2011 Eylül'de düğünleri olacak kızlar buraya...

lemlem07 .!.:

inşallah iyi haberler alırlar, Allah yardımcıları olsun çok ama çok zor.. çaresizlik ne kadarda kötü birşey, elden birşeyin gelmemesi..



aynen benimde ağlayasım var, haberlere baktıkça kötü oluyorum, bakmadan duramıyorum.. o soğukta napıyolardır şimdi, vanda çocukları okuyan ailelerde vardır şu an haber alamayıp çıldırmış durumdalardır.. benimde üniden bi arkadaşım vanlıydı orda çalışıyor.. intden msj attım ama haber gelmedi, inşallah aileside kendiside iyidir..

Genişletmek için tıkla...

inşallah herkes yakınından iyi haber alır çok zor bi durum

günaydın hanımlar...
benimde van da öğretmen arkadaşlarım vardı iki tane gece ulaşamadım bi türlü bi tanesinin ailesini çok iyi tanırım çıldırmışlar yollara düşmüşler çok kötü bi gece geçirdiler. neyseki ikisindende haber aldım iyilermiş... göçük altında kalan insanlara ve yakınlarına allah yardım etsin. inşallah ölü sayısı artmaz.. moralim sıfır.. bi yandanda bu teröristler durmuyolar yine şehitler var..

lemlem07 .!.:

yüreğimiz yanıyor, noluyor güzel ülkemize..

bu depremin amerikayla ilgili olduğu iddaaları var biliyormusunuz? okudunuz mu hiç? amerika ve israilin haarp diye bir teknolojisi var, araştırdım bu teknoloji amerikanın deprem silahı... kuzey ırağa girmemizi engellemek için yaptılar.. daha önce bu deprem silahlarını japonyaya karşıda kullanmışlar. bu konuyu araştıran o kadar çok Türk insanı var ki, umarım onlarında başlarına bir iş gelmez, umarım seslerini duyurabilirler.. van depremi haarp teknolojisi falan yazın google'da bir sürü yazı çıkıyor..

keşke bu oyuna gelmesek, devam etsek köklerini kurutmaya, bu kadar üstlerine gitmişken tekrar güçlenmelerini dinlenmelerini beklemeden saldırmaya devam etsek.. biz korkusuz ve zeki bir milletin torunlarıyız.. korkmamalıyız bu depremlerden, yoksa ilerde yıkılacak binalarımız bile kalmayacak belkide..

Genişletmek için tıkla...

olabilir çünkü amerikadan yapılan açıklama dün depremin şiddetiyle ilgili benm kafama takılmıştı bizden önce amerikadan türkiyedeki depremin şiddetini ölçtüler

çok üzüldüm VAN depremine aynı bizim yaşadığımız gibi 99 düzce depremi.Şimdi onların sadece yardıma ihtiyacı var.kızılayın 2868 e bir sms atın 5 tl. bizim için çok önemli olmayan 5lira onlar için birçok şeyin olmasını sağlayabilir.damlaya damlaya göl olur.bizimde onlar için yapabilecek birşeylerimiz olmalı.onun dışında hesap numaraları var tabikide daha fazla yardım için.Başka yapabileceğimiz birşey yok şuan için.

azsekerli .!.:

amerikanın depremin şiddetini bilmesi benim de kafama takılmıştı, ama yine de insan böyle bir şey nasıl olabilir diyor. lemlem07nin yazısından sonra şaşkınlık içinde 1-2 makale okudum; anlatılan hep aynı, önce o bölgede atmosferde ısınma(tabi bunu bilim insanları söylüyor) daha sonra gök yüzünde temelde beyaz ve kırmızı olan ışık. bu nasıl bir hırs, bu nasıl bir amaç ki milyonlarca insanı yok ediyorlar!..

Genişletmek için tıkla...

amerikanın bu işte parmağı olabilir ama olmayadabilirr.Çünkü 99 düzce depreminde gökyüzünde patlama tarzında bir ışık olmuştu.Şİmdi biz yardım edelim önemli olan bu.

önümüzde bir de marmara deprmi var
İstanbul'da her 7 kişiden birinin öleceği söyleniyor
ben her deprem olduğunda öleceğim hissine kapılıyorum
şuanda da aynıyım, sanki bi kaç gün içerisinde can vereceğim
haber izlemeyi yasakladım kendime
dün gecden beri midem ağrıyo strestten geçmedi hiç

bu haarp teknolojisi çok mantıklı göründü bana
tam kökleri kazınmaya başlanmışken (en azından öyle görünüyoken) böyle bir üzüntü yaşmamızın altında böyle bir sebep de olabilir

Rabbim ülkemizle uğraşan, bizi bölmeye çalışan bütün pisliklerin, cezasını versin, hepsi kendi pisliğinde boşulsun işallah. Onların yürekleri bizden kat kat fazla yansın.

Selam kızlar yoğun bir gün çok vakit geçiremiyorum burada.Lemancığım aranızın düzelmesine sevindim Allah yaşatmasın bir daha....

selam kızlar nasılsınız görüşmeyeli evimize net almadğımız için fazla takip edemiyorum evlilik nasıl gidiyor gerçi bu ara malesef Türkiyemiz için üzücü haberler geliyor bütün şehitlerimize Allahtan rahmet diliyorum vede
Van'da meydana gelen afetten dolayı da çok ama çok üzgünüm hepimizin başı sağolsun sizleri özledim

Bugün Vandaki depremzedelerin hallerine çok üzüldüm. Tvnin karşısında oturdum ağladım. Bu aralar zaten çok duygusalım. Benki aylarca gözünden yaş gelmeyen insan, hergün ağlar oldum.
Bu saat oldu uyuyamadım, bütün arkadaşlarımı msnden tek tek uykuya yolladım. Eşimde çoktan ikinci uykusunda, 850 km uzağımda odamızda uyuyor..
Tabi uyuyamayınca düşünecek saracak çok şey buldum. Bugün geçmişimi düşündüm..
Eşimle 19 yaşındayken tanıştım, o günleri düşündüm. Üniversitede 2.yılımdı, ben ailemle o da öğrenci evinde kalıyordu. O kadar gamsızdıkki, tek derdimiz gezelim, görelim, eğlenelimdi. Hayattaki en büyük problemim annemlerin eve hergün geç gelmeme kızmalarıydı. Keşke yine onların yanında olsamda eve geç geldim diye kızsalardı bana.
En büyük hayalim sevgilimle evlenmekti. Şimdi o hayalim gerçek oldu ama üzerimizde o kadar sorumluluk varki, uzaklık, borç, özlem.. Keşke yine sevgili olsaydıkta hayatı öyle gamsız yaşabilseydik.
Hayatta bugune kadar naptığımıda düşündüm. Hayallerimi gerçekleştirdimmi, birgün param olduğunda hep İtalyaya gitmek istemiştim. Bugün param var ve hepsini borçlarımıza yatırıyorum. Öğrenciyken daha çok paramız varmış onu farkettim. Yüksek lisans yapmak istiyordum, tam 3 kere farklı yerlere başladım. 3 ündede devamsızlıktan kaldım, eski çalıştığım iş yerim yüzünden. Şimdi olduğum şehirde başlamak istemiyorum.
Annemle babam bende gidince yapayalnız kaldılar. Üstüne bide evlendim, tamamen yalnız kaldılar. Aklım hep onlarda, üzülüyorum onları yalnız bırakmak zorunda kaldım.
Eşim yoğun çalışıyor, o kadar yoğun çalışıyorki sesi hep yorgun, mutsuz, heyecansız. 11 aydır hep böyle. Sıkıldım onun yorgunluğundan. Benim işim rahat ama her hafta yolculuk yapan birine göre az yorgunum. Benimde daha çok yorulup ona ayak uydurmam gerekiyo bu gidişle. Birde evimiz leş gibi, 2 günlüğüne gidiyorum herşey küflenmiş, heryer pis. Belki pisliğimi kınayanlar olacak ama, 2 günlüğüne gidip temizlik yapmak istemiyorum. O vakitte ailemle, arkadaşlarımla vakit geçirmek istiyorum. Burdaki evimi temizliyorum, birde orayı temizleyemem.
Birde oradaki eve evim diyemiyorum bir türlü, sahiplenemedim sevemedim bir türlü o evi. Hep bi düzensiz, hep bi karışık. Saolsun eşimde bana misafir gibi davranıyo, mutfaktaki bardağın yerini bile ben belirleyemiyorum.
Birde bunlar yetmezmiş gibi sigarayı bırakacağım...

shadowcum canım benim şuan yanında olup sana destek olmayı ne çok isterdim. Kader canım benim,tüm bu kötü günlerin acısını çıkartıcaksın hiç merak etme. Gün gelicek kocanın yanında yaşıycaksın.Ewini de sahipleniceksin. Temizliğinide yapıcaksın. Şimdi tabikide 2günlüğüne gidip temizlik yapamazsın. Sevdiklerinle dolu dolu vakit geçirmek varken.. Kimse seni kınamaz. Eşin yaşıyo şimdilik o ewde bırak sen gidene kadar nun düzeni dewam etsin. Aşkım şimdilik sen nasıl istersen öyle olsun ama ben gelince kendi düzenimi kurarım diye belirt.Hayat çok zor.Herkesin yaşamında türlü zorluklar var işte.Allah daha beterinden saklasın. Kendini üzüp yıpratma. İçine atma gel buraya anlatmaa dewam et yine.Ama böyle çok üzülürsen çok düşünürsen hasta olucaksın. Dediğin gibi üniversite öğrencisiyken paramız daha çokmuş.Market Alışverişine çıktığımızda ne istersek alırdık. Bizde üniversiteyi beraber okuduk. 6 sene oldu. Sağlığım olsun da borç ödeyelim canım elbet birgün güzel günler gelicek.

shadow ve elif kızlar resmen yaramı deştiniz ya bu aralar bende bunlara benzer şeyler yaşıyorum üniversitede eşimle birlikte okumadım ama öğrenciyken kesinlikle daha çok param vardı.2 yıl oldu üniversiteyi bitireli bi iş bulamadım zaten önceden yaşadığım yer küçüktü bulamıyordum şimdi izmirde bakıyorum her yerde tecrübe istiyorlar ama kesin kararlıyım bu defa bu kpss yi kazanacağım çünkü o sınava girip çıkmaktan stresinden o kadar yoruldum ki
ısrarla memur olmak istiyorum çünkü eşim memur tayinimiz çıktığında ben işi bırakmak zorunda kalmıyım istiyorum.ayrıca umarsızca para harcamak istiyorum öğrenciyken kesinlikle daha çok param vardı şimdi eşimden istemeye bile utanıyorum zaten istemiyorum da saolsun o beni parasız bırakmıyo ama insanın kendi parasını harcaması çok güzel bi duygu olsa gerek.ailemi bıraktım izmire geldim hiç tanıdığım kimsem yok bütün gün evde yapayalnızım bütün iletişimim sadece telefon yüzyüze konuştuğum insanlar sadece dükkanlardaki satıcılar üzülüyorum hemde çok daha fazla böle boşboş durursam psikolojim bozulacak hissediyorum konuşmadan durmaya o kadar alıştım ki eşimde akşamları biraz geç geliyor o nada pek yansıtmak istemiyorum yorgun oluyo gözleri kıpkırmızı oluyo yorgunluktan bir de bunlarla canını sıkmak istemiyorum öle işte...

eliff_87 .!.:

shadowcum canım benim şuan yanında olup sana destek olmayı ne çok isterdim. Kader canım benim,tüm bu kötü günlerin acısını çıkartıcaksın hiç merak etme. Gün gelicek kocanın yanında yaşıycaksın.Ewini de sahipleniceksin. Temizliğinide yapıcaksın. Şimdi tabikide 2günlüğüne gidip temizlik yapamazsın. Sevdiklerinle dolu dolu vakit geçirmek varken.. Kimse seni kınamaz. Eşin yaşıyo şimdilik o ewde bırak sen gidene kadar nun düzeni dewam etsin. Aşkım şimdilik sen nasıl istersen öyle olsun ama ben gelince kendi düzenimi kurarım diye belirt.Hayat çok zor.Herkesin yaşamında türlü zorluklar var işte.Allah daha beterinden saklasın. Kendini üzüp yıpratma. İçine atma gel buraya anlatmaa dewam et yine.Ama böyle çok üzülürsen çok düşünürsen hasta olucaksın. Dediğin gibi üniversite öğrencisiyken paramız daha çokmuş.Market Alışverişine çıktığımızda ne istersek alırdık. Bizde üniversiteyi beraber okuduk. 6 sene oldu. Sağlığım olsun da borç ödeyelim canım elbet birgün güzel günler gelicek.

Genişletmek için tıkla...

saol elifcim,
allah daha büyük dert vermesin, en büyük derdimiz bu olsun. Ama çok sabretmek gerekiyor. Benim hayalimdi memur olmak, eski iş yerim çok zor biryerde, orda hergün dua ederdim burdan kurtulup memur olayım diye. O yüzden herşeye rağmen müteşekkür olmam gerektiğini biliyorum. Herşeyin bir bedeli var. Ama çok zormuş gerçekten, gece uyandığında yalnız olduğunu bilmek, evinin çok uzakta olduğunu bilmek. Borç ömür boyunca ödeyeceğiz, borç hiç bitmeyecek biliyorum. Herşeyi kendimiz yaptık, evlenirkende bunu göze aldık. Ama ben buraya geldiğimden beri kendimi alışverişle tatmin ediyordum. Hergün çıkıp bişe alıp kendimi mutlu ediyordum. Artık hiçbişey alamıyorum, maaşım yattığı anda bitiyor. Eşimle benim maaşımdan daha çok borcumuz var. evleneceğiz diye kredi çektik bir sürü.

sniperelit .!.:

shadow ve elif kızlar resmen yaramı deştiniz ya bu aralar bende bunlara benzer şeyler yaşıyorum üniversitede eşimle birlikte okumadım ama öğrenciyken kesinlikle daha çok param vardı.2 yıl oldu üniversiteyi bitireli bi iş bulamadım zaten önceden yaşadığım yer küçüktü bulamıyordum şimdi izmirde bakıyorum her yerde tecrübe istiyorlar ama kesin kararlıyım bu defa bu kpss yi kazanacağım çünkü o sınava girip çıkmaktan stresinden o kadar yoruldum ki
ısrarla memur olmak istiyorum çünkü eşim memur tayinimiz çıktığında ben işi bırakmak zorunda kalmıyım istiyorum.ayrıca umarsızca para harcamak istiyorum öğrenciyken kesinlikle daha çok param vardı şimdi eşimden istemeye bile utanıyorum zaten istemiyorum da saolsun o beni parasız bırakmıyo ama insanın kendi parasını harcaması çok güzel bi duygu olsa gerek.ailemi bıraktım izmire geldim hiç tanıdığım kimsem yok bütün gün evde yapayalnızım bütün iletişimim sadece telefon yüzyüze konuştuğum insanlar sadece dükkanlardaki satıcılar üzülüyorum hemde çok daha fazla böle boşboş durursam psikolojim bozulacak hissediyorum konuşmadan durmaya o kadar alıştım ki eşimde akşamları biraz geç geliyor o nada pek yansıtmak istemiyorum yorgun oluyo gözleri kıpkırmızı oluyo yorgunluktan bir de bunlarla canını sıkmak istemiyorum öle işte...

Genişletmek için tıkla...

Ne olursa olsun kpss yi kazanana kadar herşeyi yap. İnsanın hayatını garantilemesi herşeyden daha önemli. Birinin yanında çalışmak, ağız kokusunu çekmek çok zor, heleki bayan için. Tabi kpss ataman olana kadar biyerlerde çalışıp hem paranı kazanır, hem tecrübe kazanabilirsin. Eşinden para istemek zordur heralde, ama bununda keyfini çıkarmaya bak. Ben eşimden şimdiye kadar hiç para istemedim, burda her türlü masrafımı kendim karşılıyorum, bazen keşke durumu müsayit olsada bende eşimin kartını alıp bi güzel alışveriş yapayım isterdim. Bekarken aldığımı futursuzca harcıyordum, hesap vereceğim kimse yoktu. hesaplarımız birleşmedi ama eskiden soramazdı istediğimi alırdım ağzını açamazdı. Şimdi gayet söyleniyo kendime bişey alsam. Bu kadar borcun içinde luzumsuz harcamalarım olduğunu kabul ediyorum ama o kadar şeye göğüs geriyorum, o kadar kazanıyorum kendi emeğimle, bazı şeylerede hakkım olmalı.