Zor durumlar

Yıllardır işte bir gün ya açılmak istersem diye erteledim hep bu kararımı. Emin olup yapmak istedim. Neden emin olmadığınız halde kapandınız? Şimdi de emin misiniz mesela açılmak istediğinize?
 
Niye ıntihar ediyor? Saçını açtığın zaman senin yerine annen mı yanacakmış ? Her koyun kendi bacağından asılır.
 
Sizde ona mağdur oldugunuzu acı cektiginizi belli edin, sizin üzüldüğünüzü görürse belki biraz daha anlayıslı davranabilir. Bana da cok agır geldigi açılmak istedigim zamanlar olmustu, ama öğrenci oldugum sehrin psikolojisi biraz buna sebep olmustu, memlekette cevrem hep kapalıydı o yüzden geri dönünce bi süre sonra kabullendim durumu..Çok zor gerçekten o psikoloji..
 
Yaşadıklarınız tersi durumu yaşamış biri olarak derdinize tersten empati yapmaya çalıştım.
Ben kendi isteğimle inancım gereği kapandığımda çevremdeki herkese pek çok eleştiri, uyarı,yorum hakkı doğdu.
Ailemle de başörtüsü olmasa da farklı dini hassasiyetlerim konusunda ağır sıkıntılar yaşadım,herkesin aynı düşündüğü yerde farklı olmanın garibanlığını bilirim yine de ben kalbim neyde mutmain olduysa,neye inandıysam öyle yaşadım, yaşıyorum..
Zamanla herkes alışıyor.
Ben başörtüsünün bir öcü gibi lanse edilip 'çıkardım,kurtuldum,savaştım' ayarında bir yere indirgenmesini doğru bulmuyorum.Aile yahut mahalle baskısına başkaldırıyı anlıyorum fakat başörtüsünün bu kadar nefret edilesi bir şey gibi gösterilmesi ciğerimi yakıyor.Burada en büyük hata sevdirmek yerine zorlamayı tercih eden büyüklerde elbet,bu durumu yaşayan pek çok kadın sanırım geçmişte baskıyla kapanan kadınlar.
(İnancıma göre) ergenliğe gelmiş kız ve erkek çocuklara ebeveynlerinin öğretmesinin farz olduğu,onlara sevdirerek,yaşayarak öğretmeleri gereken farziyetler vardır,İslam dininde her koyun kendi bacağından asılmaz,
Emr-i bil-maruf nehy-i ani'l-münker vardır.
Kime göre doğru,kime göre yanlış denebilir başta da söyledim benim İnancıma göre..Ancak görev sadece uyarmaktır,zorlama olmaz.
Fakat siz artık ehliyet sahibi bir insan olarak elbet kendi inancınız,hassasiyetlerinizle hayatınıza yön vereceksiniz,sadece ana baba yönlendirmesiyle din yaşasak bizim kul olmamızın,yahut sınanmamızın manası olmazdı.
Sizi gerçekten anlıyorum,anneniz aşırı bir tepki vermiş, üzücü gerçekten.
Ona tekrar sakince duygularınızı, yaşadığınız baskının üzüntüsünü anlatın.
Doğru olduğuna inandığınız,huzur bulduğunuz ne ise onu yaşayın,inanın zamanla azalıp,bitecek..
Umarım her şey gönlünüzce olur..

 
Beni yok say diyor. Ağlıyor, kalbim sıkışıyor diyor. Kıyamıyorum hiç.
bas ortu kimimiz icin agir bir imtihan bende bas ortuluyum ama bu konuda yaklasimim soyle acilmak istiyorsan acil suan ki. bas ortu olayi zaten bir kisimi sadece basini ortuyor geri kalan hep ayni. sizin icin demiyorum sakin yanlis anlamayin bence sizde haklisinz kimse bu duruma karisamaz. anA yuregi illa af eder
 


Annenizi o kadar iyi anlıyorum ki... anneniz, canından bir parça, gözünün nuru olan siz evladının, Allah ın emri olan, üstelik de 15-20 yıldır uygulamaya çalıştığınız bi konuyu terketme kararınızın ızdırabını yaşıyor...

Annenizin 65 yaşında olması, köyde yetişmesi, gerçekleri görmesine engel olmamış demekki, ne mutlu ona...belki de her şeyi bildiğimiz halde, uygulamada sorun yaşayan, şehrin göbeğinde, eğitimli yetişen bizler, anneniz kadar gerçekleri göremiyoruz...

Hakkınızda hayırlısı olsun....
 
Beni yok say diyor. Ağlıyor, kalbim sıkışıyor diyor. Kıyamıyorum hiç.

farklı mezhepten biri ile evleniyorum diye annem de aynı sömürüleri yaptı bana. yok ölene kadar mutsuz olurmuş da bilmemne de. yani diyor ki ben senin duygularını sömüreyim ama sen mutsuz ol. ya bıraksınlar bu ayakları.
 
Teşekkür ederim. Biraz daha rahatladım.
 
Ben ihlde çalışıyorum burda yapamam bu değişimi şu an. Kurum değiştirince inşallah. Ama örneklerin olması güzel.
 
Yıllardır işte bir gün ya açılmak istersem diye erteledim hep bu kararımı. Emin olup yapmak istedim. Neden emin olmadığınız halde kapandınız? Şimdi de emin misiniz mesela açılmak istediğinize?
Kapanma olayım tamamen dogmatik benim. Küçüktüm. Şimdiyse bana uygun olmadığının farkındayım. Aslında daha önce farkındaydım ama şimdi sesimi çıkarma cesaretim var.
 
Annemin köy, yaş vs mevzusunu kendi kararımı alma konusunda açık görüşlü olmadığını belirtmek için kullandım. Başörtüsü ile ilgili hiç bir şey söylemedim, rica ederim siz de söylemeyin.
 
Ağladı mı? Üzüldü mü? Nasıl dayandınız karşısında bunları yaptığında? Ben kıyamıyorum hiç
 
bikaç ay sürdü. ama sonrasında da devam etti tabi tersliğe. ailede ablam destekti. babam ortadaydı. yani hayat benim hayatım. kim karışır bu kadar.
Üzülmesine katlanamıyorum vicdanen. Nasıl aşıcam bunu bilmiyorum.
 
Arkadaşım açıldı benim de. Küçük yaşta ailesinin isteğiyle kapanmış, üniversitenin sonuna doğru dayanamadı açıldı.

Tartışmalar, laf söylemeler vs oldu tabii. Aile karşı çıktı. Ama arkadaşım da geri adım atmadı. Birkaç yıldır açık şu an, gayet mutlu. Ailesi de alıştı artık.
 
Bu siteyi kullanmak için çerezler gereklidir. Siteyi kullanmaya devam etmek için onları kabul etmelisiniz. Daha Fazlasını Öğren.…