evet,düşünüyorum Allah'ın izniyle..çünkü eskiden ben de sen gibi 1 sene de yetmez birkaç sene tanımalıyım diyordum,tartıyordum karşıma çıkanları..ama bir insanla yaşamaya başlamadan onu gerçek anlamda zaten tanıyamıyorsun.ben çok dua ettim,inanılmaz bi korkum vardı evliliğe dair,ama son zamanlarda olsun istedim artık,doğru insan çıksın diye karşıma çok dua ettim,onu tanıdığımda da hayatımda etmemdiğim kadar etmişimdir..hayırlı değilse ayrılalım,bitsin diye..birlikte olmaya karar vermeden önceki 1 aylık sürecimiz de var,uzun uzun görüştük,konuştuk,herşeyi,aklımıza gelen her konuda..bana bu kadar benzeyen,bu kadar uyum içinde olduğum biri daha olmadı hiç..çok dürüst benim nişanlım,hatta bazen saf diyorum bazı yanlarına,adam içini dışını saklamayı bilmiyor..evlerinde kaldım kaç gün..(nişandan sonra tabi ailemin izniyle)evde de ne yapar ne eder,ailenin yaşayışı,oturuşu kalkışı ne,çocuğun onlarla iletişimi..ailesinin yanında bana karşı tavrı değişen biri değil,en çok buna baktım mesela..çünkü doğuda eşini ailenin yanında çok çok yüceltemezsin,bu kültüre göre görgüsüzlük addedilir,çok sevgi gösteremezsin,çok içli dışlı olamazsın,anca başbaşa..ama o öyle değil,içi dışı bir,,kusurlarını da anlatıyor,ben de görüyorum,konuşuyoruz.kimse 4/4lük değil ki,ben mükemmel miyim?değilim..risk aldım belki evet,ama hiç bi erkeğin yanında artık tamam,bu doğru insan dememiştim.ve dediğim gibi hayatımda etmediğim kdr dua ettim Rabbim doğru yolu göstersin diye,çünkü atamadığım korkularım vardı.ilk kez bu kadar korkusuzca bir işe başladım..dualarınızı bekliyorum kızlar,böyle söyleyip daha da korkutmayın lütfen..Rabbim hiçbirimizi utandırmasın,iki cihan saadeti versin inşaallah..