Ah ben de psikolojik olarak bitik haldeyim. Ev işleri hiç bitmiyor. Hergün sil süpür topla çamaşır yemek bulaşık o kadar bunaldım ki. Saçlarım çalıya döndü beyazlarım çıktı boyasızlıktan. Manikür filan unuttum zaten.cildim donuk ve hamilelikte olmadıgı kadar lekeli. Kilom 65 doğumdan önceki kilomdayım ama hiç aynı değilmişim gibi. kıyafetlerim olmuyor ve hala hamileyken giydiklerimle dolaşıyorum geniş geniş. Çok kötü hissediyorum ya kendimi. Bakımsızlıktan bıktım. Aynada kendime bakmak istemiyorum. Kendimi sevmeyince de mutsuzum tabi. Son yazdıklarınızı okudum da ben de aynen sizin gibi hissediyorum. Bi daha hiç rahat olamayacaksın diyorum. Kızımı çok seviyorum ama yardım almadan herseyi yapmak çok zorluyor. Nazlıaltac diye birini takip ediyorum instagramda. 8 aylık bebeğiyle kadın o kadar keyifli bakımlı ve pozitif ki. Bende bi eksiklik mi var yada bi travmam filan mı var diyorum. Yardım mı almalıyım diyorum. Çok uzun oldu ama inanılmaz doluyum
Şimdi baktım dediğin hesaba... Benim annelik anlayışım ile hiç uymuyor.

Ya hu kadın hamileyken karnının üstüne bilgisayar koymuş sicagiyla kızım dans ediyordu, diyor. Yediği radyasyon... Evinde yardımcısı belki bakıcısi... Bu hayatlar ile bizimki denk değil. Ne sabahtan akşama kadar etkinlik yapanlardan ne de surunup süslenip gezenlerden olmuyorum benim hayatım gerçek çünkü. Bazen evim kirleniyor bazen çamaşır birikiyor bazen yerinden kalkacak halim olmuyor bazen pasta börek ev işi ohooo hepsini yapıyorum. İnişli çıkışlı hayat. İlk çocukta bunları yaşamanız hissetmeniz çok normal.
Ben her şeyi yani degistiremeyegim.her şeyi kabullenerek başa çıktım bu süreçle.
Bakımsızlık mi?
Epey bakimsizim anlatsam gulersiniz. Makyaj yapmıyorum üç yıldır. Saçımı boyamiyorum 4 yıldır evde çoğu zaman pijamaliyim zira yataktan kendim kalkmiyorum üstüne zıplayan bir yaratık beni sürüklüyor.

Hepsine kendimce çözüm bulmaya çalıştım.
Ben tam 4 yıldır bebegime suremeyecegim kullanamayacagim bir şeyi kullanmıyorum. En fazla eyeliner ve rimel kulanirim o da inanın kırk yılın başında. Eski halim mi? Sarı kıvırcık asla toplamadigim saclarim manikurlu ellerim her zaman sade makyajım vardı. Pişman mıyım üzülüyor muyum, artık değil. Ama yüzünde bir kilo makyajla bebeğini öpen annelerden olmamak benim tercihim. Damla Ersubasi diye bir hatunun gönderisine denk gelmiştim. Yüzünde bir kilo makyajla çocuğunu nasıl opuyorsun yazmayın doya doya öpüyorum demiş yanak yanağa foto paylaşmış. Hergun böyleyim diye. Hepsine saygı duyuyorum. Ama o gördüklerimiz tek başına yapılacak şeyler de değil.
Yok mu öyle arkadaşım var. Saçları düz, ten rengi koyu. Hatun banyo yapsa bakımdan çıkmış gibi. Bembeyaz yanakları al al saçları kıvırcık bir garibanim ben

o saçların hergun bakıma kremlenmeye ihtiyacı var. O yuzden lohusa topuzu forever



İlk oglumda hep disaridaydim bir de. Bunda dışarı da çıkamıyoruz.
Tavsiyem degistirebileceklerinizi değiştirin, kendinize iyi gelen şeyler yapın mutlaka on dk da olsa. Ama değişmeyen şeyler için mümkün olmayan şeyler için yemeyin kendinizi.