Bugun babam ameliyat olmuş, kolunda sinir sıkışmasından. Olmuş diyorum çünkü ben başka şehirde olduğum için bana haber vermemişler. Ameliyattan çıktıktan sonra öğrendim. 4 aydır buradayım ve en zor akşamımı geçiriyorum. Buraya tayin olduğuma bugunki kadar hiç üzülmemiştim. Annemle babam hastanedeler ve ben şuanda onların yanında olamıyorum. Kolay bi ameliyatmış ama insan görmeyince, yanında olamayınca çok zormuş. Düğün yüzündende bir sürü rapor aldım, şimdi haftanın ortası rapor alıp gitsem sorun olur. Yıllık iznimde yok. Kendimi hiç bu kadar çaresiz hissetmemiştim. Evde ne yapacağımı şaşırdım. Hiç arkadaşımda yokki burda gidip dertleşeyim biraz rahatlayım. Tek başıma kafayı yemek üzereyim evde. 2 saattir ağlıyorum, kimseye bişeyde söyleyemiyorum üzmemek için.
1 aylık eevliyim. Eşim ve ailem bi yerde, ben başka yerde. İnsan sanarki evliliğinin ilk günleri hayatının en güzel günleri, benimki çok zorr, geçmek bitmek bilmiyor. 1 sene dişimi sıkmalıyım eş durumu tayini için. Ama nasıl geçecek bu 1 sene bilmiyorum. Uzakta olmak bu kadar zormuş demek, böyle kimsesiz çaresiz.
Herkes mesai bitti diye hevesle evine koştururken eve gitmek istemekmiş yalnız olmak. Ben artık dayanamıyorum, bugun burda olmamalıydım, en azından bugun burda olmamalıydım. Babamın yanında olmalıydım, ona ben refakatçı kalmalıydım. Bi cuma olsa, bian önce Cuma olsa gitsem buradan
1 aylık eevliyim. Eşim ve ailem bi yerde, ben başka yerde. İnsan sanarki evliliğinin ilk günleri hayatının en güzel günleri, benimki çok zorr, geçmek bitmek bilmiyor. 1 sene dişimi sıkmalıyım eş durumu tayini için. Ama nasıl geçecek bu 1 sene bilmiyorum. Uzakta olmak bu kadar zormuş demek, böyle kimsesiz çaresiz.
Herkes mesai bitti diye hevesle evine koştururken eve gitmek istemekmiş yalnız olmak. Ben artık dayanamıyorum, bugun burda olmamalıydım, en azından bugun burda olmamalıydım. Babamın yanında olmalıydım, ona ben refakatçı kalmalıydım. Bi cuma olsa, bian önce Cuma olsa gitsem buradan