Ya işte o çok kötü bir durum. Gerçi konusuna da bağlı... Ama mesela düzelecek bir şeyse ama onlar bunu düzeltmiyorsa o zaman çok kötü... Hele bir de direkt çekirdek aileyse... Benimde başımda var, elimden hiçbir şey gelmiyor. Önce karşıdakinin değişmeyi istemesi gerekiyor.
Ya zeytini çok seviyorum ben.
Genlerde var galiba... Babam bir kahvaltıda 30 zeytin yer, hele dedem (babamın babası) 40 zeytin yer. Dolaptaki zeytin yarım kiloya düştü mü koşa koşa markete gider "Zeytin bitmiş." diye.
Ben rejim yapmasam da yesem yesem anca 20 tane yerim. Gerçi bu da fazladır size tabi...
Düzenli olsun da 20 sayfa da olsa öpüp başıma koyarım. Gerçi bu takım ve o kitap yarışması sayesinde bayağı okurum artık. Dünün 20 sayfasını gördüysen bugünün 70 sayfasını da görseydin.
Cucaracha'yı yazarım canım bir ara... Ama ben Gipsy Kings'in versiyonunu çevirdim. Her yorumlayan sözleri biraz değiştiriyor, bir sürü farklı cucaracha var.
Başla canım. Senin hedefinde hangi dil var?
Ben espri olsun diye yazmıştım ama çok tuttunuz bu kural fikrini.
Kural olursa itici olur bence... Çünkü acı ama gerçek, okumayı herkes sevmiyor. Zaten biz kendi paylaşımlarımıza devam edersek harekete geçirebileceğimiz üyeleri kesin harekete geçiririz. İçinde okuma sevgisi olan insan bu kadar okurun olduğu takımda yerinde duramaz.
Bazen oluyor öyle ya... Aslında eğer o kadar uzuyorsa demek ki kitap iyi değildir, bırakmak gerekiyordur. Bu Gedik Savaşları da belki 1 ay süründü elimde... Ama bazen bir kitap oluyor, sabah 6'da kalkıp işe gitmem gerekse bile dayanamıyorum, 1'e kadar okuyorum yine... Aslına vaktimize asıl değenler onlar.
Mesela 7 yıl önce Harry Potter serisini okudum. Çocuk kitabı diye önyargıyla yaklaşmayın kesinlikle... Çünkü ben 15'imden beri haberdar olmama rağmen çocuklar için diye ne filmlerini izlemiş ne de kitaplarını okumuştum. Allahtan bir gün kazara bir filmine denk geldim de böylece kitaplarına başladım. Çok çok çok güzel, anlatamam. Onları okuduğum zamanda çalışmıyordum. Ama ben uyku konusunda her zaman dikkatli biri olmuşumdur, ne olursa olsun en fazla 1 e kadar ayakta kalırım. Ama o seriyi okurken sabah 4-5'e kadar ayakta kalıyordum ve yatağa da ağlaya ağlaya gidiyordum resmen. Ama "En azından güneşi doğdurmayayım." diyordum. O kadar güzel. Öyle gerilimli sahneler vardı ki, her kitapta onlarca kez başından kalkıp evde volta atıyordum ağzım kulaklarıma varır bir şekilde... En iyisi daha fazla övmeyeyim.
Ama fantastik sevenler mutlaka okusun. Türkiye'deki çocuk kitapları gibi "Elimi yıkadım, ıspanağımı yedim, dişlerimi fırçaladım." falan değil. Zaten 5'ten sonra iyice yetişkinlere hitap eden bir anlatımla yazıyor.
Uçurum İnsanları'nı hiç okumadım. Ama yarın bakacağım hemen... Çünkü o adam ne yazsa bayıla bayıla okuyorum genelde, tam beğenmediğim sadece bir kitabı oldu bugüne kadar.
Ne kadar baskı yapıyorsun ki canım? Hiç mi okumak istemiyor?
Osman Aysu yazar. Kitap da "Doğum Günü: 15 Aralık" idi. Zaten yazarın da yazmayı oldukça küçümser bir röportajını okumuştum. Sırf para olsun diye yazıyor. İşin ilginç yanı da satıyor. Ama okuyucu hiç beğenmiyor. Garip bir durum.
-----------
Ooof, başım çok ağrıyor. İnşallah yazmamışsınızdır da ben de yatarım.