- 7 Eylül 2011
- 1.258
- 621
- 123
ya ne biçim insan bunlar yaaa
kızlar dünkü anımı paylaşmak istiyorum sizle.....çocuklarımız yetiştiriken belki hatırlarız bu tecrübelerimizi, ona göre farkındalık yaratırız onlarda....
işten çıkınca akşam yürüyom ya, yolu yarıladım belime bi ağrı vurmaya başladı..ağrı her vurduğunda kukumda bi sızı karnım taş gibi oldu
stres oldum bi terlemeye başladım...terleyip hararet yapıncada tansiyonum düştü sanırım
neyse beşiktaşa indim ama kendimde değildim resmen..bi gayret vapurada bindim..vapurda kapalı alan olunca hepten terleyip titremeye başladım...
üsküdara geldim indim vapurdan biraz banklarda oturdum kendime geldim..taksi yok..dedim dolmuşa gidim..dolmuşta 1 km kuyruk neydeyse..
en öne geçtim dolmuşu bi adam organize edio, sen gel öne bin arkaya geç falan die..
adama dedimki 9 aylık hamileyim, tansiyonum düştü, sıra beklemeden beni önden alırmısın..cvp: abla nasıl alim ben...
bi dolmuş geldi, insanlar beni eze eze bindi dolmuşa..ağlamaya başladım tabi ben..
neyse 2. dolmuş gelecek, en önde 30-35 yaşlarında bi kadın kadına dedimki...9 aylık hamileyim tansiyonum düştü bana sıranızı verirmisniz..cvp: yani bilmemki versem olurmuki...dolmuş geldi ve kadın benden önce bindi..bende arkasından bindim dedim kaynak yaptım beni indirebilen varsa indirsin..başladım hüngür hüngür ağlamaya...
ve anladımki bizler gerçekten mayası ii insanlarız...belki öyle mama kaşıklarıyla balkonlarda pamukların içinde büyümedik ama insan gibi yetiştirildik... çocuğumuda annem yada k. validem yetiştireceği için çok mutluyum, yine bi "insan" çıkar heralde ellerinden...
Katılıyorum sana. Allah karşılarına çıkarsın bu dediklerini diyorum hep.
Ah cnm benim ne kadar haklısın. İnşallah bizde düzgün yetiştirebiliriz evlatlarımızı.
off hepimiz aynı şeyleri yaşıyoruz hemen hemen.. dedim ya aynısını banada yaptılar.. otobüs tıklım tıklım tek elle zor tutuyorum.. göbeğim görünmeyecek gibi değil.. paltomun önü kapanmıyo çünkü. millet göbeğimi görüyoda gel otur demiyolar.. heleki dediğin gibi kadınlar... aynı şeyleri yaşadığı belli yaşını başını almış olgun bayanlar sende geçmişsin bu dönemden. seni görüyo bakıyo gözünün içine içine.. ama kalkıpta yer vermiyo. çıldırmamak elde değil.. prenses gibi kuruluyo oturuyo.. o kargaşada ani frende sen düşsen sana bişi olmaz. ama ben düşsem bebeğimi bile kaybedebilirim Allah korusun bunu anlamamak için salak olmak lazım....kızlar dünkü anımı paylaşmak istiyorum sizle.....çocuklarımız yetiştiriken belki hatırlarız bu tecrübelerimizi, ona göre farkındalık yaratırız onlarda....
işten çıkınca akşam yürüyom ya, yolu yarıladım belime bi ağrı vurmaya başladı..ağrı her vurduğunda kukumda bi sızı karnım taş gibi oldu
stres oldum bi terlemeye başladım...terleyip hararet yapıncada tansiyonum düştü sanırım
neyse beşiktaşa indim ama kendimde değildim resmen..bi gayret vapurada bindim..vapurda kapalı alan olunca hepten terleyip titremeye başladım...
üsküdara geldim indim vapurdan biraz banklarda oturdum kendime geldim..taksi yok..dedim dolmuşa gidim..dolmuşta 1 km kuyruk neydeyse..
en öne geçtim dolmuşu bi adam organize edio, sen gel öne bin arkaya geç falan die..
adama dedimki 9 aylık hamileyim, tansiyonum düştü, sıra beklemeden beni önden alırmısın..cvp: abla nasıl alim ben...
bi dolmuş geldi, insanlar beni eze eze bindi dolmuşa..ağlamaya başladım tabi ben..
neyse 2. dolmuş gelecek, en önde 30-35 yaşlarında bi kadın kadına dedimki...9 aylık hamileyim tansiyonum düştü bana sıranızı verirmisniz..cvp: yani bilmemki versem olurmuki...dolmuş geldi ve kadın benden önce bindi..bende arkasından bindim dedim kaynak yaptım beni indirebilen varsa indirsin..başladım hüngür hüngür ağlamaya...
ve anladımki bizler gerçekten mayası ii insanlarız...belki öyle mama kaşıklarıyla balkonlarda pamukların içinde büyümedik ama insan gibi yetiştirildik... çocuğumuda annem yada k. validem yetiştireceği için çok mutluyum, yine bi "insan" çıkar heralde ellerinden...
malesef öyle insanlar var... hamileyken benim başımada gelmişti...
ve bana 9 aylık hamileysen dışarda ne işin var evinde otursana demişti saygısız bayanın biri...
bunları yapanın%95ide bayan hem cinsimiz
kızlar dünkü anımı paylaşmak istiyorum sizle.....çocuklarımız yetiştiriken belki hatırlarız bu tecrübelerimizi, ona göre farkındalık yaratırız onlarda....
işten çıkınca akşam yürüyom ya, yolu yarıladım belime bi ağrı vurmaya başladı..ağrı her vurduğunda kukumda bi sızı karnım taş gibi oldu
stres oldum bi terlemeye başladım...terleyip hararet yapıncada tansiyonum düştü sanırım
neyse beşiktaşa indim ama kendimde değildim resmen..bi gayret vapurada bindim..vapurda kapalı alan olunca hepten terleyip titremeye başladım...
üsküdara geldim indim vapurdan biraz banklarda oturdum kendime geldim..taksi yok..dedim dolmuşa gidim..dolmuşta 1 km kuyruk neydeyse..
en öne geçtim dolmuşu bi adam organize edio, sen gel öne bin arkaya geç falan die..
adama dedimki 9 aylık hamileyim, tansiyonum düştü, sıra beklemeden beni önden alırmısın..cvp: abla nasıl alim ben...
bi dolmuş geldi, insanlar beni eze eze bindi dolmuşa..ağlamaya başladım tabi ben..
neyse 2. dolmuş gelecek, en önde 30-35 yaşlarında bi kadın kadına dedimki...9 aylık hamileyim tansiyonum düştü bana sıranızı verirmisniz..cvp: yani bilmemki versem olurmuki...dolmuş geldi ve kadın benden önce bindi..bende arkasından bindim dedim kaynak yaptım beni indirebilen varsa indirsin..başladım hüngür hüngür ağlamaya...
ve anladımki bizler gerçekten mayası ii insanlarız...belki öyle mama kaşıklarıyla balkonlarda pamukların içinde büyümedik ama insan gibi yetiştirildik... çocuğumuda annem yada k. validem yetiştireceği için çok mutluyum, yine bi "insan" çıkar heralde ellerinden...
insalıklarını kaybetmişler büyük şehirlerde daha fazla galiba kendimi sizin yerinize koydumda yolun ortasında oturup bende aglardım heralde bide ben çok panigimdir inşallah yolda filan başıma bişey gelmez
evet sanki küçük şehirlerde insanlık daha ölmemiş...
küçük şehirde birbirini tanıyan insan çok olunca bi de korku belasına öyle
büyükşehirlerde insanalar kendi derdine daha çok düşüyo tabii
günaydın herkese
bu gün gördüğüm rüyayı anlatcam size kısaca lütfen hayra yorun çünkü kafamdan çıkmıyo düşündükçe.
kız kardeşimle kavga ediyoruz bi sebepten. ve diyorumki bunların hepsini anneme anlatırım, anlatamazsın diyo. Allah bana bi daha çocuk yüzü göstermesinki diye yemin ediyorum söyliceme. telefona sarılıyorum anneme hemen anlatmalıyım madem yemin ettim diyorum.arayamadım zaten kardeşim sanırım anlatmış oluyo yada anlatıcakken tam uyandım.orayı tam hatırlamıyorum.rüyamdada kendime çok kızıyorum nasıl böyle bi yemin ettim diye.uyandım hala kızıyorum
günaydın herkese
bu gün gördüğüm rüyayı anlatcam size kısaca lütfen hayra yorun çünkü kafamdan çıkmıyo düşündükçe.
kız kardeşimle kavga ediyoruz bi sebepten. ve diyorumki bunların hepsini anneme anlatırım, anlatamazsın diyo. Allah bana bi daha çocuk yüzü göstermesinki diye yemin ediyorum söyliceme. telefona sarılıyorum anneme hemen anlatmalıyım madem yemin ettim diyorum.arayamadım zaten kardeşim sanırım anlatmış oluyo yada anlatıcakken tam uyandım.orayı tam hatırlamıyorum.rüyamdada kendime çok kızıyorum nasıl böyle bi yemin ettim diye.uyandım hala kızıyorum
günaydın herkese
bu gün gördüğüm rüyayı anlatcam size kısaca lütfen hayra yorun çünkü kafamdan çıkmıyo düşündükçe.
kız kardeşimle kavga ediyoruz bi sebepten. ve diyorumki bunların hepsini anneme anlatırım, anlatamazsın diyo. Allah bana bi daha çocuk yüzü göstermesinki diye yemin ediyorum söyliceme. telefona sarılıyorum anneme hemen anlatmalıyım madem yemin ettim diyorum.arayamadım zaten kardeşim sanırım anlatmış oluyo yada anlatıcakken tam uyandım.orayı tam hatırlamıyorum.rüyamdada kendime çok kızıyorum nasıl böyle bi yemin ettim diye.uyandım hala kızıyorum
kızlar dünkü anımı paylaşmak istiyorum sizle.....çocuklarımız yetiştiriken belki hatırlarız bu tecrübelerimizi, ona göre farkındalık yaratırız onlarda....
işten çıkınca akşam yürüyom ya, yolu yarıladım belime bi ağrı vurmaya başladı..ağrı her vurduğunda kukumda bi sızı karnım taş gibi oldu
stres oldum bi terlemeye başladım...terleyip hararet yapıncada tansiyonum düştü sanırım
neyse beşiktaşa indim ama kendimde değildim resmen..bi gayret vapurada bindim..vapurda kapalı alan olunca hepten terleyip titremeye başladım...
üsküdara geldim indim vapurdan biraz banklarda oturdum kendime geldim..taksi yok..dedim dolmuşa gidim..dolmuşta 1 km kuyruk neydeyse..
en öne geçtim dolmuşu bi adam organize edio, sen gel öne bin arkaya geç falan die..
adama dedimki 9 aylık hamileyim, tansiyonum düştü, sıra beklemeden beni önden alırmısın..cvp: abla nasıl alim ben...
bi dolmuş geldi, insanlar beni eze eze bindi dolmuşa..ağlamaya başladım tabi ben..
neyse 2. dolmuş gelecek, en önde 30-35 yaşlarında bi kadın kadına dedimki...9 aylık hamileyim tansiyonum düştü bana sıranızı verirmisniz..cvp: yani bilmemki versem olurmuki...dolmuş geldi ve kadın benden önce bindi..bende arkasından bindim dedim kaynak yaptım beni indirebilen varsa indirsin..başladım hüngür hüngür ağlamaya...
ve anladımki bizler gerçekten mayası ii insanlarız...belki öyle mama kaşıklarıyla balkonlarda pamukların içinde büyümedik ama insan gibi yetiştirildik... çocuğumuda annem yada k. validem yetiştireceği için çok mutluyum, yine bi "insan" çıkar heralde ellerinden...
zaman azaldıkça kaygılar artıyo bu yüzden de bu tarz rüyalar çok normal yani
anaaağğmmm :18::18::18:korkutmayayım sizi ama bu rüyalar hiçbirşey... daha ne kabuslar göreceksiniz doğum yaklaştıkça
Canım, Allah hayırlara çıkarsın.
Hepimiz bol endişeli rüyalar görüyoruz bol bol.
İçi ferah tut bol bol dua et :)
Arkadaşlar doğuma az kaldı iyice apırlaşmaya hareket edememeye başladım. Bu aralar herşey moralimi bozuyor fiziksel görüntüm, ağrılar kendimi çok mutsuzhissediyorum. Hamilelikten çok sıkıldım 9 ay ne kadar uzun bir süre imiş. Gezmeye gidemiyorum istediğim gibi hareket edemiyorum sanırım psikolojim bayağı bozuk kendimi nasıl düzeltebilirim isyan etmek de istemiyorum ama çooook sıkıldım bu hallerden
Arkadaşlar doğuma az kaldı iyice apırlaşmaya hareket edememeye başladım. Bu aralar herşey moralimi bozuyor fiziksel görüntüm, ağrılar kendimi çok mutsuzhissediyorum. Hamilelikten çok sıkıldım 9 ay ne kadar uzun bir süre imiş. Gezmeye gidemiyorum istediğim gibi hareket edemiyorum sanırım psikolojim bayağı bozuk kendimi nasıl düzeltebilirim isyan etmek de istemiyorum ama çooook sıkıldım bu hallerden
bebişimi de küstürmek istemiyorum ama dış görünüş olarak kendimi çok kötü hissediyorum güzel giyinmeyi alışveriş yapmayı gezmeyi çok seven bir insanım ama bunların hiç birini yapamıyorum hareketlerim iyice kısıtlandı gerçi bu durumu yaşayan tek ben değilim ama ilk bebek olduğu için normaldede hareketi seven bir insan olduğum için bu durum beni çok rahatsız ediyor ve malesef nazlanmayı beceremiyorum
kızlar dünkü anımı paylaşmak istiyorum sizle.....çocuklarımız yetiştiriken belki hatırlarız bu tecrübelerimizi, ona göre farkındalık yaratırız onlarda....
işten çıkınca akşam yürüyom ya, yolu yarıladım belime bi ağrı vurmaya başladı..ağrı her vurduğunda kukumda bi sızı karnım taş gibi oldu
stres oldum bi terlemeye başladım...terleyip hararet yapıncada tansiyonum düştü sanırım
neyse beşiktaşa indim ama kendimde değildim resmen..bi gayret vapurada bindim..vapurda kapalı alan olunca hepten terleyip titremeye başladım...
üsküdara geldim indim vapurdan biraz banklarda oturdum kendime geldim..taksi yok..dedim dolmuşa gidim..dolmuşta 1 km kuyruk neydeyse..
en öne geçtim dolmuşu bi adam organize edio, sen gel öne bin arkaya geç falan die..
adama dedimki 9 aylık hamileyim, tansiyonum düştü, sıra beklemeden beni önden alırmısın..cvp: abla nasıl alim ben...
bi dolmuş geldi, insanlar beni eze eze bindi dolmuşa..ağlamaya başladım tabi ben..
neyse 2. dolmuş gelecek, en önde 30-35 yaşlarında bi kadın kadına dedimki...9 aylık hamileyim tansiyonum düştü bana sıranızı verirmisniz..cvp: yani bilmemki versem olurmuki...dolmuş geldi ve kadın benden önce bindi..bende arkasından bindim dedim kaynak yaptım beni indirebilen varsa indirsin..başladım hüngür hüngür ağlamaya...
ve anladımki bizler gerçekten mayası ii insanlarız...belki öyle mama kaşıklarıyla balkonlarda pamukların içinde büyümedik ama insan gibi yetiştirildik... çocuğumuda annem yada k. validem yetiştireceği için çok mutluyum, yine bi "insan" çıkar heralde ellerinden...
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?