https://blogbabba.wordpress.com
SESSİZLİĞİN GÜRÜLTÜSÜ
En iyi çocuk, uyuyan çocuktur diye, çok bilgece bulduğum bir söz vardır.
Çocuğu olmayan biri bu sözü okuduğunda, Abi bu çocuk olayı ne fena birşey ki, neredeyse her ebeveyn aynı şeyi söylüyor? diye tırsabilir çocuk yapmaktan. Fakat bilmediği birşey varsa, o da çocuk uyuduktan sonra bir çok anne ve babanın paso çocuktan bahsettikleri, birbirlerine son çektikleri resimlerini gösterip, onu ne kadar özlediklerini anlattıklarıdır. Desen ki, E madem çok özlediniz, uyandırıp getiriyim çocuğunuzu?
Hıslarlar sana. Bildiğin kedi gibi.
Ya da sarımsak gösterilmiş vampir misali.
Soruyu bir daha asla tekrarlamazsın.
İçinden bile.
Çünkü olay şöyle gelişir (hızlı okuyunuz):
Uyandı, ama çok huysuzdu, kahvaltıda hiç bir şey yemedi, sütünü döktü, sonra zorla iki lokma tost yedi, tam kapıda altına işedi, değiştir, neyse okula gitti, çıktığında acıkmıştı, çorba içti dışarıda, kaka yaptı, tuvalette temizledik, sonra park diye tutturdu, tam parka girerken uyudu, geri döndük eve, altına işemiş, değiştirmedik, uyuyo çocuk, yatağına yatırırken uyandı, parka gitmek istiyorum diye yıktı ortalığı, altını değiştirmek istedik, topyekün karşı çıktı, tekme tokat hallettik, tam giyindik çıkıyorduk ki, film seyretcem diye tutturdu, ama park noldu dedik, hayvanlar gibi bağırıp ağlamaya başladı, bir saat ağladıktan sonra yemek istedi, verdik yemedi, başka yemek dedi, başka birşey verdik, ilk verdiğimizi istedi, onu verdik yine yemedi, eeh (biiip) (biiiiiip) dedik, daha da kızdı, neyse birden yumuşadı, birer saat dönüşümlü oynattık, bol bol sarılıp öptü, sonra biraz televizyon seyredelim dedik, habire televizyonu kapadı, o zaman yatağa artık dedik, kudurdu, bi ara o kadar bağırdı ki gözünden biraz ışın çıktı gibi, sonra birden yumuşadı, bişeyler anlattı, hadi parka dedi, lan yeter ne parkı dedik, ağlamaya başladı, ağlarken yoruldu
Ve uyuya kaldı
Uyku
Sessizlik
Huzurun yaprak kımıldatmayan esintisi
Şşş
Hihihihihi
Duyuyor musun?
Neyi?
Hiçbir şeyi! Ne kadar güzel değil mi?
Hihihihihi
BAAAAAAM!!!!
Anamm, noluyo lan???!!!
Ne olduğunu söyliyim, baba mutfağın kapısını yavaşça kapatmaya çalışırken bir şekilde hayvan gibi çarptı kapı. Ya da anne diken üstünde bulaşıkları yıkarken yeni doğmuş bebek gibi tuttuğu bardak ne hikmetse elinden kayıp lavaboda patladı. Uyuyan çocuk bu kadar değerli, ve sessizlik bu değerli anın garantörüyse eğer, gürültüde iblisin ta kendisidir. Yanlışsam düzeltin, ama böyle zamanlarda sen ne kadar çok kasarsan sessiz hareket etmeye, o kadar çok gürültü yaparsın.
Odasına girersin, sanki havada yürüyosun, ninja gibi, yerden ses çıkmaz, yılan gibi süzülürsün. Bakarsın üstü örtülü, yavaşça döner ve sessizce kapıya yönelirsin karanlıkta
KIRMIZI BAALIK GÖÖÖLDE, KIVRILA KIVRILA YÜZÜYOOR, BALIKÇI HAS
çıt! Allah kahretsin, kim koydu bu salak oyuncağı kapının dibine?! sorusu yankılanır beyninizde (yiyorsa ağzınızda yankılansın). Böyle zamanlarda anne salondayken, koridordan ışık hızıyla kucağında şarkı çığrınan bir oyuncakla koşarak geçen babayı gördüğünde bilir ki, kapama düğmesini bulamamıştır baba panikleyince. İmha edemediği bombanın üstüne atlamıştır başka bir tabirle
Ya da zincirleme kaza olur. Anne gece çişe kalktığında üstü örtülü mü diye bakmaya gider, çocuğun odasındayken duvara dayalı lego kutusuna şut çeker yanlışlıkla (TONGIRLENK), tam kutu devrilmeden tutmak için eğilir, dolaba gömer poposunu (DAAN), hay allah diye kapıya yönelince, sesten panik olmuş baba dalar odaya ve ışığı açar (Çıt), anne çığlık atar babayı görünce (HİYAAAA) , baba da karşılık verir (NOOLUYO LAN BURDA), ve çocuk uyanır (Anne?)
Sessiz olmaya çalışmak öyle bir paradokstur ki, ne kadar çok kasarsan o kadar gürültü yaparsın. Sen kapıyı pandomim yapar gibi yavaş hareketlerle kapadığını varsayarsın ama kapı sanki mancınıkla fırlatmışsın gibi çarpar. Televizyonu açarsın, ses en yüksek seviyede kalmıştır, kapamak için panikle eksiye basarsın ama televizyon komutu almaz, o an pili bitmiştir. Buzdolabına fasulyeyi ameliyatla koyarken, peynir kabını devirirsin, o da yoğurt kabına çarpıp aşağı düşürür, yoğurt yerde patlar. Tam kapıdan çıkıyorsundur, ayakkabı çekeceğini düşürürsün, tangırlondeyinksidongdeyinskidong, diye yerde derya kuzusu gibi dansetmeye başlar metal çekecek
Kapı çalar, yanlış daire pardon, telefonun sesini kısmayı unutursun, telefon çalar, Sevgili Müşterimiz bu ay ki fırsatlardan yararlanmak
Başka bir laf daha vardır çok kullanılan.
Birşeyler kaçınılmazsa, zevk almaya bakacaksın.
Lego kutusunu mu deviriyordun az kalsın? Devir anam be! Koy tekmeyi, rahvan gitsin.
Fasulyeyi mi koyacan buzdolabına? At tencereyi havaya, al göğsünde yumuşat, göm voleyi üstten ikinci rafın doksanına
Geri sekerse o hızla tencere, gelişine yumuşak bir plase
Oyuncak bangır bangır müzik çalmaya mı başladı? Gir şarkıya en uygun yerinde bağıra bağıra eşlik et, ooooh sefaam olsun, Hassan ustaaa geliyoor..
Yemin ediyorum, yanlışlıkla yan odadan hıçkırsan uyanır çocuk, ama yanında uyandırmak isteyerek top at, uyanmaz.
Böyle adaletsiz bir dengede, aldırmamak lazım sessizliğe.
Bu arada, bu yazıdan en çok aklınızda kalacak şey?
Kırmızı balık gölde.