okuyamadım hepsini, yine şişmiş bir günde sayfalar.. valla bu topiğin hiç ayarı kalmadı, bazen günlerce kimse uğramıyo, bazen bir günde şişiyo sayfalar..
neyse, biz dün gece evimize döndük, orADA da uyuyamadık sesten, üst komşuya bol çocuklu misafir gelmiş, bi aşağı bi yukarı koşuyolar, napsın yavrular canları sıkıldı herhalde, yapacak bişi yok, akşam 10 gibi paşa paşa döndük evimize, babamız geldi almaya, aslında araba bendeydi ama dur ben sana yardım edeyim dedi.. deli bi mutlu bi mutlu eve dönüyoz diye... geldi aldı bizi.. hep beraber bi uyumuşuz dün geceee, off offf... evimin gözünü yiyim yine ben yaaa.. valla ev gibisi var mı.. turp gibi kalktık oğlumla bu sabah, ee ne zamandır böyle uyumamıştık..
gelelim Gökçe kıza.. üzüldüm hastalığı lösemi çıktığı için, ama itiraf etmeliyim bir teşhis konabildiği için de oh bee dedim..çünkü bu belirsizlik çook çook daha kötü.. şimdi teşhis konulabildiği için hemen tedaviye başlanır ve tez zamanda İnşallah tedavi olur.. iyleşecek minik peri hiiç merak etmeyin siiz.. yeterki ne olduğu bilinsin, tedavi kısmı şimdi çook daha kolay..
telefonla destek işi de kesinlikle çook iyi düşünülmüş.. ama şuda var ki şimdi hep birden aramak da olmaz yani, kızın telefonu hiç susmaz.. sürekli aynı şeyleri anlatacak kız da üzülecek daha çok.. şöle yapalım bence, arayacak olanlar aramızda anlaşalım, her gün birimiz arasın.. hem topikçek her gün gelişmeleri öğreniriz, hemde spreyi çok bunaltmamış oluruz.. happy sen bir görüşte bizide haberdar et tatlım..