2011 Kasım Anneleri

:119:kızlar kaç haftada öğrendiniz cinsiyetini:119:

  • 11 haftalıkken

    OY: 30 7,2%
  • 12 haftalıkken

    OY: 75 17,9%
  • 13 haftalıkken

    OY: 38 9,1%
  • 14 haftalıkken

    OY: 54 12,9%
  • 15 veya dah uzun sürede

    OY: 222 53,0%

  • Ankete Katılan
    419

benim sat da 23 şubat, normali bekliyorum, şuan herşey normal, bi belirti falan da yok, beklemeye devam bakalım...
 
merhaba kasım anneleri ben ocak annesi olacagım inşallah.ALLAH sizlere kolay dogum nasip etsin.benim size sorum hastaneniz ile ilgili.ankarada olanlar hangi hastaneye gittigini yazabilir mi?

mrb canım bende sincan lokman hekime gidiyorum çok memnunum ama fiyat olarak diğer hastanelerden biraz pahalı sanırım
 

bu d,kiş olayı benide korkutuyo bebek kaç kiloydu o kadar yırtılman olmuş çabucak iyileşir inşallah benimde günüm geçti hala bekliyorum
 
sayıca az kaldık bebişleri bekleyen hayırlısıyla darısı bizlere inş.
bir hafta önce doğum yapan bi arkadaşımla konuştum biraz önce bebeğin sesi geliyodu viyak ciyak:)ayy nasıl güzeldi iyice sabırsızlık bastı beni kuzucum hemen gelsin istiyoruuuuuuuuuuuuuuuuummmmm
 

Bende özelde takibimi yaptırdım ama benim doktorun sezeryana yönelmesi beni sinir etti. Resmen beni ugrastırma diyor kadın.O yüzden Etlikteki Zübeydeeye mi gitsem diyorum...Hemen gidince alıyolarmı....Bide bu yırtık niye bu kadar cok oldu...Korktum şimdi
 
22 kasımda 39+1 de sezeryan olacak benim.. ben sezeryan istiyorum.. süpriz olmazsa[/QUOT






Sezeryan istesem sanırım aynı gün doğum yaparız. Ama ben Allah izin verirse normal istiyorum.Hangi hastanede olacaksın sen...
 
Son düzenleme:

ben acile gittim cnm zekai tahir e yatış oldu ve doğum yapıldı.sorun olmuyo önceki evrakların yanında olsn yeterli.
 

kolay gelsn bebişile cnm ins bizde kavusacagz en kısa zamanda gece boyu hafif belden iren sancılar oldu simdi bişey yok o nişan deilmiş galiba yarın doktora gidiorum bakalım nstde ne cıkcak 40 haftam doluyo yarın
 
merhaba geçmişi okuyamıyorum bi ara bakacam artık kızım ayın 13 ünde doğdu normal doğum yaptım doğana kadar dünyanın en zor doğumu benımkiymiş gib geliyordu doğduktan sonra da unuttum gitti bi ara doğum hikayemi anlatcam darısı bekleyenlere çoook güzel bir duygu allah herkese sağlıkla nasip etsin inşallah
 
Arkadaşlar merhabalar,
Daha öncede yazdıgım gıbı ben ayın 11 ınde Allah'a şükür kolay bir doğum yaptım. Ancak hevesim kursağımda kaldı, kızımın ayagında deformasyon var, sol ayagı bilekten yukarı dogru basık yanı topugu duz durmuyor. Doğumdan sonrakı gun hemen ortopedıste goturduk daha 1 gunlukken radyasyon aldı.doktor çok mühim olmadığını ve oncelıkle bır ay masaj yapmamız gerektıgını soyledı sonrasında alcı olabıcegınden bahsetti. Orda tutamadım kendımı hungur hungur agladım gercı suanda da aynı sekılde aglıyorum. Ben hastanede aglayınca da gerı zekalı adam moral vereyım derkenen 1 aylık bebegını kaybettıgını sukretmem gerektıgını soyleyıp ıyıce moralımı bozdu. Ancak tatmin olmadık.Pazar gunu 10 gunlukken ankaraya gıdecegız sımdı bu konuda uzman bır çocuk ortopedisti bulduk hacettepeden bır profosor . Dualarınızı beklıyorum,
 
kızlar beninkide aynı kalçasıyla bacağını geriyo arada bide başını aşagıya itiyo hepsi bu hareketler azaldı iyice

illaki azalma oldu hareketlerinde...mideme yuvarlak birşey baskı yapıyor,doktor poposu yada başıdır dedi..onun dışında sağdan soldan ara ara tekme yiyorum..
 
Kızlar miniğimle ilgilenmekten doğum hikayemi yazmaya fırsat bulamadım. Doğumum planlı sezaryen olacağı için -bebeğim karnımda yan duruyordu- 11 Kasım saat 11.30'da doğum yapacağım Egepol Hastanesine gittik. Yatış işlemleri yapıldı. Her şey öyle planlı ve sıradan gidiyordu ki, bir an doğum yapacağımı unuttum sıradan prosedürler arasında Sonra odama aldılar. Şansıma tek kişilik oda geldi, çok geniş ve rahattı ama ben öyle heyecanlandım ki çok üzerinde duramadım. Ameliyathane elbisemi giymemi istediler. Dedim başlıyoruz :18: Açıkçası çok korkmadım. Ama yine de hayatımda böcek tarafından bile ısırılmamış biri olarak geçireceğim bu operasyon beni hayli tedirgin etti. Sonra sedyeyle aşağı indirdiler. Annem, eşim, kardeşim, yengem, kayınvalide ve kayınpederim ameliyathanenin girişindeydi. El salladım cesaretli görünmek için. İnsanlar hayatta kalma umudunu arttırmak için ya da iyileşmek için ne zorlu ameliyatlar olurken, ben meleğime kavuşmak için bir operasyon geçirecektim. Açıkçası ağlayıp sızlamayı, naz niyaz yapmayı ayıp buldum. Önce anestezist geldi. Bana kendini ve ekibini tanıttı. Çok sevimli bir beydi. Anne babası öğretmenmiş. Branşımı sordu, felsefe dedim. Bu arada bana adım adım epiduralin nasıl yapılacağını anlattı. Prova ettik. Sırtımı nasıl kamburlaştırmam gerektiğini ve iğneyi nereye vuracağını anlattı. Bütün işlemleri dediği gibi yaptı ve acısızdı her şey. Ameliyat masasına alındım. Hayatımda ilk kez gerçek bir ameliyathane gördüm.Işıklar falan soğuk ve ürkütücüydü. Doktorum gelince rahatladım. Ekip çok neşeliydi. Herkes espriler yapıyordu. Ben de katıldım onlara. Gerçekten stresim geçmişti. Müzik açtılar. Şarkılara eşlik ettim. Bir hayli rahatladım yani.Derken önüme bir perde gerdiler. Ameliyat başlıyordu.Acı hiç yoktu ama garip çekme harketleri hissettim. Doktorum "Adı ne olacaktı küçük hanımın?" diye sorunca. "İklim Nehir" diye yanıtladım ve doktorun "Gelsin o zaman Nehir Hanım demesiyle karnımın boşaldığını hissettim. Bir ses! Ağlama değil ama, hıçkırık Ardından "ooo kakasını yaparak geldi bu cimcime" dedi doktorum ve birkaç saniye sonra kızım kucağımdaydı Bir hemşire hemen fotoğrafımızı çekti. Ağlama falan yok ama bende. Dondum kaldım öyle. Çocuk doktoru muayene edecek ve hemen odana çıkaracağız dediler. On dakika kadar sonra dikişim bitti ve beni odama götürdüler. Hemen kızımı getirdiler yanıma. 3030 gr ve 48 cm doğdu miniğim. Bir hafta erken alındı. Zaten bir hafta da geriden geliyordu ama bana o kadar küçük gelmedi. Hemşireler geldi ve geceliğimi giydirip bakımımı yaptılar. İğne vurdular. Birkaç saat bişey yememem gerektiğini söylediler. Bana öyle lağman, sonda gibi sevimsiz işlemler yapılmadı hiç.Operasyondan 2 saat sonra parmaklarımı kımıldatmaya, 3 saat sonra bacakları hareket ettirebilmeye başladım. Dördüncü saatin sonunda yürümemi istediler ve hiç zorlanmadan ayağa kalkıp yürüdüm Kendimi bu operasyonun kötü yanlarına öyle şartlamışım ki, inanamadım bu kadar kolay olduğuna. Bütün geceyi ayakta geçirdim. Sürekli yürüdüm. Kızımı kucağıma alıp gezdirdim. Hatta yanıma laptopumu götürmüştüm, ilk resimlerini nette kendim paylaştım.O gün tek sıkıntım, sütümün damla damla gelmesi oldu. Bebebğime zorunlu olarak mama verdik. Biraz canım sıkıldı ama doktorum birkaç gün içinde geleceğini söyledi. Ertesi günü taburcu olduk. Kayınvalidem beni kot pantolon ve tişörtle görünce çok şaşırdı. Rahatlıkla giyindim. Kendimi hiç ameliyat olmuş gibi hissetmedim. Eve geldik. Benim o gün de sütüm az geldi. Ama üçüncü gün bir anda arttı ve şu anda bebeğimi mamaya gerek kalmadan besleyebiliyorum. Daha çok minik ve uykuluyken memeyi kavramakta zorlanıyor. O zaman sağıp da veriyorum. Başka sıkıntımız yok. Bugün kontrole gittik doktora. Sarılığımız yok çok şükür Doğum ağırlığından 30 gr. kaybetmişiş.Normalmiş o da. İşitme testimizden de geçtik. Bu arada dört gün içinde tartıda tam 10 kilo kaybettim ben. 70 kilo ile doğuma girdim, eve geldiğimde 63tüm. Üç günde de üç kilo gitti. Bebeği emziricem diye süt sağmaktan üç gündür uykusuzum ama değer doğrusu Ben sezaryenle doğum mu, normal doğum mu derseniz, normal, adı üzerinde olması gereken olduğu için daha uygundur derim. Ama şartlar değişiyor. Bu durumda daha önce de dediğim gibi ideal doğum şekli yok, duruma göre ideal doğum şekli var. Benim sezaryenim zorunluydu ama çok rahat geçtiği için tavsiye demeyelim de, doğumunu bu şekilde yapacak olanlara üzülmemelerini öneririm. Anne aşırı panikse bile sezaryeni tercih edebilir. Bebeğin doğum kanalında fazla zaman geçirmesine dönük sıkıntılar malum. Normal doğum olayını çok da abartmamak lazım. Sonuçta ben bebeğimin bakımını ilk günden beri üstlendim. Eve geldiğimden beri ağrı kesici bile kullanmadım Bir de doğum yaptığım hastaneyi ve Doktor Gökalp Tokaç'ı bütün İzmirlilere öneririm.
 
Kızlar benim bebiş çok ilginç özellikle geceleri sanki eskisinden daha hareketli.. Hiç durmuyor, sürekli belli bir noktaya toplanıyor ve karnım sertleşiyor. Hatta korktum acaba kordonu falan mı dolandı çıkmaya mı çalışıyor diye.. Az kaldı hayırlısıyla atlatsak, insan herşeyden korkuyor. hareket etse dert etmese yine dert..
 

büyük bir gecmis olsun canim insaALLAH sagsaglim bebisini kucagina sende ve diger arkadaslarim da alir
inan sasirdim funda hanim mi suyunu patlatmis? elhd sagsaglim kurtuldum elinden desene :) baska yerde de pek iyi birsey okumamistim onun hakkinda ama baska secenegim kalmamisti dogrusu orda yaptirdim dogumu nede olsa bastan beri oraya gidiyordum neyse hayirlisi ile kurtuldum dilerim sizlerde hayirlisiyla en kisa zamanda kolay bir dogumla kurtulursunuz insaALLAH



maasALLAH tuh tuh ALLAh nazardan saklasin canim cok datli yaa :))
 

teşekkür ederim canım.ewet bahsettigim batıkentteki.komşun orda normal dogum mu yaptı yoksa sezryanmı pekela onuda yazabilirmisin?
 
Bu siteyi kullanmak için çerezler gereklidir. Siteyi kullanmaya devam etmek için onları kabul etmelisiniz. Daha Fazlasını Öğren.…