2 çocuklu hayata alışamamak

10 yıllık evliyim çocuğum olmuyor.
Siz yazmayın demissiniz ama ben yinede yazmak istedim.
Şuan zorlanıyor olmanız çok normal çünkü ikiz bebek büyütür gibi büyütüyorsunuz kızlarınızı Sonuçta ikiside küçük.
Ama bu günler geçecek ve ilerde çok güzel 3 arkadaş olacaksınız.
Birlikte gezip birlikte yemek yapip birlikte eğlenecek 2 arkadaşınız var. Ilerisini düşünüp kendinizi motive edin. Zaman su gibi akıp gidiyor.
Bu güne sabır yarına şükür yakışır..
Rabbim sağlıklı hayırlı ömür versin yavrularız ile birlikte..
 
Şu cocuk hasreti çekenlerin de çocuklu dertlilere sataşması moda oldu.
Kendinize gelin arkadaşlar çektiğiniz hasretin ve sıkıntıların suçlusu onlar değil.
Bu sizin imtihanınız.

Benim de 8 sene çocuğum olmadı.
Sonra hamile kaldım 30 haftalık doğum yaptım. Kuvozde ne sıkıntılar çekti yavrum da onunla birlikte biz de. 1 yasinda oldu hala da çekiyoruz.

Bir kez olsun kimseye sataşmadım.
Vardır bir hayır.

2 cocuklu kardeşim cocuklari cok yaramaz diye hüngür hüngür ağlıyor kac gündür. Kapa çeneni diye kovayim mi?
Günlerce uykusuz, dinlenmeden, yarı aç, iştahsız çocukların peşinde canlı ceset gibi geziyor. Cok zor olduğunu anlayabiliyorum. Geçecek diye teselli ediyorum sadece.

Herkes kendi yasadigini bilir.

Iki tatlı söz ile moral vermek cok mu zor?
 
kelebek_gibi .!.:
Öncelikle linç tayfa gelmeden söyliyim Allah isteyen herkese hayırlı zamanda evlat versin inşallah. Konu evlat sahibi olamamaktan tamamen bağımsız.
Artık psikolojimin iyice bozuk olduğunu düşünüyorum. Planlı hamilelik sonucu 2 kızım var. Küçük 2 aylık araları 2,5 yaş. Yapı gereği çok anaç bi insan hiç olmadım. Rahatıma da aşırı düşkündüm. İlk bebeğimden çok cektim özellikle uyku konusunda. Hayalim hep tek çocuğumun olması herşeyiyle ilgilenebilmek bölünmemekte.Ama eşim 2. Çocuk illa olmalı arayı açmadan rahata alışmadan diye diye beynime işledi. Ayrıca bana her gün gelecek bir yardımcı tutacağına söz verdi. Biraz da ona güvenerek 2. Çocuğu yaptım ama hamileliğim boyunca çok pişman oldum İkisine birden yetememe ve ilk kızımın henüz bebek olması vs stresli bi hamilelik geçirdim. Eşim söz verdiği gibi bana yardımcı ayarladı. Aslında bi Kadınla tüm gün beraber olmak beni çok zorladı ama mecburdum. Kadın hasta olup işten ayrılmak istediğini söyledi. Yeni birini aradık arıyoruz ama malesef küçük bi yerde yasıyorum ve su an sezon dolayısıyla günlük işlerden çok para kazanıyor kadınlar. Yardımcı bulamadık henüz. Büyük kızım 1.5-2 ay sonra kreşe başlayacak bu 2. Bebekten bağımsız bir konu yani tek çocuk da olsaydı kreşe göndermek istiyordum.Eşim de sabret kreşe gittikten sonra biraz rahatlarsın diyor. Eşim yoğun çalışıyor yorgun oluyor ama işten gelince çocuklarla ilgileniyor ama bana yetmiyor.
Su an o kadar zorlanıyorum ki Allah’a isyan etmeye başladım her gün neden yaptım nasıl yaptım bile bile hayatımı mahvettim bu düşüncelerden kurtulamıyorum iki çocuğum da uykusuz malesef dinlenmeyi geçtim ilk kızımın yemeğini zor yapıyorum. Anneler ablam vs var yardım da ediyorlar ama kimseye yük olmak istemiyorum. Onlar da yoruluyorlar benim yüzümden. Evdeki hesap çarşıya uymadı eve her gün gelen yardımcım olsa kimseye minnet etmek zorunda kalmayacaktım. Su an devamlı çocuk taşımak zorundayım ya da biri eve gelmek zorunda ya da çocuklardan birini götürmek zorunda ikisi ile bir idare edemiyorum. Ve bu durumu kabullenemeyip devamlı modum düşük dolaşıyorum aklımdan geçenler Allah’ın gücüne gidecek beni cezalandıracak diye devamlı diken üstündeyim.napıcam bilmiyorum yine söylüyorum lütfen şükret biz on kere tüp bebek denedik olmadı vs diyecekler yazmasın.
Genişletmek için tıkla...
Öncelikle hersey mukemmel olmsz bunu kabul edin. Sonra her gun masa haftanin belli günleri gelecek birisini bulun. Cok detayli aramayın . Çünkü siz evdesiniz ve sadece temizlik yapip gidecek. Kolaylıklar diliyorum
 
Çok negatif gördüm ben sizi. Yardımcı alcaz ama yabancı kadınla yaşamak zor doğurdum annemler geliyor ama üzülüyorum ya neden herşeye bu kadar üzülüp negatif düşünüyorsunuz torunları gelecekler bakacaklar yani zorunda değiller ama yapıyorlar bir şekilde. Bende 10 aydır uyku uyumuyorum sebebi ikizlerim. Çünkü çok uykusuz üstüne bir de iştahsızlar emin olun tek değilsiniz bunalmışsınız ama geçecek elbet en azından benim gibi aynı ihtiyaca sahip iki bebeğiniz yok bir de aksini düşünün yardımcı alamadığınızı ailenizin gelmediğini büyüyecekler elbet insan çok zorlanıyor ama geçecek bende sinir krizi geçirip ağladığım zamanları biliyorum ama bitecek ne yapalım canları sağolsun.

ha bu Arada tüp bebekle hamile kaldım☺️
 
Kızım doğduğunda oğlum 23 aylıktı. İlk haftalar çok zordu. Ben hayat bitmiş gibi hissediyordum, hiçbir şeye yetişemiyordum. Hamileliğin ortasında pandemi patlamış, stres altında doğum yapmışız kolay şeyler değil. Bir de ilk çocuk kendini dışlanmış hissetmesin diye ağrıları, uykusuzluğu gözardı edip onla ilgilenmeye çalışmak iyice zorluyor insanı. Eşim arada evden çalıştığı için benim tek destekçim oydu, ailemden birileri yok. Şimdi kızım 11 aylık olacak, abisinin peşinde emekleyerek koşturuyor, yete oturuyorum onlarla oyun oynuyorum. Bazen oyuncak kavgaları, bazen itiş kakış günler geçiyor. Benim çocukların da uykuya dalması sorunlu kız sadece emip uyuyor ya da sallanarak , o emerken abisi saçını çekmeye koluna bacağına dokunmaya çalışıyor o zamanlarda telefonu veriyorum bebek uyuyana kadar oyalanıyor. Zamanla işler kolaylaşacak, sizin anne kardeş yanınızdamış mutlaka destek isteğin, büyüğü onlara bırakıp küçükle yürüyüşe çıkın. Benim kız 1,5 ay sonra 1 yaşına girecek zor oldu ama geçiyor, ilerde daha güzel günler var. Sağlıkla büyüsünler😊
 
Benim ilerideki halimmi diye okudum biran
11yasinda ve 1yasinda kizim var
3.bebegi kizim 18 ayliga girince hamile kalma planlarina baslamayi dusunuyorum o dogasiya kizim 28 aylik olur minimum yani asagi yukari sizin durumda olmus olucam 2 yasini 4ay gecmis zor inat bir bebe ve yeni dogan bebe
30 aylikken anaokuluna basliyacak, nekadar zorlanirimki acaba derken sizin konuyu okudum kafam karisti
Ama beni teselli eden sey aralarinda cok yas farki olmasin, beraber oyun arkadasi olabilsinler
Inanin bunun skntisini buyuk kizimda cok yasadim
Hep bir ilgi hep bir alaka oyun arkadasligi, her gun her gun ona bir aktivite dusunmem pfff beni cok yoruyodu, cok uysaldi sessizdi ama bu dediklerimi yapmasam cocuk skntidan patlayacak hale geliyodu.
Cocuk buyutmek sancili bir donem. Kizim suan 12 aylik zaman cabuk gecti evet ama birde bana sorun
Cok yorucu, yeri geldi bikkinlik geldi ama herseye ragmen binlerce sukur saglikli diyorum.
Sizi anliyorum ama isyan yerine bazen pozitif bisey yakalamaya calisin
Allah yardimciniz olsun
 
kelebek_gibi .!.:
Ev işini geçtim zaten arada yemek gönderiyorlar ama ben evde devamlı 2. Bebeği uyutmaya uğraşıyorum büyük kızım da ilgi bekliyor oyun oynamak istiyor. 2. Bebek eğer uyumuyorsa ağlıyor. Uyuması epey uğraş istiyor uykuya dalamıyor sanırım
Genişletmek için tıkla...
Sizi en çok yoran uykusuzluk olur. Gece uykusuz kalmışsanız gündüz iki çocuk için enerji bulamamanız normal. Memeden kesmişseniz ve anneannesine düşkünse ara sıra büyük çocuk anneannede kalabilir. Küçük de biberonla besleniyorsa büyük anneannedeyken gece eşiniz biberonla besler siz de bir gece tam uyursunuz. Haftada bir bunu yaparsanız kendiniz tam gün çalışmış ama haftanın 1 günü tatiliniz olduğunu düşünerek motive edersiniz belki. Böyle böyle de çocuklar büyür. Sağlıkla büyüsün.
 
kelebek_gibi .!.:
Öncelikle linç tayfa gelmeden söyliyim Allah isteyen herkese hayırlı zamanda evlat versin inşallah. Konu evlat sahibi olamamaktan tamamen bağımsız.
Artık psikolojimin iyice bozuk olduğunu düşünüyorum. Planlı hamilelik sonucu 2 kızım var. Küçük 2 aylık araları 2,5 yaş. Yapı gereği çok anaç bi insan hiç olmadım. Rahatıma da aşırı düşkündüm. İlk bebeğimden çok cektim özellikle uyku konusunda. Hayalim hep tek çocuğumun olması herşeyiyle ilgilenebilmek bölünmemekte.Ama eşim 2. Çocuk illa olmalı arayı açmadan rahata alışmadan diye diye beynime işledi. Ayrıca bana her gün gelecek bir yardımcı tutacağına söz verdi. Biraz da ona güvenerek 2. Çocuğu yaptım ama hamileliğim boyunca çok pişman oldum İkisine birden yetememe ve ilk kızımın henüz bebek olması vs stresli bi hamilelik geçirdim. Eşim söz verdiği gibi bana yardımcı ayarladı. Aslında bi Kadınla tüm gün beraber olmak beni çok zorladı ama mecburdum. Kadın hasta olup işten ayrılmak istediğini söyledi. Yeni birini aradık arıyoruz ama malesef küçük bi yerde yasıyorum ve su an sezon dolayısıyla günlük işlerden çok para kazanıyor kadınlar. Yardımcı bulamadık henüz. Büyük kızım 1.5-2 ay sonra kreşe başlayacak bu 2. Bebekten bağımsız bir konu yani tek çocuk da olsaydı kreşe göndermek istiyordum.Eşim de sabret kreşe gittikten sonra biraz rahatlarsın diyor. Eşim yoğun çalışıyor yorgun oluyor ama işten gelince çocuklarla ilgileniyor ama bana yetmiyor.
Su an o kadar zorlanıyorum ki Allah’a isyan etmeye başladım her gün neden yaptım nasıl yaptım bile bile hayatımı mahvettim bu düşüncelerden kurtulamıyorum iki çocuğum da uykusuz malesef dinlenmeyi geçtim ilk kızımın yemeğini zor yapıyorum. Anneler ablam vs var yardım da ediyorlar ama kimseye yük olmak istemiyorum. Onlar da yoruluyorlar benim yüzümden. Evdeki hesap çarşıya uymadı eve her gün gelen yardımcım olsa kimseye minnet etmek zorunda kalmayacaktım. Su an devamlı çocuk taşımak zorundayım ya da biri eve gelmek zorunda ya da çocuklardan birini götürmek zorunda ikisi ile bir idare edemiyorum. Ve bu durumu kabullenemeyip devamlı modum düşük dolaşıyorum aklımdan geçenler Allah’ın gücüne gidecek beni cezalandıracak diye devamlı diken üstündeyim.napıcam bilmiyorum yine söylüyorum lütfen şükret biz on kere tüp bebek denedik olmadı vs diyecekler yazmasın.
Genişletmek için tıkla...
Biraz daha sabır gerekiyor. Öncelikle 3 tüp Bebek tedavisi sonrası ikiz bebeklerim oldu. 3 yıla 3 tedavi sığdırdik. O süreçte neler yaşanır neler yaşadık yaşamayan bilemez. Bu kadar zorlu süreçler sonrası yavrularıma kavuştum. Şuan 12.5 aylıklar. Bu kadar zorluk çekip bulmama rağmen çok bocaladim bunu size çok rahat diyebilirim. 5 yıllık evliyiz. 3 yıl eşimle kalmaya fark etmeden bayağı alışmışım aslında.. sonra bir yıldır evimde sadece 2.5 ay kaldım. Pandemi süreci bebeklere tek bakamama gibi durumlardan dolayı 7.5 ay boyunca iki aile yanında git gel yapmak çok yıpratıcıydi ama benim bebeklerim içindi her şey. Herkes onlar için taşın altına elini değil tüm bedeni koymuştu. Evime gittikten sonraki 2.5 ay çok daha kötüydü. Bebeklerim desteksiz uyumuyordu ve öğleden sonra ikisini birden uyutmayi son bir ay basaramamaya başlamıştım. Bebeklerim ayaklaninca daha bir zor oldu. Bünyem zayıf düştü ve covid i ölümün kıyısından atlattım.. hastane süresi falan sonra ailemin yanına geldim tekrardan. İsyan asla etmedim aklımdan asla sizinki gibi düşünceler geçmedi ama yaşadığın psikolojiyi bende yaşıyorum. Yeni yeni bebeklerim büyüdüklerini hissettirdi. Direnci yüksek hareketli iki miniğim var çok şükür imtihanım hem onları bulana kadar oldu hem bulduktan sonra süreçte. Biz insaniz her duygu bizim için yoruluruz, bunaliriz, ağlarız ama isyan etme arkadaşım hele çocuklarının sağlığı varlığı ile ilgili şeyleri aklından çıkarmaya calis. Geçecek büyuyecekler ve iyiki diyeceğiz.
 
Mavihayal_ .!.:
Nispet yapiyor resmen ya. Kendine gelecek yorumlari da biliyor çünkü amaç belli. Diken üstünde olmaya devam edersin. Çok sinirlendim gercekten. Pes ya pes. Çok acımazsin konu sahibi.
Genişletmek için tıkla...
Tüp Bebek süreci geçirmiş biri olarak hiçte nispet gibi görmedim. Bebeğim olmasaydı yıne görmezdim. Burda yapabileceğinin üzerinde bir durumla karşılaşip bunu kaldıramayan bir anne görüyorum. Tek hatası ikinci bebeği yapması birde zaten zorlanmış.
 
kelebek_gibi .!.:
Evet inşallah herkese evet nasip olsun da öf demesinler valla öyle insan varsa helal olsun derim ellerinden öperim. Annem de bu gün diyor bi kaç yıl sonra gülerek hatırlıcaz bu günleri diye. Evet dedim ben doğurdum hepimizin hayatı değişti
Genişletmek için tıkla...
Tüp bebek ile gebe kaldim off dedim. Çünkü ben İNSANİMMM zorlanmak, uykusuzluğu kaldiramamak, pandemi dolayısıyla gebeliğin 26. Haftasından bugüne kadar evde durmanında etkisiyle bunalmak biz insanlar için olan duygular.. onları çok seviyorum onlara sahip olabilmek için çok mücadele ettim varlıklarına hergun şükür ettim. Bu yipranmaya, yorulmaya hakkım olmadığı anlamına mı geliyor. 😅
 
Annelik zor meşakkatli bir yol. Sevgisi inanılmaz güzel. Fakat insanız. Uykusuzluk, yorgunluk, bitmek bilmeyen ağlama krizleri, yeme reddi, uyku reddi saymakla bitmez zorluğu var. Ben tek çocukta kararlıyım mesela. Eşim ikinciyi istiyor ama olmaz diyorum oğlum 27 aylık. Dün Akşam 10 gibi uyudu 12 de uyandı sabaha kadar oturduk bende işten gelmiştim artk vücudum error vermeye başlayınca annem az önce geldi aldı. Güya bugün izin günüm birlikte vakit geçirecektik ama bütün gece ağlama krizleri ve uykusuzlukla başedince pilim bitti ve yarın nöbetim var. Birgün bile of demeden yorulmadan çocuk büyüten varsa çocuğı çok uysaldır seçilmiş annedir. O yüzden kendini suçlama. Fakat neden niye sorgulama bu günler geçecek biliyorsun. Rabbim aşılmaz çaresiz dertler vermesin.
 
Meraba. Benimde 2.5 yaş aralikli iki kizim var. 2020 şubatta doğdu küçük olan. Benim planlı degildi. Ama yine de kabullendik, annemle kv ayni mahalledeyiz. İyi kötü annem destek olur diye dusunurken daha bebek 20 günlük pandemi başladı. 50 günlükken korona olduk hastane de yattik. Bebek küçükken cok uyuyordu. Bizimde sorun emzirmelerdi. Bir emzirme 40 dk 1 saat sürüyordu. Bazende hemen emmek istiyodu. Büyük kizimin aç beklediğini biliyorum :KK43: eline buskuvi vs verebiliyodum ancak. Tavsiyem çok ev işi yapicam diye ugraşmayin. Gerekirse pis olun. Ben hayatimin en pis donemini gecirdim. Maalesef elimden geleni yaptim otesi olmadı. Bebek uyanik olduğu anda sakinken ilk işim en azindan bir corba yapmak oldu. Çok iyi yemekler yapmaya ugrasmadim. Yeri geldi aperatifte yaptim. Benim yardimci tutma durumum hiç olamadi. En azindan imkaniniz var. İnşallah en yakın zamanda yardımcı bulursunuz. Şuan yardimci bulana kadar temiz ev yemekleri yapacak birini bulabilirsiniz. Yine haftalık temizliğe gelecek birini.
Daha lohusa sayilirsiniz bunalmaniz normal. Ben hâla bazen cok bunaliyorum. Bu sabah 4.30da uyandik hâla oturuyoruz mesela. Şuan buyuk 4 yasinda digeri 16 aylik. Ama sabretmekten başka çaremiz yok. Ben çok bunaldigim zaman büyük kizimin havale gecirdigi günü düşünüyorum, küçüğün kuvozde oylece uyutuldugu zamani düşünüyorum. Hemen olumsuz dusunceleri kovuyorum. Allah sağlık versin bizlerede dayanma gücü. Elbet bir gun onlarda büyüyecek, kendi yeyip icecek, kendi uykum geldi deyip uyuyacak.. bu yil bende büyüğü kreşe ya da anaokuluna vericem çünkü yeterince ilgilenemiyorum
 
kelebek_gibi .!.:
İnanın işler bi şekilde oluyor onları kafaya takmıyorum ama uyumayan sürekli ağlayan 2 aylık bebek zorluyor azcık uyusa büyükle ilgilenirim. Maşallah 3,5 senede 3 çocuk helal olsun tebrik ederim sizi
Genişletmek için tıkla...
Sling ya da kanguru denediniz mi? Daha çok küçük dünya onun için yabanci senin kokunu taniyor sadece çok normal. Cok degil bir kac ay sonra etrafa bakınmaya başlar, oyuncak bakmaya başlar. Pusette durup uyuyor mu mesela dışarı cikinca? Gerekirse bebek arabasini eve sokun oyle uyusun o arada buyukle ilgilenebilirsiniz
 
Başlığı görünce üç cocuklular napsin :) demeye geldim ki okuyunca kötü oldum.Bile isteye hamile kalmışsınız yaptığınız biraz simariklik kusura bakmayın. Ki yardim edenleriniz de varmış. Sizin stresiniz o çocuklara geçiyor ne kadar stresli olursanız çocuklarda da iştahsızlık uyku sorunu oluyor. İstediğiniz yorumu yapamayacağım kusura bakmayın. Plansız hamilelik olsa hak verirdim ama değil. Neyse size iyi haberi vereyim bir kaç yıl sonra iyi ki diyeceksiniz. Zaten ikiside büyüyecek okula gidecek en iyi arkadaşı olacak birbirinin az sabredin.
 
Novamber wind .!.:
Annelik zor meşakkatli bir yol. Sevgisi inanılmaz güzel. Fakat insanız. Uykusuzluk, yorgunluk, bitmek bilmeyen ağlama krizleri, yeme reddi, uyku reddi saymakla bitmez zorluğu var. Ben tek çocukta kararlıyım mesela. Eşim ikinciyi istiyor ama olmaz diyorum oğlum 27 aylık. Dün Akşam 10 gibi uyudu 12 de uyandı sabaha kadar oturduk bende işten gelmiştim artk vücudum error vermeye başlayınca annem az önce geldi aldı. Güya bugün izin günüm birlikte vakit geçirecektik ama bütün gece ağlama krizleri ve uykusuzlukla başedince pilim bitti ve yarın nöbetim var. Birgün bile of demeden yorulmadan çocuk büyüten varsa çocuğı çok uysaldır seçilmiş annedir. O yüzden kendini suçlama. Fakat neden niye sorgulama bu günler geçecek biliyorsun. Rabbim aşılmaz çaresiz dertler vermesin.
Genişletmek için tıkla...
Tedavi ile olunca çokta isteyerek iki embriyo transferi istedik ve tek bakana kadar aslında off demedim. Tek baktığım süreç beni bayağı zorladı. Ve şimdi diyorum eğer tek bebeğim olsaydı ikincisini bende sızın gibi düşünmezdim. Çalışan bir anne olacağım. Ücretsiz izne ayrıldım bir yıldır bir yıl daha evdeyim.. kendimi anne olunca daha iyi tartma imkanım oldu. Bendeki sorunda fazla mükemmelliyetci olmam her şeyin en iyisini yapmaya calismam
 
kelebek_gibi .!.:
Öncelikle linç tayfa gelmeden söyliyim Allah isteyen herkese hayırlı zamanda evlat versin inşallah. Konu evlat sahibi olamamaktan tamamen bağımsız.
Artık psikolojimin iyice bozuk olduğunu düşünüyorum. Planlı hamilelik sonucu 2 kızım var. Küçük 2 aylık araları 2,5 yaş. Yapı gereği çok anaç bi insan hiç olmadım. Rahatıma da aşırı düşkündüm. İlk bebeğimden çok cektim özellikle uyku konusunda. Hayalim hep tek çocuğumun olması herşeyiyle ilgilenebilmek bölünmemekte.Ama eşim 2. Çocuk illa olmalı arayı açmadan rahata alışmadan diye diye beynime işledi. Ayrıca bana her gün gelecek bir yardımcı tutacağına söz verdi. Biraz da ona güvenerek 2. Çocuğu yaptım ama hamileliğim boyunca çok pişman oldum İkisine birden yetememe ve ilk kızımın henüz bebek olması vs stresli bi hamilelik geçirdim. Eşim söz verdiği gibi bana yardımcı ayarladı. Aslında bi Kadınla tüm gün beraber olmak beni çok zorladı ama mecburdum. Kadın hasta olup işten ayrılmak istediğini söyledi. Yeni birini aradık arıyoruz ama malesef küçük bi yerde yasıyorum ve su an sezon dolayısıyla günlük işlerden çok para kazanıyor kadınlar. Yardımcı bulamadık henüz. Büyük kızım 1.5-2 ay sonra kreşe başlayacak bu 2. Bebekten bağımsız bir konu yani tek çocuk da olsaydı kreşe göndermek istiyordum.Eşim de sabret kreşe gittikten sonra biraz rahatlarsın diyor. Eşim yoğun çalışıyor yorgun oluyor ama işten gelince çocuklarla ilgileniyor ama bana yetmiyor.
Su an o kadar zorlanıyorum ki Allah’a isyan etmeye başladım her gün neden yaptım nasıl yaptım bile bile hayatımı mahvettim bu düşüncelerden kurtulamıyorum iki çocuğum da uykusuz malesef dinlenmeyi geçtim ilk kızımın yemeğini zor yapıyorum. Anneler ablam vs var yardım da ediyorlar ama kimseye yük olmak istemiyorum. Onlar da yoruluyorlar benim yüzümden. Evdeki hesap çarşıya uymadı eve her gün gelen yardımcım olsa kimseye minnet etmek zorunda kalmayacaktım. Su an devamlı çocuk taşımak zorundayım ya da biri eve gelmek zorunda ya da çocuklardan birini götürmek zorunda ikisi ile bir idare edemiyorum. Ve bu durumu kabullenemeyip devamlı modum düşük dolaşıyorum aklımdan geçenler Allah’ın gücüne gidecek beni cezalandıracak diye devamlı diken üstündeyim.napıcam bilmiyorum yine söylüyorum lütfen şükret biz on kere tüp bebek denedik olmadı vs diyecekler yazmasın.
Genişletmek için tıkla...
bence bir an önce en azından yarım gün büyük olan kreşe başlasın. benimki tek çocuk ben de 2 yaşında yarım gün kreşe başlatacağım.
Onun dışında yardımcı arayışınızı da tabii devam ettirin. Çok zor yani ben 1 taneyle zorlanıyorum 2. yi hiçbir güç bana yaptıramaz. Allah yardımcınız olsun. Çok sinirlendiğiniz anlarda dua falan edin bence bi nebze o anlık sıkıntı gidiyor
 
Çok erken daha hele şöyle bir yıl geçsin. Ama büyüyünce çok güzel oluyormuş ...
 
Merve .!.:
Bence yok. Bu da benim fikrim üzgünüm.

Ayrıca sizinki bile bile lades ki.. ilk çocuğunuz zaten zormuş. Eşin vaadlerine kanıp çocuk mu yapılır? Yardımcının denk gelmeyeceği zamanlar olduğunu hiç mi aklınıza getirmediniz?
Genişletmek için tıkla...

Daha ilk çocuğun olacak fazla büyük konuşuyorsun kuzucum bi doğur seni de görcez te hepimiz burdayız 🥸
 
Benim büyüğü 8,5 yaşında küçük 2,5 yaşında , kayınvalidem destek oluyor eşim sürekli ilgileniyor ki homeoffice çalışıyor tüm bunlara rağmen çok zorlanıyorum ki, geçecek sadece zamana ihtiyacın var konusahibi ve sabır dilemekten başka bi çare yok ne yazık ki 🙄
 
Cevap yazabilmek için giriş yapmalı veya kayıt olmalısınız.

Benzer Konular

ladin19
Bana ne oldu?
2
Yorumlar
22
Görüntüleme
1K
tulumbachen
tulumbachen
M
Ben mi yanlış düşünüyorum sizce
2
Yorumlar
22
Görüntüleme
847
garciaas
garciaas
G
Boşanıyorum
3 4 5
Yorumlar
88
Görüntüleme
3K
Mihrimah Sultann
Mihrimah Sultann
N
Bana bir akil verir misiniz ?
5 6 7
Yorumlar
128
Görüntüleme
4K
Mrve95
Mrve95
kirmizi8416
Kocama ve ailesine kırgınım
9 10 11
Yorumlar
207
Görüntüleme
6K
Gizemli kizz
Gizemli kizz
X