Ooof, bu bebekler çok çabuk büyüyor ya, doyamıyorum.
Az önce odasına girdim (kendisi bizim odada ikamet etmekte olsa da biz ona mis gibi bir oda yapmıştık), baktım eşyalarına, duvarlara, kıyafetlerine... İçimde bir yer ağrıdı! Ben bu odada dikişimi tuta tuta ne sütler sağdım, ne ütüler yaptım, ne uykusuz geceler humana içtim, ne hayaller kurdum da çok şükür gerçek oldu. Ama bir yanım sızlıyor daha şimdiden, çok çabuk büyüyor, çok çabuk uzaklaşıyor hatıralar.
Bu yaz unutulmazım olacak, biliyorum. Her gününü deli gibi özleyeceğim, her anını tekrar tekrar yaşamak isteyeceğim, adım kadar eminim. Bir yandan rüya görürken bir yandan da bunun bir rüya olduğunu bilirsin ya hani, o misal. Çok tatlı, çok hızlı, çok büyülü.
Yarın bir gün buraları okursan eğer ; seni işte böyle deli, böyle saçma, böylesine anlamsız ve doyumsuz seviyorum canım kızım!

