• Merhaba, Kadınlar Kulübü'ne ÜCRETSİZ üye olarak yorumlar ile katkıda bulunabilir veya aklınıza takılan soruları sorabilirsiniz.

1 çocuk annesiyim, çok yalnızım, kimsem yok, tek başıma bütün gün evde oturuyorum

Ama işte öyle değil zor bir durum aile apartmanı her daim güzel olmuyor
Aile apartmanı zaten güzel değil burda kimse bunu söylemez. Yani en azından büyük bir çoğunluk bunu söylemez. Üyenin ve diğer üyelerin anlatmaya çalıştığı şey eğer çalışırsanız aile apartmanından da ayrılabilecek ekonomimiz olur.
 
Siz çalışıyor musunuz nasıl geçiyor gününüz mesela
Ben çalışmıyorum, iş alanı çok kısıtlı burada ama sürekli araştırıyorum bir şeyler çıkar mı diye. Benim iki çocuğum var, biri liseye gidiyor artık. Onların okulları, dershaneleri, kursları, toplantıları derken vakit geçiyor. Zaten yemekti, temizlikti insan bir şekilde oyalanıyor. Ailelerimiz, arkadaşlarımız falan hep uzakta.
 
Aile apartmanı zaten güzel değil burda kimse bunu söylemez. Yani en azından büyük bir çoğunluk bunu söylemez. Üyenin ve diğer üyelerin anlatmaya çalıştığı şey eğer çalışırsanız aile apartmanından da ayrılabilecek ekonomimiz olur.
Aile apartmanın dan ayrılmak bazen maddiyata değil eşe ve aile dinamiğine bağlı, maddi sıkıntımız yok, apartmandan ayrıldık zaten şu anda sorun yalnız kalmış olmam
 
Ben çalışmıyorum, iş alanı çok kısıtlı burada ama sürekli araştırıyorum bir şeyler çıkar mı diye. Benim iki çocuğum var, biri liseye gidiyor artık. Onların okulları, dershaneleri, kursları, toplantıları derken vakit geçiyor. Zaten yemekti, temizlikti insan bir şekilde oyalanıyor. Ailelerimiz, arkadaşlarımız falan hep uzakta.
Arkadaşınız ve komşunuz var mı , sadece kendi aileniz ile mi vakit geçiyor
 
Arkadaşınız ve komşunuz var mı , sadece kendi aileniz ile mi vakit geçiyor
7 sene doluyor burada, bu üçüncü evim, taşınmakla geçti zaten zaman 😅. İnanın oturduğum apartmanlarda kimse kimsenin kapısını bile çalmıyor, ben zaten öyle gidip gelmekten hoşlanan bir insan değilim. Pazar market falan gezerim, geçiririm bir şekilde vakit.
 
7 sene doluyor burada, bu üçüncü evim, taşınmakla geçti zaten zaman 😅. İnanın oturduğum apartmanlarda kimse kimsenin kapısını bile çalmıyor, ben zaten öyle gidip gelmekten hoşlanan bir insan değilim. Pazar market falan gezerim, geçiririm bir şekilde vakit.
O zaman yalnız değilim bende öyle yapabilirim belki alışmak lazım
 
Ne kadar kırıcı yazıyorsunuz, işte ben böyle şeylere kırılıp üzüldüğüm için insanlardan uzak duruyorum, çok sosyal olduğum arkadaşım olduğu zamanlar da oldu ama insanlar hizmet ve menfaat bittiği zamana dağılıyorlar ve benim insanlara hizmet edicek enerjim kalmadı, belki yaşadığım hayal kırıklıklarından dolayı depresyona girip inancımı yitirip artık yataktan çıkmak istemiyor olabilir miyim? Sizin böyle anlarınız olmadı mı? Hayatım hep böyle değildi ama artık ümidimi yitirdim ve şu anda evet kimsem yok, evet yalnızım evet şu an dipteyim
Of cok dramatiksin. Hobi edin kurslara gitmeye devam et ama sorun sende gibi duruyor kusura bakma. Alt tarafı bir kahve içip sohbet edeceksin herkes dedikodu yapıyor bu bahane değil.

Dost havadan bedava gelmiyor emek lazım ilgi lazım sevgi lazım. Hele bir tanış insanlarla? Garipsin valla
 
Cocuk zaten okulda, koca zaten işte bütün gün neyi ile ugraşıcam ki
öncelikle valla Allah razı olsun

zira burada "ev işi dediğiniz şey tüm günü alan bir mesai asla ama asla değil, çalışan kadınlar da uzayda yaşamıyor, onların da evi çocuğu var, kadınlar evde tüm gün çalışmıyor" dediğimizde linç ediliyoruz

şuraya gelip dürüst bir şekilde evde oturuyorum ya da yatıyorum, akşama kadar ne yapacam tek çocukla koca da işte, diyen ev hanımı yok. size bile "ay nasıl iş güç yetiştiriyorsun" diyorlar. şaka gibi....


Mesela bir arkadaşım vardı 4 senedir, ilk 1,2 sene evet çok güzeldi ama sonra herşeye alınmaya başladı, sürekli arkadaşlığımız bitmesin ve onu kaybetmeyeyim diye, her seferinde suçsuz bile olduğumu düşünsem evine gittim , hep aradım, gönlünü yaptım, tekrar arkadaş olarak devam edebilmek için, ama ne oldu biliyor musunuz bu 2,3 sene böyle devam etti, bende artık tükendim, sürekli birilerinin peşinden koşmak istemiyorum, eğer aramazsam aramıyor, yada eşimin ailesi, yemekler hazırlayıp çağırsam aman bende kalın bu gece desem, yataklar sersem, çocuklar her yeri batırsa ama sesimi çıkarmasam benden iyi gelin yok, ama ben artık istemediğim şeylere maruz kalmaktan yoruldum, beni olduğum gibi seven birileri yok, hep menfaat ve istek üzerine kurulu dostluklar ve arkadaşlıklar ama ben şu dönem bunları birisine saglıyacak enerjiyi kendimde artık bulamıyorum ve yalnızım o yüzden, o kurslar da kadınlar ile içtiyim kahve bile para ile içiliyor , o kursa gidip o parayı vermesem, benimle kahve içmek için Arıcaklarını zannetmiyorum işte bana bunlar koyuyor

evet, sonradan kurulan dostluk biraz zor
insanlar ancak işi düştüğüyle arkadaş oluyor o da ikram hizmet bekliyor

bir yaştan sonra derin dostluklar zor, hele ki sizin ortak bir üniversite, meslek, işyeri vs. gibi bir kesişim kümeniz zaten yokken. bu kesişim kümesi olduğunda insanlar iyi-kötü birbirine baştan bir kredi veriyor, daha çabuk güveniyor biraz bi fikri oluyor. sizin hiç yok bunlar, daha zor olması bundan olabilir diye düşünüyorum.

ev hanımı ve veli olmak sizin şu anda etiketleriniz bunlar. e bu etiketlerle tanışıp görüşebileceğiniz kişilerle de siz uyum sağlayamıyorsunuz.
bu sizi hatalı kılmaz ama yalnız kılıyor işte. mesela şu anda bulunduğum mahallede ev hanımı & veli olsam ben de hiç kimseyle geçinemem. asla uyamam çok iyi biliyorum.

sizin yapabileceğiniz şey bence ister para için olsun ister hobi olarak olsun bişeylerle uğraşmak, hem vakit geçmesi için hem çevre edinmek için. bir keşişim kümesi oluşturabilirseniz oradan yürürsünüz.
 
Of cok dramatiksin. Hobi edin kurslara gitmeye devam et ama sorun sende gibi duruyor kusura bakma. Alt tarafı bir kahve içip sohbet edeceksin herkes dedikodu yapıyor bu bahane değil.

Dost havadan bedava gelmiyor emek lazım ilgi lazım sevgi lazım. Hele bir tanış insanlarla? Garipsin valla
Oturun yazdığım mesajları tek tek okuyun, evet yalnızım, dramatiğim şu anda, Buda kınanacak birşey değil , her daim gülüp oynanmıyor ki
 
Oturun yazdığım mesajları tek tek okuyun, evet yalnızım, dramatiğim şu anda, Buda kınanacak birşey değil , her daim gülüp oynanmıyor ki
Hepsini tek tek okudum zaten. 35 kere Aile apartmanı, 23 kere yalnızım yazmışsın. Cozum aramıyorsun sadece yakiniyorsun.

Ben bilmediğim ülkeye geldim komsular vs herkes ecnebi senin kadar mizmizlanmiyorum ya. Hobi edin, git üniversiteye kaydol, kurslara git yapacak o kadar cok şey var ki... Dost olmak icin once arkadas olmak lazım ya hani? Evde nasil tanışacaksın insanlarla? Komşuluk deme o bitti zaten.
 
Back
X