"uyku eğitimi" ni gördüğüm kadarı ile bir tek ben dillendirdiğim için yazıyorum. Lütfen yanlış anlamayın. Uyku eğitimi konusunda bilgisiz olabilirsiniz, olabilir herkes her şeyi bilmek zorunda değil ama hiç bir fikrin olmadığı konu hakkında bir de başkalarını zan altında bırakacak şekilde nasıl yazılıyor ben onu anlamıyorum...Kimse sadist ya da psikopat değildir sanırım burada, vicdansız da değildir..Ben çocuğumu, rahat rahat uyuyayım ya da işe gideyim diye ağlatayım mı diyorum bu nasıl bir algı şekli ve nasıl bir üstten bakmadır böyle!
Herşeyden önce şunu söyleyeyim her bebek farklıdır! Başkalarını yargılamadan önce lütfen bunu bir düşünün. Sizin mutlu bir bebeğiniz olabilir, ne mutlu size ama mutlu bebekleri olmayan insanlar illa da kötü ya da bilinçsiz ebeveynler değillerdir.
İkincisi, uyku eğitimi denen işlemi ne yazıkki biz Türkler bulmamışız, tamamen batı kökenlidir ve çoğu da Amerikalıdır..Ferber,Kim West, Tracy Hogg..aslında baktığımda görüyorum ki en katı ekoller (yani ağlatanlar) de hep Amerikalı (neyse).
Üçüncüsü, uyku eğitimi çocuğunuzu bırakacaksınız ağlaya ağlaya uyuyacak demek değildir! Yazıda bir çok kez geçtiği üzere bu konuda bir kaç tane ekol var ve bazı ekoller kesinlikle ağlatma yanlısı değil yani ağlatmadan da uyku eğitimi verilebilir ancak bu
çocuğa ve alışkanlıklarına göre değişir. Maalesef bazı çocukların yetişmesi sırasında yanlış uygulamalar ve bilinçsizlik sayesinde çocuğun uyku düzeni öyle bir bozulur ki düzeltmek için daha radikal çözümler gerekir bu sırada çocuğun ağlaması da görülebilir...ama illa hepimiz bu raddeye geleceğiz diye bir kural yok
Dördüncüsü, biraz yaşını başını almış insanlarız ve bildiğimiz üzere dünyada tek bir doğru yok bu yüzden ekoller farklı fikirler vs. var. Çocuk yetiştirme için de tek bir doğru yok. Bir çok değişene göre değişir. Yani sizin yöntem en mükemmeli değil ya da komşunuzun ki ya da doktorunuzun dediği ya da psikologun önerdiği...Herkesin şartları, düşünceleri, eğitim düzeyi, bilinci, çocuğunun yapısı, huyu, tercihleri.. farklı ve farklı çocuk yetiştirme yaklaşımlarını benimseyebilirler.Bu durumda bilir bilmez ağzına geldiği gibi konuşmak kimsenin haddi değil diye düşünüyorum. Sonuçta herkes kendi çocuğu için en doğrusunu en iyisini yapmak istiyor. Bir başkasına "ben o kadar iyi kalpliyim ki senin çocuğunu senden daha çok düşünüyorum" mesajı vermek bilgi eksikliğinin yanında kendini bilmezlik ve burnu büyüklükten başka bir şey değil bence.