Herkese merabalar, bayadır yazamıyorum ve geçmişi okuyamadım. O yüzden ortaya böyle dalıyorum kusura bakmayın.
Bu gece moralim çok bozuk, buraya paylaşmak istedim. Hafta sonu eşimle 7. yıldönümüzdü. Bilen bilir biz farklı şehirlerde yaşıyoruz iş durumu yüzünden. Ben sürekli gidip geliyorum, o cmt çalıştığı için gelemiyo. Uçak biletlerimi temmuz ayında topluca aldım. Ta o kadar zaman önce, daha nişanlıyız temmuz ayında, ben yıldönümümüzün tarihinde onun yanında olacak şekilde bilet almıştım. Ben tam 5 ay önceden bunu düşünüyorum.
Sonuç ne olsa beğenirsiniz, eşim hatırlamadı. Üstelik bir hafta önce haftaya cmt yıldönümümüz dedim. Bişeyler yapmasını istiyordum. Pek oralı olmadı. kaç zamandır arkadaşlarımı davet etmek istiyordum. 2-3 kere sordum bu cmtsiye çağırayımmı, çağır dedi. Ben zaten anlamıştım umursamadığını. Bir süpriz beklemiyordum, ama en azından hatırlar, gelip öper demiştim. Misafirlerimiz gittikten sonra tvnin karşısında uyuklamaya başladı. Düşününki biz 15 günde 1 görüşüyoruz. Ondada cuma gece 1 de eve giriyorum, pazar akşam 8 de evden çıkıyorum. Yani adam gibi gecemiz cmt. Ama o cmt saat 23.30 da tvnin karşısında uyuklamayı tercih etti. Ondan hiç bu kadar uzak hissetmemiştim kendimi. Kendi kendime sordum, nerde beni dünyalar kadar seven adam. Beni canından çok sevdiğini söyleyen, benim için heryere gelip, herşeyi yapabileceğini söyleyen sevgilim. Beni bu kadarmı özlemiş, uykusuz olsada o gece uykusuz olmaya değmezmi. Üstelik yıldönümümüzde.
Neyse bi ara gözünü açtı,noldu niye suratın asık dedi. Çok harika bir yıldönümü geçiriyorum, iyiki bugün gelmişim, senin yanındayım dedim. Ben öyle deyince bir off çekti. Unuttum aşkım özür dilerim, yorgunum, dalgınım, bugunün tarihinin farkında değilim... Sonra yattığı yerden kollarını açıp, gel aşkım öpeyim dedi. Doğrulmaya bile tenezzül etmeden, beni yattığı yere çağırıyor. O an o kadar sinirlendimki, öpmene gerek yok, boşver önemli bişey değil, sen uyumana bak dedim. Bi 5 dk daha kalkmadı, konuşmaya çalıştı benle. Neyse sonra kalktı, 2 saat kadar oturduk muhabbet ettik hiçbirşey yokmuş gibi. Ama içime oturdu hala atamıyorum.
Pazar sabahı uyandı, ben kalkalı yarım saat olmuştu. Normalde onu uyandırmadan hayatta kalkmaz pazarları, ben hep kahvaltıyı hazırlar uyandırırdım. Ama bu pazar kalktım, garanti belgelerini falan ayırdım. Kendime iş uydurdum. Uyanmış gelmiş yanıma ben açım diyor, sonra gitti salona uzandı. Bekledi bir yarım saat daha, yani hazırlayıp çağırmam gerekiyordu değilmi? gittim kalk beraber hazırlayalım dedim. zahmet edip kalktı, birlikte hazırlayıp yedik. sonra toplamadan salona geçtik. Çay içerken bi yerlere gitmek için plan yaptık. bulaşık var dedim. Tamam sen onları hallet hazırlanıp çıkalım dedi. Benmi yapacağım dedim? yardımmı edeyim dedi, Hiçbirşey demeden uzandım ve tam 2 saat uyumuşum. Kalktığımda mutfağı toplamıştı. Sonra döndüm zaten.
Ben gerçekten şaşkınlık içindeyim, sevgiliyken yada nişanlıyken önüme yemekler hazırlayan, dağınıklığımı toplayan, kahvemizi yapıp getiren adam, şimdi utanmasa suyunu bile benden isteyecek. Cmt misafirlere yemek yapacağım, temizliğe vaktim olmayacak sen yapsan dedim. Sonuçta ben şehir dışından geliyorum, bi gün önce yapabilsem ondan istemem. Gittimki ev leş içinde, en son annemle benim temizlediğim haliyle duruyor. Ben bütün gün temizlik yaptım, yemekleri ablamla misafirliğe gelen arkadaşlarım yaptı.
Çok büyük hayal kırıklığı yaşıyorum. Hafta sonu çok mutsuz oldum, gittiğime pişman oldum. Biz daha 3 aylık evliyiz, üstelik beraber bile yaşamıyoruz. Ama ne zaman gitsem alıyor laptopunu oyun oynuyor, tv izliyor, facebooktaki videoları izliyoor. Tvnin kumandasıda, laptopta onda olduğu için ben dekorasyon gibi oturuyorum sıkıldım diyene kadar. Bir rahatsızlık belirtisi gösterince gel fiilm izleyelim, gel şunu yapalımı anca o zmn diyor. Hep yorgun, hep halsiz, hep şikayetçi. Ben mesaiden çıkıp gidiyorum, dönüşte uçaktan inip mesaiyiye gidiyorum. Onun 10 da 1 i kadar şikayet etmiyorum.
Ama bu hafta sonu patlama noktam oldu benim. Bugün akşam eve geldim, tlfnda bütün içimi döktüm. Kendini savunmaya çalıştı, işinde çok mutsuzmuş, ondan böyleymiş falan. Yanında ben yokmuşum, Ankaraya benim için gelmiş ben gitmişim. Çok yalnızmış, evlenmiş ama yine yalnızmış. sanki ben burda yalnız değilim, ben ondan daha yalnızım. Onun orda tanıdığı var, benim annem babamda orda. Benim kimim var, bir tane dertleşeceğim arkadaşım bile yok burda. O kadar doldumki, böyle devam edeceksen ben istemiyorum. Ben mutsuzum böyle istemiyorum. sanmaki evlendik diye artık böyle devam edeecek. Eski haline dönmen için çaba göstermelisin, tabi beni bahsettiğin kadar seviyosan dedim. Sevgi günde 3 kere öpüp, tüm gün kanepede yatmakla olmuyo! Bunalımdaymış benim kocam, ben ondan daha bunalımdayım. Hayatım tepetaklak oldu, düdük kadar şehire geldim kaldım bi başıma. Sigarayı bırakalım borcumuz çok diye hergün konuşup duruyodu, ben bıraktım o hala pöfür pöfür içiyo. Sigara bırakma merkezzinden randevu almayı bekliyo, randevusunu değil, randevu almayı bekliyo! Neyi bekliyoo bende tam anlayamadım. İşte bu gece koptum, bi dahaki sefer uçak biletlerimi yakacağımı, artık çok yorulduğumu, ve ne için geldiğimi sorgulamaya başladığımı söyledim. 15 günde 1 olan uçuşlarımın yarısını iptal edip, ayda 1 geleceğim bundan sonra dedim. Beni çok özlersen sen gel, cmt gece binersin, pzr gece dönersin, önemli olan görüşmek değilmi, kaç gün görüşeceğimizin ne önemiı varki dedim..
Benim 3 aylık evliyken yıldönümünü sallamayan, nişanlıyken geçirdiğimiz ilk doğum günümde lcwdan kareli gömlek alan, aklına özel bir şey isteyebileceğim gelmeyen, memurluğa atanıp buraya geldiğim ve hayatımda yalnız geçirdiğim ilk doğum günümde kız arkadaşlarımın çiçek göndereceğini bildiği halde kendi göndermeyi unutan, ben küstüm diye doum günümden sonra gönderip benden çiçeğe sevinmemi bekleyen, ben işten 5 te çıkıp 11 e kadar o havaş senin bu dolmuş benim o uçak benim o metro benim diye koştururken, evde 4 saat dinlendiği halde beni almaya geldiğinde çok yorgun olduğunu söyleyen bir kocam var... Üstelik bu bahsettiğim koca 7 yıllık sevgililik hayatımızda benimle buluşmak için kış ayazında 1 saat bekleyen, penceremin altında beni bekleyen, benim bütün saçma kaprislerimi çeken, benim için elinde bir valiz memleketini ve arkasındaki herşeyi bırakıp gelen kişi. Evet aynı kişi..
Yorumlarınız için hepinize teşekkür ederim. Bu forumu seviyorum ya. Çok fazla yazmıyorum çünkü sizin anlattığınız evlilik hayatından çok başka bi hayattayım. Habire araya felaket tellağı gibi girmek istemiyorum. ama dün gece çok doldum, bu tarz şeyleride çok yeni evlinin yaşadığını düşünerek yazdım. Erkekler aslında odun, sadece bunu evlenene kadar saklıyolar bence.
Biz öğrenciyken 1 saat fazla vakit geçirmek neler yapardı. Evden izin alınca havalara uçardı. Şimdi gidiyorum, ohh mis uykusunu alsın yorulmasın o yeterki. Eskiden gezmeyi severdi, birilerine gidince, yada buluşunca çok hevesle gelirdi. Şimdi nereye gitsek kalkalım diye kaş göz yapıyor. Kimle buluşmak istesem paramız yok diyor. Ben gidince cmt işte oluyor. Bende vaktimi maksimum kullanıp ailemi, yeğenimi, arkadaşlarımı görmeye çalışıyorum. Ona bişey demiyor ama tüm gün tlfnda ben gelmeden evde olursun demi diyor. Bunu ben anlayamıyorum.
Evet eşim bunalımda, benim için geldi yine yalnız kaldı. Onun açısındanda yaşadığı çok zor bişey. Ne hayallerle geldi, evlendik ona rağmen istediğimiz olmadı. Ama bu bana ilgisiz, umursamaz davranmasını haklı çıkarmaz. Suratsız, hayattan bezmiş hali benim enerjimi ve hevesimi çalıyor. Bayramda evli bir arkadaşımıza gittik. Çok güzel bir sofra hazırlamışlar, biz bekarken onlara çok giderdik. ve 4 ümüz birlikte çok güzel vakit geçirirdik. Ama en son gittiğimizde o kadar sıkıcıydıki anlatamam. Çünkü eşlerimiz kum torbası gibi otururken, biz arkadaşımla ne yapsak ortamı neşelendiremedik. Özelliklede benim eşim kös kös oturdu ağzını bıçak açmadı. Bayramda birde ablama yemeğe gittik, yemekleri yedik, bir bardak çayımızı içtik, saat tam 21.00 de bana ne zaman kalkacaz diye sordu. kızdım gece 2.00 ye kadar okey oynadık, herkesin uykusunu açtım. bayram tatili, ertesi gün iş yok, ablamı ve yeğenimi 1 ay görmemeşim ve 21.00 da kalkmak istiyor. Bide arkadaşlar çok ayıp değilmi? Kim olursa olsun yemeğe gidilen yerde yemek yenip kalkılırmı hemen? Ben artık eşime akıl sır erdiremiyorum.
Tayinim için 11 ayımız kaldı, zaman azaldı ama ben artık tayin olmak bile istemiyorum. İçimde hiçbirşey için heves kalmadı. Bugün beni aradı, ona uçak bileti bakmamı istedi. Ben ucuz uçak bileti bulmayı iyi biliyomuşum sürekli aldığım için. Buraya gelmeye karar vermiş bi pazar günü. Hatta iş yerini zorlayıp cmtye izin alabilirse cumadan bincekmiş. Bakarım dedim. Ama hiç tepki vermedm. Ben bundan sonra hiçbirşey yapmayacağım, beni kırdığı gibi uğraşıp telafi ederse eder. Yoksa evlendim diye iş işten geçmiş değil benim gözümde. Her an her çılgınlığı yapabilecek durumdayım..
shadowshows canım bu konu hakkında herkes gibi düşünüyorum. sende ilgilenme biraz bakalım ne olacak. ama kendinide çok yıpratma her zaman diyorum tamam kocalarımız çok seviyoruz onları ama kimse kendimizden önemli değil....
bu arada bende ismimi değiştirmeyi düşünüyorum sürekli sayfamızda ziyaretçiler var. kıllanıyorum bendegerçi eşimle ilgili hiç şüpheleneceğim bi durum olmadı ama ne biliyim biliyo burdaki foruma takıldığımı sonuçta:44:
Kızlar ya benim yöneticilerimden birinden bahsetmiştim daha önce 6 sene sekreterlik yapmış son 2 senedirde organizyon yöneticisi.Bende organizasyon departmanında çalışıyorum.Neyse geldiğimden beri bu taktı bana.Diğer yöneticimiz antalyada.Ben bir önceki hafta manisadaydım.Bir cd kayıpmış.Antalyadaki yöneticim arayıp cd yi sormuş.Diğer sekreterlikten yöneticiliğe yükselen şahısta cd nin benim dolabımdan çıktlığın söylemiş ki ben o kayıp olan cd yi aylar önce kendisine teslim ettim.Kızlar artık korkutuyor bu kadın beni.Neyse tüm bunları yeni öğrendim antalyadaki yöneticim istanbula geldi.O bana söyledi şok oldum kendimi savunsamda hatırlamıyorsundur dedi.Sanki diğeri kusursuz.Bu yaptığı bir değil iki değil hep yapıyor ama Allah çok büyük şimdi odasınla teknik ekip sorumlusuyla tartışıyor ve ağlıyor.Allaha havele ediyorum.
Terbiyesiz kadınBoşver canım dediğin gibi allahından bulsun.
Hayat böyle bir şey işte.Biz büyüdük ve sorumluluklarımızda.Erkekler değişen tavır ve davranışlarının farkında değiller kalplerinde bizleri sevmeleri yeterli, göstermeselerde olur onlara göre.Onun tüm bu hissettiklerinin farkında olmasını sağla.Chiitlenbik doğru tespit etmişsin. Eşimin ilgisizliği sadece bana değil herşeye karşı. Önceden eğlendiği insanlarla bile eğlenemiyor. Ben yanına gittiğimde arkadaşlarımızla görüşüyoruz, ben yokken hiçbkimseyle görüşmüyor. 10 dk ileride annemler var, ki bizimkilere çok sever. Hergün işten gelirken önlerinden geçip uğramıyor. Tamamen hayattan koptu, hiçkimseyle muhabbeti, iletişimi kalmadı. Ben dayanamıyorum dünyayla ilişkisini kesmiş bi insanla vakit geçirmeye.
Lemlem uzaklık ve yalnızlıkta sebep. Ama bu yüzden değil sadece. Birlikte yaşarken bu zorlukları, o hep bunalımda ben hep bişeylerden özverideyim. tek taraflı olmuyormuş. Ben onun yanına gideceğim zaman saçlarıma fön çektiriyorum,makyajımı yapıyorum, süsleniyorum, uçaktan indiğimde kuaförden çıkmış gibiyim. O suratsız haliyle sarılıp öpüyor, sonra gününün ne kadar iğrenç geçtiğini anlatıyor. Dönüpte bi kere birşey demiyor ne güzel olmuşsun diye. Direk mesaiden gittiğim için eve aç giriyorum, saat gece 1 de evdeyim evde bi lokma yiyecek kahvaltılık bile olmuyor.bütün kahvaltılıklar küflü, o evde ne yiyor anlamadım hala. O saatte yemekte hazırlamak istemiyorum. Şimdiye kadar bana sadece 2 kere yemek yapıp karşıladı. Ondada ben hep söyledim o kdar yoldan aç geliyorum, evde yiyecek bişey bulamıyorum, dışarda o saatte açık yerde yok. aç yatıyorum diye kapris yaptımda benim zorumla yemek yapmıştı.
Biz böylemi olurduk? Eşimiz uzaktan gelecek diye saatlerce bişeyler hazırlardık, ona süprizler yapardık. o beni evde uzanıp maç seyrederek bekliyor. Çok heyecanlı olduğunu yattığı yerden uzanarak belirtiyor. Ben heyecanla birini beklediğimde tv izlemem, hep bişey için koştururum. Erkek bu yemek yapmaktan ne anlar demeyin, eşim benden daha güzel yemek yapıyor. Üstelik yoldan gelen insana yemek yapılır, bizde adet böyledir, bayanı erkeği yoktur. Yoldan gelen insan aç ve yorgundur. Önüme bir tabak sıcak makarna koysa razıyım ben. Ahh annecim ne güzeldi, eve girerdim annemle babam pervane olurdu etrafımda. Annem çeşit çeşit en sevdiğim yemekleri yapmış,odam pırıl pırıl, babam portakal suyu sıkmış evde herşey hazır gelmemi beklerlerdi. Şimdi napıyorum, eve gidip nevresim geçiriyorum, bulaşıkları yerleştiriyorum, bide eşimin işle ilgili yakınmalarını çekiyorum...
Yorumlarınız için hepinize teşekkür ederim. Bu forumu seviyorum ya. Çok fazla yazmıyorum çünkü sizin anlattığınız evlilik hayatından çok başka bi hayattayım. Habire araya felaket tellağı gibi girmek istemiyorum. ama dün gece çok doldum, bu tarz şeyleride çok yeni evlinin yaşadığını düşünerek yazdım. Erkekler aslında odun, sadece bunu evlenene kadar saklıyolar bence.
Biz öğrenciyken 1 saat fazla vakit geçirmek neler yapardı. Evden izin alınca havalara uçardı. Şimdi gidiyorum, ohh mis uykusunu alsın yorulmasın o yeterki. Eskiden gezmeyi severdi, birilerine gidince, yada buluşunca çok hevesle gelirdi. Şimdi nereye gitsek kalkalım diye kaş göz yapıyor. Kimle buluşmak istesem paramız yok diyor. Ben gidince cmt işte oluyor. Bende vaktimi maksimum kullanıp ailemi, yeğenimi, arkadaşlarımı görmeye çalışıyorum. Ona bişey demiyor ama tüm gün tlfnda ben gelmeden evde olursun demi diyor. Bunu ben anlayamıyorum.
Evet eşim bunalımda, benim için geldi yine yalnız kaldı. Onun açısındanda yaşadığı çok zor bişey. Ne hayallerle geldi, evlendik ona rağmen istediğimiz olmadı. Ama bu bana ilgisiz, umursamaz davranmasını haklı çıkarmaz. Suratsız, hayattan bezmiş hali benim enerjimi ve hevesimi çalıyor. Bayramda evli bir arkadaşımıza gittik. Çok güzel bir sofra hazırlamışlar, biz bekarken onlara çok giderdik. ve 4 ümüz birlikte çok güzel vakit geçirirdik. Ama en son gittiğimizde o kadar sıkıcıydıki anlatamam. Çünkü eşlerimiz kum torbası gibi otururken, biz arkadaşımla ne yapsak ortamı neşelendiremedik. Özelliklede benim eşim kös kös oturdu ağzını bıçak açmadı. Bayramda birde ablama yemeğe gittik, yemekleri yedik, bir bardak çayımızı içtik, saat tam 21.00 de bana ne zaman kalkacaz diye sordu. kızdım gece 2.00 ye kadar okey oynadık, herkesin uykusunu açtım. bayram tatili, ertesi gün iş yok, ablamı ve yeğenimi 1 ay görmemeşim ve 21.00 da kalkmak istiyor. Bide arkadaşlar çok ayıp değilmi? Kim olursa olsun yemeğe gidilen yerde yemek yenip kalkılırmı hemen? Ben artık eşime akıl sır erdiremiyorum.
Tayinim için 11 ayımız kaldı, zaman azaldı ama ben artık tayin olmak bile istemiyorum. İçimde hiçbirşey için heves kalmadı. Bugün beni aradı, ona uçak bileti bakmamı istedi. Ben ucuz uçak bileti bulmayı iyi biliyomuşum sürekli aldığım için. Buraya gelmeye karar vermiş bi pazar günü. Hatta iş yerini zorlayıp cmtye izin alabilirse cumadan bincekmiş. Bakarım dedim. Ama hiç tepki vermedm. Ben bundan sonra hiçbirşey yapmayacağım, beni kırdığı gibi uğraşıp telafi ederse eder. Yoksa evlendim diye iş işten geçmiş değil benim gözümde. Her an her çılgınlığı yapabilecek durumdayım..
Hayat böyle bir şey işte.Biz büyüdük ve sorumluluklarımızda.Erkekler değişen tavır ve davranışlarının farkında değiller kalplerinde bizleri sevmeleri yeterli, göstermeselerde olur onlara göre.Onun tüm bu hissettiklerinin farkında olmasını sağla.
cnm benim sen zaten erkeklri çözmüşsün.. odunlar işte boşuna düşünüpte canını sıkma ve sadece senin eşin böyleymiş gibi düşünüp üzülme..hepimizin eşinin odunlukları var .. benim eşim annemlere yada ablamlara pek gitmez az otururuz.. akşam gidelim derim yorgunum der bi saat sonra arar arkadalaşrım çağırdı akşam gidelim nolur der...en son ablama gittiğimizde yemegimizi yedik ve kalktık.. sen tatlı canını üzme ...
Kızlar ya benim yöneticilerimden birinden bahsetmiştim daha önce 6 sene sekreterlik yapmış son 2 senedirde organizyon yöneticisi.Bende organizasyon departmanında çalışıyorum.Neyse geldiğimden beri bu taktı bana.Diğer yöneticimiz antalyada.Ben bir önceki hafta manisadaydım.Bir cd kayıpmış.Antalyadaki yöneticim arayıp cd yi sormuş.Diğer sekreterlikten yöneticiliğe yükselen şahısta cd nin benim dolabımdan çıktlığın söylemiş ki ben o kayıp olan cd yi aylar önce kendisine teslim ettim.Kızlar artık korkutuyor bu kadın beni.Neyse tüm bunları yeni öğrendim antalyadaki yöneticim istanbula geldi.O bana söyledi şok oldum kendimi savunsamda hatırlamıyorsundur dedi.Sanki diğeri kusursuz.Bu yaptığı bir değil iki değil hep yapıyor ama Allah çok büyük şimdi odasınla teknik ekip sorumlusuyla tartışıyor ve ağlıyor.Allaha havele ediyorum.
Ben demekki bu kadar sene bi odunu yontamamışım:) İşin aslı çok anlayışlı bi sevgiliydim, eşim hem çalışıp hem okudu sıkıntılarla. O yüzden yıllarca hiç bişe beklemedim, doğum günümde bile hediye aldırmadım ona. O da pek alıştı, benim için bişey yapma ihtiyacı duymuyo. Nasılsa ben çok anlayışlı bi sevgiliyim. sigarayı bıraktım 10 gün önce. Patlamaya hazır bomba gibiyim, eşime patladım bende. Kendime ödül olarakta ıphone 3 alacağım. eşim çok pahalı, bu kadar borcun arasında alma dedi. Ama kusura bakmasın, bu benim ödülüm. zaten çoğu borcun yükünü ben sırtlanmış durumdayım maaşım yüksek olduğu için, bu kadar sıkıntı çekip istediğim telefonu kullanmak hakkımdır heralde. Bu iş için herşeyi bıraktım, çok sıkıntılar çekip geldim buraya. Ama daha aldığım maaşın hiçbi hayrını göremedim, alıyorum borca yatıyorum, şöle keyifli bi alışveriş yapamadım o kadar kazandığım halde
cnm benim bu odunlar yontulmaz cinsten:) al bakalım para harcamak alışveriş yapmak bizi mutlu ediyo bu kadar çalışıyoruz bari kendimiz içinde bişeyler yapalaım demi...ben olsam ama telefon yerine farklı şeyler alırdım galiba daha çok alışveriş yapmak için:)
Shadowshows bence ne olursa olsun bunların seni üzmesine, seni ve ilişkinizi yıpratmasına izin verme. Bende eşimden ayrı ailemle yaşıyorum, çok üzücü, çok sinir bozucu bir durum düşünsene, yıllarca evlenip aynı evi yaşamanın hayalini kurarken evleniyorsun ama hala ayrısın. Erkekler bu konuda bizden biraz daha hassas oluyorlar sanırım yani daha farklı tepkiler veriyorlar. Benim eşimde garip tepkiler, davranışlar sergiliyor, biz 5 yıldır beraberiz bazen öyle an oluyorki sanki ben bu adamı hiç tanımamışım diyorum, ama biliyorum ki o benim aşık olduğum sevdiğim adam, sadece ayrlık onu bu duruma getiriyor. Kavga ettiğinizde, seni üzdüğünde aklına hep mutlu anlarınızı getir ve sakinleşmeye çalış, benim en büyük kurtarıcımdır. Umarım bundan sonraki günler sizin için çok daha mutlu ve bol aşklı geçer.
Bu forumda benimle aynı durumda birileri varmış. Çok iyi anlıyorum seni, insan evlendiğini hissedemiyor. Kendimi hala bekar sanıyorum ben. Peki ev kurdunuzmu siz? Yani eşin yanına geldiğinde ailendemi kalıyosunuz?
Eşimi artık bende tanıyamıyorum. O kadar asosyal bir insan olduki,sanki zamanında o eğlenceli çift biz değiliz. Eşim birileriyle görüştüğümüzde konuşmuyor, ağzını bıçak açmıyor. hep ben konuşuyorum, eve gitmek isityor erkenden. Başbaşa kalmak istiyorum diyor, tamam diyorum, ama başbaşa kaldığımızdada sıkılıyorum. arkadaşlarımı ailemide göremediğim için, herkesle vakit geçirmeye çalışıyorum. Oraya gitmek bana deşarj oluyor. O kadar çok konuşacak şey birikiyoki herkesle, o konuştuklarımın yarısı kadar konuşmuyoruz eşimle. Bende agresifleştim bu yüzden, sürekli şikayet ediyorum. Onun gözünde ben hiçbişeyden memnun olmayan, sürekli şikayetçi olan biriyim artık. Böyle bir durumda geçmişte çok mutlu anlarımız varmış gözüm bile görmüyor benim. Önemli olan şimdi ve geleceğimiz benim için
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?