Zor Geliyor (Evlenmek , Yuva Kurmak)

Catharsis .!.:

senin yaşında ben de öyleydim canım.. aslla ve asla evlilik düşünmüyordum ve üstelik o yaşta , bir yıllık ayağımı yerden kesen bir birlikteliğim vardı.
derken su an 25ım ve o ilişkimle 4 yılın içindeyiz.. bir bakmışsın evlilik planları yapıyoruz. seneye evleniyoruz kısmetse..

anne meselesine gelince ben de çok düşükünüm anneme.. ve buna ragmen 18 yasından beri eğitim artı çalışma hayatı sebebiyle ayrı yasıyorum ondan.eğer hastalık derecesinde düşkünlüğün oldugunu düşünüyorsan ayrı bir ev ve düzen öneririm sana,imkanın varsa tabi.. insan büyüyor böylece..

bu arada hala ürküyorum ara ara evlilikten..erken mi diye sorguluyorum kendimi.. ve bugun değil ama ileride kocaman bir evim olsun, bir odasında annemle babam olsun çok istiyorum. ayrımcılık olmasın diye bir odaya da kayın anne ve babayı koyuyorum. kocaman bir aile, bir değil tam 2 anne hayali kuruyorum. ne komik değil mi? :ecrin_bebek:

Genişletmek için tıkla...

SuTLuCikolaTa .!.:

Estagfurullah , kesinlikle komik degil.
Bunlari ben bile düsündüm/düsünüyorum..

Ama canim aramizdaki fark senin hayatinda bunu kabul eden birinin olmasi (insallah kabul ederdir)
Benim ise su an bir birlikteligim bile yok, yani nasil birine düserim, kaderim/kismetim kimdir, ayni evde yasamak isterken ben, belkide 1000 lerce km uzaga düsecegim...

Bu düsüncelerde var iste bende, bu yüzden sanirim gercekten %100 emin olmam lazim. Ciddi bir adim atmadan.

Ama cok sagol, yorumlara bakilinca, yalniz degilmisim, ve düsüncelerim anormal degilmis :)

Genişletmek için tıkla...

_masal_ .!.:

Yazı tipiniz gözlerimi cidden yordu. Devam edemedim daha fazla.

Evlenmek istemiyorsanız evlenmezsiniz ne var ki bunda. Aileniz de bişey demiyormuş zaten. Evlenmeye hazır hissettiğinizde kendi kendine düzelir herşey zaten.

Genişletmek için tıkla...

SuTLuCikolaTa .!.:

Yazimin tamamini okumadiginiz belli oluyor zaten ...
Konu evlenmek istemeyisim, hazir olmamam falan degil, anneme cok bagli olmam...
Sanirim zamanla anneme olan bagliligim gececeginden bahsetmediniz...

Neyse okudugunuz yere kadar, gözlerinize saglik...

Genişletmek için tıkla...

Bir_kadin .!.:

ilginc rahat ve ozensiz yazsaydi
bu sefer "turkceyi katletmeyin" derdiniz
ve siz konuyu sonuna kadar okudunuz :)
ozenli yazmasini hazm edemediniz sadece
diyeceksiniz nerden biliyorsun?
biliyorum!

Genişletmek için tıkla...

Catharsis .!.:

tabi ki anormal değilsin. ana kuzusun sen daha..
ah ah kmlerce uzağa düşmek.. ben bu derece ana kuzusuyken 20 saatlik yola üniversiteye gittim. şuan ise 12 saatlık uzaklıkta çalışıyorum. ama bizim belli bir sabit ücrete konuştuğumuz hatlarımız var. günde 2 saat illa vakit bulurum anneciğime.. o da bekler zaten tel.in başında. hem okurken hem de şimdi, ne zaman istesem dibimde biitti anneciğim. gelir 1 ay bile kalır yanımda. evlenince de durum değişmeyecek. gelecek istediği kadar kalacak. ben 4 senedir birlikteyim sevdiğimle.. beni tanır. annemle ana oğul gibidirler. annem bana geleceğinde çocuk gibi sevinir benimki.. otogara almaya gelir,tüm zamanını bize ayırır. dedim ya ben nasıl düşkünsem evleneceğim insan da öyle sveer annemi.. o yüzden ben endişelenmiyorum.. hatta annem bir keresinde öz oğlundan görmediğini ondan gördüğünü söyledi.
Allah sana da böyle bir ilişki nasip etsin ki mutlu olasın. zaten seni seven anlayan adam, seni annenden koparmaz..
bu noktaya kolay gelinmiyor ama herkes ince olmalı. annen evladına oldugu gibi sevgi dolu ve özverili olacak, sevdiğin insan halinden anlayacak, bir anneye nasıl değer verilir bilecek, sen de aralarında köprü vazifesi göreceksin..

Genişletmek için tıkla...

BULUTT .!.:

......

Genişletmek için tıkla...

Tskler Aciklayici Yorumunuz icin

kafamçokkarıştı

Melan2010 .!.:

benim kızımda 20 yaşında sanki 2 yaşındaki bir bebek gibi ana kuzusu,nereye gitsem hep peşimde,benim kızımda hiç bir zaman ayrılmayı düşünmüyor benden fakat 25 doğru iyi biri çıkarsa,bana yakın yerde oturmayı düşünüyormuş,sende artık karşına iyi biri çıkınca fikirlerin değişebilir diye düşünüyorum

Genişletmek için tıkla...

SuTLuCikolaTa .!.:

Hayirli Geceler ,

belki yeri burasi degil konumun biliyorum, ama yinede yazip rahatlamak/icimi dökmek/fikir almak istedim.

Hayatimda "sorun" diyebilecegim hicbirsey yok COK SÜKÜR.
Ama yinede birsey varki, icimi kemiriyor.

22 yasinda genc bir kizim, kimi icin evlenme cagim geldi, kimi icin degil...
Aslinda konu buda degil zaten.

Yasitlarimin cogu, neredeyse hepsi evlilik plani yapiyor.

Ama ben ne hikmetse istemiyorum, istememe sebebim ise ailem..
Annem & Babam...
Simdiye kadar kesinlikle ne annem nede babamdan evlen artik, yasin geldi kelimesini duymadim...
Yasin geldimi zaten olur der annem, kiz kismi misafirdir zaten der...

Ama benim hic ayagim cekmiyor, onlari yalniz birakasim gelmiyor.
Ben aileme helede Anneme cok cooook düskün bir kizim.

Sirf ondan ayrilmamak icin, yuva kurup evlenmek dahi istemiyorum.
Kendimi yokluyorum bazen, kendi yuvani kur, evlen vs diye.
Ama anneme olan düskünlügüm buna izin vermiyor.

Hayir tek evlat degilim, birde kiz kardesim var, ama o deli doludur.

Simdi diyeceksiniz sevdigin biri olsun düsüncelerin degisir diye, hayir degismiyor, hicbir beraberligi (sevmeme ragmen) sonuna getiremedim/getirmedim.
Is ciddiye binsin istemedim...
Annemdem ayrilmayi göze alamadim...

Biliyorum cok sacma...
Ama gelip gecici bir dönemde degilim, yani olayi ruhsal cöküntüye/travmaya falan baglamayin lütfen yerimseniben

Aslinda bunu buraya neden yazigimida bilmiyorum, sanirim icten ici bu konuda yalniz olmadigimi okumak icindi... :bbo:

Gözlerinize Saglik okudugunuz icin

Genişletmek için tıkla...