Hamilelikte kasık ağrıları bel ağrıları derdimizdi, sonra doğum hikayeleri geldi, sonra gögüs yarasu, süt mama derdi, gaz ve uyku problemleri peşini kovaladı.
Yakında diş ve ek gıda serüvenlerimiz başlıycak. Sonra emekledi yürüdü konuştu gibi devam edecek.
Burda aile gibi olduk. Hatta bazen kimsenin anlamadığı şeyleri burda sizler anlıyorsunuz çünkü herkes benzer şeyleri benzer zamanlarda yaşıyor. Arkadaşılarıma, anneme anlatmadığım şeyleri sizinle paylaşabiliyorum mesela. Uzaktan beni tanımadan rahatlatan fikir veren yardımcı olmaya çalışan bir sürü arkadaşım oldu sayenizde.
Zor gibi geliyor ama zamanda çok hızlı geçiyor. Daha dün gibiydi diş ağrısından uyuyamadığım, sıcaklardan bunaldığım doğsun artık dediğim hamilelik günleri. Sonra kızımın kolik oluşu ve hep öyle kalacakmış hep ağlıycakmış mutsuz olacakmış hissi daha dün gibiydi. Ama şimdi bi şekilde bazen zor olsada, uyuyorda gülücükler de saçıyor. Tam koliği atlatamasakda artık umudum var. Çok zordu ama bi o kadarda çok çabuk geçti zaman ve ben kızım ağladıkca ağlamaktan nasıl bakıcam ben bu kıza diye düşünmekten anlayamadım bile tam olarak ama şimdi kızım tam 65 günlük ve her zorluğa rağmen o güldükce hayat anlam kazanıyor.