2012 Şubat Anneleri





lalus gerçekten hiç rahatlama olmadı aksine gittikçe zorlaştı benim lohusalığım zor geçti biraz, önce süt problemleri.. uykusuz olmasının zorlukları.. sonra hastalık.. çok zor günler geçirdim hep derlerdi bana sabret büyüdükçe rahatlayacaksın 40 çıksın daha rahat yok 3 ay bitsin daha rahat yok ek gıda başlasın daha rahat derken derken bu günlere geldik aa bi baktım hep yalan bi baktımki benim kız küçük bir canavara dönüşmüş:))
kızlar bütün günü sürekli ağlayan bağıran bir çocukla geçirmek anlatılacak bir şey değil bazen çenem ağrıyor kızım yapma annecim gitme elleme yapma etme.. demekten bazen diyorum çalışssaydım kızımı özleyecektim yaptığı şeylere daha esnek davranabilirdim sabah üstümü giyip dışarı çıkmak iş bile olsa başka insanlar görmek daha farklı şeylerle ilgilenmek kafa dağıtırdı. üstünde aynı pijamalarla sürekli bağıran bir bebekle günü tamamlamakta çok yorucu ev hanımlığı bütün gün yan gelip yatmak değilki
 

canım sana özelden mesaj attım..
 


ah playdohcum minicik çocuk ne anlar yapma gitme ellemeden :) laf vardır ya çocuklar büyüdükçe dertleride büyür diye aynen öyle, ama emin ol bizlerde böyle büyüdük
ev işleri tabikide çok zor ve yorucu ama şunuda düşün; çalıştığın zaman bütün gün zaten işte yoruluyosun, akşamları eve gelince çok kısa sürede yemekleri yapıyosun ve çocukla ilgileniyosun, çocuk gece uyumayınca birkaç saatlik uykuyla işe geliyosun, bütün haftasonunuda temizlik ütü dağınık toplamayla geçiriyosun, kısacası hiç bişey anlamıyosun hayattan
ama olsun rabbim canlarını sağ etsinde bunlar bi şekilde geçer diyorum ben
 
Valla playdoh şuan yazıların aynen benide anlatıyor...mesela akşam babası geliyor işten benm eşim bide geç gelen insan 11 de gelince seviniyorum ben o derece yani..beraber onları odada bırakıyorum işlerimiyapayım diyorum bi bakıyorum yıkıyo ortalığı kapıyı aç annemin yanına gideyim diye..gelse yanımda bişeyleri dökecek ben işimi yapamicam gelmese ağlıyo eşimde zaten susmaz durmaz...deli oluyorm bende el mahkum yanına gidiyorum kocamda öyle karnını doyurup maçlarını izleyince ben naptımm diyorum sanki kendime doğurmuşum gibi...baznde alır kucağına yanımda işimin bitmesini bekler oğlanı alyım diye..bişey desem durmuyo seni istiyo diyo lafta hazır..napıcm mecbur bakıcam..ev hanımı olmak daha zormuş çalışırken sadece uykuya hasret kalıyorsun ama ama evde hiç dinlenemiyorsun yemek ütü çamaşır onlara mama hazırla banyosunu yaptır altını al günde en az 4 kere..evi temiz tut üstünütemiz tut derken akşam ediyorum bedenm bitmiş şekilde...isyan etmiyorum ama zorluğunu yaşayınca pişmanlık oluyor olmuyor değl..lohusalığımda ağlayarak geçti hep zaten çok zorlandm..her yaşı ayrı sıkıntılıymış..Allah yardımcımız olsn sabır versn bol bol bize.....yardım etsin inş...biz getirdik dünyaya çekeceğiz mecbur...insan ya malından ya evladından çekermiş zaten..napalım..başka ne diyeyim...
 
Playdoh gerçekten bazen pijamalarla akşam ediyorum aynen bende .. Çıkarayım kocam gelmeden rezil olcm yoksa diyorum valla...çalışanada hasreti zor evde olana haşerelikleri..hepsinin sıkıntısı ayrı..çalışan annemi ev hanımı annemi konusu olmasında...hepsi sıkıntı işte...başlı başına aslında anne olmak zor...bende çalıştım hamilelğimin 7 ci ayına kadar..özlüyorum yaptığım işimi bazen..sanki hiç geri gelmeyecek gibi geliyor eski yıllarım rahatlık zamanlarım..inş okula başladıklarında bari biraz olsn nefes alırız..daha tuvalet eğitimleri oğlumun sünneti var okul öncesi eğitimleri var ooooo daha başımıza neler gelcek bekleyip görek......sağlıklı olsunlarda bakacağız napalım...

Mozp okudum msjını sende haklısın kendine sıkıntılarına göre..burdan herkesin yaşadıkları şeyler farklı sonuçta...bişey demeyeceğm sana...içimi döktüm sadece...evladımdan vazgeçmiş değlim asla...
 
benim_olan .!.:
null
Genişletmek için tıkla...
benim olan kizimla ayni anda hastalandik biz ve benimde burnum acaaip tikali acilmiyo kafam bi ton anlatamam. o da oyle tabii. ben kocaman insan bu kadar rahatsizsm o nasil diye dusunmeden edemiyoum.diyecegim o ki burun tikaliysa bebek zaten uyumamak icin yer ariyo uyumaz tabi. ama sen anne olarak o ab yasadiginda sinir oluyosun tabi o ayri.

yalniz halimize ne kadar sukretsek az arkadaslar saglikli evlatlarimiz var. zihinsel ve bedensel ozurlu cocuklara annelik yapmak kimbikir ne zor ve o bebekler daha sinirli.

dun tv de bi uzman sinir ve stres veren olaylarin da kisilerin algisina bagli oldugunu soyledi. cok hosuma gitti. yani birisini depresyona sokan ayni olay baska birini sokmayabiliyor. biz guclu olmaliyiz vee babalardan cok da medet ummamaliyiz :) sonuc bu
 

canım zaten hepimiz birşeyleri paylaşıp içimizi dökmek için buradayız,dediğim gibi ben sadece düşüncemi söyledim asla başkalarının işlerine karışmam
seni anlıyorum çok bunaldın, elbette çok zor bütün gün evde ve sana bağımlı bir bebekle olmak
ama bi şekilde geçecek bu zamanlarda unutacağız çoğunu belki, ama bi şekilde kendine sıkıntı yapmadan atlatabilmen önemli
mesela hatırladığım kadarıyla oğlun hala seninle yatıyor, ilk iş olarak yatağı ayırabilirsin
bunun dışında annen günde birkaç saat baksa sen işlerini hızlı bi şekilde halledebilirsin, çok düşündükçe daha çok üzülürsün yoksa
 

kesinlikle katılıyorum sana arkadaşım, benim yazmak isteyip unuttuklarımı çok güzel özetlemişsin..
 
Ben de dün gece ilk defa, ilk doğdukları günler gibi hissettim. Başa dönmüşüm gibi. İlk günlerdeki uykusuz gecelerime döndüm. Oğlanlar uyumuyor geceler, biri ağlıyor uyutuyorum, diğeri inleyerek kalkıyor. Sanırım diş sancısı çekiyor ikisi de. Tüm bunlara rağmen of demiyorum çünkü çok az görüyorum bu da gün içinde onlarla olmamaktan kaynaklanıyor. Dediğin kesinlikle doğru. Çok özlüyorsun ve esnek oluyorsun çocuğa karşı çalışınca.
Akşamları erken yatırma sabah erken kalkmasınlar diyor annem. Ne kadar görüyorum ki kalksınlar diyorum. 5-6 gibi de uyanıyorlar sağolsunlar. Ama biraz fazla beraber olup yorulunca hemen sinirlerim bozuluyor. Çocuklara birşey yapmıyorum tabii ama eşime çok çatıyorum
 
Eşim 2 gündür grip olmuştu,Ayaz'ı korudum ondan yaklaştırmadım ama kendimi koruyamamışım,ben de hasta oldum
İnşallah oğluma geçmeden atlatabilirim
 


Sakın pişman olma,bizler de öyle büyüdük.
Gece seni yorduğu için böyle düşünüyosun,2 gülücük yapsın mutlu olsun,yine unutursun.
 
Benim_olan, inan zaman zaman hepimiz aynı bunalımları yaşıyoruz, bu hiç bir zaman çocuğumuzu sevmiyoruz, vazgeçtik anlamında değil zaten. Dayanma sınırını aşıyoruz bazen, biz de insanız. Ama bunun geri dönüşü yok, o yüzden kendini çok yorma, annene bırak biraz, dışarı çık. Okuyorum mesela bazen yazdıklarını, o kadar çok iş yapıyorsun ki. Bırak evi bazen dağınık olsun, toplama oyuncakları, yemek yapma arada, camları da o kadar sık silme Kimse madalya takmıyor, senin canın çıkıyor sadece
 
Selam millet,
yazışmaları okudum da biraz, ben arada olanlardanım sanıyorum. Evden çalıştığım için hem ev hem iş birlikte yürümek zorunda. Benim gibi olan var mı bilmiyorum ama inanın projeleri yetiştireceğim diye canım çıkıyor. Tek avantajım Atoş akşam 8 olmadan uyuyor ben de hemen işin başına oturuyorum ama gecelere kadar çalıştığımdan uykusuz kalıyorum. Gündüz iki dakika bilgisayar karşısına geçip işle ilgili bir şey yapmaya kalksam Ata hemen yanıma geliyor. Çalışma masasında ne var ne yok hepsini aşağıya indiriyor, zaten konsantre olup çalışamıyorum.

Ev işlerini saldım çayıra mevlam kayıra zaten :) Sürekli Atoş'a yemek yapma derdindeyim, çok hareketli yediklerini yakıyor ve sürekli tıkınmak istiyor. Bebek doğana kadar evde hiç tencere kaynamazdı hep geçiştirirdik. Ya dışarıdan söylerdik ya ekmek arası yerdik. Öğrenci evi mantığından kurtulamamıştık. Şimdi oğlum için günde üç çeşit yemek pişiriyorum, azar azar yapıyorum ertesi gün aynısını yemesin diye.

Bugün ıspanak yaparken Ata hiç durmadı sürekli peşimde, sürekli konuşuyor elimdekileri istiyor. En son kucakladım tek elle ıspanakları koparıp tencereye attıp, yumurtayı tek elle kırdım. Yaptığım yemekten soğudum yav.
 
Erkekler bizim gibi değil, bunu kabul etmek gerek, yoksa kendi kendimizi yiyip bitireceğiz, en sonunda da ilişkiyi evliliği bitirme noktasına geliyoruz bu sinirle. Onlar böyle, onlar böyle... Bunu kabul edersen inan daha kolay oluyor herşey. Daha çok yoruluyorsun ama en azından sinirlerin yıpranmıyor.
 

:) anlamıyor zaten bakıyor sadece ve yapacağını yine yapıyor :) ama elimden başkada birşey gelmiyor :/ ben asla idda edemem zaten hem çalışmak hem çocuk bakmak daha kolay diyeni allah çarpar valla daha zor tarafları var kesinlikle ama çocukla bütün gün olmak zor bir saat bile ayrı kalsak koşa koşa gidiyorum moralim düzeliyor ve kızıma yansıyor kesinlikle, annenin başka şeylerle uğraşması daha esnek olmasını sağlıyor
 

:) bende arada yapıyorum oğlum yapma buraya gel gitme filan annem çok gülüyo bana :))
hepimizin işi çok zor herkesin farklı sıkıntısı var, önemli olan kafaya çok fazla takmadan bu günleri atlatabilmek bence
 

canım çok geçmiş olsun ama stres yapma aklına kötü şeyler getirme
herşeyin daha ii olacağını düşün..bi doktora daha göster kesinleşince çok bekletmeden yaptır bence..çünkü düşündükçe insan daha çok gerilir
 
Cevap yazabilmek için giriş yapmalı veya kayıt olmalısınız.

Benzer Konular

Kalp atışı durmuş
2
Yorumlar
22
Görüntüleme
1K
Mavi Mor Yesil
C
Kalp atışı var ses yok. Geç döllenmemi değil mi?????
Yorumlar
7
Görüntüleme
436
cileklipasta060
C
Yerleşme ve negatif test
2 3 4
Yorumlar
63
Görüntüleme
2K
Nhilosophia
B
Hamile miyim
Yorumlar
3
Görüntüleme
763
senemsls
S
E
Sabah yazdım ama pek bakan olmadı hamilelik ihtimali yüksek mi
Yorumlar
1
Görüntüleme
255
Elifim2211
Bu siteyi kullanmak için çerezler gereklidir. Siteyi kullanmaya devam etmek için onları kabul etmelisiniz. Daha Fazlasını Öğren.…