Kızlarrrrr benim ilk ve en güzel hediyem bugün oğluşum enniiiii diyerek ve beni severek uyandırdı veeeee ilk adımlarımız nihayet bugün geldi,çok sevdik yürümeyi kendi kendine yürümek istiyor sürekli umarım düşmez aşkım benim!
Babamıza gelince onu hiç affetmiyeceğim gece yatmadan önce ve sabah kalkınca kuru kuru kutladı..beni çok kırdı yaaaa tam bir hayalkırıklığı yaşattı yine bana.. günlerdir onun yanında diğer arkadaşlarımın eşlerine ahkam kesiyordum küçücük de olsa mutlaka bi şey al ilk anneler günü her kadın bekler vs.. diye eşim almadan gelse eve almam vs diye espri bile yapıyordum o da tüm bunları duymasına rağmen ,beni bilmesine rağmen (böyle günlerin özellik taşımasını isterim ) bugün tık yoktu ya...olay hediye olayı değil içten bir söz,sıcak bir sarılma,küçük bir not,kendi elleriyle yaptığı bir tost herhangi bir şey beni düşündüğünü belirten(bana göre hediye en çok bunlar ).. 2 gündür beraber takılmışız hiç fırsat bulup da bişey alamamış,bahane klasik anlayacağınız...
oysaki neler hayal etmiştim sabah oğlum ve eşim tarafından güzel bir şekilde uyandırılacağım sonra eşim kahvaltıyı hazırlamış olacak veya kahvaltı yatağa gelecek :) ,ardından giyinip süslenip hazırlanacağız kameraya günün anlamını belirten konuşmalar yapacağız ben annelik hakkındaki duygularımı,onları ne kadar çok sevdiğimi falan anlatacağım ardından anane,babane ziyareti vs..
hiç biri olmadı kızlar zaten çok geç yatmıştım ,çok da geç kalktık anane ve ablam yeğenlerim bize geldi apar topar bir kahvaltıdan sonra hep beraber dışarı çıktık,eşim somurttu durdu (yanımızda sıkıldı) ,oğluşun dişi tuttu susmadı vs..
Offf hiç umduğum gibi bir gün değildi,zaten hiç bir konuda hayl kurmamayı ve beklenti içinde olmamayı bir türlü öğrenemedim neyse günün en güzel kısmı oğluşumun yanımda olması,yüzüme bakınca verdiği gülücük ,anniiii diyişi ve ilk adımlarımız oldu! daha ne olsun :)