merhaba anneler ve kuzuları,
biz 3. ay kontrolümüzden geldik, gelişimi gayet iyi, bu doktora ilk defa gittik, kadını pek tutmadım, normal ölçümlerinin dışında ekstra hiç bir şey yapmadı, oysa netten araştırdığım kadarıyla çocuğun refleks ve algılarını da kontrol etmesi gerekiyordu, bilmişlik taslamış gibi olmayayım diye bir şey demedim, muayene bitince dayanamadım, nesneleri takip edebiliyor, başını kaldırabiliyor, kalkmaya çalışıyor falan dedim... iyi dedi... akşamları göğüslerim sünger gibi oluyor, sütüm yetmiyor o yüzden geceleri 3-4 saatte bir mamayla besliyorum dedim, devam et dedi, 4 saatin sonunda beslenmezse kan şekeri düşermiş... ya ben kafayı yiyecem artık, orada peki dedim ama kafam çok karışık, bu durum 2. ay da sona ermiyor muydu, artık kendi acıktığında uyanmasını beklemeyecek miydik... kime inanacağımı, kime güveneceğimi şaşırdım...
zaten yanımda kimsem yok... annemi aradım söyledim artık uyandırma 4. ayına girdi diyo... kayınvalideme zaten çok kırgın ve kızgınım, kızım 14 günlükken geldi, 12 gün kaldı, bu çocuk doymuyo deyip deyip durdu, psikolojimin içine ettiler, benim nasıl sütüm olsun... görümcem benden 5 ay önce doğum yaptı, deli gibi sütü var, kayınvalidemle o da gelmişti bebeğiyle... ben yanında damla damla süt sağmaya çalışıyorum, o da ayy sütüm çok geliyo, çocuğun yüzüne fışkırıyo, senin sütün az, bu kadar az sütle doymaz tabi çocuk demişti... ulan 14 gün olmuş doğum yapalı, kızım 3028 gr doğdu, 3 günün sonunda 2500 gra düştü, ben nelerle uğraşmışım günlerce o çocuğu doyurucam diye, damla damla anne sütü, bi yandan mama, 15. gün kontrolünde 3250 gr olmuştu kızım... ama yaşadıklarımı bir ben biliyorum o günlerde... şimdi de eşim sağolsun... geçen akşam süt sağıyorum, sağayım da çoğalsın diye... bana diyor ki 1 saattir sağıyorsun bu kadar mı çıktı... sinirlerim bozuldu tabi... baştan zaten beynimin içine soktular o düşünceyi sütün az , sütün az... çocuk biraz fazla ağlasa eşim diyor ki sütle doymadı, aç bu çocuk aç, mama verelim... bi yandan bana kızıyor süt çaylarını neden içmiyorsun diye, unutuyorum, bazen vaktim olmuyor diyorum, bu çocuk hiç durmuyor mu diyo... bıktım bu cümleden de, annem de soruyor bazen, bu çocuk hiç durmuyor mu... günü gününe uymuyor ki...
sizden başka beni kim anlayabilir kızlar...