Yüz hafızası ve takıntı.

Haha aynen
6 yaşındaki kızım bile ne nereye göre sağ sol oluyor biliyor yaaa

Ben koca ilde bile ilçeler birbirlerinin neresinde kalıyor anlayamıyorum. Haritadan göstermek kolay da. Aptal gibi hissetmemek için giderken solda, dönerken sağda höhhhöhöö diye kendimi kandırıyorum.
 
Canım sıkkın olduğunda yada çok fazla aynı yerde kaldığım da yer de fayans varsa defalarca sayarım sayılabilecek ne varsâ sayarım, plaka ezberlerim vee yanında şarkı çalsin bisey okunsun ezberlerim ama bunu bilerek yapmıyorum nasil oluyorsa kayıt cihazı gibi beynim kaydediyor başka bişeyle uğraşsam dahi sonuncu bazen iyi olabiliyor ama genelde boş ve gereksiz bilgiyide kaydediyor
 
hayatımda ilk kez gittiğim bir semtte hatta şehirde bile yer yön duygusuyla her yeri bulabiliyorum.
ilk kez yurtdışına çıktığımda stuttgart'a gitmiştim ve yanımda "ştutkart merkez nire?" diye soran bir iş arkadaşım vardı. nasıl oldu bilmiyorum ama kimseye sormadan bir şekilde gideceğimiz yeri buldum. o zamanlar navigasyon da yoktu.
 
Ben koca ilde bile ilçeler birbirlerinin neresinde kalıyor anlayamıyorum. Haritadan göstermek kolay da. Aptal gibi hissetmemek için giderken solda, dönerken sağda höhhhöhöö diye kendimi kandırıyorum.
Allah yardımcımız olsun o zaman.
Ters yöne gitmeyelim de
 
yon bulmada zorluk bende de var. sag solu da zor ogrendim. diskalkuli ye benzetiyorum biraz durumumu
yuz tanima hakkinda ise super recogniser diye yuz unutmayan insanlari tanimlamis bilim adamlari (isvecli olabilirler )
soyle bi test var. 8/14 yapabildim. 10 ve uzeri alanlarin super recogniser olma ihtimali varmis
 

Testin geçerliliği nedir bilmiyorum ama 14/14 yaptım. Super recogniser tekliflerini nereden alıyoruz shsjsjsj.
 

Ben sinir oluyorum bu duruma. Zira sınavlarda hep yüksek notlar almama rağmen ne öğrendin desen verecek cevabım çok az. Bilgi var bir yerlerde ama ezber şeklinde kalıcı değil.

Geçen bir bilgi yarışmasına denk geldim işte Türk edebiyatının yapı taşlarını soruyor. Dondum kaldım. Gelmedi aklıma çalıkuşu dışında bir şey ki neredeyse hepsini okudum. He kitapların kapaklarını gösterseler hepsini tanırım ama diğer türlü yok.
 

Ne güzel yahu bende yok o kısım. Kırk kere de dinlesem şarkı yer etmiyor zihnimde. Ama şarkıcının yüzünü hatırlarım :)
 

Ahshjs Allah'tan geçmişten tanıdığım kişilerle fazla karşılaşmıyorum sapık olduğumu düşünsünler istemem :)

Aslında ben bu dalgınlıktan, ebleh gibi dalmaktan, sık sık kaybolmaktan muzdarip haldeyim. Bir de eşimin bu konuda dalga geçmesi sıkıntı. Otobüse binince haber ver, inince haber ver diyor uyuz. Bunda da gayet ciddi.
 

Heh benim de en büyük fobim yolu bilmeyen taksici. Hemen role girip gideceğim yere ilk kez gidiyormuş gibi davranıyorum. Evime, anneme ne bileyim kırk kere gittiğim yere gidiyorum desem rezillik :)
 
Öncelikle bir çözüm önerim yok maalesef. Bu kadar uzun yazdığımı görüp bir çözüm görmeyince hayal kırıklığına uğramayın, önceden uyarayım
Bende de benzerleri farklı şekilde var. Günlük hayattaki insanlara dikkat etmiyorum, dikkat etmediğime şükrettim bu konuyu okuyunca
Bir dizi ya da filmde gördüğüm insanı mutlaka hatırlıyorum ben de. Şu şu filmde/dizide oynamıştı diye sıralarım çevremde biri “ya bu kimdi çok tanıdık geliyo” dediğinde. Ama hani büyük bir rolde olmak zorunda da değil bu hatırladığım kişiler. Ana olay olurken arkadan geçen birini oynamış dahi olabilir. Herhangi bir şekilde hatırlayamazsam kafayı yiyene kadar bulmaya çalışırım o kişinin kim olduğunu. Müzikte de aynı. Olayın önemine göre değişiyor hatırlama sürem. 4-5 yıl önce bir mağazada çalan daha sonra hiç duymadığım bir şarkıyı “aa orada duymuştum” diyebiliyorum ama o gün önemli bişi olmuş olması lazım, ilk kez gittiğim bir şehir vs olabilir. Onun dışında hatırlama seviyem bir ayla sınırlı genelde.

Ha bir de navigatör gibiyim, bir yere sadece bir kere gitmem yetiyor, her zaman bulurum ve alternatif güzergahlar da oturur kafamda. Ama mesela şehrin hiç gitmediğim kısımlarının nerede olduğunu bilmiyorum. Yani Antalya’dayım mesela, merkezi biliyorum ama mesela Alanya farklı bir adadaymış gibi falan geliyor. Oturduğum yerin doğusunda olduğunu biliyorum sadece ama kafamdaki haritaya orayı oturtamıyorum.

Bir de erkek arkadaşımın hem sevdiği hem sevmediği bir huyum konuşmaları unutmamam. Yani kimse sen üç yıl önce bana şunu demiştin ben de bunu bunu demiştim diyen birini sevmez bence biraz sinir bozucu ama kendim yapıyorum bunu

Hatırlayamama durumunda geçirilen krizi çok iyi biliyorum maalesef. Başka obsesyonlarım da vardı yardım aldım ilaç kullanmak istemedim. Onun yerine başa çıkmanın yollarını buldum, kendimi sakinleştirmeyi ve aklımı başka şeylerle meşgul etmemeyi. Hani o saatlerce üzerinde düşünüp de bulduğumuz andaki rahatlama var ya, tıpkı saatlerce tuvaletini tutup sonunda yaptığın anki gibi, onun bağımlısı oluyoruz. O tatmin, ay her şeyi de hatırlıyorum hissi iyi hissettiriyor. Benim için işe yarayan kendimi o histen uzaklaştırıp bir şeyleri bulmamak hatırlamamak oldu. Yani sürekli kendini hatırlamaya zorlayıp sonunda hatırladığındaki o hisse ulaşmayı engellemek. “Ya bu kimdi?” düşüncesi geldiğinde kanalı değiştiriyorum, başka bişi yapmaya başlıyorum. Rahatlatan bir şarkıyı söylemeye başlayabilir ya da bişiler okuyup kafa dağıtabilirsiniz. Dikkatinizi o hatırlamaya çalıştığınız şey her neyse ondan uzaklaştıracak her şeyi deneyin o anda.
 
Yön bulmam çok çok çok iyi. Başka ülkede, dilini hiç bilmesem bile, kimseye sormadan aradığımı bulabilirim. Daha önce gitmiş olmama gerek yok, içgüdüsel yönümü buluyorum. Yüz takıntısı bende biraz var Çok kısa sürede buluyorum nereden tanıdığımı o yüzden hiç dikkatimi çekmemişti. Düşününce farkettim. Ama dediğim gibi hayatımı etkilemiyor. Çünkü dikkat etmediysem asla hafızama kazınmıyor, önemsemem, farkında olmam gerek. Yoksa 10 defa görsem tanımam.
Bu takıntıyı aşmanın yolu, zihni başka şeylerle meşgul etmek olabilir. O an kendini çevrende bulunan eşyaların adlarını saymaya zorla mesela.
 
yazim tarziiniz çok iyi yaa gülerek okudum
ayni sey bende de var cogunda beynimin yorulduğunu hissediyorum sadece yüz değil hatirlamam gerekn birşey zor bir durum
 
Heh benim de en büyük fobim yolu bilmeyen taksici. Hemen role girip gideceğim yere ilk kez gidiyormuş gibi davranıyorum. Evime, anneme ne bileyim kırk kere gittiğim yere gidiyorum desem rezillik :)
Dolandırılırsın böyle de (düzgün taksicileri tenzih ederim bu arada )Zira genelde yolu bilmediğini farkedince baya uzatılıyor o yol,birde sorarlar şurdan mı gidelim,burdan mı gidelim diye hatta eklerler ,şurası yoğundur burdan gidelim diye he dersen yandın.
 
Aklınıza biri takildiginda acaba nerde görmüştüm diye düşünmek yerine iyi/kötü bir anı düşünseniz. Bu ani kuvvetli olsun. Icinizde his uyandirsin. Mesela bi rezil oluş anısı utanç duygusu ya da eğlenceli gülerken karninizin agridigi bi zamanı hayal edin. O insanı anlık olsa da unutursunuz. Hatirlarsaniz akliniza bir seyler getirmeye devam edin veya şuan'a odaklanin. Aklınıza bu tarz durumlar getirin zamanla alisirsiniz
 
Görsel hafıza genelde diğerlerinden kuvvetlidir hatırlama konusunda sabah akşam 1 er tatlı kaşığı taze öğütülmüş keten tohumu ye yüzleri yolları yönleri falan hatırlarsın hafızayı algıyı güçlendiriyor
 
Benim eşim de öyledir. Yolda gördüğü yüzleri unutmaz. Mesela otobuste gördüğü adamı yolda gorunce hatırlar aynı otobusteydık dıye. Ben de dıyorum bu bılgı ne işine yarayacak gereksiz ayrıntı. Yer yon kousunda benim de sorunum var.
Bir yere farklı yoldan gideyim kaybolurum. 3 ay önce tasındım evime gecen otobus farklı yerde indirdi. Yolda gördüğüm birine evimin olduğu caddeyı sordum.
 
Bende yer bulma konusunda cok kotuyüm.Yer yön duygum sıfır bir çok seyi kodluyorum.O kimdi nereden hatirliyorum olayi bendede var.Bulana kadar çatlarım.Bence bende disleksi var çarpım tablosunu hiç ezberleyememiştim
 
Bu kadar stres zarar sana.Tedavı olmalısın
 
Bu siteyi kullanmak için çerezler gereklidir. Siteyi kullanmaya devam etmek için onları kabul etmelisiniz. Daha Fazlasını Öğren.…