Kızım sürekli tehlikeli bir şey deniyor. Arkamı bile dönemiyorum. Mesela geçen hafta oyuncak sepetini ters çevirmiş camdan dışarı sarkmaya çalışıyoru ve yanımda yaptı bunu iki saniye içinde. Bir kaç gün bunu düşündüm geceleri ya düşseydi ya görmeseydim diye. Bu tarz sürekli tehlike peşinde aklıma o sokuyor yaniçok geçmiş olsun, havaleden sonra kaygılarınızın artması normal ama geçici olarak. Diğer kaygılarınız çok abartılı, hem kendi sağlığınız için hem çocuğunuzun gelişimi için zararlı. Online psikolojik destek alabilirsiniz ve bence almalısınız da.
Bak ben bunları düşünmüyordum yeni şeyler eklendi listemeannelik böyle bir sey. su an ya ımda uyuyor ve ben yüzüne bakıp “acaba yarın başına bir sey gelecek mi?” “acaba büyüdüğünde katil falan olur mu?” “acaba nasıl ölecek?” diye düsünüyorum.
günlük hayatıma etki etmesine izin vermiyorum bu düsüncelerin ama evet bazen gelip gidiyorlar
Bu kaygıların adı annelik Fakat bu kadar yoğun Düşünmeniz gerçekten psikolojik olarak destek almanız gerektiğini gösterir online Psikolojik destek alabilirsiniz havale geçirmiş olması da bunu tetikler benim bebeğim de 14 aylık Şu an uyuyor ve acaba uyanıp ağlar mı ne olduğunu anlayamazsam Yarın başına bir şey gelir mi ya hastalanırsa ya düşerse ya yürümeye başladığında çok kötü düşerse hastanelik olursa Bunları hep düşünüyorum fakat günlük hayatımı etkilemiyor birazcık kaygılarınızı azaltmalısınız psikolojik destek almaya imkanınız ya da bütçeniz yoksa da kendinizi rahatlatmak için bebeğinizi uyuduktan sonra bir kahve içip meditasyon yapabilirsinizMerhaba sevgili anneler. Beni en iyi sizin anlayacağınızı düşünüyorum. 2 yaşında çocuğum var ve kaygılarımı yönetemiyorum artık. Onu inanılmaz seviyorum ve bu sevgi çok fazla geliyor. Sürekli onun için endişeleniyorum bilmiyorum sadece ben mi böyleyim yoksa her anne mi böyle. Sürekli kafamda senaryolar dönüyor, şuradan düşerse, bir şey yutar boğulursa vs vs. Çok hareketli ve yaramaz bir çocuk gerçekten tüm gün peşinden gözetlemek gerekiyor her türlü tehlikeli işi deniyor. İki gün önce havale geçirdi korkularım kat kat arttı. Mosmor oldu öldü sandım hayatımın en kötü günüydü. Kalbim ağrımaya başladı artık sıkışıyor resmen, her gece uyumadan bir sürü şeyler düşünüyorum çok yoruldum artık. Yok mudur sakinleşmenin yolu yöntemi pskolojik tedavi demeyelim hemen çünkü uzak bir köyde yaşıyorum şuan ona erişimim yok. Şimdiden teşekkür ediyorum okuyanlara
Başından beri böyle değildim aslında son bir kaç aydır böyle olmaya başladı. Ne tetikledi bilmiyorum büyük ihtimal sürekli hareketli olmasından kaynaklı. Evet bütçem var online destek alabilirim. Kendi kendime halletmeye çalışıyorum sanırsam. Dil kurşuna yazılım bu hafta başlıyor kendime vakit ayıracağım bajalım belki kafam dağılır yoksa bütün gün çocuk ev işler bu döngüden çıkamıyorum. Çalışan bir insandım bir anda çocuk ev işleri falan aşırı bunaldım galiba çalışma lüksüm de yok şuanBu kaygıların adı annelik Fakat bu kadar yoğun Düşünmeniz gerçekten psikolojik olarak destek almanız gerektiğini gösterir online Psikolojik destek alabilirsiniz havale geçirmiş olması da bunu tetikler benim bebeğim de 14 aylık Şu an uyuyor ve acaba uyanıp ağlar mı ne olduğunu anlayamazsam Yarın başına bir şey gelir mi ya hastalanırsa ya düşerse ya yürümeye başladığında çok kötü düşerse hastanelik olursa Bunları hep düşünüyorum fakat günlük hayatımı etkilemiyor birazcık kaygılarınızı azaltmalısınız psikolojik destek almaya imkanınız ya da bütçeniz yoksa da kendinizi rahatlatmak için bebeğinizi uyuduktan sonra bir kahve içip meditasyon yapabilirsiniz
Ben de aynı durumdayım çalışmak istiyorumBaşından beri böyle değildim aslında son bir kaç aydır böyle olmaya başladı. Ne tetikledi bilmiyorum büyük ihtimal sürekli hareketli olmasından kaynaklı. Evet bütçem var online destek alabilirim. Kendi kendime halletmeye çalışıyorum sanırsam. Dil kurşuna yazılım bu hafta başlıyor kendime vakit ayıracağım bajalım belki kafam dağılır yoksa bütün gün çocuk ev işler bu döngüden çıkamıyorum. Çalışan bir insandım bir anda çocuk ev işleri falan aşırı bunaldım galiba çalışma lüksüm de yok şuan
Bana da iyi gelir umarım.Ben de aynı durumdayım çalışmak istiyorum
Çalışıyodum zaten ama bırakmak durumunda kaldım.
Şimdi kpss çalışmaya başladım hem kafam dağılıyor hem de atanmak istiyorum
Bende sizin gibiyim . Bebeğim 18 aylık malum hareketli zamanları . Evi güvenli hale getirdim evin içerisinde hiç endişem yok açıkçası. Ama başka bir yere misafirliğe gittiğimizde sürekli gözüm üstünde. Hatta bana diyorlar biraz serbest bırak bir şey olmaz. Maalesef ki dünyada çocuk ölümlerinin çok büyük bir kısmı evde oluyormuş yani benim kendi evim güvenli ama başkasının evi benim bebeğime ayarlanmadığı için devamlı takip ediyorum. Kimseyi dinlemiyorum hatta bana şunu da dediler psikolojin bozulur böyle yaparsan . onları dinlemediğim için pişman değilim vallahi ben dışarı çıkarken endişelerimi artıyor çünkü dışarı güvenli değil ve misafirlik dediğim gibi bunları da ya güvenli alanları tercih ediyorum ya da mecbur kalmazsam gitmemeye çalışıyorum . siz bebeğinizi takip etmeye önlem almaya devam edin sonra içinizi ferah tutun Allah'ın izniyle hiçbir şey olmaz bu annelik içgüdüsü sizi çok iyi anlıyorum.Merhaba sevgili anneler. Beni en iyi sizin anlayacağınızı düşünüyorum. 2 yaşında çocuğum var ve kaygılarımı yönetemiyorum artık. Onu inanılmaz seviyorum ve bu sevgi çok fazla geliyor. Sürekli onun için endişeleniyorum bilmiyorum sadece ben mi böyleyim yoksa her anne mi böyle. Sürekli kafamda senaryolar dönüyor, şuradan düşerse, bir şey yutar boğulursa vs vs. Çok hareketli ve yaramaz bir çocuk gerçekten tüm gün peşinden gözetlemek gerekiyor her türlü tehlikeli işi deniyor. İki gün önce havale geçirdi korkularım kat kat arttı. Mosmor oldu öldü sandım hayatımın en kötü günüydü. Kalbim ağrımaya başladı artık sıkışıyor resmen, her gece uyumadan bir sürü şeyler düşünüyorum çok yoruldum artık. Yok mudur sakinleşmenin yolu yöntemi pskolojik tedavi demeyelim hemen çünkü uzak bir köyde yaşıyorum şuan ona erişimim yok. Şimdiden teşekkür ediyorum okuyanlara
Canım benim seni anlıyorum benim de 2 yaşında kızım var erken doğum Küvez hastane kontrol derken psikolojik olarak çöktüm ancak 1 yaşından sonra çalışmaya başladım ve bana çok iyi geldiğini hissettim çünkü zihnimizde farklı bir düşünce oluşturmak için ortamdan da uzaklaşmak zorundayız tek başına dışarı çıkmak sana iyi gelecektir köydeymişsin böyle nasıl imkanların var bilmiyorum ama en az 1 saat kendine kimse olmadan zaman ayırmanı öneririmMerhaba sevgili anneler. Beni en iyi sizin anlayacağınızı düşünüyorum. 2 yaşında çocuğum var ve kaygılarımı yönetemiyorum artık. Onu inanılmaz seviyorum ve bu sevgi çok fazla geliyor. Sürekli onun için endişeleniyorum bilmiyorum sadece ben mi böyleyim yoksa her anne mi böyle. Sürekli kafamda senaryolar dönüyor, şuradan düşerse, bir şey yutar boğulursa vs vs. Çok hareketli ve yaramaz bir çocuk gerçekten tüm gün peşinden gözetlemek gerekiyor her türlü tehlikeli işi deniyor. İki gün önce havale geçirdi korkularım kat kat arttı. Mosmor oldu öldü sandım hayatımın en kötü günüydü. Kalbim ağrımaya başladı artık sıkışıyor resmen, her gece uyumadan bir sürü şeyler düşünüyorum çok yoruldum artık. Yok mudur sakinleşmenin yolu yöntemi pskolojik tedavi demeyelim hemen çünkü uzak bir köyde yaşıyorum şuan ona erişimim yok. Şimdiden teşekkür ediyorum okuyanlara
Benimde 3.5,aylık kızım var aynı korkular bende de var.ilk oğlumu kaybettim ondan mı oluyor diye düşünüyorumMerhaba sevgili anneler. Beni en iyi sizin anlayacağınızı düşünüyorum. 2 yaşında çocuğum var ve kaygılarımı yönetemiyorum artık. Onu inanılmaz seviyorum ve bu sevgi çok fazla geliyor. Sürekli onun için endişeleniyorum bilmiyorum sadece ben mi böyleyim yoksa her anne mi böyle. Sürekli kafamda senaryolar dönüyor, şuradan düşerse, bir şey yutar boğulursa vs vs. Çok hareketli ve yaramaz bir çocuk gerçekten tüm gün peşinden gözetlemek gerekiyor her türlü tehlikeli işi deniyor. İki gün önce havale geçirdi korkularım kat kat arttı. Mosmor oldu öldü sandım hayatımın en kötü günüydü. Kalbim ağrımaya başladı artık sıkışıyor resmen, her gece uyumadan bir sürü şeyler düşünüyorum çok yoruldum artık. Yok mudur sakinleşmenin yolu yöntemi pskolojik tedavi demeyelim hemen çünkü uzak bir köyde yaşıyorum şuan ona erişimim yok. Şimdiden teşekkür ediyorum okuyanlara
Evet kızımda genelde başka evlerde tehlike yaşadı. Tek katlı bahçeli evde oturuyorum o yüzden pencere balkon korkum yok ama başka eve gidince sürekli takip etmek durumunda kalıyorum. Ya da ilaçlar oluyor diğer evlerde, ufak tehlikeli şeyler falan. İnşallah sağsalim büyür hepsiBende sizin gibiyim . Bebeğim 18 aylık malum hareketli zamanları . Evi güvenli hale getirdim evin içerisinde hiç endişem yok açıkçası. Ama başka bir yere misafirliğe gittiğimizde sürekli gözüm üstünde. Hatta bana diyorlar biraz serbest bırak bir şey olmaz. Maalesef ki dünyada çocuk ölümlerinin çok büyük bir kısmı evde oluyormuş yani benim kendi evim güvenli ama başkasının evi benim bebeğime ayarlanmadığı için devamlı takip ediyorum. Kimseyi dinlemiyorum hatta bana şunu da dediler psikolojin bozulur böyle yaparsan . onları dinlemediğim için pişman değilim vallahi ben dışarı çıkarken endişelerimi artıyor çünkü dışarı güvenli değil ve misafirlik dediğim gibi bunları da ya güvenli alanları tercih ediyorum ya da mecbur kalmazsam gitmemeye çalışıyorum . siz bebeğinizi takip etmeye önlem almaya devam edin sonra içinizi ferah tutun Allah'ın izniyle hiçbir şey olmaz bu annelik içgüdüsü sizi çok iyi anlıyorum.
Her fırsatta çıkıyorum aslında, sık sık şehre inerim anneme, eşime bırakıp çıkarım dışarı. Yine aklım kalıyor tabi o ayrı. Çok seviyoruz çok endişeleniyoruz.Canım benim seni anlıyorum benim de 2 yaşında kızım var erken doğum Küvez hastane kontrol derken psikolojik olarak çöktüm ancak 1 yaşından sonra çalışmaya başladım ve bana çok iyi geldiğini hissettim çünkü zihnimizde farklı bir düşünce oluşturmak için ortamdan da uzaklaşmak zorundayız tek başına dışarı çıkmak sana iyi gelecektir köydeymişsin böyle nasıl imkanların var bilmiyorum ama en az 1 saat kendine kimse olmadan zaman ayırmanı öneririm
İki dakika oturmuyor ki yerinde takip etmiyim:) sürekli bir şey peşinde çocuk sürekli denemeler peşinde mecbur takipteyimBir de anne çok kaygılı olursa, sürekli çocuğu takip ederse, bu da çocuğun bilinçaltına yerleşiyor: her yer güvensiz, sürekli takip edikiyorum hissi yerleşiyor. Dengeyi ayarlamak önemli, bilmiyorum..
İnşallah aminEvet kızımda genelde başka evlerde tehlike yaşadı. Tek katlı bahçeli evde oturuyorum o yüzden pencere balkon korkum yok ama başka eve gidince sürekli takip etmek durumunda kalıyorum. Ya da ilaçlar oluyor diğer evlerde, ufak tehlikeli şeyler falan. İnşallah sağsalim büyür hepsi
Bu düşüncelere hemen hemen her anne kapılıyor herkeste farklı travmalar oluşuyor çok normal şeyler sadece düşünmemeye çalışın yoksa işin içinden çıkamazsınız ve sadece siz böyle değilsiniz bunu düşünün, bendede haberlerde çocuk kaçırma kaybolan çocuklar travması oluşmuştu rüyalarıma giriyordu evden çıkamaz hale gelmiştim artık beynimi kemiriyordu bişey tetikliyor onu bulmak lazım benim kızım bi kere sahile gittik 10 sn içinde kayboldu aklım çıktı ömrümden ömür gitti. Bu tetikledi aylarca uyuyamadım ben nasıl sahip çıkamadım diye hemen bulduk ama o 1 2 dk ömrümden ne kadar çaldı bilmiyorum Rabbim hepimizin evladını korusun onlarla imtihan etmesin hep güzel günlerini görelim sağlıklaMerhaba sevgili anneler. Beni en iyi sizin anlayacağınızı düşünüyorum. 2 yaşında çocuğum var ve kaygılarımı yönetemiyorum artık. Onu inanılmaz seviyorum ve bu sevgi çok fazla geliyor. Sürekli onun için endişeleniyorum bilmiyorum sadece ben mi böyleyim yoksa her anne mi böyle. Sürekli kafamda senaryolar dönüyor, şuradan düşerse, bir şey yutar boğulursa vs vs. Çok hareketli ve yaramaz bir çocuk gerçekten tüm gün peşinden gözetlemek gerekiyor her türlü tehlikeli işi deniyor. İki gün önce havale geçirdi korkularım kat kat arttı. Mosmor oldu öldü sandım hayatımın en kötü günüydü. Kalbim ağrımaya başladı artık sıkışıyor resmen, her gece uyumadan bir sürü şeyler düşünüyorum çok yoruldum artık. Yok mudur sakinleşmenin yolu yöntemi pskolojik tedavi demeyelim hemen çünkü uzak bir köyde yaşıyorum şuan ona erişimim yok. Şimdiden teşekkür ediyorum okuyanlara
Bende sizin gibiyim özellikle yazın açık kalan pencerelerden çok korkuyorum şuan giriş kattayım demirler var camda rahatım ama başka evlerde birisi balkonda kucağına alsa aklım çıkıyo almayın diyorumBende sizin gibiyim . Bebeğim 18 aylık malum hareketli zamanları . Evi güvenli hale getirdim evin içerisinde hiç endişem yok açıkçası. Ama başka bir yere misafirliğe gittiğimizde sürekli gözüm üstünde. Hatta bana diyorlar biraz serbest bırak bir şey olmaz. Maalesef ki dünyada çocuk ölümlerinin çok büyük bir kısmı evde oluyormuş yani benim kendi evim güvenli ama başkasının evi benim bebeğime ayarlanmadığı için devamlı takip ediyorum. Kimseyi dinlemiyorum hatta bana şunu da dediler psikolojin bozulur böyle yaparsan . onları dinlemediğim için pişman değilim vallahi ben dışarı çıkarken endişelerimi artıyor çünkü dışarı güvenli değil ve misafirlik dediğim gibi bunları da ya güvenli alanları tercih ediyorum ya da mecbur kalmazsam gitmemeye çalışıyorum . siz bebeğinizi takip etmeye önlem almaya devam edin sonra içinizi ferah tutun Allah'ın izniyle hiçbir şey olmaz bu annelik içgüdüsü sizi çok iyi anlıyorum.
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?