- 21 Eylül 2010
- 1.462
- 3.452
- 408
almanya hayallerim bu konuyla suya düştü.
bu yorumla da isveç hayallerim başladı
Orada mı doğup büyüdünüz ?
Çalışıyor musunuz yoksa okul falan mı ?
Sosyal hayatın aktif olabileceği kurslar vs varsa onlara katılın
Türklerin yoğunluklu olarak gittiği kuralar vardır belki onlara katılım sağlayın
İlla ki arkadaş bulursunuz.
Yani Türkiye’de de öyle insanlar artık hep bireysel yaşıyor.
Şu an istanbulda kaç kişi komşusuyla yakın ilişkiler kuruyordur. Ya da kim kaç kere ailesiyle görüşüyordur sürekli.
Öyle içli dışlı ilişkilerin olmaması bana göre daha iyi
Çünkü zaten çalışan insanlar iseniz vakit olmuyor ki çoğu şeye.
Kaç yıldır yurtdışındasınız? Anlattıklarınız bana çok yabancı geldi. Genelde oradaki türkler kendi aralarında çok takılırlar ve kendilerini yalnız hissetmezler.Selam hanımlar, ben uzun yıllardır yurtdışında yaşıyorum. Aslında Türk nüfusunun fazla olduğu bir yer ama ben çok yalnızım. Ailem ve eşimin ailesi Türkiyedeler. Akraba olarakta kimsemiz yok. İki çocuğum var.
Çocuklarımın okulundan annelerle veya komşularla tanışıyorum ama kimseyle arkadaş olamıyorum. Oldukça yüzeysel konuşmalar ve çoğu zaman sıkılıyorum. Üniversite zamanlarımda arkadaş çevrem genişti , hayatımın hiçbir döneminde arkadaşsız kalmadım. Yaşla mı alakalı bilemiyorum, 30 yaşındayım, yakınlık kuramıyorum insanlarla. İçten davranamıyorum, sürekli bir duvar hissediyorum insanlarla aramda. Sevdiğim anlaşabileceğimi düşündüğüm kişilerde var ama herkes çok yoğun. Görüşme talebinde bulunduggmda reddedilmekten yoruldum. Koca kadın oldum arkadaş olmak için peşlerinden mi koşmam gerekiyor? Ben mutlu olduğumda onu paylaşabilceğim veya üzgünken arayıp rahatça geliyorum diyebileceğim bir arkadaşım olsun istiyorum. Çok mı çocuksu bir istek bu? Yani o tip arkadaşlıklar gençken mi oluyordu sadece? Yetişkin insanlar sadece sorumluluklarla mı uğraşır? Bu arada eşim benim gibi düşünmüyor, yoğun çalışıyor ve benim kadar hevesli değil insanlarla görüşmeye. Ben şikayet ettiğimde pek anlamıyor hislerimi, ona göre benim istediğim gibi bir arkadaşlık lisede üniversitede olurmuş.
Hayır eşimde Türkiye’den geliyor, ben kalabalık aile ortamında büyüdüm, mahalle kültürüyle. Eşim öyle değil. Dediğiniz gibi iki samimi oluncada hemen suyu çıkıyor, öyle olacağına yalnız kalmak daha iyiBence avrupada insanlari icten bitiren sey bu… ama yaa ulkemizdede 2 samimi
Ol tezegini cikariyolar zaten. Yani ortasi yok bence.
Buarada esin almanyada mi buyumus kultur farkiniz olmasi normal. Kendisi zaten tum gun iste.. kendisi icin birsey yapiyor.. sen tum gun evdeysen bunalman normal. Yapacak pek birsey yok bence
9 senedir. Burda ailesi olanlar evet, kendi aralarında çok takılıyorlar. Birde Almanya’ya insanlar çok önceden gelmeye başladıkları için genelde aileleri burda benim yaş grubumun. Yabancı kalıyorum aralarında. Birde burda doğup büyüyenlerle iletim kurmakta biraz daha zorlanıyorum, Türk’te olsak kültürel bir fark oluyor yetiştiğimiz ortamlar farklı olduğu için. Sizde mi yurtdışındasınız? Aslında hiç yabancı değil diğer yorumları okuyunca benim gibi olanları gördümKaç yıldır yurtdışındasınız? Anlattıklarınız bana çok yabancı geldi. Genelde oradaki türkler kendi aralarında çok takılırlar ve kendilerini yalnız hissetmezler.
Yani dedikodu cok yapiyoruz toplumca yalan yok.. bizim insanimiz her yerde ayni. Biraz samimiHayır eşimde Türkiye’den geliyor, ben kalabalık aile ortamında büyüdüm, mahalle kültürüyle. Eşim öyle değil. Dediğiniz gibi iki samimi oluncada hemen suyu çıkıyor, öyle olacağına yalnız kalmak daha iyi
kuzey Amerika da birebir aynı düşünceler içindeyim. Kovidin çok etkisi oldu benim bu kadar muhabbetsiz birine dönüşmemde. Önceleri arkadaş edinmeye çslışır, insanları davet eder, arar sorardım, şimdi be gerek var modundayım.
Selam hanımlar, ben uzun yıllardır yurtdışında yaşıyorum. Aslında Türk nüfusunun fazla olduğu bir yer ama ben çok yalnızım. Ailem ve eşimin ailesi Türkiyedeler. Akraba olarakta kimsemiz yok. İki çocuğum var.
Çocuklarımın okulundan annelerle veya komşularla tanışıyorum ama kimseyle arkadaş olamıyorum. Oldukça yüzeysel konuşmalar ve çoğu zaman sıkılıyorum. Üniversite zamanlarımda arkadaş çevrem genişti , hayatımın hiçbir döneminde arkadaşsız kalmadım. Yaşla mı alakalı bilemiyorum, 30 yaşındayım, yakınlık kuramıyorum insanlarla. İçten davranamıyorum, sürekli bir duvar hissediyorum insanlarla aramda. Sevdiğim anlaşabileceğimi düşündüğüm kişilerde var ama herkes çok yoğun. Görüşme talebinde bulunduggmda reddedilmekten yoruldum. Koca kadın oldum arkadaş olmak için peşlerinden mi koşmam gerekiyor? Ben mutlu olduğumda onu paylaşabilceğim veya üzgünken arayıp rahatça geliyorum diyebileceğim bir arkadaşım olsun istiyorum. Çok mı çocuksu bir istek bu? Yani o tip arkadaşlıklar gençken mi oluyordu sadece? Yetişkin insanlar sadece sorumluluklarla mı uğraşır? Bu arada eşim benim gibi düşünmüyor, yoğun çalışıyor ve benim kadar hevesli değil insanlarla görüşmeye. Ben şikayet ettiğimde pek anlamıyor hislerimi, ona göre benim istediğim gibi bir arkadaşlık lisede üniversitede olurmuş.
Yüzme kursu bireysel olabilir. Tavsiyem yemek kursu, dil kursu, dans kursu,.. insanlar ile iletişimde olman gerektiren kurslara katil.
Sanki Türkiyede herkes çok birbirine bağli, mutluymuş gibi algin var. Önce bu algiyi yik. Çesitli bilim adamlara göre evrensel olarak yanlizlik en büyük sorun olarak görülüyor.
Çoğu yerde 30'undan sonra arkadaşlik kurmak zor oluyor. Herkes bireysel yaşiyor, yemeğimiz için bile kapi dişi çikmiyoruz, değil ki yeni arkadaşliklar kurulsun
Ve ne yazikki Türklerin yoğun olduğu bölgeler çoğu zaman en geri bölgelerdir. Orada yaşayan Türkler genelikle daha cahil, hiç yeniliklere açik olmayanlar.
Ille niye Türk olsun ki? Sevdiğin şeyler, hobilerin nelerdir? Kitap seviyorsan, kitap külübüne yazil. Çoğu yerde beraber yürüyüş yapan gruplar var. Diştan avrupalilar sosyal değil gibi görünüyor ama aslinda sosyaller, sadece sınırina göre.
En azindan hayatina karişmiyorlar, evine geldiklerinde kusursuz hizmet istemezler,.. Yani sanki bizde herşey 4 4lükmü? Değil. Hem Türk hem avrupa kültürün karişimini bul kendince. Özlem duymanin yerine, gerçekten adapte olmzya çaliş. Zira özlem duyduğun şey gerçek bile olmayabilir.
Çok ilginç geldi bana. Ben almanyada doğup büyüdüm, 25 yıl sonra sonra türkiyeye yerleştim. Almanyada uzun yıllar yaşayan türklerin hem aileleri, uzaktan akrabaları, komşuları, iş ve okul arkadaşları oluyor. Genelde yine türklerle arkadaşlık ederler. Siz sonradan geldiğiniz için zorluk çekmişsiniz, çeşitli kurslara, programlara katılmanızı öneriririm, ki zaten anladığım kadarıyla üniversiteye başlayacakınız. Orada güzel arkadaşlıklar kuracağınıza eminim.9 senedir. Burda ailesi olanlar evet, kendi aralarında çok takılıyorlar. Birde Almanya’ya insanlar çok önceden gelmeye başladıkları için genelde aileleri burda benim yaş grubumun. Yabancı kalıyorum aralarında. Birde burda doğup büyüyenlerle iletim kurmakta biraz daha zorlanıyorum, Türk’te olsak kültürel bir fark oluyor yetiştiğimiz ortamlar farklı olduğu için. Sizde mi yurtdışındasınız? Aslında hiç yabancı değil diğer yorumları okuyunca benim gibi olanları gördüm
Mutlu musunuz peki?Çok iyi anlıyorum seni. Benim hem yaşadığım yer soğuk hem de insanları. Bir süreden sonra bende asosyal oldum çıktım onlar gibi. İlk zamanlar çok arkadaş arıyordum şimdi olmasa da olur kafasındayım.
Hakkaten ne tuhaf ya. İnsanın ruhu çürür insansizliktan. Türkiye ye dönme şansınız yok mu? Böyle ömür geçer mi?Evet çoook acayip, ömrümüz böyle mi geçecek bizim( ne cenabet ülkeye düştük :))
Çok ilginç geldi bana. Ben almanyada doğup büyüdüm, 25 yıl sonra sonra türkiyeye yerleştim. Almanyada uzun yıllar yaşayan türklerin hem aileleri, uzaktan akrabaları, komşuları, iş ve okul arkadaşları oluyor. Genelde yine türklerle arkadaşlık ederler. Siz sonradan geldiğiniz için zorluk çekmişsiniz, çeşitli kurslara, programlara katılmanızı öneriririm, ki zaten anladığım kadarıyla üniversiteye başlayacakınız. Orada güzel arkadaşlıklar kuracağınıza eminim.
Ben de türkiyedeki türklere zor alıştım diyebilirim ama hemen bir çok arkadaş edinebildim. Almanyada yabancı arkadaşlarım da olsa cok sıkı olamıyorduk, türk arkadaşlarımla daha yakındım.
Hakkaten ne tuhaf ya. İnsanın ruhu çürür insansizliktan. Türkiye ye dönme şansınız yok mu? Böyle ömür geçer mi?
Evet sanırım bu sebepten öyleler. Ben de bu durumdan gayet keyif alıyordum aslında. Üniversitede de çok değerli ve kalıcı arkadaşlıklar kurabildim, yine türklerleEvet burda Türkler genelde Türklerle arkadaş oluyor, okul çıkışı mesela görüyorum anneleri, Türk anneler kendi aralarında konuşuyorlar daha çok. Buradaki insanlar kendi akrabalarına daha çok bağlı sanırım, yabancı ülkede büyüdükleri için ve çoğu aile gavur memleket diyerek çocuğunu korumaya çalıştığından sanırım daha kapalı insanlar yetişmiş gibi geliyor bana
Yani dedikodu cok yapiyoruz toplumca yalan yok.. bizim insanimiz her yerde ayni. Biraz samimi
Olsan kiskanclik basliyor, olmayan seyden bi laf cikarmaya bakiyolar. Sen simdi yillardir almanyadaymissin, eskiyi filan ozluyor olabilirsin.. ama inan seni eski hayatina koysalar bugunune donmek istersin.
Vakit gecirmek icin evet 1-2 arkadas olsa iyi ama bunun icin aktivite lazim.. ya gunlere katilacaksin ya spora kursa filan gideceksin..vs vs vs. Evde oturdugun yerden arkadas edinilmez.
Isin dogrusu arkadaslarin olsa bile eskisi gibi olamiyor calisiyorsan ya da kucuk cocuklarin varken. Herkes bir hayat telasinda.
Evet sanırım bu sebepten öyleler. Ben de bu durumdan gayet keyif alıyordum aslında. Üniversitede de çok değerli ve kalıcı arkadaşlıklar kurabildim, yine türklerlealman arkadaşlarımı her ne kadar sevsem de, soğuk ve mesafeli oldukları için çok samimi olamıyorduk. Mesela yemek ısmarlamak istiyordum kabul etmiyorlardı. Herkesin parası kendineymiş. Orada doğup büyümüş olsam da bazi şeylere bi türlü alışamadım. Burada da alışamadığım şeyler var tabii, mesela arkadaşlarımın buluşmalarımıza geç kalmaları Size üniversitede ilk olarak türklerle yakınlık kurmanızı tavsiye ederim
Konuyu bölmüş gibi olacağım özür dileyerek ama Hollanda bu konularda nasıldır bileniniz var mı acaba? Gitme planlarım var da.
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?