Yoğun kaygı

2.5 aylık kızım var. Anksiyetem tavan yapmış durumda. Sürekli kötü senaryolar düşünüyorum kalbim sıkışıyor. Gerçekten fiziksel olarak kalbim sıkışıyor ve midem bulanıyor. Annelik bu mu yoksa psikolojik destekle geçecek şeyler mi bunlar
 
İnanın yalnız olmadığıma sevindim
 
 
O 10 saniye saatler gelmiştir size. Evet kızımda her fırsatta elimden kaçar, etrafını hiç gözetlemez bodozlama atlar her şeye gözü çok kara. Sürekli zıplar yüksek yerlerden atlamaya çalışır. Sürekli çekmece karıştırır. Bir dönem eşim kızımla Asya turuna çıktık aylar sürdü ve sürekli farklı yerlerde kaldık. O dönem inanılmz gözetim altındaydım yabancı yer farklı kültür farklı evler. Sonra başladı zaten bu kadar kasmalarım. Yediği yemekleri bile sorgular oldum bozuk mudur diye belki de bu seyehat tetikledi benim anksiyetemi
 
Evet olabilir biraz büyüdükçe azalır kaygılarınız İnşaAllah ne kadarlık çocuğunuz
 
Annelik bu bazen diyorum annelik aptallık gerçekten öyle aklımızı yitiriyoruz
 
Annelik bu bazen diyorum annelik aptallık gerçekten öyle aklımızı yitiriyoruz
Annemi yargılardım. Telefonunu açmasam kafayı yerdi, geç kalınca çok kaygılanırdı. Böyle oluyormuş demekki. Annelik gerçekten manyaklık. Millet beş altı çocuk büyütüp geçiyor valla ben bir taneyle neler yaşıyorum. Üstlerine çok düşüyoruz galiba belki de çok çocuk yapmak lazım rahatlamak için
 
Ayy evet neler çektik çocukkençok çocuğu olanlar rahat ben kızımı ana okuluna gönderiyorum ağla ağla içim çıktı ilk gün niye tek yolladım servisle diye oğlumda 2 yaşında bi babasına bırakabiliyorum bi yere gidşnce ya da bizim evde bakacak biri olursa anca rabbim korusun her daim
 
Ben cok rahat bir anne olmama ragmen oglum havale gecirdiginde ayarlarim tamamen bozuldu. Neticede tekrarlama riskinin cok az oldugunu ogrendigimde biraz biraz rahatladim ve zamanla normale dondum. Siz de zamanla donersiniz umarim
 
akşamakşa rahat bir anne olmama ragmen oglum havale gecirdiginde ayarlarim tamamen bozuldu. Neticede tekrarlama riskinin cok az oldugunu ogrendigimde biraz biraz rahatladim ve zamanla normale dondum. Siz de zamanla donersiniz umarim
3 gün önce geçirdi benim kızım görüntü aklımdan saniye çıkmıyor. Zamanla hafiflerim umarım çünkü gerçekten çok korkunç bir şey
 
bende sizin gibiydim. hatta lohusalık dönemlerimde ani bebek ölümleri diye birşey okumuş bulundum ve uyku bile uyumadan onu izlemeye başladım. dehşet verici bir durumdu. yavaş yavaş azalttım kendimi kontrol ettim. hep gözüm üstünde. şu hayatta en sakındıklarım hep beni üzdü o yüzden salmaya çalışıyorum , tabiki tüm tedbirimi alıyorum hala çocuk hala akıl edemiyor.
 
Bebegim suan iki aylik ayni sekildeyim. Uyurken bile diken ustundeyim yastik bebegimden iki metre uzak ya o yastik bi şekilde uçar da Allah korusun besigine duserse bebegim nefes alamazsa gibi senaryolar yasiyorum . Bebegim kocamin yaninda mutfaktayken on kez gelirim bakarim farkinda olmadan o da artik ben bakiyorum takintili olma diye soyler o sekilde yok mok derim ama istem disi yapiyorum , fotolarinda guluyo ya ne kadar mutlu kucucuk bu ya diye agliyorum bas bas vs vs. Tuhaf bi psikoloji atlatiriz inşallah. Tevekkül ediyorum rahatliyorum. Allah hepimizin evlatları korusun inşallah
 
Yorumları gördükçe rahatlıyorum gerçekten kendimi yalnız hissediyordum. Benzer seneryolar var bendede. Bir taraftan rahat bir anneyim çocuğuma karşı. Serbest bırakır keşfetmesine izin veririm kontrollü şekilde tabiki. Pimpirikli değilimdir ama beynimin için sürekli aktif tabi düşüncelerle.
 
Ben şimdiden nasıl okula gidecek diye düşünüyorum
 



Bencede kapatın en iyisi desinler siz bildiğinizi yapın
 
Her fırsatta çıkıyorum aslında, sık sık şehre inerim anneme, eşime bırakıp çıkarım dışarı. Yine aklım kalıyor tabi o ayrı. Çok seviyoruz çok endişeleniyoruz.
Sevgi olarak değil ama bağımlılık artıyorsa dikkat edilmesi gerektiğini düşünüyorum kötü senaryo düşünmek çok da normal değil aslında geçmiş olsun
 
Bunları okudukça mutlu oluyorum. Tek ben delirdim sanıyordum
 
Bu siteyi kullanmak için çerezler gereklidir. Siteyi kullanmaya devam etmek için onları kabul etmelisiniz. Daha Fazlasını Öğren.…