzülmelerini, acımalarını engellemek gibi bir dürtü var. herzamankinden daha aktif, daha neşeliyim ama yalnız kaldığım anda, ya da o fotoğraf meselesindeki gibi uyarıcı birşey çıkınca karşıma dağılıyorum resmen.. Rabbim aklımızı korusun inşallah..
 

sağol canımm...valla ben desteğe ihtiyacım olduğunu kabul ediyorum ve destek almak için de hemen girişimde bulunacağım...sen de güçlü olmaya çalışma ...acını tam anlamıyla yaşa ki çabuk geçsin...emin ol kimse sana acımıyor...derdinin ne olduğunu bizler biliyoruz seninle birlikte üzülüyoruz...derdini bilmeyenler de zaten ne yaşadığını bilmedikleri için sana acımıyolar...lütfen adacım...kimseye rol yapmak zorunda değilsin acınla yüzleş yaşa ve bitsin...biz burada yapmacık tan bir cıvıl cıvıl ada değil eski adamızı istiyoruz...biraz canını yaktım belki ama senin iyi olmanı istiyorum sadece...
 

o acıyla yüzleşmekten çok korkuyorum devinim, altında ezilecekmişim gibi geliyor.. düşünememek, onunla başbaşa kalmamak için o kadar çabalıyorum ki.. mesela sürekli öyle bir geçer zamanki gibi şeyler izliyorum. hani ne kadar kötü hayatlar var, onlara bak kendi haline şükret. ya da sürekli başkalarının sorunlarıyla ilgilenip onları çözmeye çalışırken kendi içimdekilere fırsat vermemek çabasındayım.. iyi değilim farkındayım ama böyle böyle aşacağım inşallah. kimyasal gebeliğimde dünya başıma yıkılmıştı.. bu defa yaşadığım çok daha fazlasıydı, daha acıydı ama ben bu defa yıkıntıların altında kalmak istemiyorum, içimdekiler yıkılmaya başladıkça ben oradan kaçıyorum, arkamda kalıyorlar en azından üstümde değil.. gittiği yere kadar...
 

Merhaba esracim canim benim. Ne diyecemi bilemiyorum.
Allah yardimcin olsun. Sakin umudunu yitirme.
Umutlarin bitti yerde yeni umutlar dogar.
Hakkinda böylesi hayirliymis.
 

arkanda bırakabiliyorsan tamam ama altında kalma sakın...çokk öpüyorum seni..
 
Merhaba arakadaslar. Hepimizin psikolojik destege ihtiyaci var size katiliyorum devincan ve adacim.
Inanin ki hepimizin duygusu sevinci çok farkli.
Adacim sen halen içindeki aciyi atamamisken, devin ve ben ve inaniyorum bütün hamile olan arkadaslar bir türlü bu sevinci dolu dolu yasayamiyoruz.
Ben hamileligimin tadini çikaramiyorum diye üzülüyorum. Eve mahküm oldum.
Yalnizim tek basimayim. Bunlarin hepsine raziyim yeterki meleklerim beni hiç birakmasin.
Halimize sükr ediyorum bugünümede sükür. Ama rahat edemiyoruz.
Bugün biz 13 hafta olduk. 3 ayimizi bitirdik yarindan itibaren 4cü ayimiza adim aticaz allahin izniyle.
Bugün annemi aradim kendimi tutamadim agladim. Evdeyim günler geçmek bilmiyor disariya çikmiyorum. Kendimi biraktim bakimsiz oldum. Dahan önümde koca uzun 6 ay var.
Dedigim gibi yeter ki bebislerim iyi olsunlar onlar için çekerim.
 

canım benim sağlıklı geçireceğiniz bir 6 ay diliyorum bebişlerine ve sana.. elbette her durumun kendine has zorlukları var. hamilelik zaten başladığı andan itibaren endişeler hiç bitmiyor ve doğumla, evlat sahibi olmakla birlikte bir ömür boyu da sürüyor. koskaca 6 ay var diyorsun çok da haklısın. bir de benim ve bekleyenlerin açısından bakarsan o çok uzun altı aya kafadan bir 3 ay ve uzunluğunu bilemeyeceğimiz bekleme süresini de ekle.. şu an senden daha kötü durumda olan ta taa en başta ben varım. bunları düşünerek biraz mutlu olmaya çalış olur mu tatlım, çok şükür meleklerin seninle eşin yanında, ailen var.. ben de benden daha zor durumda olanlara bakıyorum ve öyle şükrediyorum. hayat başka türlü çekilecek gibi değil...
 

canım benim yaaa...ne güzel 3 ayın bitmiş....ben de riskim azalsın diye o günü bekliyorum...kolay sahip olmadık bu bebeklere yeterki onlar sağlıklı olsun orada kalsınlar diye uğraşıyoruz...ben 3 hafta evde kaldım çok zor geldi allah sana sabır versin inşallah..ama unutmaki bu zorlukların sonunda çok güzel bir şey (hatta 2 şey) bekliyor seni... oturarak kendini yormadan yapabileceğin uğraşlar bulsan kendine çok güzel olur...zamanın nasıl geçtiğini anlamazsın...kış ta bitince hergün küçük yürüyüşler yaparsın...merak etme sayılı gün çabuk geçer...
 
tutmaz mıyım canım yaaa??? ama inşallah gerek kalmaz...keşke istanbulda olsaydım...emin ol kesinlikle yanında bitmiştim şimdiye kadar...yeterki üzülme sen..

bilmez miyim.. değil ankara'da istersen antartika da ol, beni sevdiğini ve benim için en güzelini, en iyisini en önemlisi en hayırlısını istediğini biliyorum canım benim.. iyi ki tanıdım seni :)
 
bu arada cicoş ve öz bayadır yoklar.. özü merak ediyorum, aramaya da korkuyorum kötü birşey duyarım diye Allah korusun. ay herbir şeyden korkar oldum artık ya..
 

Haklisin canim. Tabii ki bu günümüzede sükür. Allah isteyenlere olmayanlarada nasip etsin canim benim. Elbet sende hamile olacaksin anne olacaksin can gönülden istiyorum.
Tabii ki benden daha kötü durumda olanlar var. Bu günümede sükr ediyorum allah bundan daha kötü dert vermesin cümlemize AMIN.
Tabii canim senide diger kadar arkadaslarimida düsünüyorum sadece burda demek istedigim bizim sikintilar bitmiyor bu yönden demek istedim. Tedavi beklersin, tedavide olursun, sonucu beklersin, hamile olursun, korkarsin,.... Her yönden korkular sikintilar bizimle.
Içini ferah tut canim arkadasim insallah sende bu yasadiklarimizi yasarsin en kisa zamanda.
 

canım benim.. hepimizin birbiri için hissettikleri ve istekleri aynı. hep kalbimizden geçenin olması, inşallah öyle olur.. sen meleklerini sağlıkla kucağına alırsın, diğer bütün hamile arkadaşlarımız da tabi, benim gibi isteyen herkes ve ben de sağlıklı ve tamamına erdirebileceğimiz hamilelikler yaşarız inşallah..
 
Bu siteyi kullanmak için çerezler gereklidir. Siteyi kullanmaya devam etmek için onları kabul etmelisiniz. Daha Fazlasını Öğren.…