Aynı şeyi ben de yaşadım canım. Ağustostaydı evlilik yıldönümümüz ve ben daha nişanlıyken söylemeye başlamıştım ilk evlilik yıldönümünde tüm organizasyon sana ait diye. Ve de sürekli hatırlattım bak ilki sen kutlayacaksın 2. ye bana ait diye. Tamam sen hiç merak etme ben ayarlıyorum dedi hep. Ve o gün sabaha kadar kontrol ben de ben ayralıcam dedi. Ben de kendi kendime hayaller kurdum acaba şöyle mi yapacak böyle mi yapacak diye. O gün akşama kadar merakla bekledim sonuç KOCAMAN BİR HİÇ. Neymiş aklına bişey gelmemiş. O gün o kadar çok incinip kırıldım ki. Arabanın anahtarını aldım geç yana dedim bastım şehir dışına gittim güzelce yemeğimi yedim, kızılırmak kenarında kahvemi içtim. DEdim tek yapacağın buydu ama sen bunu bile beceremedin ve bu günü benim için gerçekten kalbimden silinmeyecek bir gün yaptın çok sağol.
Kendime söz verdim doğum gününde bişey yapmayacağım diye ve kendisine de söyledim benim yaşadığım hayal kırıklığını yaşama şimdiden söyleyim sana bişey yapmayacağım dedim sadece basit bi kazak aldım verdim. Ama akşama kadar beklemiş kesin bişey yapar diye akşam geldi baktı bişey yok bir pastada mı almadın diye bana iki gün küstü. Hiiiççç umursamadım sen hediyeyi bile hak etmiyordun ama ben aldım yine sen bana onu bile yapamadın dedim. Sen yaa ben bu kıza ne yaşatmışım deyip mahcup olacağına daha arsız arsız üste çıkıyorsun dedim tartıştık konuştuk derken bir şekilde geçti gitti ama ben yine dayanamadım 1 hafta sonra kuzenleri bize çağırıp sürpriz bir şekilde kutladım doğum gününü. Ama o hiçbir zaman telafi etmek gibi birşey düşünmedi. Ben de yazarken yeniden ağladım. Ksura bakma canım kafanı şişirdim ama yaram kanadı resmen