Kızım akşam 10 ile gece 2 arası salonda ana dizinde uyuyordu. Emiyodu, uyuyunca koyup ben yatak odasında uyuyodum eşim başını bekliyodu. Sonra yer değiştiriyoduk. 2 saatte 1 emmeye kalkıyodu.sabah 8 de uyanıyodu. 1 hafta aramızda yattı ama hiç rahat edemedik eşimle, kızım çok rahattı emdi emdi uyudu ama biz ona zarar vermeyelim dedikçe sıkıştık yatakta. 2 gündür yatak odasındaki beşiğinde uyutalım diyoruz, emzirip yatırdım Dün gece uzun uykusunu hiç uyumadı ve 1.5 2 saatte 1 hep uyandı sabaha kadar. Yerini yadırgadı dedi, şimdi bu akşam da memeden uykuya geçemiyo. Hata mı ettim bilemiyorum. Yani zaten 2 aylıktan beri geceyi gündüzü ayırt ediyor, atak haftasını da geçti. Öyle uzun uzun uyuyanları duydukça nerede hata yapıyorum diyorum. Kuzenim gece mama ver uyusun diyor. Böyle uykusuz olunca yalnız da olduğuma enerjim kalmıyor. Aklımda da bir sürü mesele var hiç rahat değilim, uykusuzluk da iyice gerdi.
Memede uyumasın diyolar e tamam uyumasın, ama sallamayın da diyolar biraz mayışınca yatırın pışpışlayın. Ya ben yatırdığım gibi gözleri faltaşı gibi açılıyo uyusa bile bazen. Off valla gerçekten eskiden daha kolay büyütülüyomuş çocuk. Şimdi iyi ebeveyn olalım düzgün yetiştirelim kurallarına uygun yapalım derken ben ruhen arada sıkıştım. Hangi konuda internette araştırma yapsam makalelerde filan her şey karmaşık ve zor : ( Uzun zamandır yazıcaktım bugüne denk geldi kızlar. Fazla mükemmelliyetçimiyim bilmiyorum..