Biz de öyleyiz canım. Tüm gün kızın beslenmesinin peşindeyiz. Yazın arkadaşlar bize geldiler. Bir hafta büyük oğulları var. Baktık onlar da aynı, rahatladık :) işte tüm gün yok yumurtasını yedi mi, dolaptan yoğurt çıkarayım da ısınsın, akşama balık yedirelim, meyve alalım da yesin falan. Gördük ki bir biz böyle değilmişiz.
Ama hâlâ başkalarının hayatlarına nasıl devam ettiğini anlayamıyorum. Tüm gün kızımla geçiyor, eski hayatımdan hiçbir şey devam etmiyor. Spora, yürüyüşe, kızım olmadan gezmeye gidemiyorum. Ama görüyorum bazı insanlar bebek üç aylıkken bırakıp spora başlıyor falan. Acaba benim kız mı çok huysuz diye düşünüyorum