Ahaha saflıktan işte, ben ne bileyim böyle olacağını. Yazık işleri görülsün dedim ben. Ama farkettimki benden başka kabul etcek insanda yok. Kalmaya devam etti. 15 gün görüşmemişim, büyük hevesle gidiyorum evime, eşim geleceğimi söylüyor ama, o gitmiyordu ailesinin yanına. O kadar özlemişiz birbirimizi, evlenmişiz aynı evde değiliz, bide üstüne azıcık görüşmemizde başbaşa kalamıyoruz. Daha çok şey vardı. Mesela ben oraya gittiğimde kendi evimde gibi değildim, bana misafirmişim gibi davranıyolardı. Onların bir düzeni vardı, ben sanki erkek arkadaşımın öğrenci evine kalmaya gitmişim gibiydim. Çeyizimi gelişigüzel kullanıyolardı, evim pislik içindeydi. Ben hiç rahat edemiyordum. Üstelik ben fazla tanımıyorum sonuçta, yeni evliyiz ne gecelikle dolaşabiliyordum evimde, ne bornozla. Hep eşofmanlarla. Duşa rahaat giremiyordum. Banyoyu çok pis bırakıyolardı, bi kere temizledim sonra kızdım ben onların pisliğini temizlemek zorundamıyım dedim kendime. İnsan eşinin banyosunu temizlese zoruna gitmez. ama bi başkasının arkasını temizlemek çok zor. O yüzden bi daha ellemedim, ama hep umumi tuvalet kullanır gibiydim kendi evimde. Bende eşime tepki göstermeye başladım. Komşularda garipsedi bizi, bu kız neyin nesi, bunun kocası kim, bu ev kimin. Ne olduğu belirsiz insanlar gibiydik gözlerinde. Annemlerde çok kızdılar. Hatta kayınvaldemlerde çok kızdılar. ama eşim arkadaşına git diyemedi haftalarca. O diyemedikçe ben eşimle papaz oldum. Çok rahattı arkadaşı ve hatta onun eşide. Arkadaşı kendi evi gibi rahattı, istediinde duşa giriyo, istediğinde tv izliyo. eve anahtarla giriyor. Ama ben salonumda uzanıp tv izleyemedim. Hatta başbaşa rahat olalım diye erkenden odamıza geçip yatak odasında oturuyoduk. Bi gittiğim hafta sonu, ben arkadaşının gideceğini sanıyodum ailesinin yanına, son anda biletini erteletmiş ve gitmemiş. Ben bunu yolda giderken öğrendim. O kadar üzüldümki, geri dönesim geldi. Sonra neyse cuma gecesi evdeydim, cmt eşim çalışıyo, o çalışmıyodu. Cmt sbh eşim beni kaldırdı, hadi sende gel benimle cnm, annene bırakayım seni, orda uyursun dedi. Ben çok sinirlendim, o rahatsız olsun gitsin ben niye rahatsız olucam dedim yattım uyudum. Uyandığımda evin içinden sesleri geliyodu gitmemişti. Eşim işte, o ve ben evde yalnızız. O an gözümde herşey bitti anlatamam. Ben niye evlendim dedim. Böyle diken üstünde olurmu, annemin babamın evindeki rahatım olmayacakmı.. Neyse ben kalktım hemen giyindim, odamdan çıktığımda duştaydı, çıktım evden anneme gittim. O gün günboyu annemde oturdum, bahsettiğim kişide evimizde. Eşim beni almaya geldi. Ben gitmedim, annemde kızıyor, eğer böyle olacaksa geldiğinde bizde kal dedi. Gelmiyorum ben eve dedim. Sırf o rahat etsin diye ben rahatsızım. O tüm gün evimizde keyif çatarken ben evden çıkmak zorundayım. Onun rahatı bozulmasın diye gitmek zorundayım. Bu kadar önemsizim madem burda kalcam gelmiyorum dedim. Eşim mesaj attı, bugun başbaşa kalmak istiyoruz kuzenine gidebilirmisin dedi. Ha ankarada bide kız kuzeni var, öğrenci evinde kalıyo. Ama onlarda rahat edemiyomuş ondan gitmiyodu ona. Neyse o gitti biz evimize geçtik, ertesi gün akşam üzeri yola çıkacam. Pazar keyfi yapıyoruz evimizde, sürekli arıyor, ben geleyimmi artık diye. Eşim gel dedi, ben hemen hazırlandım, o geldi biz çıktık anneme gittik yine.