giybet time.
kayinvalidemle ücüncü gün. dün iki kez sandalyeye ciktim (kendimce dikkat ederek). esimden istiyorum cogu seyleri ama adam yoktu napim. derken tabi aksama kadar kayinvalideciiim milyon kez tekrarladi bu hatami. koltukta oyle bir yere oturuyor ki, her adimimi (abartmiyorum) izliyor. yardimi da dokunuyor sagolsun (ihtiyacim olmadigi halde) ama benim her adimi takip etmesi yok mu. beni benden aliyor. ne kotu bir gelinim yahu ben. gun boyu kayinpederimin arkasindan atip tutmasi, herrrrr konuyu ona baglamasi da ayri bir olay zaten. Allahim affet azcik yaziim da rahatliim. ogullarindan ilk torun geliyo, yahu insan hic mi bir cöp bile hediye getirmez. gerci gunahina girmeyim iki tane lif ve bana bir tülbent getirmis (ben acigim ama olsun sagolsun diyelim). neyse dur bakalim maaşini bi ceksin bakalim genis gonulluluk yapicak mi. ay yanlis anlamayin asla ihtiyacimiz yok ama bebegi sahiplenmeye gelince simdiden zirve. e ozaman hadi bi zahmet pamuk eller cebe, kuru sevgi olmaz:))