kızlaaar.. 2 Ekim Perşembe günü meleğimizi kucağımıza aldık =)) En son öğlen gibi foruma yazmıştım, sonra beni epidural için doğumhaneye götürdüler ve gidiş o gidiş ( insan bi daha geri dönmicen diye açıklama yapar:) Epidural öncesi doktorum geldi kontrol için, o zaman 5 cm olmştu açıklık, ama hala suyum gelmemişti. Önce suyumu getirdiler:S (Suyun gelmesi olayı öyle böyle anlaşılmicak bşy değilmiş, sırılsıklam ve sıcacık oldu yatak su boşalınca) sonra sancılar daha da sıklaşmaya başladı, bir de yatırmışlardı beni, yataktayken sancıyı karşılamak daha zordu =( hep eşimin elini sıktım durdum!! Doktor boşuna sancı çekmesin epidural için alalım dedi ve götürdüler beni, Allahtan eşim de geldi yanımda. Çatala yattım, aneztezi uzmanı geldi, bacaklarını iyice kendine çek diyorlar ama o kocaman göbüşle olduğu kdr oluyor =) bir de hareket etme sakın diyorlar ki işte en stres oldğm zaman oydu çünkü 2-3 dak.da bir sancı geliyordu ve hareket etmemek imkansz gibiydi..sancı gtmeye başlaynca hemen haber ver işleme geçelim dediler durdular.. sancı geldia başı dğinde ebe elimi sıkıyordu biraz olsun rahatlatmak için , hala hatrlayınca ağlayasım geliyor,ebeler çok iyiydi sağolsunlar. Epidural sonrası rahatladım, oh dedim bitti sancılar artk gelsin bebeğimiz.. Ama daha bebeğin başı doğum kanalına girmemişti.. Ebe "şimdi sana bir yatış şekli göstercem, o zaman iner başı"dedi, gerçekten de yarım saatte bir kontrol etti indi kızımızın başı kanala.. ve işte ondan sonra ağrılar başladı =) meğer epidural de olsa makatta baskı hissi oluyormuş, normalmiş, ama bana pek zor geldi-eskiden nasıl anestezisiz yapıyorlarmış doğum,saygı duydum!! ve doktorum geldi,nasıl ıkınacağımı anlattı ve her sancıda alıştırma yapacağız dedi.. sürekli moral verdiler sağolsunlar,"çok iyi, harika oluyor,aferin"diye..sancıyı hissedemediğimden hep karnımın sertleşmesini takip ettik, yanımda eşim ve arkadaşım vardı-doğum fotolarımızı çekmek için o da girdi içeri:) bir o bir eşim tuttu elimi ve karnımı, sancı başlayıp bitene kdr yardım ettiler bana, nefesimi öyle uzunca tutmak çok zor geldi, gerçekten de nefes egzersizi gerekiyormş bunu anladım.. ve saat 5 bçk gibi doktorum artk bitmek üzere hadi gelsin bebeğimiz dedi son kez ıkınacağız çok güçlü br şekilde dedi ve saat 6ya 20 kala da Yarenimizi kucağıma verdiler =) O ıkınma anında ilk olarak ayaklarını gördüm kızımın, mosmordu =) sonra da işte tam karşımdaydı büzük dudaklarıyla ağlıyordu.. Sanki seslenince sustu bir ara, çok güzel bir andı.. sonra aldılar kızımı yan tarafa kurusun diye, orada da seslendikçe sustu sesleri dinledi =)) nasıl birşey olacak kime benzeyecek derken bir meleğimiz oldu, eli yüzü çok güzel geliyor bize =)) Bakmaya doyamadık, hala da doyamıyoruz:) darısı meleklerinin geleceği günü bekleyenlere..[
gözünüz aydın canım ne güzel kurtulmuşsuun ben de sırf bu doğum olayına kilitlendim gerisini gözüm görmüyo. Ben de epidural normal istiyorum tavsiye eder misin epiduralin bi sıkıntısını yaşadın mı