ah canım benim yaaa, seni anlıyorum bende herşeye çok takıyorum, mesela dün ben evin anahtarını unutmuşum, normalde 6.20 de evde olurum, nişanlımda 7de çıkıyor, dedim kalan zamanı değerlendireyim herşeyi yetiştireyim, iş çıkışı markete gittim eksikleri aldım, sonra annemlere gidip düğünde gelen çiçekleri aldım, balkona koymaya minder verecekti annem onları aldım, köfte yapacam diye kasaba gittim kıyma aldım, koştur koştur hallettim herşeyi, bu aradada aynı zamanda aptnn önünde olalım diye devamlı telde konuşuyoz, neyse ben bitirdim işlerimi gittim ki bizimki daha gelmemiş, yarım saat bekledim ağaç oldum, arıyorum açmıyo, neyse geldi, onun yapacağı manavın önünden geçerken maydonoz almaktı sadece ama bide armut almış ve beni bayaa bi bekletti daha evde yemek yapacam zaman geçti gitti, ve ekmek almayıda unutmuş, ben söylendim durdum, ben onu beklerken adam gidip armut seçmiş diye çıldırdım sinirimden, neyseki geri inip ekmek almaya gittide bende kendi kendime evde bağırdım çağırdım sinirimi attım biraz ağlamak üzereydim yoksa.. bu adamla ömür mü geçer ben naaptım böyle, ben o kadar şeyi düşünürken bi ekmek almayı bile unutuyor diye armutlara bağırdım
neyseki ailemle aynı şehirdeyiz de bi dayanağım var gibi hissediyorum, gitmesemde görmesemde 10dak.lık mesafede olduklarını bilmek çok güzel.. sen başka şehirde olduğun için bu duyguları daha yoğun yaşıyorsundur tabii, ama geçecektir alışacağız inşallah..
ahsen bence sabırlı olun ya, hemen vajinismusum deme, ister istemez kasıyor insan kendini bu normal bişi.. accık dişini sık bi kere olsun sonrası daha kolay oluyor, yani anlatabildim mi bilmiyorum ama, illa olacakmış gibide düşünme, sarılın falan ne bilim işte öyle anlatamıyom :78::78: