Kayinvalide falan da gelmedimi hiç.
Balık biraz riskli olur eğer evine ilk kez geliyorlarsa herkes balık sevmiyor maalesef.Ne güzel balıkçıymış o pelincim keşke burda da olsaBende balık çok severim. Balık tercih edebilirim, tatlı olarak da fırında helva balığın üzerine iyi gider
Dışardan söylemek mantıklı duruyor ama misafirler "Mmm bu çok güzel olmuş, nasıl yaptın?" derlerse diye korkuyorumKuzen, teyze falan da yok Delicezeytin'cim malesef..
cok tatlisinizYanlis anlasilmasin tabi ki geliyorlar
Ama yemege degil.
Onlar yiyip oyle geliyorlar.
Cay yada kahve icmeye.
Vallahi kotu biri degilim :))
cok tatlisiniz
Anneniz iyilik yapıyım derken birazcık kötülük etmiş ozamanVallahi ben meziyet olarak söylemedim. Hatta ben başıma gelecekleri de biliyordum. Hep yemek yapmak isterdim evde annem yaptırmazdı. Temizlik yapmak isterdim, yaptırmazdı. Çok hastalıklarla büyüdüm, anne yüreği sanırım el vermedi, iş yaparsam daha da hastalanırım sanardı o yüzden annemi suçluyor değilim, ama meziyet diye de görmüyorum tabiki. Toplamak konusunda da çok haklısınız, bir de bulaşık makinem bozuk. Siz düşünün
Merhaba kızlarUzun süredir forumda yoktum.. Olmadığım süreçte 3 yıldır flört ettiğim hayatımın aşkıyla evlendim, şimdi 2 aylık evliyim, çok mutluyum. Ancak siz evlilere danışmak istediğim bir mevzu var..
Ben öğretmenim. Eşim bir şirketin idari departmanında çalışıyor. Eve geç geliyor. Ben ondan 2 3 saat önce evde oluyorum. Yemek ve temizlik konusunda fazlasıyla acemiyim. Anne evinde bir bulaşık dahi yıkatılmadan büyütüldüm. Eşimde Allah bin kere razı olsunki, yemek ve temizlik kadının işidir kafasında bir insan değil. Asla benden yemek, iş, kahvaltı falan beklemez. Ütüsünü bile bana yaptırmaz kendi yapar. Ancak başka işi varsa "müsaitsen ütümü yapar mısın?" diye rica eder. Yemeği de hep beni bekle beraber yaparız der. Ama zaten geç geldiği için akşam geçireceğimiz birkaç saati de yemek yaparak harcamak istemediğimden o gelene kadar birşeyler yapmaya çalışıyorum. Anlayacağınız yemek yapmayı yeni yeni öğreniyorum. Yaptığım çoğu şey cidden lezzetli oluyor, yemek konusunda bir ışığım olduğuna inanıyorum lakin henüz öğrenebildiğim çeşit çok az ve yapabildiğim yemek ölçüsü 2-3 kişilik.. Şimdi gelelim soruna...
Evlendik evleneli daha ilk haftadan beri akrabalarımız, arkadaşlarımız eve istila etmek istiyorlar.Benimde yemek konusundaki durumum ortada olduğundan bir türlü cesaret edemiyorum, eve misafir geldiği düşüncesi kabus gibi birşey benim için. Artık başımda bir annem de yok gelip yardım etsin.. Tabiki kimse de bu durumumu anlayışla karşılamıyor. Kimse birkaç ay rahatsız etmeyelim gelin hanım ev ve yemek konusunda kendisini geliştirsin, zaten yeni evliler falan demiyor. Evlendiğimizin ilk haftasından beri gerek akrabalarımızdan, gerek arkadaş çevremizden "Neden hala bizi çağırmıyorsunuz, neden hala bizi yemeğe almıyorsunuz, bizi ne zaman yemeğe alacaksınız" şeklinde çeşit çeşit trip yiyoruz. Küsenlerimiz bile oldu. Baktık bu iş böyle olmayacak ya Allah bismillah deyip kapılarımızı misafire açmaya başladık. 2-3 kişilik misafirlerim oldu. Nasıl ağırladım, mutfakta ne savaşlar çıktı, ne malzemeler heder oldu, nasıl bir strese girdim bir ben bir Allah bilir.. Şuan ise tam da dananın kuyruğunun koptuğu yerdeyim. Eşimin anne babası ayrı; geçenlerde anne tarafından ele başlarının kayınvalidem olduğu 10 kişilik bir koloni yemeğe gelmek istedi. Fakat sağlık problemim nedeniyle müsait değildik, "haftaya gelirseniz daha güzel ağırlarım anne" dedim. Kaynanam tabiki hasta deyip anlayışla karşılamak yerine, bozulup trip atmayı seçti. Sonuç olarak bu 10 kişilik koloniyi haftaya ağırlayacağım. İşin kötüsü; herşeye mana bulan(ve tabiki mana bulmaya gelen), hiçbirşeyi beğenmeyen, burnu kaf dağında insanlar.. Şimdi size danışıyorum; evde 10 kişi nasıl ağırlanır, hangi yemekleri seçersem daha az zorlanırım, mutfaktan sağ sağlim çıkmayı nasıl başarırım ve tabiki bu tuhaf 10'luya nasıl katlanıp sinir hastası olmadan geceyi tamamlarım ? Yardımlarınızı ve menü tavsiyelerinizi bekliyorum şekerler
Yaptır lahmacunu koy onlerine ayranı laf etmeye gelen her turlu edecekMerhaba kızlarUzun süredir forumda yoktum.. Olmadığım süreçte 3 yıldır flört ettiğim hayatımın aşkıyla evlendim, şimdi 2 aylık evliyim, çok mutluyum. Ancak siz evlilere danışmak istediğim bir mevzu var..
Ben öğretmenim. Eşim bir şirketin idari departmanında çalışıyor. Eve geç geliyor. Ben ondan 2 3 saat önce evde oluyorum. Yemek ve temizlik konusunda fazlasıyla acemiyim. Anne evinde bir bulaşık dahi yıkatılmadan büyütüldüm. Eşimde Allah bin kere razı olsunki, yemek ve temizlik kadının işidir kafasında bir insan değil. Asla benden yemek, iş, kahvaltı falan beklemez. Ütüsünü bile bana yaptırmaz kendi yapar. Ancak başka işi varsa "müsaitsen ütümü yapar mısın?" diye rica eder. Yemeği de hep beni bekle beraber yaparız der. Ama zaten geç geldiği için akşam geçireceğimiz birkaç saati de yemek yaparak harcamak istemediğimden o gelene kadar birşeyler yapmaya çalışıyorum. Anlayacağınız yemek yapmayı yeni yeni öğreniyorum. Yaptığım çoğu şey cidden lezzetli oluyor, yemek konusunda bir ışığım olduğuna inanıyorum lakin henüz öğrenebildiğim çeşit çok az ve yapabildiğim yemek ölçüsü 2-3 kişilik.. Şimdi gelelim soruna...
Evlendik evleneli daha ilk haftadan beri akrabalarımız, arkadaşlarımız eve istila etmek istiyorlar.Benimde yemek konusundaki durumum ortada olduğundan bir türlü cesaret edemiyorum, eve misafir geldiği düşüncesi kabus gibi birşey benim için. Artık başımda bir annem de yok gelip yardım etsin.. Tabiki kimse de bu durumumu anlayışla karşılamıyor. Kimse birkaç ay rahatsız etmeyelim gelin hanım ev ve yemek konusunda kendisini geliştirsin, zaten yeni evliler falan demiyor. Evlendiğimizin ilk haftasından beri gerek akrabalarımızdan, gerek arkadaş çevremizden "Neden hala bizi çağırmıyorsunuz, neden hala bizi yemeğe almıyorsunuz, bizi ne zaman yemeğe alacaksınız" şeklinde çeşit çeşit trip yiyoruz. Küsenlerimiz bile oldu. Baktık bu iş böyle olmayacak ya Allah bismillah deyip kapılarımızı misafire açmaya başladık. 2-3 kişilik misafirlerim oldu. Nasıl ağırladım, mutfakta ne savaşlar çıktı, ne malzemeler heder oldu, nasıl bir strese girdim bir ben bir Allah bilir.. Şuan ise tam da dananın kuyruğunun koptuğu yerdeyim. Eşimin anne babası ayrı; geçenlerde anne tarafından ele başlarının kayınvalidem olduğu 10 kişilik bir koloni yemeğe gelmek istedi. Fakat sağlık problemim nedeniyle müsait değildik, "haftaya gelirseniz daha güzel ağırlarım anne" dedim. Kaynanam tabiki hasta deyip anlayışla karşılamak yerine, bozulup trip atmayı seçti. Sonuç olarak bu 10 kişilik koloniyi haftaya ağırlayacağım. İşin kötüsü; herşeye mana bulan(ve tabiki mana bulmaya gelen), hiçbirşeyi beğenmeyen, burnu kaf dağında insanlar.. Şimdi size danışıyorum; evde 10 kişi nasıl ağırlanır, hangi yemekleri seçersem daha az zorlanırım, mutfaktan sağ sağlim çıkmayı nasıl başarırım ve tabiki bu tuhaf 10'luya nasıl katlanıp sinir hastası olmadan geceyi tamamlarım ? Yardımlarınızı ve menü tavsiyelerinizi bekliyorum şekerler
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?