33 günlük oğluşumdan fırsat bulup giremiyorum ama çok şaşırtıcı bir olayla karşılaştım sizinle paylaşmak istedim.sütüm olmadığı için biberonla mama ile besleniyoruz.2 haftadır oğlum biberonu hiç bırakmamaya başladı boş boş emmeye başladı yok yere husursuzluğuda başladı bazen hiç susturamıyodum sesi titreyene kadar ağlıyodu.internetten baktım pamukçuk olabilir mi diye ağzına bakarken alttan 2 üstten 4 diş tomurcuklandığını gördüm.çok şaşırdım 3aydan önce diş çıkmaz diye biliyorum.sağlık ocağına götürdüm diş çıkarıcağını söylediler bide alt dişleri çok şişmiş dedi doktor inşallah hemen çıkarmaz dedi.tükürükte akıtmaya başladık.ağzına soğuk bişeyde veremiyorum bazen yanaklarını çok sıkıyo çok ağlıyor inşallah bu süreci çabucak atlatırız.çokkk üzülüyorum oğluşumaaa
arkadaşlar benim bebeğim 2 haftalık oldu bugün çok şükür ama emme ve emzirme konusunda hala sıkıntılarımız var zaten çogu zaman uyuyor ben gün içinde 2 veya 3 saatte bir kaldırıp emziriyorum gecede 4 saatte bir kaldırıp emziriyorum.kaldırdığımda bir göğsümü 15 bazen 20 dk emiyor.bir sonraki seansa diğer göğsümü veriyorum yine 15 20 dk.sorum şu sizin emzirme düzeniniz nasıl ve sütün fazlasını sağıyormusunuz hiç sağma yapmadan emziren varmı???
herkese merhaba !
hamileyken üye olmuştum şubat annelerine daha sonra int olmadığı için giremedim artık internetime kavuştum tabi sizlere de ..8 şubatta sezeryanla doğum yaptım.çok şükür sağlıkla Yağmuruma kavuştum. Allah hepimizin bebeklerine uzun sağlıklı ömürler versin :) kızımın bir haftadır yüzünde isilik gibi küçük küçük kırmızılıklar var.sanki hergün artıyor gibi...böyle bi problemle karşılaşan var mı ? dr kontrolümüz 11mart o zmana kadar çoğalır diye korkuyorum
arkadaşlar merhaba geçen cuma oğlumuza kavuştuk epidural normal doğum oldu çok şükür çok rahat oldu epidural olacaklar hiççç endişelenmesinler emin olun herşey çok rahat olacak.3800 gr ve 50 cm doğdu ayrıntılı yazıcam ama fırsat bulamadım ben bişey sormak istiyorum normal doğum sonrası antibiyotik kullanan varmı aranızda geçmişe bakamadım emziriyorum ya endişeleniyorum
kızlar kaynanam gitti. artık oğlumla başbaşayım. kaynanam gece uyumamama rağmen gündüz de benim uyumamı istemiyordu. ve köyde alışık olduğu için 3 öğün yemek bekliyordu benden. misafir gelincede kendide başköşeye uzandığı için ben biraz yorulmuştum. ama tabi eşim anne kayınvalidem senin gibi yapmıyordu evi sahiplen hem sıkılmamış olursun yemekleri filan yap deyincekahvaltı filan hazırladı deyince yemek de yaptı son 2 gün. daha önce hurafelerinden bahsetmişştim devamlı bizim zamanımızda da dedi.devamlı kendi tarafına benzetti çocuğu. babasına benziyo maşallah yakışıklı olacak dedi durdu.bense hiiiiç benzetemiyorum kocama da bana da ve de ölee güzel aman aman yakışıklı da değil oğlum normal bebek işte şimdiden ne belli olacak kime benzeyeceği. anlayacağınız tüm klişeleri yaşadım bende her lohusa gibi . çok şükür uzun sürmedi. şimdiiiii evimde oğlumla yalnızlığın ve sessizliğin tadını çıkarıcaz. kızlar çocuğunuzu sevdiğinizde sütünüz geliyor mu. ben ne zaman bölee içten koklasam öpsem sütüm geliyor. bide oğlumun yüzü gözümün önüne gelmiyor ya kapatınca. yani sanki yüzü hep değişiyor. ezberleyemiyorum. anlatamadım ama hastanedeki ev de her haftaki çocuk farklı sanki.kulaklarında da kara kıllar var:) dökülür inş.
bu arada dün akşamda misafirlerimiz vardı bissürü. derin dondurucuya doğumdan önce yaptığım depolar çooook işe yaradı gerçekten.
geçmişe hakim olamamanın eksikliğini yaşıyorum. ama sayfalar çok fazla ev dandini oğlum uyurken kalkıp onları halletmem lazım. uykumda var ama annem yalnızken uyuma diye diye beni korkuttu. siz inanıyor musunuz böyle şeylere.lohusalar 40 ı çıkana kadar yalnız kalınca uyumazmış.40 ın çıkmasına 23 gün var.hurafelerden nefret ediyorum uysan olmaz uymasan olmaz.
fitili bizde aldık ama onu son care olarak düşünüyorum:))
bizim asıl problemiimiz pişik 1 haftadır bir türlü geçmedi( totoşumuz kıpkırmızı sağlık ocağına gittik 3 farklı pişik kremi kullanıyorum zeytinyağı sürüyorum pamuk ve su ile temizliyorum ama yok geçmedi şaşırdım kaldım valla
ben de bu gece gireyim dedim uyku tutmadı, hastanedeyim hala taburcu olmadım yarın oluyorum inşallah bi aksilik olmazsa
nasılım sorusu biraz karışık. Ama hiç iyi değil gibiyim. Çok başarılı bir spinal epiral doğumun ardından şu an hani sezaryenin de sonrası zor derler ya onu çekiyorum, çok zorlanıyorum. Burada bazen gecenin bir yarısı normal doğum yapacakların nasıl inlediklerini de duyuyorum ve ona da özeniyor değilim, iki doğum da çok zor. Doktorum ameliyat sırasında karnımı açınca çok fazla varis görmüş, bebeğin inmemesini buna bağlıyor. yani istesem de normal doğuramazmışım pek, ben de bebek de mahvolurmuşuz. dün epiduralin etkisiyle bayağı iyiydima ama bugün çok ağrım oldu. Hala büyük tuvaletime çıkamadım.vücudum gaz dolu.
Annem benimle, 62 yaşında kadını da kendimle telef ettim, kadın zaten tansiyon hastası, yoruldu benle iyice. ama geceleri felaket horluyor kızlar, hem ona ihtiyacım var hem de horlaması delirtiyor beni,ne yapacağımı şaşırdım iki gecedir uyutmuyor, şu anda da yanımda horluyor ve beni uyku tutmadı, sinir olmuş durumdayım. Eşimi istiyorum ama annem gibi yardımcı olamaz bana.
ilk gün çok fazla ziyaretçim geldi, çalıştığım hastaneden birçok insan beni yalnız bırakmadı.hem çok sevindim hem çok yoruldum dün, bugün kimsenin telefonunu dahi cevaplayamadım. Ama tiksindim telefonda konuşmaktan yemin ederim. Bebek emzirmekten, dikiş ağrısı çekmekten bi de telefonda konuşamadım. Somra geri dönüp o insanlara bunları anlatmak da zor geliyor.
Kızıma hala alışamadım, çok utanıyorum bunlarısöylerken, kendime itiraf etmesi bile zor. Hiç hayal ettiğim gibi bir bebek değil. Şu an bunları yazarken dahi gözyaşlarımı tutamıyorum, kendimi çok suçlu hissediyorum.Bebeğimin sevimli olmadığını düşünüyorum. Çok çatık kaşlı sinirli yüz hatları olan bir bebek. Her gelenin ilk tepkisi çok çirkin şeklinde. Kızamıyorum onlara. Kızımın ilk çıktığı anı görmesem benim bebeğim olduğuna inanmayacağım sanki.bizim ailede kardeşlerimin filan bebekleri çok sevimli olurdu doğduklarında. Sütüm geldi ama yetmiyor bebeğe, nasıl yetsin ki iki gündür komposto bisküvi gönderip duruyorlar öğün olarak.zaten iri, çok emmek istiyor, ihtiyacına cevap veremiyorum. Doktor da bu büyüklükte bir bebeği doyurmamın zor olduğunu söyledi. İki gecedir hastanede mama alması ve dinlenebilmek için bakım odasına gönderiyorum onu birkaç saat. Gündüzleri çok uyuyor, geceleri uyanık ve bir memeyi 40 dk filan emdiği oluyor. Söylemeye gerek var mı memelerim mahvoldu. Sağ göğsüm bugün kanadı bile. Habire kremliyorum. Bebeğe mama verdirdiğim ve bakım odasına gönderdiğim için de suçlu hisediyorum ve şu anda bu suçluluktan uyuyamıyorm. Kalkıp yanına gidip alsam bebeği, hala çok ağrım var. Yalnız kalkamıyorum yataktan, yalnız yürüyemiyorum. Şu sezaryene çok rahat, hemen ikinci gün kalktım işimi yaptm diyenleri şaşkınlıkla karşılıyorum. Bende mi bir sorun var. Ve kaç güne geçecek bu şikayetler ne zaman normale döneceğim? Göbeğim hala 6 aylık hamile gibi, çok çirkin görünüyorum operasyon sonrası.
sanki hep böyle kalacağım, hep böyle ağrılı, hep bu kilo ve görünümde, bebeğim de sanki hep böyle sevimsiz gelecek bana,sanki hep canımı yakacak. Bana sadece onu emzirirken masum ve şirin görünüyor, bana ihtiyacı var diyorum. Duygularım karmakarışık, ağrıların da etkisiyle kolayca ağlıyorum. Bunları kimseyle konuşamıyorum.bu duygulardan kurtulup nasıl ikinci bir çocuk yaparım diyorum, bu ağrıları unutabilir miyim bilmiyorum. İyi bir anne olacak mıyım en çok da bundan endişeleniyorum.
anlayacağınız hiç iyi değilim. Bir an önce her anlamda iyileşmek istiyorum.
canım ben philips aventin elektrikli pompasını aldım gayet güzel ve kullanışlı tavsiye ederim..keşke daha önce alsaymışım..
avent pompa çok pratik, çok sessiz çalışıyor, nazik, göğüs ucunu harap etmiyor, göğsü çok iyi boşaltıyor.
valla bence lansınoh tırrrrt ben kakao yagı ıle gecırdım yada gececegı vardı gectı ne dıyeyım:) bence zamanla pısıyor memeler emzıre emzıre
bu dönem için de kalkan ve kelebek uç tavsiye ediyorum çok, başka markaların da var sanırım ama ben avent kullandım. onlarsız atlatamazdım emzirme acısını sanırım.
Canım gözün aydın mı diyim ne diyim bilemedim... Benim de yanımda kimsecikler yok bir haftalıktan beri.. K.validem Allah var iyi kadın hiçbirşeyime karışmaz, sessiz, sakindir ama resmen karışmama işini abarttı ne yemek ne misafir hiçbirşeyle ilgilenmez çekinir, eve bir süpürge bile tutmaz, ben vermesem yemek bile yemez aç oturur. Baktım bir-iki gün geldi bana yarardan çok zarar bide onun yemeği v.s uğraşıyorum eşime dedim zahmet etmesin kadıncağız yaşlı zaten( ki o kadar da yaşlı değil) ben idare ederim. Annem desen çok hasta gelmiyor zaten gelsede al basmasından tut 3 harflilerle ilgili bin tane şey anlatır inanmasanda aklında kalır korkudan uyuyamazsın öyle biri... Ablam desen bir hafta geldi gitti e onunda evi eşi var bide biz çok bağları güçlü bir aile değiliz senin anlayacağın yalnızlık en güzeli... Bide ya 40 çıkmadan misafir gelmesin ya bebeklemi uğraşılsın misafirlemi. Anneye bir zaman tanınmalı toparlanmak için. Tek başıma misafir ağırlamak nedeniyle olan sinirimden mevlütü 40ım da yapmıyacam. bakıcam duruma göre belki yaza... al işte bunu yazarken tel geldi eşimden akşama çaya yine misafir daha yemek yok ortada ev dandini. anca yavruyu sil, alt değiştir, giydir, vitamin ver, uyut, emzir, süt sağ, yemek ye derken bu saat olduOynatmama az kakdı doktorum nerde Kızımı bir gidip koklayımda gücüm yerine gelsin
kızlar sütü sağınca biberonla mı vermeli yoksa kaşıkla ya da şırıngayla mı? ben 1 kere sağdım biberonla vermeye korktum kaşıkla verdim.emme seansı 1 saatten yarım saate düştü gece daha fazla uyumuş oldum ama yanlış bişe yapmaktan endişelendim.siz nasıl yapıyorsunuz.
bunu bende merak ediyorum. bir gün 2 de ve 5 te kalkıyor. birgün 2-4-6 da kalkıyor.emme süresi uzun . 1 saate yakın oyalanıyoruz her kalkışta emmesiydi gazıydı bazen beziydi. müdahale etmek uyandırmak mı egrekiyor yoksa onlar uyandığında mı emzirmek gerekiyor.gece uyuması için gündüz uyanık tutmaya çalışmak doğru mu olur?tecrübeli anneler fikirlerini söylerlerse sevinirim. düzenli gece uykusuna alıştırmak için neler yapabiliriz.40 ı çıkınca düzeir diyen de var.
kızlar sütü sağınca biberonla mı vermeli yoksa kaşıkla ya da şırıngayla mı? ben 1 kere sağdım biberonla vermeye korktum kaşıkla verdim.emme seansı 1 saatten yarım saate düştü gece daha fazla uyumuş oldum ama yanlış bişe yapmaktan endişelendim.siz nasıl yapıyorsunuz.
ben de bu gece gireyim dedim uyku tutmadı, hastanedeyim hala taburcu olmadım yarın oluyorum inşallah bi aksilik olmazsa
nasılım sorusu biraz karışık. Ama hiç iyi değil gibiyim. Çok başarılı bir spinal epiral doğumun ardından şu an hani sezaryenin de sonrası zor derler ya onu çekiyorum, çok zorlanıyorum. Burada bazen gecenin bir yarısı normal doğum yapacakların nasıl inlediklerini de duyuyorum ve ona da özeniyor değilim, iki doğum da çok zor. Doktorum ameliyat sırasında karnımı açınca çok fazla varis görmüş, bebeğin inmemesini buna bağlıyor. yani istesem de normal doğuramazmışım pek, ben de bebek de mahvolurmuşuz. dün epiduralin etkisiyle bayağı iyiydima ama bugün çok ağrım oldu. Hala büyük tuvaletime çıkamadım.vücudum gaz dolu.
Annem benimle, 62 yaşında kadını da kendimle telef ettim, kadın zaten tansiyon hastası, yoruldu benle iyice. ama geceleri felaket horluyor kızlar, hem ona ihtiyacım var hem de horlaması delirtiyor beni,ne yapacağımı şaşırdım iki gecedir uyutmuyor, şu anda da yanımda horluyor ve beni uyku tutmadı, sinir olmuş durumdayım. Eşimi istiyorum ama annem gibi yardımcı olamaz bana.
ilk gün çok fazla ziyaretçim geldi, çalıştığım hastaneden birçok insan beni yalnız bırakmadı.hem çok sevindim hem çok yoruldum dün, bugün kimsenin telefonunu dahi cevaplayamadım. Ama tiksindim telefonda konuşmaktan yemin ederim. Bebek emzirmekten, dikiş ağrısı çekmekten bi de telefonda konuşamadım. Somra geri dönüp o insanlara bunları anlatmak da zor geliyor.
Kızıma hala alışamadım, çok utanıyorum bunlarısöylerken, kendime itiraf etmesi bile zor. Hiç hayal ettiğim gibi bir bebek değil. Şu an bunları yazarken dahi gözyaşlarımı tutamıyorum, kendimi çok suçlu hissediyorum.Bebeğimin sevimli olmadığını düşünüyorum. Çok çatık kaşlı sinirli yüz hatları olan bir bebek. Her gelenin ilk tepkisi çok çirkin şeklinde. Kızamıyorum onlara. Kızımın ilk çıktığı anı görmesem benim bebeğim olduğuna inanmayacağım sanki.bizim ailede kardeşlerimin filan bebekleri çok sevimli olurdu doğduklarında. Sütüm geldi ama yetmiyor bebeğe, nasıl yetsin ki iki gündür komposto bisküvi gönderip duruyorlar öğün olarak.zaten iri, çok emmek istiyor, ihtiyacına cevap veremiyorum. Doktor da bu büyüklükte bir bebeği doyurmamın zor olduğunu söyledi. İki gecedir hastanede mama alması ve dinlenebilmek için bakım odasına gönderiyorum onu birkaç saat. Gündüzleri çok uyuyor, geceleri uyanık ve bir memeyi 40 dk filan emdiği oluyor. Söylemeye gerek var mı memelerim mahvoldu. Sağ göğsüm bugün kanadı bile. Habire kremliyorum. Bebeğe mama verdirdiğim ve bakım odasına gönderdiğim için de suçlu hisediyorum ve şu anda bu suçluluktan uyuyamıyorm. Kalkıp yanına gidip alsam bebeği, hala çok ağrım var. Yalnız kalkamıyorum yataktan, yalnız yürüyemiyorum. Şu sezaryene çok rahat, hemen ikinci gün kalktım işimi yaptm diyenleri şaşkınlıkla karşılıyorum. Bende mi bir sorun var. Ve kaç güne geçecek bu şikayetler ne zaman normale döneceğim? Göbeğim hala 6 aylık hamile gibi, çok çirkin görünüyorum operasyon sonrası.
sanki hep böyle kalacağım, hep böyle ağrılı, hep bu kilo ve görünümde, bebeğim de sanki hep böyle sevimsiz gelecek bana,sanki hep canımı yakacak. Bana sadece onu emzirirken masum ve şirin görünüyor, bana ihtiyacı var diyorum. Duygularım karmakarışık, ağrıların da etkisiyle kolayca ağlıyorum. Bunları kimseyle konuşamıyorum.bu duygulardan kurtulup nasıl ikinci bir çocuk yaparım diyorum, bu ağrıları unutabilir miyim bilmiyorum. İyi bir anne olacak mıyım en çok da bundan endişeleniyorum.
anlayacağınız hiç iyi değilim. Bir an önce her anlamda iyileşmek istiyorum.
Canım benim çoğu şey fayda etmedi. Dün Dermotoloğa gittim göğüs ucu egzaması olmuş. Göğsümün ucundada Beyaz sivilce gibi bişey çıkmıştı. Bana bir sürü krem verdi . Dünden beri sürüyorum. Sanki göğsümün içe olan acısı azaldı gibi. Umarım düzelirim. İlk bebeğimdede 40 gün çekmiştim çünküHayırlı uğurlu olsun cnm. ben de 1 ay once doğum yaptım ilk günlerde benim de yaralar olmuştu gogüs uçlarında annem bir kahve bardağına biraz karbonat ve su karıştırıp sürdürttü. beni rahatlatmıştı. sonradan krem aldım onun kadar etki etmedi. bi deneyin isterseniz 1 kahve fincanı suya 1 çay kaşığı kadar karbonat ( tam dolu olmasın). iyice karbonatı eritin. emzirdikten sonra parmağınızla sürün. tekrar emzirmeden once yıkayın. aynı suyu 2 gün boyunca kullanabilirsiniz sorun olmuyor.
canımm, öncelikle kendini suçlama. hissettiklerinin hepsi normal. doğumda salgılanan oksitosin hormonunun diğer adı da sevgi hormonu. en çirkin (ki çirkin bebek yoktur bence) bebeğe bile annesinin aşık olmasını sağlıyor. sen sezeryanla ona kavuştuğun için bu hormonu ilk anlarda az salgıladı vücudun. emzirmeye devam ettikçe salgılanacak ve sen bebeğine aşık olacaksın. kendini suçlu hissetmen de çok normal ama önce iyileşmeyi düşün. malesef sezeryanın sonrası zor, ben de ilk bebeğimde yaşadım biliyorum. ikinciyi bu yüzden normal istedim çok şükür öyle oldu. ama ikisini de yaşadığımdan karşılaştırabiliyorum; sezeryan ağrıların en fazla 2 haftada senin normal yaşantına dönmeni sağlayacak şekilde yok olacak belki de daha önce.
lohusa depresyonuna girmemen için eşin yada aileden yakın hissettiğin birine duygularını açsan iyi olur sanki, seni duygularınla yalnız birakmasın diye.
hepsini unutacaksın inşallah, zamanla. dualarım seninle ve ihtiyaç duyan herkesle..
allah yardımcın olsun.
bende sütümü sağıyorum ama ne biberonla veriyorum ne kaşıkla sadece göğüsümü rahatlatmak için sağıyrum buzluğa koyuyorum.. eşim de çok yoruluyorsun biberonla verelim diye tutturuyo ama daha çok küçük biberona alışırsa memeyi almaz o yüzden doktorlar kaşıkla ya da şırınga ile verin diyorlar, senin yöntemin güzelmiş bende geceleri iki çay kaşığı mama versem de biraz fazla mı uyusa diye düşünüyorum ama kıyamıyorum da kendi rahatlığım için mamaya alıştırmayım diyorum... senin bu yönteminle bebeğin ne kadar uyuyor canımm belki bende senin gibi yaparım.
Tekrar merhaba kızlar
evimizdeyiz, taburcu olduk. İki kişi çıktığımız eve üç kişi hatta annem de geldi, dört kişi döndük çok şükür.
gece sizinle o satırları paylaştıktan sonra kızımı gönderdiğim hemşireyi aradım, io istekle ilk kez yatağımda kendi başıma bir yanma dönüp yataktan kendi başıma doğrulabildim. bebeğim normalde yanma saat 6da topuk kanı alınıp dönecekti, kızımı yanıma istediğimi söyledim. O yokken uyuyamadım çünkü. Biraz sonra saat 4 gibi kızım geldi, baktım yüzüne, ağladım ağladım. İçinde bulunduğum ruh haliinin saçmalığını daha bir anladım, kızımı yalnız bırakmayacağıma söz verdim. Uyanınca emzirdim ve topuk kanı alınana dek kucağımda tuttum onu. Kızım daha şirin geliyor artık gözüme, yaşadıklarmı paylaşmak sanki içimde bir iltihap varmış, onu akıtmış gibi oldu.
kendimi çok kötü, kalpsiz, sevgisiz, hatalı, kusurlu, anormal hissediyordum. Tüm hissettiklerimin yanında hep bebeğim çok şükür sağlıklı olmasına rağmen bir kul olarak Allahın bu nimetine nankörlük ettiğimi düşünmenin mahçubiyeti de vardı. Sonra yazdıklarınız birer birer düşmeye başladı, gelip gidip okudum. Hiç yalnız değilmişim hissettiklerimde. Sizin de benzer şeyler yaşadığınızı görmek yüreğimi hafifletti, kendimi biraz bağışlamama yardımcı oldu. Tam bu zamanda bundan daha iyi bana kimse yardımcı olamazdı. Sevgili hacopoli, okan10, beautyflake, narin_nazenin, flensburg, gyne, hayel79, ozlemkg, hatiice,triptofan, miss_biolog, kahorihama ve bana en iyi gelen mesajı gönderen sevgili tuze, hepiniz iyi ki varsınız, hepinize ayrı ayrı çok teşekkür ederim. Gerçekten her anlamda düne göre daha iyiyim. Hepimizin zamana ihtiyacımız var, bunu daha iyi anladım. Allah hepimizin yardımcısı olsun, güç kuvvet versin.
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?