2015 Mart Anneleri Paylaşım Alanı

Offf yaa bende temizlik yapıcam ama hiç istemiyor canım bu evlerde sürekli kirleniyor bunun bir çözümü yok mu yaa:)
Haftaya temizlikci almaya başlıca artık iki haftada bir işimi bayagi kolaylaştıracak yoksa gücüm yetmiyor kapılar camlar yüksek yerler eşim yapınca içime sinmiyor arkasından o evden çıkınca bi daha yapıyorum ne yalan söyleyeyim :)kadın olmak hele de çalışan kadın olmak çok zor iş. :KK66:
BEN KENDİM 15 GÜNDE BİR YAPIYORUM YOKSA İŞ BİTMİYOR CANIM ODA VİLEDA İLE KENDİMİ FAZLA YORMADAN
 
İlk doğumum için doğumevini tercih ettim.Gerek hastanenin doğum için tam teşekküllü olması, gerek doktor ve ebe kadrosunun deneyimli olması karar vermemde etkili oldu.Diğer özel hastanelerde doğum kısıtlı bir bölümde gerçekleşiyor,deneyim çok fazla yok ve doktorlar doğum sırasında daha keyfi karar verebiliyorlar,bir sorunla karşılaştıklarında ise mecburen doğumevine sevkediyorlar.Hamilelik döneminde rutin kontrollerime gittim,en başından beri normal doğum istiyordum,doğuma yakın bebeğin ve benim sağlığımın gayet iyi olduğunu öğrenince normal doğum için kendimi iyice hazırladım.Büyüklerimin tecrübelerine ve deneyimlerine danışarak sancılarımı çekebildiğim kadar evde çekmeye gayret ettim,çocuğun hareketlerini hissettiğim sürece problem olmayacağından hastaneye gitmedim.Hastaneye gittiğimde doğum artık başlamış 7- 8 cm açıklık oluşmuştu.Hemşire ve ebeler sanki benim gibi biriyle hiç karşılaşmamışlardı hepsi şaşkın şaşkın beni seyrediyor,doğumun sancılarıyla nasıl başettiğimi inceliyorlardı.Doğum hakında çok kitap okumuştum,nefes teknikleri,annenin durması gereken pozisyonlar,ıkınma teknikleri vs…kendime güveniyordum.Herşey kısa zamanda olup bitecek zannederken maalesef beni yatırıp NST ye bağladılar ve serum taktılar,bekleyiş başlamıştı.Bir yandan bebeğimin kalp atışlarını takip ediyor bir yandanda diğer yataklardaki anne adaylarını inceliyordum.Yan tarafta kontrol odası vardı, sesler içeriden gayet rahat duyuluyordu,annelerin çığlıklarını ve ebelerin seslerini duyuyordum.En son bir annenin çığlığıyla irkildim fakat bebek sesi duymadım.Ebeye annenin durumunu sordum,farkettiğimi anlamıştı.Neden sordun bebeğin sesinimi duyamadın,o ölü bebek doğurmaya çalışıyor dedi.Bunuduyunca ister istemez kendimi daha çok kastım ve sancılarımı yavaş yavaş hissetmemeye başladım.Arada kontrole gelen ebeler,doğuma çok az kaldığını bebeğin başının iyice göründüğünü,sancım geldiğinde vargücümle ıkınmam gerektiğini söylediler.Ancak yatar vaziyette doğumun hiç ilerlemediğini farkettim,birşeyler ters gidiyordu.Arada doktor gelip vargücüme sancı geldiğinde ıkınmam ve nefesimi tutmam gerektiğini söyledi.Bu bekleyiş tam 4 saat sürdü ve beni doğumhaneye almak istediler,aslında biraz gezinmeme müsade etseler,doğumu kolaylaştıracak pozisyonları gösterip yardımcı olsalar şimdiye doğum çoktan gerçekleşmişti.Doğum masasında bekleyiş başladı daha doğrusu beklemek istemeden doğumu kolaylaştırıcı epizyo uyguladılar ve yardımcı olması için bir ebeyi çağırdılar.Yanıbaşıma geldi,ben beni rahatlatacak diye beklerken vargücüyle karnıma yüklendi ve acı bir çığlıkla doğum gerçekleşti.Ben ne olduğumu anlayamadım,bebeğimi göremedim bütün vücudum bitkin bir vaziyette yatıyordum.Bir müddet sonra beni soru sorarak konuşturmaya çalıştılar.Müdaheleden dolayı baya dikiş gerekiyordu ve şimdi dikiş için beklemek zorundaydım,bebeğin kontrollerini yapıp giydirip sedyenin baş kısmına koydular,ama benim elimi kaldırıp yavruma dokunacak mecalim kalmamıştı.Uzun bir vakitten sonra nihayet ben ve yavrum odamıza geçtik,ertesi gün kontrollerimizden sonra hastaneden ayrıldık.Normal doğumu çok şükür sağsalim atlattık ama yapılan hatalardan dolayı yok yere birçok sıkıntı çektik. İlk doğum tecrübemden sonra ikinci doğumumda daha çok araştırma yaptım,herşeyi tekrardan gözden geçirdim bilgi topladım.Hamilelik dönemi,beslenme,doğum teknikleri,normal doğum,sezeryan,suda doğum,doğum hikayeleri,tecrübeleri vs…Dr.Hakan Çoker beyin sitesini ilgiyle takip ettim.Rutin kontrollerime özel bir hastaneye gittim,doğuma yakın doktorla doğum hakkında detaylı bir görüşme yapmayı planlıyordum.Özeli tercih etme nedenlerimi,normal doğum istediğimi,suni sancısız,müdahelesiz mümkünse epizyo uygulamadan doğum istediğimi söyleyecektim.En son hafta gittiğimde bana gün verdi ve o tarihe kadar bebek olmazsa suni sancı verip doğumu başlatacağını söyledi.Ben herşey normalse bebekte ve bende bir problem yoksa risk taşımıyorsak neden suni sancının gerekli olduğunu sordum.Beklemek istersen beklersin canım dedi ve sorularıma çok detaylı ve tatminkar cevaplar vermedi maalesef.Bana evde okuyup imzalayıp doğumda getirmem gereken bir kağıt verdi.Yazılanları okudum,doğum risklerini anlatıyordu ve altında da okudum herşeyi kabul ediyorum yazısının altında imza kısmı vardı.Ölüm fermanıydı sanki çok soğuk geldi bana yazılanlar ve bir insanın böyle bir şartname imzalanmaya zorlanmasını aklım kabul etmedi. Doğum hakkında daha çok korku ve endişe duymaya başlamıştım.İlk doğumumdaki nahoş olayları tekrar yaşamak istemiyordum hele hele suni sancı yada son anda keyfi bir şekilde sezeryana alınmayı hiç istemiyordum.Son hafta ani karar değişikliği yaparak evde suda doğum yapmaya karar verdim,ebemi ayarladım ve beklemeye başladım.Verilen tarihi geçerse risk oluşur diye korkuyordum Allahtan bebeğim doktorun verdiği tarihten 5 gün önce doğum sinyallerini vermeye başladı,ebemi çağırdım.Hemen yemek yemeği kestim bol sıvı ve bana kuvvet verecek olan vitamin yönünden zengin meyve sebze suları sıkıp içtim,hurma yedim.1 saat arayla sancım vardı,evde büyük adımlarla odalar arasında rahat bir şekilde dolaşıyor arada da oturup dinleniyor güçtopluyordum.Doğumu kolaylaştırması için bol bol salavat getirdim ve inşikak suresini okudum.Kendimi gayet rahat ve huzurlu hissediyordum,ebe ve ben evde kalabalık istememiştik,yanımda sadece en büyük destekçim olan eşim ve beni dikkatle takip eden ebe vardı.Akşama doğru sancılarım sıklaşmaya başladı,hiçbir korku ve zorluk hissetmiyordum.Rabbime doğumu kolaylaştırması ve sağlıklı bir şekilde bizi yavrumuza kavuşturması için dualar ediyordum.Sancıların seyrine bakarak sabaha doğru doğumun gerçekleşeceğini düşünüyordum ama geceye doğru sancım birden sıklaştı,doğum tahmin ettiğimden daha hızlı ilerliyordu,bağırsaklarımı boşalttım ve hazırlanmış olan ılık suya girdim.Suyun bende acayip rahatlatıcı bir etkisi oldu ,sancılarımı sanki hissetmiyordum.Herşey normal seyrinde ilerledi,bebeğim artık kendisine verilen vaktin dolduğunu haber veriyordu.Rahme onu yerleştiren ,can veren ve onu kapkaranlık yerde eksiksiz kusursuz büyüten ,en güzel bir biçimde onu şekle sokan Rabbimin zamanı geldiğindede emaneti en güzel şekilde teslim edeceğine inanıyordum.Bebeğimin gelmesi dakikaları bulmadı diyebilirim,suyun rahatlatıcı etkisiyle vücudum kaslarım rahatladı ve gevşedi,zaten anne karnında suda olan bebeğimde bulunduğu ortamla benzer olan suya geçişte hiç zorlanmadı kendisini dışarı doğru attı.Sudan aldık ve kordonunu kesmeden göğsüme yatırdık,ikimiz bir müddet o vaziyette kaldık,anlatılması güç müthiş birşeydi,o duyguyu her annenin tatmasını o kadar çok isterdimki.Sağlıklı bir şekilde yavrumuza kavuştuk,kordonunu kesip duşunu aldırdık.Sonsuz hamd ve şükürler olsun Rabbime,herşey tam istediğim gibi normal seyrinde o kadar kolay,o kadar güzel, o kadar rahat ve sorunsuz ilerledi ki.Ne kadar şükretsem şükründen acizim.
Sonuç olarak normal doğum anne için çok güzel bir tecrübe.Hele insanın rahat edebileceği en güzel mekan olan kendi evinde doğumun gerçekleşmesi müthiş bir şey.Doğumda annenin bedenen ve psikolojik olarak rahat olması çok önemli,mahremiyete dikkat edilmeli,stres altında olmamalı istediği gibi rahat hareket etme imkanı olmalı,yanında destek ve moral bulacağı bir yakını olmalı.
Suda doğum çok güzel bir doğum tecrübesi oldu benim için,ilk doğumumla kıyaslarsam artı yönleri çok çok fazla.Sancılar başladığında özgürce hareket edebiliyorsunuz,hem kendinizi rahat hissediyor kasmıyorsunuz hemde bebeğinizin dünyaya gelişine yardımcı oluyorsunuz.Hastanede yatmak zorundasınız.Arada size güç ve enerji verecek gıdaları tüketebiliyorsunuz ama hastanede aç kalmak zorundasınız son anda sizi sezeryana alma riskini gözönünde tutarak size birşey yiyip içirmiyorlar böylece çok bitkin ve halsiz kalıyorsunuz,doğuma enerjiniz kalmıyor.Hastanede doğum başladığında sık sık o can sıkıcı kontrollere maruz kalıyorsunuz,mahremiyetinize dikkat etmiyorlar daha çok strese giriyorsunuz.Hasta olarak hakkınızı savunamıyorsunuz,herkes size saygı göstermiyor.Doktor yada ebe bilinçsiz ise devamlı ve nefesinizi tutarak ıkınmanız gerektiğini söyleyip yanlış bir şekilde sizi yönlendirebiliyolar. Doktor beklemek istemezse suni sancı verebiliyor,riske atmak istemiyor,yada müdahele ederek suyunuzu patlatıp doğumu hızlandırmak isteyebiliyor.Doğum anında size sorulmadan rahat bir şekilde epizyo uygulanabiliyor,yada bir ebenin can yakıcı yardımına maruzkalabiliyorsunuz.Bebeğinizi doğum anında seyretmenin keyfini tadamıyorsunuz,sizden hemen alınıyor ,birsürü işleme tabi tutuluyor ve size uzun bir müddet sonra veriliyor.
İlk doğumumda bebeğim neredeyse iki gün emmeden baygın bir vaziyette yatıp uyumuştu,daha sonraki günlerde de emmesi çok zor gerçekleşti,ama bu doğumda bebeğim hemen gözlerini açıp etrafına bakındı ve hemen emmek istedi,gayet rahat bir şekilde emmeyi başarabildi.
İlaç,suni sancı,epizyo vs…hiçbir müdahele olmadığı için doğum sonrası dönemide çok rahat atlattık.Hemen bebeğimin bakımını yapabildim,gayet rahat işlerimi halledebildim.Moralim yüksek olduğu için sütümde daha iyi ve kaliteli oldu.
Bebeğim şuan gayet sağlıklı,büyümesi,refleksleri,tepkileri çok güzel.Kontrol için götürdüğümüzde sizinde tahmin edebileceğiniz üzere doktorlar şaşkınlık ve tepkiyle karşılık verdiler.Bu zamanda normal ve evde doğum hiç karşılaşmadıkları birşey sanırım.Zaman zaman sohbet ederek onlarada bazı şeylerin artık değişmesi gerektiğini vurguladık.Bebeğin ve benim sağlığımı görünce çok birşeyde demek istemediler,en ufak bir sorun görselerdi eminim demedikleri kalmazdı.
.
Bu konuda Dr.Hakan Çoker beyin paylaşımlarını ve düşüncelerini takdir ediyorum.Bu siteyi incelemeyi herkese tavsiye ediyorum.Aynen onun belirttiği gibi doğum doğal bir süreç,ne kadar müdahelesiz olursa anne ve bebek olayı o kadar rahat ve çabuk atlatır.Bütün anne adayları doğum konusunda bilinçlenmeli,haklarını yeri geldiğinde aramalılar.Doktor ve ebe seçimini doğru yapmalı,eğer anne ve çocukta çok ciddi bir sorun yoksa normal doğum taraftarı olmalı ve normal doğum taraftarı olan doktoru seçmeli.Çevremde hiçbir sorunu olmadan sadece acı ve sancıdan kaçmak yada doğumdan korktukları için sezeryan yada epiduralle doğum yapmak isteyen kişileri gördüm.Eğer bu kişiler kendilerini düşünerek karar verdikleri bu müdahelelerin daha sonradan kendilerine ve bebeklerine vereceği zararı bilseler idrak edebilseler asla böyle bir talepte bulunmazlar.
Tüm bayanların anneliği her dakikasıyla doya doya hissederek doğum yapmalarını ve doğacak olan bebeklerinle sağlıklı,mutlu,huzurlu bir yaşam geçirmelerini diliyorum.

ARKADAŞIM İSMİNİ VERMEK İSTEMEDİ ;BU HİKAYE BURSADA 2-3 ÖNCE YAŞANDI.
 
kızlar bu yazıdan cok etkilendim dr umdan da cok memnunum ama yapmazsam icimde kalacak bisey:) cesaret edemzsem:KK64: hep merak edip keske evde dogursaydım dicem galiba
 
kızlaaarr günaydın:KK49::KK49: hakikaten yetişemiyorum bende sayfaların hızına:KK48: bugün 11 de ayrıntılıya girdim bende Allahıma şükür kızım iyi tüm gelişimleri normal ama hiç poz vermedi bize:KK43: eli yüzündeydi doktor 5-6kez denedi yok bizimki pek nazlı pek utangaç çıktı hiç göremedik melek yüzünü:KK61:giderken hatta doktor ultrason cihazıyla bakacağı ana kadar kalbim küt küttü. içimde "ya bi sorun çıkarsa" düşüncesi vardı. Rabbim kimseyi bebeğiyle imtihan etmesin. eşim de ben de sağlıklıyız ama insan korkuyo. insanın o an sağlıklı olması dışında başka hiç bişey düşünmüyo. inşallah hepimizin bebişleri çok sağlıklı olurlar ve bizde sağlıkla kucağımıza alırız:anneadayı::KK46::KK46:

bu arada benim yaşım da 27, ilk bebeğimiz :KK36:


bence çok güzell:KK73::KK73:
 
kızlar merhaba şimdi doktordan geldik,22 haftalığım,bebeğim 536 gr yanni 23 hafta ağırlığındaymış ve amniyotik sıvısı biraz fazlaymış,ama tehlikeli değilmiş,kendiliğinden geçer dedi ama ben çok tedirgin oldum,4 boyutluyla da gördüm ilk defa,çok güzzel bir yüzü var,birazdan koyarım fotosunu:)
 
Bir de benim kalp çarpıntım çok oluyor ya ne yapacam bilemedim,feritin değeri düşük olunca daoluyormuş,ptsi sonucum çıkıcak onu bekliyoruz,dua edin kötü bir şey olmasın
 
kızlar merhaba şimdi doktordan geldik,22 haftalığım,bebeğim 536 gr yanni 23 hafta ağırlığındaymış ve amniyotik sıvısı biraz fazlaymış,ama tehlikeli değilmiş,kendiliğinden geçer dedi ama ben çok tedirgin oldum,4 boyutluyla da gördüm ilk defa,çok güzzel bir yüzü var,birazdan koyarım fotosunu:)
canım merhaba bende su anda 22+3 gunlugum ve ikiz bebek beklıyorum ben 20 haftalıkken 3 boyutlu ultrasyonda bebegimin biriniin 330 digerinin 320 gr oldugunu söylemişlerdi
 
kızlar merhaba şimdi doktordan geldik,22 haftalığım,bebeğim 536 gr yanni 23 hafta ağırlığındaymış ve amniyotik sıvısı biraz fazlaymış,ama tehlikeli değilmiş,kendiliğinden geçer dedi ama ben çok tedirgin oldum,4 boyutluyla da gördüm ilk defa,çok güzzel bir yüzü var,birazdan koyarım fotosunu:)
masallah canım bebeginin gramı cok guzel
 
Forumu takip etmek hayli zor...
aklımda kalan konulara tepki vereyim
1. Hamilelikte Narin zararlı olduğunu ilk kez bu forumda okudum. İnternette çok iyimser yazılar vardı. Günde bir tane yedim bi ara epey hiç bi sorun olduğunu düşünmüyorum. Tabiki bilimsel bi dayanağım yok :)
2. Ben nöbet meselesini konuşarak en fazla zemin ve bahçe olmamasına ikna edebildim. Ne anlayışlı idarecileriniz varmış. Ben henüz raporda almak istemiyorum ama bel ağrılarım artıyor nöbet günleri
3. Ah şu bel ağrıları bazen yuruyemiyorum durdugum yerde acidan bagiriyorum kalcalarim çok acıyor
4. Kanuni hastanesine yakın oturanlar için... bi ara o hastaneyle ilgili çok olumsuz şeyler yazmıştım hala da geçerli.... ama saatleri bana uygun bi gebe okulu varmış ayda bir çarşamba günleri 1-4 arası ben haftaya basliyicam umarım beni sasirtirlar...
5. Araç kullanan arkadaşlar kaçıncı aya kadar kullanabiliriz araç öyle bir kıstas varmı? Kısa mesafede olsa malum istanbul trafiği.. bebeğim panik atak olucak :)
Ben araba kullanıyorum mecburen eşim istemesede. Bir arkadaşım kendi doğumuna sezeryandı 38. Haftada kendi gitti. İstanbul trafiği stresli tabiki dr la bi konuş derim
 
Forumu takip etmek hayli zor...
aklımda kalan konulara tepki vereyim
1. Hamilelikte Narin zararlı olduğunu ilk kez bu forumda okudum. İnternette çok iyimser yazılar vardı. Günde bir tane yedim bi ara epey hiç bi sorun olduğunu düşünmüyorum. Tabiki bilimsel bi dayanağım yok :)
2. Ben nöbet meselesini konuşarak en fazla zemin ve bahçe olmamasına ikna edebildim. Ne anlayışlı idarecileriniz varmış. Ben henüz raporda almak istemiyorum ama bel ağrılarım artıyor nöbet günleri
3. Ah şu bel ağrıları bazen yuruyemiyorum durdugum yerde acidan bagiriyorum kalcalarim çok acıyor
4. Kanuni hastanesine yakın oturanlar için... bi ara o hastaneyle ilgili çok olumsuz şeyler yazmıştım hala da geçerli.... ama saatleri bana uygun bi gebe okulu varmış ayda bir çarşamba günleri 1-4 arası ben haftaya basliyicam umarım beni sasirtirlar...
5. Araç kullanan arkadaşlar kaçıncı aya kadar kullanabiliriz araç öyle bir kıstas varmı? Kısa mesafede olsa malum istanbul trafiği.. bebeğim panik atak olucak :)
Ben araba kullanıyorum mecburen eşim istemesede. Bir arkadaşım kendi doğumuna sezeryandı 38. Haftada kendi gitti. İstanbul trafiği stresli tabiki dr la bi konuş derim
 
İlk doğumum için doğumevini tercih ettim.Gerek hastanenin doğum için tam teşekküllü olması, gerek doktor ve ebe kadrosunun deneyimli olması karar vermemde etkili oldu.Diğer özel hastanelerde doğum kısıtlı bir bölümde gerçekleşiyor,deneyim çok fazla yok ve doktorlar doğum sırasında daha keyfi karar verebiliyorlar,bir sorunla karşılaştıklarında ise mecburen doğumevine sevkediyorlar.Hamilelik döneminde rutin kontrollerime gittim,en başından beri normal doğum istiyordum,doğuma yakın bebeğin ve benim sağlığımın gayet iyi olduğunu öğrenince normal doğum için kendimi iyice hazırladım.Büyüklerimin tecrübelerine ve deneyimlerine danışarak sancılarımı çekebildiğim kadar evde çekmeye gayret ettim,çocuğun hareketlerini hissettiğim sürece problem olmayacağından hastaneye gitmedim.Hastaneye gittiğimde doğum artık başlamış 7- 8 cm açıklık oluşmuştu.Hemşire ve ebeler sanki benim gibi biriyle hiç karşılaşmamışlardı hepsi şaşkın şaşkın beni seyrediyor,doğumun sancılarıyla nasıl başettiğimi inceliyorlardı.Doğum hakında çok kitap okumuştum,nefes teknikleri,annenin durması gereken pozisyonlar,ıkınma teknikleri vs…kendime güveniyordum.Herşey kısa zamanda olup bitecek zannederken maalesef beni yatırıp NST ye bağladılar ve serum taktılar,bekleyiş başlamıştı.Bir yandan bebeğimin kalp atışlarını takip ediyor bir yandanda diğer yataklardaki anne adaylarını inceliyordum.Yan tarafta kontrol odası vardı, sesler içeriden gayet rahat duyuluyordu,annelerin çığlıklarını ve ebelerin seslerini duyuyordum.En son bir annenin çığlığıyla irkildim fakat bebek sesi duymadım.Ebeye annenin durumunu sordum,farkettiğimi anlamıştı.Neden sordun bebeğin sesinimi duyamadın,o ölü bebek doğurmaya çalışıyor dedi.Bunuduyunca ister istemez kendimi daha çok kastım ve sancılarımı yavaş yavaş hissetmemeye başladım.Arada kontrole gelen ebeler,doğuma çok az kaldığını bebeğin başının iyice göründüğünü,sancım geldiğinde vargücümle ıkınmam gerektiğini söylediler.Ancak yatar vaziyette doğumun hiç ilerlemediğini farkettim,birşeyler ters gidiyordu.Arada doktor gelip vargücüme sancı geldiğinde ıkınmam ve nefesimi tutmam gerektiğini söyledi.Bu bekleyiş tam 4 saat sürdü ve beni doğumhaneye almak istediler,aslında biraz gezinmeme müsade etseler,doğumu kolaylaştıracak pozisyonları gösterip yardımcı olsalar şimdiye doğum çoktan gerçekleşmişti.Doğum masasında bekleyiş başladı daha doğrusu beklemek istemeden doğumu kolaylaştırıcı epizyo uyguladılar ve yardımcı olması için bir ebeyi çağırdılar.Yanıbaşıma geldi,ben beni rahatlatacak diye beklerken vargücüyle karnıma yüklendi ve acı bir çığlıkla doğum gerçekleşti.Ben ne olduğumu anlayamadım,bebeğimi göremedim bütün vücudum bitkin bir vaziyette yatıyordum.Bir müddet sonra beni soru sorarak konuşturmaya çalıştılar.Müdaheleden dolayı baya dikiş gerekiyordu ve şimdi dikiş için beklemek zorundaydım,bebeğin kontrollerini yapıp giydirip sedyenin baş kısmına koydular,ama benim elimi kaldırıp yavruma dokunacak mecalim kalmamıştı.Uzun bir vakitten sonra nihayet ben ve yavrum odamıza geçtik,ertesi gün kontrollerimizden sonra hastaneden ayrıldık.Normal doğumu çok şükür sağsalim atlattık ama yapılan hatalardan dolayı yok yere birçok sıkıntı çektik. İlk doğum tecrübemden sonra ikinci doğumumda daha çok araştırma yaptım,herşeyi tekrardan gözden geçirdim bilgi topladım.Hamilelik dönemi,beslenme,doğum teknikleri,normal doğum,sezeryan,suda doğum,doğum hikayeleri,tecrübeleri vs…Dr.Hakan Çoker beyin sitesini ilgiyle takip ettim.Rutin kontrollerime özel bir hastaneye gittim,doğuma yakın doktorla doğum hakkında detaylı bir görüşme yapmayı planlıyordum.Özeli tercih etme nedenlerimi,normal doğum istediğimi,suni sancısız,müdahelesiz mümkünse epizyo uygulamadan doğum istediğimi söyleyecektim.En son hafta gittiğimde bana gün verdi ve o tarihe kadar bebek olmazsa suni sancı verip doğumu başlatacağını söyledi.Ben herşey normalse bebekte ve bende bir problem yoksa risk taşımıyorsak neden suni sancının gerekli olduğunu sordum.Beklemek istersen beklersin canım dedi ve sorularıma çok detaylı ve tatminkar cevaplar vermedi maalesef.Bana evde okuyup imzalayıp doğumda getirmem gereken bir kağıt verdi.Yazılanları okudum,doğum risklerini anlatıyordu ve altında da okudum herşeyi kabul ediyorum yazısının altında imza kısmı vardı.Ölüm fermanıydı sanki çok soğuk geldi bana yazılanlar ve bir insanın böyle bir şartname imzalanmaya zorlanmasını aklım kabul etmedi. Doğum hakkında daha çok korku ve endişe duymaya başlamıştım.İlk doğumumdaki nahoş olayları tekrar yaşamak istemiyordum hele hele suni sancı yada son anda keyfi bir şekilde sezeryana alınmayı hiç istemiyordum.Son hafta ani karar değişikliği yaparak evde suda doğum yapmaya karar verdim,ebemi ayarladım ve beklemeye başladım.Verilen tarihi geçerse risk oluşur diye korkuyordum Allahtan bebeğim doktorun verdiği tarihten 5 gün önce doğum sinyallerini vermeye başladı,ebemi çağırdım.Hemen yemek yemeği kestim bol sıvı ve bana kuvvet verecek olan vitamin yönünden zengin meyve sebze suları sıkıp içtim,hurma yedim.1 saat arayla sancım vardı,evde büyük adımlarla odalar arasında rahat bir şekilde dolaşıyor arada da oturup dinleniyor güçtopluyordum.Doğumu kolaylaştırması için bol bol salavat getirdim ve inşikak suresini okudum.Kendimi gayet rahat ve huzurlu hissediyordum,ebe ve ben evde kalabalık istememiştik,yanımda sadece en büyük destekçim olan eşim ve beni dikkatle takip eden ebe vardı.Akşama doğru sancılarım sıklaşmaya başladı,hiçbir korku ve zorluk hissetmiyordum.Rabbime doğumu kolaylaştırması ve sağlıklı bir şekilde bizi yavrumuza kavuşturması için dualar ediyordum.Sancıların seyrine bakarak sabaha doğru doğumun gerçekleşeceğini düşünüyordum ama geceye doğru sancım birden sıklaştı,doğum tahmin ettiğimden daha hızlı ilerliyordu,bağırsaklarımı boşalttım ve hazırlanmış olan ılık suya girdim.Suyun bende acayip rahatlatıcı bir etkisi oldu ,sancılarımı sanki hissetmiyordum.Herşey normal seyrinde ilerledi,bebeğim artık kendisine verilen vaktin dolduğunu haber veriyordu.Rahme onu yerleştiren ,can veren ve onu kapkaranlık yerde eksiksiz kusursuz büyüten ,en güzel bir biçimde onu şekle sokan Rabbimin zamanı geldiğindede emaneti en güzel şekilde teslim edeceğine inanıyordum.Bebeğimin gelmesi dakikaları bulmadı diyebilirim,suyun rahatlatıcı etkisiyle vücudum kaslarım rahatladı ve gevşedi,zaten anne karnında suda olan bebeğimde bulunduğu ortamla benzer olan suya geçişte hiç zorlanmadı kendisini dışarı doğru attı.Sudan aldık ve kordonunu kesmeden göğsüme yatırdık,ikimiz bir müddet o vaziyette kaldık,anlatılması güç müthiş birşeydi,o duyguyu her annenin tatmasını o kadar çok isterdimki.Sağlıklı bir şekilde yavrumuza kavuştuk,kordonunu kesip duşunu aldırdık.Sonsuz hamd ve şükürler olsun Rabbime,herşey tam istediğim gibi normal seyrinde o kadar kolay,o kadar güzel, o kadar rahat ve sorunsuz ilerledi ki.Ne kadar şükretsem şükründen acizim.
Sonuç olarak normal doğum anne için çok güzel bir tecrübe.Hele insanın rahat edebileceği en güzel mekan olan kendi evinde doğumun gerçekleşmesi müthiş bir şey.Doğumda annenin bedenen ve psikolojik olarak rahat olması çok önemli,mahremiyete dikkat edilmeli,stres altında olmamalı istediği gibi rahat hareket etme imkanı olmalı,yanında destek ve moral bulacağı bir yakını olmalı.
Suda doğum çok güzel bir doğum tecrübesi oldu benim için,ilk doğumumla kıyaslarsam artı yönleri çok çok fazla.Sancılar başladığında özgürce hareket edebiliyorsunuz,hem kendinizi rahat hissediyor kasmıyorsunuz hemde bebeğinizin dünyaya gelişine yardımcı oluyorsunuz.Hastanede yatmak zorundasınız.Arada size güç ve enerji verecek gıdaları tüketebiliyorsunuz ama hastanede aç kalmak zorundasınız son anda sizi sezeryana alma riskini gözönünde tutarak size birşey yiyip içirmiyorlar böylece çok bitkin ve halsiz kalıyorsunuz,doğuma enerjiniz kalmıyor.Hastanede doğum başladığında sık sık o can sıkıcı kontrollere maruz kalıyorsunuz,mahremiyetinize dikkat etmiyorlar daha çok strese giriyorsunuz.Hasta olarak hakkınızı savunamıyorsunuz,herkes size saygı göstermiyor.Doktor yada ebe bilinçsiz ise devamlı ve nefesinizi tutarak ıkınmanız gerektiğini söyleyip yanlış bir şekilde sizi yönlendirebiliyolar. Doktor beklemek istemezse suni sancı verebiliyor,riske atmak istemiyor,yada müdahele ederek suyunuzu patlatıp doğumu hızlandırmak isteyebiliyor.Doğum anında size sorulmadan rahat bir şekilde epizyo uygulanabiliyor,yada bir ebenin can yakıcı yardımına maruzkalabiliyorsunuz.Bebeğinizi doğum anında seyretmenin keyfini tadamıyorsunuz,sizden hemen alınıyor ,birsürü işleme tabi tutuluyor ve size uzun bir müddet sonra veriliyor.
İlk doğumumda bebeğim neredeyse iki gün emmeden baygın bir vaziyette yatıp uyumuştu,daha sonraki günlerde de emmesi çok zor gerçekleşti,ama bu doğumda bebeğim hemen gözlerini açıp etrafına bakındı ve hemen emmek istedi,gayet rahat bir şekilde emmeyi başarabildi.
İlaç,suni sancı,epizyo vs…hiçbir müdahele olmadığı için doğum sonrası dönemide çok rahat atlattık.Hemen bebeğimin bakımını yapabildim,gayet rahat işlerimi halledebildim.Moralim yüksek olduğu için sütümde daha iyi ve kaliteli oldu.
Bebeğim şuan gayet sağlıklı,büyümesi,refleksleri,tepkileri çok güzel.Kontrol için götürdüğümüzde sizinde tahmin edebileceğiniz üzere doktorlar şaşkınlık ve tepkiyle karşılık verdiler.Bu zamanda normal ve evde doğum hiç karşılaşmadıkları birşey sanırım.Zaman zaman sohbet ederek onlarada bazı şeylerin artık değişmesi gerektiğini vurguladık.Bebeğin ve benim sağlığımı görünce çok birşeyde demek istemediler,en ufak bir sorun görselerdi eminim demedikleri kalmazdı.
.
Bu konuda Dr.Hakan Çoker beyin paylaşımlarını ve düşüncelerini takdir ediyorum.Bu siteyi incelemeyi herkese tavsiye ediyorum.Aynen onun belirttiği gibi doğum doğal bir süreç,ne kadar müdahelesiz olursa anne ve bebek olayı o kadar rahat ve çabuk atlatır.Bütün anne adayları doğum konusunda bilinçlenmeli,haklarını yeri geldiğinde aramalılar.Doktor ve ebe seçimini doğru yapmalı,eğer anne ve çocukta çok ciddi bir sorun yoksa normal doğum taraftarı olmalı ve normal doğum taraftarı olan doktoru seçmeli.Çevremde hiçbir sorunu olmadan sadece acı ve sancıdan kaçmak yada doğumdan korktukları için sezeryan yada epiduralle doğum yapmak isteyen kişileri gördüm.Eğer bu kişiler kendilerini düşünerek karar verdikleri bu müdahelelerin daha sonradan kendilerine ve bebeklerine vereceği zararı bilseler idrak edebilseler asla böyle bir talepte bulunmazlar.
Tüm bayanların anneliği her dakikasıyla doya doya hissederek doğum yapmalarını ve doğacak olan bebeklerinle sağlıklı,mutlu,huzurlu bir yaşam geçirmelerini diliyorum.

ARKADAŞIM İSMİNİ VERMEK İSTEMEDİ ;BU HİKAYE BURSADA 2-3 ÖNCE YAŞANDI.
Cesareti için tebrik etmek gerekiyor annemizi helal olsun...çok etkileyici bir yazi
 
Back
X