Canım o kadar güzel anlatmissin ki bunları duymaya çok ihtiyacım var çünkü gerçekten çok korkuyorum ve psikolojim çok kötü kaç gündür. Kızıma kavusacagim için çok mutluyum ama korkukarima engel olamıyorum asabiyim kaç gündür içim sıkkın. Herkese catiyorum en çok da anneme sanırım ona nazım geçiyor diye.sakin olmam lazım biliyorum ama olmuyor. Benim en çok merak ettiğim şey ameliyat anında kestiklerini falan hissediyor musun acı yani. . Yoksa sadece dokunma mi hissediliyor. Bir de bir yerde bebek çıkarken nefes kesiliyormus bir süre nefes almakta zorlaniyorsun demişlerdi doğru mu yaşadın mi öyle bişey. Canım hatta senden ricam bana özelden daha detaylı anlatır mısın
İstersen özelden de yazabilirim tabi, sormak istediklerin varsa cnm. Hiç korkma hayırlısını dile hep, stres olması çok normal, benim evde 13 aylık oğlum var, ben de hep onu düşünüp stres oluyorum, ben hastanedeyken oğlum ne yapacak, hem eşim yanımda olsun istiyorum hem de oğluma kıyamıyorum, yok diyorum sen evde oğlanla kal.yani herkes bir şeyler yaşıyor, ama geçecek bak gör, fazlada düşünmemeye çalış, stres iyi değil sonuçta.
Kestiğini hissetmiyorsun cnm, o an anestezi doktoru veya hemşire seninle konuşuyor arada laf atıyorlar, ama hafif hafif sallanıyorsun sonuçta, yani bir şeyler oluyor evet hissediliyor ama bu ne yaptıklarını anladığın yönünde değil. sonra doktorum şimdi bebeği alıyoruz dedi ve o an sorduğun olay oldu, üst taraftan bir kaç kişi bastırdı ki bebek aşağıya insin diye sanırım, yani saniyelik bir şey, nefes alamıyorum dedim, ama ben diyeyim 2 saniye sen de 3 saniye. o kadar ve bebeğinin sesi geliyor. kuzenim bu anı daha kolay geçirmiş, öyle nefes kesilmesi olmadı dedi, sanırım bastıranlarla alakalı bir durum:) sonrasında biraz kaburga ağrısı olmuyor değil bastırdıkları için. ama önemli değil gerçekten. bence ameliyata girecek olanların bunları biliyor olması güzel, ben bilmeden girdim, ve o an o nedenle nefes alamıyorum dedim, yoksa işte bu an falan derdim:) belden uyuşturma panik insan değilseniz tavsiye ederim kızlar, zaten nabız tansiyon sürekli kontrol altında oluyor. ama olabiliyorsa önce normal olsun derim, ben istedim ama kısmet olmadı. yazmam ne kadar doğru bilmiyorum ama benim tüm bu süreçte en çok canımı yakan ve psikolojimi bozan çatı muayanesi olmuştu, hem doğum öncesi hem sunni sancı esnasında. bu da sanırım zaten doğum başlamadığından ve de doktorumun iri yarı olmasından galiba kaynaklandı:)
Normal olmasına sevindim canim
hayirlisi bakalim
