Allah allah cidden mi hiç denk gelmedim deneyeyim bir :) gerçi benimki bir şey yiyip içmesem de boğuluyo :/Elbette midemize gidiyor ama emzirirken aynı anda su içmek fışkırmaya sebep oluyor, sağarken deneyip kendin de görebilirsin. Doktor vs olmadığım için niye böyle olduğunu bilemem. Tabii ki herkesin süt miktarı farklı. Belki herkesde aynı şekilde olmuyordur.
Beni de öldürüyor ya acaba elektrik sorunu mu var diye düşünmeye başladım:)) banyodan sonra iyice yatırıyorum kuruyunca yine aynı@ozsuu @minnakkaguyanarin333 kizlar masallah bebislerinize narincim senin bu kizin saclari öldürüyor beni gülmekten masallah cok seker ya :)
Emzirirken su içmek süt üretimini artirir yazıyor nette de .Dinlemeyin kızlar canınız ne istiyorsa onu yiyip içinÜşütme çok kötü yapıyor gerçekten. Beni hiç sorma anadolu insanı işte süt olsun diye yarım soğan bulgur tavuk ne varsa gerisini sen düşün
hahahhahaha çok hoşsun mavi yaa çok güldüm
aynen benimde için yanıyor resmen bencede içilir benim annem içilmez içme diye başımın etini yiyodu o gider gitmez içtim benim oğlanın sy içmesemde boğazına çok duruyo zaten.
Ben kilomu verdim stresten bide üstüne 1.5 kilo daha verdim ek gıdaya kadar sütüm olsa inş bide ek gıdaya ne zaman başlıyacaksınÇok güldüm canım benimki de aynen öyle diyo azıcık fazla yorulayım ya da yiyeyim hemen süt azalıyo :/ kilo da veremiyorum bu yüzden +5 kaldı öyle
narin333 @minnakkaguya mavi_lina @ozsuu kızlar maşallah bebişlere allah nazardan saklasın çok tatlılar
@Egozz @gulguseli evet hemşirenin dediği doğru emziriken su içince süt çok artıyor hatta fışkırıyor, bu sağarken iyi bir şey ama bebek emerken değil, çünkü genzine kaçabilir ya da çocuk tıkanabilir. Bu sebeple ben de içmemek gerekir diye biliyorum ve ilk kızımda da şimdi de içmiyorum hiç kesinlikle.
Hakikaten keyif adamı annesi bu pozlara bak maşallah bin kere
Hakikaten keyif adamı annesi bu pozlara bak maşallah bin kere
Masallah oglusa ya nasil da gulmus
Çok zibidi bu teyzesi. Onunla konuşmaya başladı hemen gülmeye başlıyor :)
Aynen daha önceki gün komşu geldi senin sıcak kucağına alışmış bu naptın sen diyornolacaktı acaba el kadar bebiş benim kokumu da almayacaksa
Deniz de yakın oraya..benim önerdiğim otel çok temiz,biraz fazla tuzlu ama,ev kiralamı düşünürsün belki..mis gibi oraların havası hem..üstelik gezilecek bir sürü yer de var
Gecen yaz hamile olunca tatil planlarimiz suya dusmustu birde lekelenmem olunca butun yazz yatmistim
Hepimiz tatili hakkettik bnce
Allah allah cidden mi hiç denk gelmedim deneyeyim bir :) gerçi benimki bir şey yiyip içmesem de boğuluyo :/
Kızlar burda topuk kanı ıkıncı kez istenenarkadaslar vardı sıkıntı cıkmadı dımı merak ettım onları
Ne güzel vermişsin canım ya darısı bana ,5-6 ay civarı başlarım diye düşünüyorum sen?Ben kilomu verdim stresten bide üstüne 1.5 kilo daha verdim ek gıdaya kadar sütüm olsa inş bide ek gıdaya ne zaman başlıyacaksın
Tabi canım sen hemen hemen en son doğuranlardansın maşAllah kuzucuk iyi toparlamış yerim onu saçsız bile nekadar güzel maşAllahDi mi life toparlamışbiz de göz kararı ölçüyoruz ancak elbiseyle falan
off offff annelere sıkıntı olarak çocukların iyiliğini düşünmeleri yeter yanı bizde stres hiç bitmez benimkininde boğazları dolmuş galiba hiçbirşey yemiyor acıklı acıklı ağlıyo sallanmak istiyo çok sakin bunlar hastalık belirtisimi sen 3 çocuk annesi olarak tecrübelisin cnmBenimkide aynı benim gögüslerim bana diyorki hiç bir iş yapma hiç strese girme ve bol sıvı alki ben dolayım nerde bu dünya nerde bunrahatlık
tota00 oluyor canım gece uykuda olduğu bile oluyor valla tükrük yutuyo sanırım evet.
Bazen, özellikle yalnız kaldığımda, şu andaki gibi eşimin işi uzayıp gecikip akşam olduğunda, evde bebeğimle yalnız kalma sürem uzadığında içime bir sıkıntı çöküyor. İyi bakabiliyor muyum, bir şeyi eksik kaldı mı, bir şey olsa ne yaparız gibi kafamdan düşünceler geçiyor. Kayınvalidem yaklaşık iki günde bir gelir dolaşır, gitmesin diye gözünün içine bakıyorum resmen. Annem başka şehirde yaşıyor, sık sık geliyor. Geldi mi içim rahatlıyor. Normal mi sizce bu? İlk çocuk diye mi? Sütüm yetmiyor mama veriyorum, bunu her öğrenenin verdiği tepkiden anneliğimin tadını çıkaramadım bunca zamandır. Geçen pazar bebeği anneme bırakıp eşimle kahve içmeye çıktık. O arada ona da ağladım, biraz da anlattım. Lohusalığımın başında böyle olmadım ben şimdi 50 gün olmuşken içimi vesveseler kaplıyor. Bahçeli bir sitede oturuyorum, istanbulda bu aralar hava şahane, bebeğimi arabasına koyup dolaşayım diye her gün niyetleniyorum, sonra yalnız çıkmaya korkup evde duruyorum. Yavrumun anakucağını çıkardım balkona, ancak balkon keyfi yapıyoruz. Gündüz uykuları kuş uykusu. Ha uyandı ha uyanacak diye bir şey yapamadan oturuyorum öyle. Evi bile eşim gelince derleyip toparlıyorum. Allah razı olsun eşim işten gelince kapıdan girer girmez bebeği alır. Ben ondan sonra sadece emziririm, geri kalan her şeyi o yapar. Uyanık olduğu sürelerde bebeğimi nasıl oyalayacağıma şaşırıyorum. Henüz çok küçük, algısı çok minik biliyorum ama öyle boş boş yatmasın istiyorum. Bazen ona bakarken ağlayasım geliyor. Ona bir şey olursa diye çok korkuyorum. Depresyon mu bu?
Uzun oldu hakkınızı helal edin. Birilerine anlatmam gerekiyordu.
bende gurbete evlendim ve gurbetin ne demek olduğunu çocuk olduktan sonra anladın aynı şeyleri ben 2. Haftada yaşadım hep ağlayıp acıyordum yavruma şimdi aklıma gelince acıdan sevmeye bile fırsatum olmamış kuzumu şimdi aşık oldumama aynı endişeler devam tabiki azıcık huzursuz olsun içim parçalanıyor eşim yokken ruhum daralıyo gezmeye bile gittiğimde gezmede bebeğine bakamadığımı düşünüyorum eşimi özlüyorum aynı annesini isteyen çocuk gibi onun yanında olunca güvende hissediyorumBazen, özellikle yalnız kaldığımda, şu andaki gibi eşimin işi uzayıp gecikip akşam olduğunda, evde bebeğimle yalnız kalma sürem uzadığında içime bir sıkıntı çöküyor. İyi bakabiliyor muyum, bir şeyi eksik kaldı mı, bir şey olsa ne yaparız gibi kafamdan düşünceler geçiyor. Kayınvalidem yaklaşık iki günde bir gelir dolaşır, gitmesin diye gözünün içine bakıyorum resmen. Annem başka şehirde yaşıyor, sık sık geliyor. Geldi mi içim rahatlıyor. Normal mi sizce bu? İlk çocuk diye mi? Sütüm yetmiyor mama veriyorum, bunu her öğrenenin verdiği tepkiden anneliğimin tadını çıkaramadım bunca zamandır. Geçen pazar bebeği anneme bırakıp eşimle kahve içmeye çıktık. O arada ona da ağladım, biraz da anlattım. Lohusalığımın başında böyle olmadım ben şimdi 50 gün olmuşken içimi vesveseler kaplıyor. Bahçeli bir sitede oturuyorum, istanbulda bu aralar hava şahane, bebeğimi arabasına koyup dolaşayım diye her gün niyetleniyorum, sonra yalnız çıkmaya korkup evde duruyorum. Yavrumun anakucağını çıkardım balkona, ancak balkon keyfi yapıyoruz. Gündüz uykuları kuş uykusu. Ha uyandı ha uyanacak diye bir şey yapamadan oturuyorum öyle. Evi bile eşim gelince derleyip toparlıyorum. Allah razı olsun eşim işten gelince kapıdan girer girmez bebeği alır. Ben ondan sonra sadece emziririm, geri kalan her şeyi o yapar. Uyanık olduğu sürelerde bebeğimi nasıl oyalayacağıma şaşırıyorum. Henüz çok küçük, algısı çok minik biliyorum ama öyle boş boş yatmasın istiyorum. Bazen ona bakarken ağlayasım geliyor. Ona bir şey olursa diye çok korkuyorum. Depresyon mu bu?
Uzun oldu hakkınızı helal edin. Birilerine anlatmam gerekiyordu.
Ben kullanıyorum , sab simplex biraz rahatlattı nurse harvey hiçbir işe yaramadı canım. Düzenli kullanımca fark ettiriyor sab simplexKızlar bugün oğlum hiç uyumadı sabahtan beri 5 - 10 dk uyuyor uyanıyor hep kucak istiyor. Gazı var sanırım masaj yaptım biraz çıkardı ama devam ederse damla alıcam. Sab simplex kullanıp memnun olan var mıydı?
Deniz de yakın oraya..benim önerdiğim otel çok temiz,biraz fazla tuzlu ama,ev kiralamı düşünürsün belki..mis gibi oraların havası hem..üstelik gezilecek bir sürü yer de var
Bu yazdıklarının hepsini ben de yaşadım ilk kizimda canım ilk günler annem yanimdaydi bir gece biz yalnız kalalım diye ablama gitti elim ayağıma dolaşmıştı resmen halbuki annem varkende kızımın her şeyini ben yapıyordum ama varlığı cesaret veriyordu işte doğru düzgün uyumazdı 30. Dakikada kurulmuş saat gibi uyanırdı sürekli saate bakardım tekrar uykusu gelene kadar nasıl oyalayacağım diye :) çok uzatmadan toparlayayım şimdi o zamanları düşünüyorum da aslında her şeyi ben gözümde buyutmusum kendime dert etmekten tadını çıkaramamışım tek başına çıkamam diye dışarı çıkmaktan korkma sana da bebisede temiz hava iyi gelir uykusuna da iyi gelir fırsat buldukça çıkın canimBazen, özellikle yalnız kaldığımda, şu andaki gibi eşimin işi uzayıp gecikip akşam olduğunda, evde bebeğimle yalnız kalma sürem uzadığında içime bir sıkıntı çöküyor. İyi bakabiliyor muyum, bir şeyi eksik kaldı mı, bir şey olsa ne yaparız gibi kafamdan düşünceler geçiyor. Kayınvalidem yaklaşık iki günde bir gelir dolaşır, gitmesin diye gözünün içine bakıyorum resmen. Annem başka şehirde yaşıyor, sık sık geliyor. Geldi mi içim rahatlıyor. Normal mi sizce bu? İlk çocuk diye mi? Sütüm yetmiyor mama veriyorum, bunu her öğrenenin verdiği tepkiden anneliğimin tadını çıkaramadım bunca zamandır. Geçen pazar bebeği anneme bırakıp eşimle kahve içmeye çıktık. O arada ona da ağladım, biraz da anlattım. Lohusalığımın başında böyle olmadım ben şimdi 50 gün olmuşken içimi vesveseler kaplıyor. Bahçeli bir sitede oturuyorum, istanbulda bu aralar hava şahane, bebeğimi arabasına koyup dolaşayım diye her gün niyetleniyorum, sonra yalnız çıkmaya korkup evde duruyorum. Yavrumun anakucağını çıkardım balkona, ancak balkon keyfi yapıyoruz. Gündüz uykuları kuş uykusu. Ha uyandı ha uyanacak diye bir şey yapamadan oturuyorum öyle. Evi bile eşim gelince derleyip toparlıyorum. Allah razı olsun eşim işten gelince kapıdan girer girmez bebeği alır. Ben ondan sonra sadece emziririm, geri kalan her şeyi o yapar. Uyanık olduğu sürelerde bebeğimi nasıl oyalayacağıma şaşırıyorum. Henüz çok küçük, algısı çok minik biliyorum ama öyle boş boş yatmasın istiyorum. Bazen ona bakarken ağlayasım geliyor. Ona bir şey olursa diye çok korkuyorum. Depresyon mu bu?
Uzun oldu hakkınızı helal edin. Birilerine anlatmam gerekiyordu.
Bazen, özellikle yalnız kaldığımda, şu andaki gibi eşimin işi uzayıp gecikip akşam olduğunda, evde bebeğimle yalnız kalma sürem uzadığında içime bir sıkıntı çöküyor. İyi bakabiliyor muyum, bir şeyi eksik kaldı mı, bir şey olsa ne yaparız gibi kafamdan düşünceler geçiyor. Kayınvalidem yaklaşık iki günde bir gelir dolaşır, gitmesin diye gözünün içine bakıyorum resmen. Annem başka şehirde yaşıyor, sık sık geliyor. Geldi mi içim rahatlıyor. Normal mi sizce bu? İlk çocuk diye mi? Sütüm yetmiyor mama veriyorum, bunu her öğrenenin verdiği tepkiden anneliğimin tadını çıkaramadım bunca zamandır. Geçen pazar bebeği anneme bırakıp eşimle kahve içmeye çıktık. O arada ona da ağladım, biraz da anlattım. Lohusalığımın başında böyle olmadım ben şimdi 50 gün olmuşken içimi vesveseler kaplıyor. Bahçeli bir sitede oturuyorum, istanbulda bu aralar hava şahane, bebeğimi arabasına koyup dolaşayım diye her gün niyetleniyorum, sonra yalnız çıkmaya korkup evde duruyorum. Yavrumun anakucağını çıkardım balkona, ancak balkon keyfi yapıyoruz. Gündüz uykuları kuş uykusu. Ha uyandı ha uyanacak diye bir şey yapamadan oturuyorum öyle. Evi bile eşim gelince derleyip toparlıyorum. Allah razı olsun eşim işten gelince kapıdan girer girmez bebeği alır. Ben ondan sonra sadece emziririm, geri kalan her şeyi o yapar. Uyanık olduğu sürelerde bebeğimi nasıl oyalayacağıma şaşırıyorum. Henüz çok küçük, algısı çok minik biliyorum ama öyle boş boş yatmasın istiyorum. Bazen ona bakarken ağlayasım geliyor. Ona bir şey olursa diye çok korkuyorum. Depresyon mu bu?
Uzun oldu hakkınızı helal edin. Birilerine anlatmam gerekiyordu.
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?