- Konu Sahibi tatlixsxoxgxlum
- #38.261
ben hala pek inanamıyorum doğuracağıma..
hasteneye gidene kadar anlamam ben kendimi biliyorum..
bir de o zman da bir donuk olurumki hiçbirseye tepki vermem doğam böyle
dısarda eşim telaş yapar hepimizin yerine
ayy ben yakınlarımı gördükçe sezeryan olursa sezeryana girerken çok ağlarım herhalde birde bebğimi ilk kucağıma aldığımda çok ağlarım gibi geliyor çünkü şimdi bile o zamanları düşündükçe gözlerimi siliyorum çok duygusallaştım sabah asi nin eski son bölümünü izledim habire ağladım ayy çok duygusallaştım eskiden dizilerde ağlamıyordum şimdi diziler de bile ağlar duruma geldim.
çok ağrı sancı umrumda olmaz da telaşlanırım. benim de yapım bu
ben de heralde hastanede ''beni bırakın eşimle ilgilenin'' falan derim
inşallah her günün dünü aratmayacak mutluluklarla geçer canım, Allah bi daha bebişten yana hüzün vermesin sana da, hepimize de..
( çatır çatır- karnımda bişey yok ama neyse Allah sağlıklı versin çocuklarımızı katlanacağız napalım 
gerçi çok da az değil ama ben pozitif bakmaya çalışıyorum
yine 28 ağustos sabah 8.30 da şüphelerim üzerine gittiğim nöbetçi ezcaneden aldığım testle öğrendim..9u bekleyemedim yanımızda eczane açılsın... eşime söylediğimde tepki bile veremedi adam malum 16 ay istedik hiç umut yokken süpriz yapmıştı bize.. o gün onunle iş yerine gittim... ruh gibi gezmiştik ikimizde..ama tam bi sevinç yaşayamamıştık malum bi düşük vardı... çok şükür şuan rabbim bize erşeyin güzelini tam yaşatıyo...
