herkes farklıdır. alışma süresi,sevme süresi, saygı değeri. eşin nasıl biri çekingen bir yapıya mı sahip.. öyleyse bunlar çok normal..
kendi akrabalarımızla iletişimizle eşlerimizle iletişimiz ayrı olabilir.
diyorsun ki ben öyle değilim.. tamam değilsindir ama belki onların beklentisine göre de belki sen onlara soğuk davranıyorsundur.kv demin bana yaşattığı son olumsuz olayı olmadan da önce ben seviyim,severim iyi dir vs diye düşünüyordum ama yine de annemle aynı tutmuyordum. yani onları görünce sevinmemle kvleri görünce sevinmem aynı değildi tabi..
canım bu kadar kendini yıpratma.. yavrunu üzme.. hormonların etkisiyle de ağlayacak yer arıyoruz bu dönemlerde. sabah marketten geliyorum. biraz işim vardı öncesinde.. annem tarafından duygulandıran birşey. parasını çektim bir ödemem vardı onu yaptım. sağolsun abim de otobüs kartı almış onunla gittim geldim. marketten eve gelirken yorulduğumu hissettim. ağladım.. dünde bahsettim borçlar dertler var.. yani ikisi arasında dünyalar var ama ağlamak üzülmek geliyor içimizden.. allah önemli dertler vermesin..dertlerimizin çaresini versin..
yanlış anlama senin de böyle. beterin beteri var haline şükret dostum diye bir şarkı var ya.. işte öyle aslında bizimkisi..
şu an sadece bebeğini düşün yani birilerini kızıp naz niyaz yapıp da kendini yıpratma bebeği üzme.. buna hakkımız yok çünkü.. bebeğimiz bir doğsun.. eşin ve sorununuz hep var.. zamanla bir şekilde halledersin. yani ne biliyim konuşursunuz, tartışırsınız, bir karar alırsınız.. ama bu dönem ki üzüldüğünün etkisini düzeltme imkanın olmayabilir.. sağlıcakla doğsun.. hiçbirşey sizin sağlınızdan önemli değil.
bunları yazarken ben kendime de söylüyorum bunları..
canım öyle düşünme.. yani eş bulurum ama annenin yedeği yok diye.. sanki ikisi arasında tercih yapma zorundaymışsın gibi düşünüyorsun. herkesin yeri ayrı.. ben de annem yanımda olsa yeter diyorum bazen.. ama artık böyle düşünemeyiz.. çünkü hamileyiz.. bebek bekliyoruz. annesiz babasız büyümeyi bir çocuğa yakışmaz. çok önemli sorunlar olmadıkça.. bencil olamayız. hemen pes etmek olmaz.
ailenle görüşmeni istemiyor mu.. istemiyorsa sebebi nedir..bunu dediğim gibi konuşarak paylaşarak karar alarak halledebilirsinizi..
soğukluk konusunda kabul edelim hepimiz öyleyiz.. çünkü biz bir kişiyle evleniyoruz. kaldı ki onun huyuna suyuna alışıyoruz. bir de aileler girince herkesle anlaşmak,paylaşmak,sevmek o kadar kolay olmaz..
artık eşimle uğraşmaktan yoruldum, herşeye negatif bakıyor, insan başka şeyleri kaldırabiliyor ama ailesine yapılan hareketleri maalesef kaldıramıyor, ailenle görüşme diye bir şey ağzından hiç çıkmadı zaten demezde, ama hareketleri beni deli ediyor, kovmuyor belki ama kovmuştan beter yapıyor, sorsan bişey demedim, bişey yapmadım der ama evde sanki ayaklı bir bomba geziyor, havadaki negatif enerjiden etkilenmemek mümkün değil,
herşeyden sıkıldım artık........