Arkadaşlar düşündüm de sizi ne güzel cinsiyet merakı sarmış. Ben hiç merak edemiyorum benim tek merak ettiğim yaşıyor mu, sağ mı, iyi mi.. Ben bundan kurtulmak sizler gibi bebeğime odaklanmak istiyorum. Bebeğine kiyafet düşünen, beşik bakan annelere imreniyorum. Ben de bu sevinci heyecanı yaşamak istiyorum ama yapamiyorum. Şu an bile acaba yaşıyor mu diye endişe içindeyim. Dün bulantım olmadı, bugün fe iyiyim akıntım da azaldı. 8 Temmuz'da gideceğim doktora ama nasıl bir endişe var içim de anlatamam..
Ultrason kagitlariniza baktim nasıl guzel büyümüş ne güzel belli olmuşlar maşallah. Ben de gorecekmiyim bebegimin büyüdüğünü...
(Iki kere kayıp yaşadım 7 haftalikken kalbi durduydu. Hep kötü şeyler duydugum için fobi oldu sanırım

ilk gebeligimde kocaman bir miyomum olduğunu ogrenmistim bebegimi katbettikten sonra ameliyat olmak zorunda kaldiydim.. her doktora gidişim de dusecek ölecek dedi durdular. Ikincisinde hic korkum yoktu ama onu da kaybettim)
Şimdi ister istemez gebelik heyecanını anne olma telasini yasayamiyorum. Hayal kurmaktan korkuyorum. Napsam bilemedim