Merhaba kızlarUzun süredir forumda yoktum.. Olmadığım süreçte 3 yıldır flört ettiğim hayatımın aşkıyla evlendim, şimdi 2 aylık evliyim, çok mutluyum. Ancak siz evlilere danışmak istediğim bir mevzu var..
Ben öğretmenim. Eşim bir şirketin idari departmanında çalışıyor. Eve geç geliyor. Ben ondan 2 3 saat önce evde oluyorum. Yemek ve temizlik konusunda fazlasıyla acemiyim. Anne evinde bir bulaşık dahi yıkatılmadan büyütüldüm. Eşimde Allah bin kere razı olsunki, yemek ve temizlik kadının işidir kafasında bir insan değil. Asla benden yemek, iş, kahvaltı falan beklemez. Ütüsünü bile bana yaptırmaz kendi yapar. Ancak başka işi varsa "müsaitsen ütümü yapar mısın?" diye rica eder. Yemeği de hep beni bekle beraber yaparız der. Ama zaten geç geldiği için akşam geçireceğimiz birkaç saati de yemek yaparak harcamak istemediğimden o gelene kadar birşeyler yapmaya çalışıyorum. Anlayacağınız yemek yapmayı yeni yeni öğreniyorum. Yaptığım çoğu şey cidden lezzetli oluyor, yemek konusunda bir ışığım olduğuna inanıyorum lakin henüz öğrenebildiğim çeşit çok az ve yapabildiğim yemek ölçüsü 2-3 kişilik.. Şimdi gelelim soruna...
Evlendik evleneli daha ilk haftadan beri akrabalarımız, arkadaşlarımız eve istila etmek istiyorlar.Benimde yemek konusundaki durumum ortada olduğundan bir türlü cesaret edemiyorum, eve misafir geldiği düşüncesi kabus gibi birşey benim için. Artık başımda bir annem de yok gelip yardım etsin.. Tabiki kimse de bu durumumu anlayışla karşılamıyor. Kimse birkaç ay rahatsız etmeyelim gelin hanım ev ve yemek konusunda kendisini geliştirsin, zaten yeni evliler falan demiyor. Evlendiğimizin ilk haftasından beri gerek akrabalarımızdan, gerek arkadaş çevremizden "Neden hala bizi çağırmıyorsunuz, neden hala bizi yemeğe almıyorsunuz, bizi ne zaman yemeğe alacaksınız" şeklinde çeşit çeşit trip yiyoruz. Küsenlerimiz bile oldu. Baktık bu iş böyle olmayacak ya Allah bismillah deyip kapılarımızı misafire açmaya başladık. 2-3 kişilik misafirlerim oldu. Nasıl ağırladım, mutfakta ne savaşlar çıktı, ne malzemeler heder oldu, nasıl bir strese girdim bir ben bir Allah bilir.. Şuan ise tam da dananın kuyruğunun koptuğu yerdeyim. Eşimin anne babası ayrı; geçenlerde anne tarafından ele başlarının kayınvalidem olduğu 10 kişilik bir koloni yemeğe gelmek istedi. Fakat sağlık problemim nedeniyle müsait değildik, "haftaya gelirseniz daha güzel ağırlarım anne" dedim. Kaynanam tabiki hasta deyip anlayışla karşılamak yerine, bozulup trip atmayı seçti. Sonuç olarak bu 10 kişilik koloniyi haftaya ağırlayacağım. İşin kötüsü; herşeye mana bulan(ve tabiki mana bulmaya gelen), hiçbirşeyi beğenmeyen, burnu kaf dağında insanlar.. Şimdi size danışıyorum; evde 10 kişi nasıl ağırlanır, hangi yemekleri seçersem daha az zorlanırım, mutfaktan sağ sağlim çıkmayı nasıl başarırım ve tabiki bu tuhaf 10'luya nasıl katlanıp sinir hastası olmadan geceyi tamamlarım ? Yardımlarınızı ve menü tavsiyelerinizi bekliyorum şekerler
benim bildiğim de öyleYaw benim bildiğim yeni evlileri büyükler akşam yemeğine davet ederler ne biliim eşinin dayıları olur amcaları olur vs. Ben öyle gördüm yani evlendik 1 ay sonra dayısı ve yengesi bizi akşam yemeğine davet etti çok hoşuma gitmişti o zaman sadece eşim ve ben vardık , nezaketen büyüklerin düşünüp sizin bu dönemlerinizde davetten davete koşmanız lazım, dünya tersine dönmüş.
Tatlım, bursada yasiyorsan geleyim beraber yaprak ve lahana dolması yaparız. Fırında tavuk, yarımca.... Daha neler nelerMerhaba kızlarUzun süredir forumda yoktum.. Olmadığım süreçte 3 yıldır flört ettiğim hayatımın aşkıyla evlendim, şimdi 2 aylık evliyim, çok mutluyum. Ancak siz evlilere danışmak istediğim bir mevzu var..
Ben öğretmenim. Eşim bir şirketin idari departmanında çalışıyor. Eve geç geliyor. Ben ondan 2 3 saat önce evde oluyorum. Yemek ve temizlik konusunda fazlasıyla acemiyim. Anne evinde bir bulaşık dahi yıkatılmadan büyütüldüm. Eşimde Allah bin kere razı olsunki, yemek ve temizlik kadının işidir kafasında bir insan değil. Asla benden yemek, iş, kahvaltı falan beklemez. Ütüsünü bile bana yaptırmaz kendi yapar. Ancak başka işi varsa "müsaitsen ütümü yapar mısın?" diye rica eder. Yemeği de hep beni bekle beraber yaparız der. Ama zaten geç geldiği için akşam geçireceğimiz birkaç saati de yemek yaparak harcamak istemediğimden o gelene kadar birşeyler yapmaya çalışıyorum. Anlayacağınız yemek yapmayı yeni yeni öğreniyorum. Yaptığım çoğu şey cidden lezzetli oluyor, yemek konusunda bir ışığım olduğuna inanıyorum lakin henüz öğrenebildiğim çeşit çok az ve yapabildiğim yemek ölçüsü 2-3 kişilik.. Şimdi gelelim soruna...
Evlendik evleneli daha ilk haftadan beri akrabalarımız, arkadaşlarımız eve istila etmek istiyorlar.Benimde yemek konusundaki durumum ortada olduğundan bir türlü cesaret edemiyorum, eve misafir geldiği düşüncesi kabus gibi birşey benim için. Artık başımda bir annem de yok gelip yardım etsin.. Tabiki kimse de bu durumumu anlayışla karşılamıyor. Kimse birkaç ay rahatsız etmeyelim gelin hanım ev ve yemek konusunda kendisini geliştirsin, zaten yeni evliler falan demiyor. Evlendiğimizin ilk haftasından beri gerek akrabalarımızdan, gerek arkadaş çevremizden "Neden hala bizi çağırmıyorsunuz, neden hala bizi yemeğe almıyorsunuz, bizi ne zaman yemeğe alacaksınız" şeklinde çeşit çeşit trip yiyoruz. Küsenlerimiz bile oldu. Baktık bu iş böyle olmayacak ya Allah bismillah deyip kapılarımızı misafire açmaya başladık. 2-3 kişilik misafirlerim oldu. Nasıl ağırladım, mutfakta ne savaşlar çıktı, ne malzemeler heder oldu, nasıl bir strese girdim bir ben bir Allah bilir.. Şuan ise tam da dananın kuyruğunun koptuğu yerdeyim. Eşimin anne babası ayrı; geçenlerde anne tarafından ele başlarının kayınvalidem olduğu 10 kişilik bir koloni yemeğe gelmek istedi. Fakat sağlık problemim nedeniyle müsait değildik, "haftaya gelirseniz daha güzel ağırlarım anne" dedim. Kaynanam tabiki hasta deyip anlayışla karşılamak yerine, bozulup trip atmayı seçti. Sonuç olarak bu 10 kişilik koloniyi haftaya ağırlayacağım. İşin kötüsü; herşeye mana bulan(ve tabiki mana bulmaya gelen), hiçbirşeyi beğenmeyen, burnu kaf dağında insanlar.. Şimdi size danışıyorum; evde 10 kişi nasıl ağırlanır, hangi yemekleri seçersem daha az zorlanırım, mutfaktan sağ sağlim çıkmayı nasıl başarırım ve tabiki bu tuhaf 10'luya nasıl katlanıp sinir hastası olmadan geceyi tamamlarım ? Yardımlarınızı ve menü tavsiyelerinizi bekliyorum şekerler
Dışardan söylemek mantıklı duruyor ama misafirler "Mmm bu çok güzel olmuş, nasıl yaptın?" derlerse diye korkuyorumKuzen, teyze falan da yok Delicezeytin'cim malesef..
Ah canım benim korkma çok basit temizliğini bi gün önceden yap, mercimek çorbası biber dolması ve bir zeytinyağlı yeşil fasulye bide patates salatası ertesi gün yeşil salata pilav bide fırına tavuk ver mis gibi olur tatli olarak bi revani süper olur şerbeti bi gün önceden hazırlayan bilirsin. Ayrıca eşinede çok acıma daha cicim aylarindasiniz yarın birgün çoraplarını toplarsın koltuk altlarında bırak yapsın hiç elinden alma keyfini çıkar belli etmedenMerhaba kızlarUzun süredir forumda yoktum.. Olmadığım süreçte 3 yıldır flört ettiğim hayatımın aşkıyla evlendim, şimdi 2 aylık evliyim, çok mutluyum. Ancak siz evlilere danışmak istediğim bir mevzu var..
Ben öğretmenim. Eşim bir şirketin idari departmanında çalışıyor. Eve geç geliyor. Ben ondan 2 3 saat önce evde oluyorum. Yemek ve temizlik konusunda fazlasıyla acemiyim. Anne evinde bir bulaşık dahi yıkatılmadan büyütüldüm. Eşimde Allah bin kere razı olsunki, yemek ve temizlik kadının işidir kafasında bir insan değil. Asla benden yemek, iş, kahvaltı falan beklemez. Ütüsünü bile bana yaptırmaz kendi yapar. Ancak başka işi varsa "müsaitsen ütümü yapar mısın?" diye rica eder. Yemeği de hep beni bekle beraber yaparız der. Ama zaten geç geldiği için akşam geçireceğimiz birkaç saati de yemek yaparak harcamak istemediğimden o gelene kadar birşeyler yapmaya çalışıyorum. Anlayacağınız yemek yapmayı yeni yeni öğreniyorum. Yaptığım çoğu şey cidden lezzetli oluyor, yemek konusunda bir ışığım olduğuna inanıyorum lakin henüz öğrenebildiğim çeşit çok az ve yapabildiğim yemek ölçüsü 2-3 kişilik.. Şimdi gelelim soruna...
Evlendik evleneli daha ilk haftadan beri akrabalarımız, arkadaşlarımız eve istila etmek istiyorlar.Benimde yemek konusundaki durumum ortada olduğundan bir türlü cesaret edemiyorum, eve misafir geldiği düşüncesi kabus gibi birşey benim için. Artık başımda bir annem de yok gelip yardım etsin.. Tabiki kimse de bu durumumu anlayışla karşılamıyor. Kimse birkaç ay rahatsız etmeyelim gelin hanım ev ve yemek konusunda kendisini geliştirsin, zaten yeni evliler falan demiyor. Evlendiğimizin ilk haftasından beri gerek akrabalarımızdan, gerek arkadaş çevremizden "Neden hala bizi çağırmıyorsunuz, neden hala bizi yemeğe almıyorsunuz, bizi ne zaman yemeğe alacaksınız" şeklinde çeşit çeşit trip yiyoruz. Küsenlerimiz bile oldu. Baktık bu iş böyle olmayacak ya Allah bismillah deyip kapılarımızı misafire açmaya başladık. 2-3 kişilik misafirlerim oldu. Nasıl ağırladım, mutfakta ne savaşlar çıktı, ne malzemeler heder oldu, nasıl bir strese girdim bir ben bir Allah bilir.. Şuan ise tam da dananın kuyruğunun koptuğu yerdeyim. Eşimin anne babası ayrı; geçenlerde anne tarafından ele başlarının kayınvalidem olduğu 10 kişilik bir koloni yemeğe gelmek istedi. Fakat sağlık problemim nedeniyle müsait değildik, "haftaya gelirseniz daha güzel ağırlarım anne" dedim. Kaynanam tabiki hasta deyip anlayışla karşılamak yerine, bozulup trip atmayı seçti. Sonuç olarak bu 10 kişilik koloniyi haftaya ağırlayacağım. İşin kötüsü; herşeye mana bulan(ve tabiki mana bulmaya gelen), hiçbirşeyi beğenmeyen, burnu kaf dağında insanlar.. Şimdi size danışıyorum; evde 10 kişi nasıl ağırlanır, hangi yemekleri seçersem daha az zorlanırım, mutfaktan sağ sağlim çıkmayı nasıl başarırım ve tabiki bu tuhaf 10'luya nasıl katlanıp sinir hastası olmadan geceyi tamamlarım ? Yardımlarınızı ve menü tavsiyelerinizi bekliyorum şekerler
Koca paragraf eşimi övmem (ki övmedim sen bu halde nasıl evlilik sürdüyorsun şeklinde gelebilecek bir soruya istinaden yazdım) neden seni rahatsız etti bende onu anlamadım
Ay aynı benMerhaba kızlarUzun süredir forumda yoktum.. Olmadığım süreçte 3 yıldır flört ettiğim hayatımın aşkıyla evlendim, şimdi 2 aylık evliyim, çok mutluyum. Ancak siz evlilere danışmak istediğim bir mevzu var..
Ben öğretmenim. Eşim bir şirketin idari departmanında çalışıyor. Eve geç geliyor. Ben ondan 2 3 saat önce evde oluyorum. Yemek ve temizlik konusunda fazlasıyla acemiyim. Anne evinde bir bulaşık dahi yıkatılmadan büyütüldüm. Eşimde Allah bin kere razı olsunki, yemek ve temizlik kadının işidir kafasında bir insan değil. Asla benden yemek, iş, kahvaltı falan beklemez. Ütüsünü bile bana yaptırmaz kendi yapar. Ancak başka işi varsa "müsaitsen ütümü yapar mısın?" diye rica eder. Yemeği de hep beni bekle beraber yaparız der. Ama zaten geç geldiği için akşam geçireceğimiz birkaç saati de yemek yaparak harcamak istemediğimden o gelene kadar birşeyler yapmaya çalışıyorum. Anlayacağınız yemek yapmayı yeni yeni öğreniyorum. Yaptığım çoğu şey cidden lezzetli oluyor, yemek konusunda bir ışığım olduğuna inanıyorum lakin henüz öğrenebildiğim çeşit çok az ve yapabildiğim yemek ölçüsü 2-3 kişilik.. Şimdi gelelim soruna...
Evlendik evleneli daha ilk haftadan beri akrabalarımız, arkadaşlarımız eve istila etmek istiyorlar.Benimde yemek konusundaki durumum ortada olduğundan bir türlü cesaret edemiyorum, eve misafir geldiği düşüncesi kabus gibi birşey benim için. Artık başımda bir annem de yok gelip yardım etsin.. Tabiki kimse de bu durumumu anlayışla karşılamıyor. Kimse birkaç ay rahatsız etmeyelim gelin hanım ev ve yemek konusunda kendisini geliştirsin, zaten yeni evliler falan demiyor. Evlendiğimizin ilk haftasından beri gerek akrabalarımızdan, gerek arkadaş çevremizden "Neden hala bizi çağırmıyorsunuz, neden hala bizi yemeğe almıyorsunuz, bizi ne zaman yemeğe alacaksınız" şeklinde çeşit çeşit trip yiyoruz. Küsenlerimiz bile oldu. Baktık bu iş böyle olmayacak ya Allah bismillah deyip kapılarımızı misafire açmaya başladık. 2-3 kişilik misafirlerim oldu. Nasıl ağırladım, mutfakta ne savaşlar çıktı, ne malzemeler heder oldu, nasıl bir strese girdim bir ben bir Allah bilir.. Şuan ise tam da dananın kuyruğunun koptuğu yerdeyim. Eşimin anne babası ayrı; geçenlerde anne tarafından ele başlarının kayınvalidem olduğu 10 kişilik bir koloni yemeğe gelmek istedi. Fakat sağlık problemim nedeniyle müsait değildik, "haftaya gelirseniz daha güzel ağırlarım anne" dedim. Kaynanam tabiki hasta deyip anlayışla karşılamak yerine, bozulup trip atmayı seçti. Sonuç olarak bu 10 kişilik koloniyi haftaya ağırlayacağım. İşin kötüsü; herşeye mana bulan(ve tabiki mana bulmaya gelen), hiçbirşeyi beğenmeyen, burnu kaf dağında insanlar.. Şimdi size danışıyorum; evde 10 kişi nasıl ağırlanır, hangi yemekleri seçersem daha az zorlanırım, mutfaktan sağ sağlim çıkmayı nasıl başarırım ve tabiki bu tuhaf 10'luya nasıl katlanıp sinir hastası olmadan geceyi tamamlarım ? Yardımlarınızı ve menü tavsiyelerinizi bekliyorum şekerler
Merhaba kızlarUzun süredir forumda yoktum.. Olmadığım süreçte 3 yıldır flört ettiğim hayatımın aşkıyla evlendim, şimdi 2 aylık evliyim, çok mutluyum. Ancak siz evlilere danışmak istediğim bir mevzu var..
Ben öğretmenim. Eşim bir şirketin idari departmanında çalışıyor. Eve geç geliyor. Ben ondan 2 3 saat önce evde oluyorum. Yemek ve temizlik konusunda fazlasıyla acemiyim. Anne evinde bir bulaşık dahi yıkatılmadan büyütüldüm. Eşimde Allah bin kere razı olsunki, yemek ve temizlik kadının işidir kafasında bir insan değil. Asla benden yemek, iş, kahvaltı falan beklemez. Ütüsünü bile bana yaptırmaz kendi yapar. Ancak başka işi varsa "müsaitsen ütümü yapar mısın?" diye rica eder. Yemeği de hep beni bekle beraber yaparız der. Ama zaten geç geldiği için akşam geçireceğimiz birkaç saati de yemek yaparak harcamak istemediğimden o gelene kadar birşeyler yapmaya çalışıyorum. Anlayacağınız yemek yapmayı yeni yeni öğreniyorum. Yaptığım çoğu şey cidden lezzetli oluyor, yemek konusunda bir ışığım olduğuna inanıyorum lakin henüz öğrenebildiğim çeşit çok az ve yapabildiğim yemek ölçüsü 2-3 kişilik.. Şimdi gelelim soruna...
Evlendik evleneli daha ilk haftadan beri akrabalarımız, arkadaşlarımız eve istila etmek istiyorlar.Benimde yemek konusundaki durumum ortada olduğundan bir türlü cesaret edemiyorum, eve misafir geldiği düşüncesi kabus gibi birşey benim için. Artık başımda bir annem de yok gelip yardım etsin.. Tabiki kimse de bu durumumu anlayışla karşılamıyor. Kimse birkaç ay rahatsız etmeyelim gelin hanım ev ve yemek konusunda kendisini geliştirsin, zaten yeni evliler falan demiyor. Evlendiğimizin ilk haftasından beri gerek akrabalarımızdan, gerek arkadaş çevremizden "Neden hala bizi çağırmıyorsunuz, neden hala bizi yemeğe almıyorsunuz, bizi ne zaman yemeğe alacaksınız" şeklinde çeşit çeşit trip yiyoruz. Küsenlerimiz bile oldu. Baktık bu iş böyle olmayacak ya Allah bismillah deyip kapılarımızı misafire açmaya başladık. 2-3 kişilik misafirlerim oldu. Nasıl ağırladım, mutfakta ne savaşlar çıktı, ne malzemeler heder oldu, nasıl bir strese girdim bir ben bir Allah bilir.. Şuan ise tam da dananın kuyruğunun koptuğu yerdeyim. Eşimin anne babası ayrı; geçenlerde anne tarafından ele başlarının kayınvalidem olduğu 10 kişilik bir koloni yemeğe gelmek istedi. Fakat sağlık problemim nedeniyle müsait değildik, "haftaya gelirseniz daha güzel ağırlarım anne" dedim. Kaynanam tabiki hasta deyip anlayışla karşılamak yerine, bozulup trip atmayı seçti. Sonuç olarak bu 10 kişilik koloniyi haftaya ağırlayacağım. İşin kötüsü; herşeye mana bulan(ve tabiki mana bulmaya gelen), hiçbirşeyi beğenmeyen, burnu kaf dağında insanlar.. Şimdi size danışıyorum; evde 10 kişi nasıl ağırlanır, hangi yemekleri seçersem daha az zorlanırım, mutfaktan sağ sağlim çıkmayı nasıl başarırım ve tabiki bu tuhaf 10'luya nasıl katlanıp sinir hastası olmadan geceyi tamamlarım ? Yardımlarınızı ve menü tavsiyelerinizi bekliyorum şekerler
"Nefis yemek tarifleri" diye bir uygulama var. Menü önerileri var. Ayrıca her türlü yemeği ayrı ayrı katagorilemişler işte hamur işleri, zeytin yağlılar ,şerbetli tatlılar.... hepsinin de tarifini evde uygulayan bayanlar yazıyor oraya benim çok işime yapıyor. Ordan fikir almak bile yetiyor çünkü ne yapacağına karar vermek zor zaten :) benim de tavsiyem çorba, fırın yemek, pilav, salata, börekMerhaba kızlarUzun süredir forumda yoktum.. Olmadığım süreçte 3 yıldır flört ettiğim hayatımın aşkıyla evlendim, şimdi 2 aylık evliyim, çok mutluyum. Ancak siz evlilere danışmak istediğim bir mevzu var..
Ben öğretmenim. Eşim bir şirketin idari departmanında çalışıyor. Eve geç geliyor. Ben ondan 2 3 saat önce evde oluyorum. Yemek ve temizlik konusunda fazlasıyla acemiyim. Anne evinde bir bulaşık dahi yıkatılmadan büyütüldüm. Eşimde Allah bin kere razı olsunki, yemek ve temizlik kadının işidir kafasında bir insan değil. Asla benden yemek, iş, kahvaltı falan beklemez. Ütüsünü bile bana yaptırmaz kendi yapar. Ancak başka işi varsa "müsaitsen ütümü yapar mısın?" diye rica eder. Yemeği de hep beni bekle beraber yaparız der. Ama zaten geç geldiği için akşam geçireceğimiz birkaç saati de yemek yaparak harcamak istemediğimden o gelene kadar birşeyler yapmaya çalışıyorum. Anlayacağınız yemek yapmayı yeni yeni öğreniyorum. Yaptığım çoğu şey cidden lezzetli oluyor, yemek konusunda bir ışığım olduğuna inanıyorum lakin henüz öğrenebildiğim çeşit çok az ve yapabildiğim yemek ölçüsü 2-3 kişilik.. Şimdi gelelim soruna...
Evlendik evleneli daha ilk haftadan beri akrabalarımız, arkadaşlarımız eve istila etmek istiyorlar.Benimde yemek konusundaki durumum ortada olduğundan bir türlü cesaret edemiyorum, eve misafir geldiği düşüncesi kabus gibi birşey benim için. Artık başımda bir annem de yok gelip yardım etsin.. Tabiki kimse de bu durumumu anlayışla karşılamıyor. Kimse birkaç ay rahatsız etmeyelim gelin hanım ev ve yemek konusunda kendisini geliştirsin, zaten yeni evliler falan demiyor. Evlendiğimizin ilk haftasından beri gerek akrabalarımızdan, gerek arkadaş çevremizden "Neden hala bizi çağırmıyorsunuz, neden hala bizi yemeğe almıyorsunuz, bizi ne zaman yemeğe alacaksınız" şeklinde çeşit çeşit trip yiyoruz. Küsenlerimiz bile oldu. Baktık bu iş böyle olmayacak ya Allah bismillah deyip kapılarımızı misafire açmaya başladık. 2-3 kişilik misafirlerim oldu. Nasıl ağırladım, mutfakta ne savaşlar çıktı, ne malzemeler heder oldu, nasıl bir strese girdim bir ben bir Allah bilir.. Şuan ise tam da dananın kuyruğunun koptuğu yerdeyim. Eşimin anne babası ayrı; geçenlerde anne tarafından ele başlarının kayınvalidem olduğu 10 kişilik bir koloni yemeğe gelmek istedi. Fakat sağlık problemim nedeniyle müsait değildik, "haftaya gelirseniz daha güzel ağırlarım anne" dedim. Kaynanam tabiki hasta deyip anlayışla karşılamak yerine, bozulup trip atmayı seçti. Sonuç olarak bu 10 kişilik koloniyi haftaya ağırlayacağım. İşin kötüsü; herşeye mana bulan(ve tabiki mana bulmaya gelen), hiçbirşeyi beğenmeyen, burnu kaf dağında insanlar.. Şimdi size danışıyorum; evde 10 kişi nasıl ağırlanır, hangi yemekleri seçersem daha az zorlanırım, mutfaktan sağ sağlim çıkmayı nasıl başarırım ve tabiki bu tuhaf 10'luya nasıl katlanıp sinir hastası olmadan geceyi tamamlarım ? Yardımlarınızı ve menü tavsiyelerinizi bekliyorum şekerler
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?