arkadaşım donörde amh değerine gerek yok amh değeri kalan yumurta sayısını belirliyor yani yumurtanın kalitesi hakkında bilgi vermiyor yumurtanın kalitesini belirleyenler fsh e2 ve lh o yuzden donore amh yaptırmanın hiçbir anlamı yok..
Canım çok duygulandım ellerini yüzünü görmek çok güzel...... bir mucize yaşıyosun.anishacim sen Donasyon öncesi düzenli adet görüyormuydun canım.hatırladığım kadarıyla adet olmadann gitmiştin.doktoruna göre bu bir rixmiydi .yoksa çok da önemli deyilmiymiş.Bende bazen ilaç kullanmama rağmen adet olamıyorum.Donasyon öncesi adet olamzsam başarıyı etkiler diye endişeleniyorum sende böyle bir şey. Yaşadin diye soruyorum kendine ve yigenimize iyi bakkk:)
Canım ben donasyondan önce cyclo ile adet oluyordum. Ama donasyondan önce decapeptyl diye bir iğne olmuştum ve doktorum bu iğnenin hastalanmamı tetikleyeceğini söylemişti ama olmadım bir süre bekledikten sonra rahim duvarımı kalınlaştıracak ilaca başlattı doktor boşuna beklemeyelim dedi istenen kalınlığa ulaşıncada transferimi yaptı hiçbir sorundan bahsetmedi .
Bugün annemdeydim tüp bebek deniycem dedim.erken menepozdasın nasıl olucak dedi.bende şansım azda olsa deniycem dedim.olana kadar deniycem dedim.maddi olarak imkanim kalmazsa bana destek olursun dedim..(babam hayatta deyil )annemin maddi durumu iyi.bana ne dese beğenirsinizz.TUTUCAGINI BILSEM DESTEK OLURUM dedi.inanamadım.ya arkadaşlar içim yandı bu nasıl bişey ya Ben Anne olmaki ıçin çırpınıyorken en yakınım Dan Darbe yiyorum.
Bugün annemdeydim tüp bebek deniycem dedim.erken menepozdasın nasıl olucak dedi.bende şansım azda olsa deniycem dedim.olana kadar deniycem dedim.maddi olarak imkanim kalmazsa bana destek olursun dedim..(babam hayatta deyil )annemin maddi durumu iyi.bana ne dese beğenirsinizz.TUTUCAGINI BILSEM DESTEK OLURUM dedi.inanamadım.ya arkadaşlar içim yandı bu nasıl bişey ya Ben Anne olmaki ıçin çırpınıyorken en yakınım Dan Darbe yiyorum.
bunda üzülecek bişey yok inan. alınma darılma. olacağını bilse inan herşeyini verir annen. ama eskiler daha çabuk kabulleniyorlar olumsuzlukları. eskiden öyleymiş olmuyorsa alla aapalım şükür deyip kabul etmişler herşeyi.
bu nedenle o da artık nasılsa olmaz düşüncesiyle o para da boşa gidecek kaygısıyla öylesine söylemiş. içinde bulunduğumuz hassas durumları düşünceleri kaygıları onlar bilmiyor ki düşünerek konuşsunlar. bu yüzden kırılma bence.
merhaba arkadaşlar bugün beni donasyona hazırlaması için Tr'deki doktoruma gittim. Dr'um bana foliküller göründüğünü hem kendi yumurtamla hemde donasyonla tüp bebek önerdi. Banada mantıklı geldi. Kıbrıs ile görüştü ve tedaviye başladık.Aranızda benim durumumda olan var mı acaba?
Dün gece efsunenin verdiği linkten yola çıkarak nerdeyse sabaha kadar araştırma yaptım onlarca sitede ve AİLE DİZİNİ ile ilgili.
Zaten epeydir biliçaltımda yanlış kodlamaların olduğunun farkındaydım araştırmalar yapıyordum.
Hamileyken bebeğin doğum tarihini hesaplarken farkettimki hayatımda bana zarar veren 4-5 insanla doğum tarihleriyle aşağı yukarı aynı olduğunu.
Ki bu kişilerden kimisi bana ciddi maddi zararlar kimiside manevi hasarlar vermişti. Üstelik aralarından biri annem biride kayınvalidemdi. Annemin çekilmez bir kahrı vardır. O günlerde düşündüm acaba bebeğimde böyle karakterde biri mi olacak. Neyse diyordum onu ben en iyi şekilde yetiştirmeye çalışacağım.
Ondan sonra bende bebeği kaybetme korkusu başladı. Ve kaybettim zaten.
Sanırım biliçaltımda yanlış bir kodlama oluştu. Sonrada bebek dediki e annem böyle karakterde birini istemez ben doğmuyim
AİLE DİZİNİ ni araştırırsanız bu gibi durumlar ortaya çıkıyor...
tress annenle ilgili yazdığını okuyunca gözlerim doldu. yakın zamanda bende annemden darbe yedim
annem yıllardır biliyordu donasyon yaptırcağımı.
tedaviye başlarken demiştim " bak transferden sonra benim eve gelip yanımda olman gerekecek ağır kaldırmamam dikkatli olmam gerekecek" diye. babam yok bekar erkek kardeşimle yaşıyor 56 yaşında sorumluluğu yok bana yakın bir şehirde.
neyse transferden eve geldikten sonra geldi nazlana nazlana. 5 gün kaldı doktor kontrolüm var dedi evine gitti.
kızkardeşimden öğrendimki hiç olmayan şeylere gücenip darılmış. huyunu bilirim o yüzden dikkatli davranırdım zaten
aradım sordum derdini abudik gubidik şeyler. dedimki " bak 16 yıl sonra gebeyim baş dönmeleri var yalnızım sana ihtiyacım var" inat etti gelmedi. hiç aramadı sormadı. kardeşlerimden kürtaj olacağımı öğrenince geldi. kürtaj oldum ben perişanım teselli bile etmeyi beceremedi. diyorki "hayırlısı böyleymiş boşver üzülme ağlama" birşey demedim. 2 gün geçti sabah kahvaltısında hiç yoktan kavga çıkardı . sinirlerim bozuk didişmeyelim dedikçe söylendi. eşyalarını toplamaya başladı gitcekmiş.
bende açtım ağzımı yumdum gözümü. " hadi mutlu ol, bebeği kaybettim sana iş çıkmadı. beni yalnız bıraktın vebali üstüne olsun, hemen kaçmaya çalışıyorsun defol git bir daha gözüm seni görmesin"
zaten acı içindeyim bana sahip çıkmaması sürekli tartışma çıkarması hepten delirrtii.
bir aydır küsüm. zaten annem benmerkezli biridir. öncelikle hep kendini düşünür çocukluğumdan beri anneme vericiyim annemden inanırmısın 30 yıldır bir şey almadım desem yeridir. Yinede ana diye idare ettim. Ama gebeliğimde bana destek olmaması ve daha fazla yaralaması yetti artık.
Artık onu yok sayıyorum. Annemle ilgili sorunlarımı kafamda çözmeye ve yalnız olduğumun farkına varıyorum.
Eğer senin annende verici değilse hiç almaya çalışma daha fazla hırpalanırsın.
Üzülme arkadaşım kimse bizimle aynı düşümek zorunda değil ana babamız hatta başımızı aynı yastığa dayadığımız insan ve hatta çocuğumuz bile! Tabii haklısın hassas bir dönemdeyiz ve çevremizdeki en yakınımızdan doğal olarak destek bekliyoruz. Neticede insanlar arasında bile yalnızız. Herkes için aslolan kendisi. Kendine dikkat et ve bütünlüğüne zarar verme. Belli mi donasyon yerin doğuş diye hatırlıyorum yanılmıyorsam sevgiler
tress annenle ilgili yazdığını okuyunca gözlerim doldu. yakın zamanda bende annemden darbe yedim
annem yıllardır biliyordu donasyon yaptırcağımı.
tedaviye başlarken demiştim " bak transferden sonra benim eve gelip yanımda olman gerekecek ağır kaldırmamam dikkatli olmam gerekecek" diye. babam yok bekar erkek kardeşimle yaşıyor 56 yaşında sorumluluğu yok bana yakın bir şehirde.
neyse transferden eve geldikten sonra geldi nazlana nazlana. 5 gün kaldı doktor kontrolüm var dedi evine gitti.
kızkardeşimden öğrendimki hiç olmayan şeylere gücenip darılmış. huyunu bilirim o yüzden dikkatli davranırdım zaten
aradım sordum derdini abudik gubidik şeyler. dedimki " bak 16 yıl sonra gebeyim baş dönmeleri var yalnızım sana ihtiyacım var" inat etti gelmedi. hiç aramadı sormadı. kardeşlerimden kürtaj olacağımı öğrenince geldi. kürtaj oldum ben perişanım teselli bile etmeyi beceremedi. diyorki "hayırlısı böyleymiş boşver üzülme ağlama" birşey demedim. 2 gün geçti sabah kahvaltısında hiç yoktan kavga çıkardı . sinirlerim bozuk didişmeyelim dedikçe söylendi. eşyalarını toplamaya başladı gitcekmiş.
bende açtım ağzımı yumdum gözümü. " hadi mutlu ol, bebeği kaybettim sana iş çıkmadı. beni yalnız bıraktın vebali üstüne olsun, hemen kaçmaya çalışıyorsun defol git bir daha gözüm seni görmesin"
zaten acı içindeyim bana sahip çıkmaması sürekli tartışma çıkarması hepten delirrtii.
bir aydır küsüm. zaten annem benmerkezli biridir. öncelikle hep kendini düşünür çocukluğumdan beri anneme vericiyim annemden inanırmısın 30 yıldır bir şey almadım desem yeridir. Yinede ana diye idare ettim. Ama gebeliğimde bana destek olmaması ve daha fazla yaralaması yetti artık.
Artık onu yok sayıyorum. Annemle ilgili sorunlarımı kafamda çözmeye ve yalnız olduğumun farkına varıyorum.
Eğer senin annende verici değilse hiç almaya çalışma daha fazla hırpalanırsın.
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?